Morgunblaðið - 03.08.2002, Qupperneq 54

54 LAUGARDAGUR 3. ÁGÚST 2002 MORGUNBLAÐIÐ






  BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
MARGS konar villandi upplýsingar
hafa verið viðhafðar varðandi hugs-
anlega aðild Íslands að EB. For-
sætisráðherra,
Davíð Oddsson,
ræðir stöðugt um
þá miklu áhættu
á sjálfsákvörðun-
arrétti og reynd-
ar sjálfstæði
þjóðarinnar ef við
gerumst aðilar að
EB. Það sem vek-
ur þó mesta at-
hygli er hversu
órökvís ráðherra
er í öllum sínum málflutningi. Hann
ræðir bara um inngöngu í bandalag-
ið en ekki um þau atriði sem verða
að liggja til grundvallar slíkri um-
sókn.
Eins og kunnugt er verða Íslend-
ingar að sækja formlega fyrst um
viðræður við EB og fá þar fram
ákveðnar niðurstöður er varðar
hagsmuni þjóðarinnar. Slíkar um-
ræður gætu tekið langan tíma og
reyndar ekki fyrir séð hvenær þær
gætu hafist m.a. vegna þeirra
A-Evrópu ríkja sem munu ganga í
bandalagið. Um niðurstöður við-
ræðnanna við EB yrðu síðan teknar
ákvarðanir á alþingi Íslendinga, en
endanlega myndi þjóðin samþykkja
eða hafna inngöngu í bandalagið.
Það gildir sama um milliríkja-
samninga sem aðra mikilvæga við-
skiptasamninga, fyrst þarf að kynna
sér allar hugsanlegar hliðar málsins,
hvort samningsgrundvöllurinn sé
hagstæður. Það virðist sem for-
sætisráðherra telji sig fullkomlega
dómbæran á hvað okkur standi til
boða hjá Evrópubandalaginu, hann
hafi persónulega talað við ýmsa for-
ustumenn EB og sé því vel upplýst-
ur um alla innviði þessa mála, við-
ræður við EB séu því óþarfar, það
þurfi ekki að funda um þessi mál í
Brussel. Dulrænir sjáendur hafa
fylgt þjóð vorri um aldir, en fjar- og
hlutskyggni Davíðs okkar inn í
framtíðina nálgast spádómsgáfu
vitringa. Utanríkisráðherra og for-
maður Samfylkingarinnar hafa ekki
„miðla“ til að fylgast með hraðvirku
hugmyndaflugi forsætisráðherra og
eru ennþá að reyna að skýra efn-
islega fyrir þjóðinni að umsókn að
viðræðum við EB sé nauðsynleg til
að fá fram umræðugrundvöll í mál-
inu.
Sá sem þetta ritar er eins og aðrir
Íslendingar andvígur aðild að EB, ef
hún leiddi til skerðingar eða vald-
skorts yfir fiskveiðilögsögunni, bæði
er tekur til fiskveiða og ákvörðunar
um heildarveiði. Þetta eru skilyrði
sem við víkjum aldrei frá, einnig
verða samningar um landbúnaðar-
mál að tryggja okkur áfram grund-
völl fyrir framleiðslu á kjöti og
grænmeti. Auðveldara yrði að semja
um aðra málaflokka, enda höfum við
með aðild okkar að ESB gert ýmsa
samninga við EB, einkanlega er lýt-
ur að samræmdum lagabreytingum
og samþykktum.
Allt blaður um að Íslendingar
missi sjálfstæði sitt við inngöngu í
EB og að okkur yrði fjarstýrt frá
Brussel er væntanlega innlegg for-
sætisráðherra í næstu alþingiskosn-
ingum. Tæplega trúir hann þessu
sjálfur, en annað og meira hangir á
spýtunni. Hann veit sem er að regl-
ur EB ganga í berhögg við hvers
konar einokun, fákeppni og pólitíska
banka- og sjóðafyrirgreiðslu sem
Sjálfstæðisflokkurinn stendur vörð
um, þau fyrirmæli kæmu frá Bruss-
el. Hefur annars nokkur þjóð innan
EB kvartað undan því að þær hefðu
misst sjálfstæði sitt, ekki veit ég
dæmi um það, en hins vegar sækja
sífellt fleiri þjóðir um inngöngu í
bandalagið.
Þá er íslenska krónan mikið
áhyggjuefni allra þeirra sem stunda
erlend viðskipti og hefur bein áhrif á
verðlag í landinu. Óstöðugleiki krón-
unnar, sem fellur og rís um tugi pró-
senta milli ára, gerir allan atvinnu-
rekstur áhættusaman og kemur í
veg fyrir erlendar fjárfestingar hér-
lendis. Ein og sér á þó ekki íslenska
krónan að reka okkur inn í mynt-
bandalag EB, aðrar lausnir kunna
að leysa okkar vanda í þeim efnum.
KRISTJÁN PÉTURSSON,
fyrrv. deildarstjóri.
Umræður um aðild
að EB á villigötum
Frá Kristjáni Péturssyni:
Kristján
Pétursson
MÁLEFNI Sparisjóðs Reykjavíkur
hafa verið fyrirferðarmikil í umræðu
að undanförnu.
SPRON var stofnaður af iðnaðar-
mönnum í Reykjavík á fjórða áratug
seinustu aldar.
Sparisjóðurinn var stofnaður
vegna þess að bankarnir lánuðu lítið
til uppbyggingar í Reykjavík. Aðal-
verkefni sjóðsins hefir löngum verið
þjónusta við almenning, í slíkum við-
skiptum er útlánatap sáralítið, en hjá
bönkum sem þjóna áhættusömum
atvinnurekstri verður oft verulegt
útlánatap, sem aðeins er hægt að
mæta með vaxtamun framtíðar.
Vaxtamunur Sparisjóðsins hefir á
undanförnum árum verið svipaður
og stóru bankanna, vegna þessa hef-
ir orðið mikil eignaaukning hjá
sjóðnum. Það eru einmitt þessar
eignir sem ýmsir fésýslumenn sækj-
ast nú eftir. Eignir sem hafa orðið til
vegna ráðdeildar almennings. Er
réttlátt að þær eignir renni inn í ein-
hverja bankahít til þess eins að verða
sólundað af fjárglæframönnum? Er
ekki eðlilegast að Sparisjóður
Reykjavíkur haldi sig við sín upp-
haflegu markmið og taki fyrir þá
þjónustu það sem það kostar og fólk
njóti ráðdeildar sinnar með þeim
hætti? Ef nauðsynlegt er að breyta
sparisjóðnum í hlutafélag er þá ekki
réttlátt að skipta hlutabréfunum
milli viðskiptamannanna, það eru jú
þeir sem lagt hafa til þessi verðmæti
sem bitist er um?
GESTUR GUNNARSSON,
tæknifræðingur,
Flókagötu 8, Reykjavík.
SPRON
Frá Gesti Gunnarssyni: