Alþýðublaðið - 28.03.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Bilstjópar.
Víð feöíum (yrirltggjandi ýmsar
stærðir af Wiilard rafgeyinura i
bíla — Við hlöðum og gerum
við geyrna. •— Hoíurn sýrur
Hf. Rafmf. Hiti & Ljós
Laugav. 20 B. Simi 830 Aðal
umb jðsm. fyrir Wiliard Storage
Battary Co Cieveiand U S A
HattuF fundinn á laugar-
dagiun. Vitjist á Be. gstaðastræti
6 A uppi eftir kl 6
Hús og byggingarlóðir
selur Jénas H, Jónseon, — Bárunui. — Sími 327.
• Aherzia lögð á hagfeld viðskifti beggja aðila. . .
Útsala.
Frá áður niðuiseítu verði seljum vér
Kailmannafataefni með 25P/0 afslætti.
Kvenfataefni með 15—25% afslætti.
Johs. Hansens Enke.
Kvenmaðup getur féngið
að soia 1 góðu herbergi með
annari. — Afgreiðslan vísar á.
Ágætt saltkjöt
Kartöfíur
koroa með e.s. „Díana".
Jolis. Hansens Enke. Sími (306.
fæst hjá Kaup félaglnu
Pósthússtræti 9 og Laugav. 22 A
Siroi 1026 Simi 728
K aupid
A jþýdubladið!
Handsápur
eru ódýrastar og beztaP f
Kaupfélaginu.
Laugav 22 og Pósthússtræti 9
Alþbl. sr blað allrar alþýðu.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Edgav Rice Burroughs; Tarzant
um koll urrandi, bítandi og berjandi. — Hér áttust við
tvö villidýr sem börðust um líf eða dauða.
Terkoz varð særður raörgum hnífstungum á höfði og
brjósti, og Tarzan var rifinn mjög — höfuðleðrinu svift
af öðrum megin og hékk skinnið yfir annað auga hans
og skygði á sjónina.
En hingað til hafði Tarzan þó tekist að komast undan
tönnum Terkoz, og meðan þeir sóttu í sig veðrið til
nýrrar atlögu, hugsaði maðurinn upp bragð. Hann ætl-
aði að komast aftan að fjanda sínum og hanga þar
fastur með tönnum og nöglum, og reka hnífinn á kaf
unz Terkoz væri úr sögunni.
Honum gekk þetta betur en hann átti von á, því
dýrið var svo heimskt, að það áttaði sig ekki á því,
sem fram fór og veitti ekki viðnám.
En þegar Terkoz fann, að andstæðingur sinn var
kominn þangað, sem tennur hans og högg náðu ekki
til hans, tók hann til að velta sér með sllkum krafti,
að Tarzan hafði nóg að gera að halda sér, og hálði
mist hnífinn áður en hann vissi af, og Tarzan var
varnarlaus.
Meðan á þessu stóð misti Tarzan tök hvað eftir
annað, unz hann að lokum af tilviljijn náði taki, sem
hann fann að ekki gat losnað.
- Handleggur hans var í handarkrika apans aftan frá
og hendin náði aftur fyrir svíra hans. Það var grísk-
rómversku glímu takið „hálfur-Nelson" sem Tarzan
hafði rekist þarna á, og fann hann brátt gæði þess.
Nú var missir hntfsins bættur.
Hann reyndi að ná samskonar taki með hinni hend-
inni, og innan skamms var „heill-Nelson" kominn á
svíra Terkoz.
Þeir hættu nú að veltast og láu kyrrir, Tarzan var
ofan á Terkoz. Höfuð apans færðist hægt lengra og
lengra ofan á brjóst hans.
Tarzan vissi hver endirinn mundi verða. Innan
skamms hlaut hálsinn að brotna. Þá varð hið sama
Terkoz að liði, sem hafði komið honum f þessar illp
stellingar — skynsemi mannsins.
*Ef eg dreþ hann", hugsaði Tarzan, „hvaða gagn hefi
eg af því? Rænir það ekki flokkinn ágætum veiðiapa?
Og ef Terkoz er dauður, veit hann ekkert um yfirburði
mlna, en ef hann lifir verður hann hinum öpunum ti!
viðvörunar".
HKa-gódar“ hvæsti Tarzan 1 eyra Terkoz, en það
þýðir á apamáli, lauslega þýtt, „gefstu upp?"
Ekkert svar. Tarzan gerði því nokkra hnykki, svo
apinn rak upp ógurlegt sársaukaöskur.
„Ka-góða r“ endurtók Tarzan.
“Ka-góða/“ öskraði Terkoz.
„Hlustaðu" sagði Tarzan og losaði dálítið um takið,
en slepti þvl ekki. „Eg er Tarzan, konungur apanna,
stór drápari. Enginn slíkur er til f skóginum.
Þú hefir sagt „Ka-góða". Allur flokkurinn heyrði það.
Hættu að rífast við konung þinn eða félaga, því næst
drep eg þig. Skilurðu?"
„Húh", svaraði Terkoz. '
„Ög þú ert ánægður?"
„Húh", sagði apinn.
Tarzan slepti honum, og innan skamms var allur
hópurinn saman kominn, eins og ekkert hefði truflað
matfrið hans.
En í huga apanna var mótuð sú vissa, að Tarzan
væri voldugt dýr og undarlegt. Undarlegur var hann,