Alþýðublaðið - 28.03.1922, Qupperneq 1
O'O'M m& AlþýlteSi®M»n
1922
Þriðjudnginn 28 marz.
73 tölublað
Afrek.
Nokkrar tunnur
af ágœtu þingeysku dilkakjöti
:: og austfirzku sauðakjöti til sölu bjá ::
Samb. ísl. samvinnufél.
Mörg eru efalaust þau afrek,
sem hin friða sveit — fulltrúa;
tiópur íslenzku þjóðarinnar hyggst
að vinna á þessu yfirstandandi
Alþingi iandi og lýð til gagnsog
gengis, segi eg þetta ekki út í
bláina, því verkin sýaa mérkin.
Það er nú líklega ekki nema í
níunda skiftið á þiogmálafundi í
vetur hér i Hafnarfirði, sem kjós-
sndur Hafnarfjarðar hafa falið
þingmönnum síns kjördæmis, að
beita sér fyrir þvi á þingi að
Hafnarfjarðarkaupstaður yrði gerð
ur að sérstöku kjördæmi, eða að
skifta GuIIbringu og Kjósarsýslu
4 3 kjördæmi með 1 þingraanni
fyrir hvert.
Við Hafnfirðingar getum ei
annað en vænst þess af þing
mönnum okkar kjördæmis, en að
þeir hafi fylgt þessu máji með
dug og festu eftir getu, en nú er
svo komið, eins og allir vita, með
frv. það sem háttv þingm. Eihar
Þorgilsson fiutti i þessu máli, —
eftír að vera búið að liggja góðan
tima i salti hjá aisherjarnefnd —
að háttv. neðri deild Alþingis
þóknaðist með miklum meirihluta
að íella frumvarpið og skella
skolleyrum enn einu sinní við
hinni sanngjörnu og réttmætu
kröfu vorrl.
Eg þarf ekki að taka það fram
hér, sem svo oft er búið að sýna
frara á með rökum að Hafnar-
fjörður hafi fuilkomlega eins góð
skilyrði til að vera sérstakt kjör-
dæmi eins og sum önnur kaup-
tún, sem þegar hafa verið sér-
kjördæmi um nokkurt skeið, má
þar til nefna Seyðisfjarðarkaup-
stað, sem telur ekki nema 700—
800 íbúa, en Hafnarfjarðar-
kaupstaður um 2500 tvó þúsund
eg fimmhmdruð íbúa eða fulí-
komlega 2/3 að íbúatölu fram yfir
ábú stölu Seyðisfjarðarkaupstaðar;
um hitt að Gulibríngu og Kjósar-
výslu væri svo altur skift í 2
kjördæmi með 1 þingm. fyrir
hvort, þarf beldur ekki að deila
því öll sannsýai mælir með því,
því þó Gullbringu og Kjósarsýsla
væri 2 kjörd. þá mundi sannast
að hvort þeirra kjörd. út af fyrir
sig hefði eins marga kjósendur
eins pg Seyðisfjarðarkaupstaður
hefir einn, Skal hér engin fjöður
yfir það dregin að fánýt þykja
ummæli háttv. þingm. Jóns Þor
lákssonar og fi. þingm. gegn
þessu umrædda frumv, og þóit
þeir háttv. þingm. er frv. þetta
feldu standi nú sigri hrósandi yfir
moldum þess, þá er hitt eins víst
að það geti reynat þeim skamm-
góður vermir. Annars er þetta
líklega einn liður af sparnaðar-
stefnu sumra þingmanna aem nú
virðist eiga að ráða lögum og iof-
um á þh'gi, þó hinsvegar sé sá
sparnaðarandi ekki nema á yfir-
borðinu, þvi þegar farlð er að
lesa hann .niður í kjölin" kemur
fljótt annað hljóð I strokkinn.
Vænti eg þess, að kjósendur
Hafnarfjarðar smiði svo ekki til
lögu um þetta mál á þingmála-
fundi hér i tíunda skiftið með
það fyrir augum, að Alþingi virði
það að vettugi, eða réttara sagt
meirihlutf þess.
Ef að öll þau þjóðþrifamái sem
nú iiggja fyrir hinu háttv. Álþingi
tií umsagnar eiga siáku heiðríki
að fagna með úrslit — sem þetta
mál, þá er tsienzka þjóðin sannar-
iega á flæði skeri stödd.
Hafnarfirði 23 marz 1922.
Agúst yóhamesson.
tTtskrift úr
Dómabók Reykjavlkur.
---- (Nl)
Hinar aðrar 4 greinar, sem
stefnacdi hefir ste'nt stefndum
iynr og gert sömu réttarkröfurnar
í raálinu út af, e?u birtar í-AI-
dýðubiaðinu 13., 14., 17. og 18.
ágúst 1920. Þær eru íramhald af
grein þeirri, er hér ræðir úm, og
í þeim endurteknar sakagiftir beno-
ar á hendur stefnanda og iýsing
á hag íslandsbanka og afleiðingum
þess, Þær eiu aliar, eins og grein
sú, er hér ræðir um, kærðar fyrir
sáttanefnd sama daginn (27. ágúst
1920), öllum máiunum stefnt fyrir
dóm sama daginn (20. október
1920), f öUum máiunum hafa báð-
it - máispartarirjr vásað til sömu
sóknar- og varnargagna og dómur
í öllum 5 máiunum verður kveð-
inn sama daginn. Þykir því mega
og verða að skoða aliar greinarn-
ar sem eina heild að því er snert
ir áhrif þeirra á hag Isiandsbanka
og skaðabótaskyldu stefnds gagn-
vart stefnanda, þvf erfitt er að
dsma um, hver áhrif hver einstök
þeirra út af fyrir sig hefir haft á
hag bankans.
Það virðfat nú lipgja i augum
uppi að sakargiftir eihs og þær,
sem feiast á hinum umstefndu
greinum á stjórnendur tsiands-
banka og ummæiin um hag bank-
ans, hljóti að hafa bskað bankan--
um fjárhagslegt tjón og spi't áliti
hans og Iánstrausti, að öðrum
kosti yiði að ganga út frá því,
að b!að það, sem greinarnar birt-
ust f, væri með öflu áhrifalaust.
V. r ...