Morgunblaðið - 05.12.2002, Qupperneq 46

MINNINGAR
46 FIMMTUDAGUR 5. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Elsku Anna mín.
Mig tekur það svo sárt að þurfa
að kveðja þig. Þú varst svo yndisleg
á allan hátt og með töfrum þínum
náðir þú að kalla fram það besta í
fari fólks. Með nálægð þinni gafst
þú mér sterkan vilja og kenndir
mér svo óendanlega margt. Ég leit
virkilega upp til þín Anna mín og
geri það ennþá, því þú verður alltaf
í hjarta mínu. Þið, Elín, Mirra og
Ella verðið alltaf hluti af mér því
þið hafið fyrir löngu síðan hreiðrað
um ykkur í hjarta mér, það er eitt-
hvað sem aldrei verður tekið frá
mér.
Þú varst hörku kona Anna, þú
gast allt sem þú vildir og eitt af því
sem þú kenndir litlu systrum mín-
um var að gefast aldrei upp. Þú
sagðir oft við þær: „Prufiði aftur,
þið getið allt sem þið viljið.“ Þú
varst svo góð móðir og hafðir enda-
lausa þolinmæði.
Manstu Anna eftir öllum kvöld-
stundunum þegar við bjuggum
saman í Noregi, við spjölluðum
ÞÓRDÍS ANNA PÉTURSDÓTTIR,
ELÍN ÍSABELLA OG
MIRRA BLÆR KRISTINSDÆTUR
✝ Þórdís Anna Pét-ursdóttir fæddist
í Reykjavík 5. júlí
1965. Hún og dætur
hennar, Elín Ísabella
Kristinsdóttir, fædd í
Svíþjóð 12. ágúst
1993, og Mirra Blær
Kristinsdóttir, fædd í
Svíþjóð 18. septem-
ber 1994, létust dag-
ana 9. og 10. október
síðastliðinn á gjör-
gæsludeild Landspít-
alans í Fossvogi og
var útför þeirra
mæðgna gerð frá
Bústaðakirkju 25. október. fram eftir öllu, fengum oft bara 4–5
tíma svefn fyrir næsta vinnudag en
alltaf gerðum við sömu mistökin
aftur og aftur! Það var þess virði
fannst okkur að tala, hlæja og deila
sem lengst. Eitt af því sem við átt-
um sameiginlegt var hvað okkur
fannst gaman að hlaupa. Við hlup-
um oft 10 km meðfram „Orklaá“ í
Noregi. Þér fannst svo yndislegt að
hlaupa og virða fyrir þér landslagið,
enda mikið náttúrubarn.
Eftir að þú fluttir til Íslands hitt-
umst við vinkonuhópurinn reglu-
lega, ég, þú, Ella og Heiða Björk.
Þú eldaðir góðan mat og ég gerði
eplaköku eða heita súkkulaðisósu
með ís. Við áttum svo ánægjulegar
stundir saman. Ég veit að Guð
varðveitir þig og dúllurnar okkar
þrjár. Hann mun styrkja okkur,
sem söknum ykkar sárt. Ég elska
þig Anna mín. Takk fyrir allt og allt
elsku vinkona. Þín
Elsa Karen.
Elsku Þórdís Anna, Elín og
Mirra.
Mig langar að þakka ykkur allar
ógleymanlegar stundir sem við átt-
um saman. Alltaf var bros og bjart-
sýni í kringum ykkur, þrátt fyrir þá
miklu sorg sem þið hafið þurft að
ganga í gegnum. Síðast í vor þegar
elsku Ella Rut og Kiddi létust í
hræðilegu bílslysi í Bandaríkjun-
um. (Blessuð sé minning þeirra).
Aðeins fjórum mánuðum síðar eruð
þið allar teknar frá okkur á sama
hræðilegan hátt. Hver skilur þetta?
Ekki ég.
Ég bið góðan Guð um styrk til
allra sem eiga um sárt að binda og
hjálp við að sigrast á sorginni.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Ykkar frænka,
Birna.
Elsku Þórdís Anna, Elín og
Mirra. Ég sakna ykkar mikið. Allt
er svo tómlegt án ykkar.
Það er svo margt sem við ætl-
uðum að gera saman í vetur. Rækta
hunda með Öddu frænku og temja
marga hesta í hesthúsinu mínu. Þið
voruð bestu frænkur og vinkonur
mínar.
Allt í einu voru þið sem mér þótti
svo vænt um teknar frá mér. Það er
ekki sanngjarnt. Ég þakka ykkur
fyrir allar góðu stundirnar. Guð
geymi ykkur allar.
Ykkar frænka,
Marta Bára.
Kæri pabbi, nú ertu
farinn. Við ætluðum
að sigrast á þessum
veikindum og ég var
alltaf á leiðinni með
þig heim. Það var ekki fyrr en þinn
síðasta dag að mér varð fullljóst að
þinni jarðvist væri að ljúka. Sjúk-
dómurinn heltók þig síðustu vik-
urnar og reif þig burtu frá okkur
ástvinum þínum. Þar sem ég sat
við hlið þína síðustu klukkustund-
irnar varð mér hugsað til þess að
ég væri ekki bara að missa föður
minn, heldur besta vin minn og vel-
gjörðarmann. Við ætluðum að eiga
meiri tíma saman.
Uppvöxtur þinn var erfiður og
þú kynntist erfiðleikum fljótt þeg-
ar amma stóð uppi sem einstæð sjö
barna móðir. Öll þín ár einkennd-
ust af ótrúlegri eljusemi og um-
hyggju fyrir fjölskyldu þinni, fyrst
móður og systkinum og síðar
mömmu og okkur börnunum. Þú
ætlaðir að veita okkur það allra
besta og gerðir það svo sannarlega.
Ég var yngstur í röð systkinanna
og naut þeirra forrréttinda að vera
einna mest með þér. Ungur að ár-
um fór ég að venja komur mínar
með þér í vinnuna á kvöldin eða um
helgar. Við þróuðum með okkur
sameiginlegt áhugamál á þínum
störfum og vorum báðir helteknir
af bíladellu. Á þrettán ára afmæl-
inu gafstu mér svo Renóinn sem
STEINAR
FRIÐJÓNSSON
✝ Steinar Friðjóns-son fæddist í
Reykjavík 2. nóvem-
ber 1932. Hann lést á
líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
26. nóvember síðast-
liðinn og var útför
hans gerð frá Graf-
arvogskirkju 4. des-
ember.
við eyddum fleiri
hundruð klukkustund-
um í að gera upp sam-
an svo úr varð glæsi-
legur minnisvarði um
fyrri tíma. Það varð
því enginn hissa þegar
ég ákvað að nema hjá
þér bílasmíði og unn-
um við saman í nokk-
ur ár í Bílaskálanum.
Næg voru verkefnin
og var vinnutíminn
iðulega frá kl. 8–23.
Handbragð þitt, ráð-
gjöf og útsjónarsemi
var einstakt. Þegar
vandamál eða spurningar komu
upp um hvernig ætti að gera þetta
að hitt töfraðir þú fram einfaldar
lausnir. Verkstæði ykkar félaga
var þekkt fyrir gæði og gott hand-
bragð og fyrir okkur strákana sem
þar lærðum var það einstakt að
fylgjast með ykkur. Síðan veiktist
þú árið 1989 og á tímabili var útlit-
ið ekki gott. Þú barðist eins og
hetja og staulaðist í skúrinn og
fannst þér verkefni. Á þessu sigr-
aðist þú þannig að fötlun þín stöðv-
aði þig ekki. Nú þegar þessi veik-
indi komu upp var heldur engin
uppgjöf. Eftir fyrstu lyfjameðferð-
ina varstu kominn aftur á stjá að
leita þér að verkefnum í skúrinn
fyrir veturinn. Fórst á uppboðin
með Bjarna og Sigga.
Dauðinn var sjaldan ræddur sem
valkostur síðustu mánuðina, en í
sjúkrahúsvist þinni nú síðast laum-
aðir þú að okkur setningum eins og
„þið passið uppá mömmu ykkar“
og þegar lystin var ekki góð sagðir
þú „bráðum fer ég í veislu“. Sú
staðreynd sem blasti við okkur fyr-
ir um viku að þú værir farinn
skelfdi okkur öll. Máttarstólpi fjöl-
skyldunnar féll frá, þessi sterki og
mikli maður var lagður að velli.
Við verðum að vera sterk og
standa saman og munum sjá um
mömmu. Minningin um samveru-
stundirnar með þér hlýja okkar
hjartarætur.
Far þú í friði, faðir, og takk fyrir
allt sem þú hefur fyrir okkur gert.
Ólafur Steinarsson.
Það er til bók sem heitir Pönnu-
kakan og þar er mamman að baka
fyrir börnin sín sjö, 3 drengi og 4
stúlkur. Mér dettur alltaf amma í
hug þegar að ég hef lesið þessa bók
fyrir dætur mínar og ég sé fyrir
mér Valgarð, Margréti Erlu, Stein-
ar, mömmu, Friðjón Gunnar, Frið-
dísi og Elísu. Ætli þau hafi ekki
einhvern tímann staðið svona
svöng í kringum pönnukökupönn-
una hennar ömmu? Steinar frændi
var þriðji í systkinaröðinni. Hann
lærði bifreiðasmíði og gerði bílana
upp eins og nýja og fengum við
fjölskyldumeðlimir oft að njóta
krafta hans og komu bílarnir okkar
þá gljáfægðir til baka. Ég held að
honum hafi aldrei fallið verk úr
hendi.
Ég minnist hans sem mikils ljúf-
mennis, nýlega sjötugur, veikindin
farin að segja til sín, en fram að því
alltaf svolítið gæjalegur með sitt
dökka þykka hár greitt fram á enn-
ið. Það er erfitt að horfa á eftir
Steinari og við söknum hans. Megi
guð styrkja Áslaugu og alla fjöl-
skylduna á þessari erfiðu stund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Kristín Guðrún Jóhannsdóttir.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ELÍN BÖÐVARSDÓTTIR
frá Bólstað, Mýrdal,
andaðist á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund
laugardaginn 16. nóvember sl. Jarðarförin
hefur farið fram í kyrrþey, að ósk hinnar látnu.
Þökkum starfsfólki Grundar góða umönnun.
Sigurbjörn G. Guðmundsson, Málfríður Ögmundsdóttir,
Kolbrún Elín Anderson, Friðjón Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
MAGNÚS FRIÐRIK EINARSSON
pípulagningarmeistari,
Rauðalæk 71,
verður jarðsunginn frá Laugarneskirkju föstu-
daginn 6. desember kl. 14.30.
Ásdís Bjarnadóttir,
Þórey Magnúsdóttir,
Bjarni E. Magnússon,
Jóna Þ. Magnúsdóttir, Salvar Guðmundsson,
Guðmundur S. Magnússon,
Einar Magnússon, Gunnhildur Konráðsdóttir,
Magnús Á. Magnússon, Heiða Hringsdóttir,
Kristján Magnússon, Ásdís Ásgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐBJÖRN BJARNASON,
Neðstaleiti 2,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 3. desember.
Guðrún Sólveig Jónasdóttir,
börn, tengdabörn og afabörn.
Útför ástkærs föður okkar, tengaföður og afa,
EINARS KRISTINS EINARSSONAR
frá Laugum,
Hrunamannahreppi,
fer fram frá Hrunakirkju laugardaginn 7. des-
ember kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en
þeir, sem vildu minnast hans, eru beðnir að
láta Krabbameinsfélagið njóta þess.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
Systir mín,
JÓHANNA ÞORLEIFSDÓTTIR,
Boðagranda 7,
Reykjavík,
sem lést föstudaginn 29. nóvember, verður
jarðsungin frá Fossvogskapellu á morgun,
föstudaginn 6. desember, kl. 15.00.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Kristín Þorleifsdóttir.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HELGA SVEINSDÓTTIR
frá Kotvelli,
Miðvangi 8,
Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum Hringbraut miðviku-
daginn 4. desember.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.