Morgunblaðið - 26.01.2003, Síða 12

Gamlar grúppíur slá
í klárinn á nýjan leik
Gamanmyndin The
Banger Sisters
frumsýnd hérlendis
um helgina
 HINN umdeildi franski leik-
stjóri Catherine Breillat (Rom-
ance X, A ma soeur, Sex is
Comedy sem sýnd er á frönsku
kvikmyndahátíðinni í Reykjavík)
er núna í tökum á nýrri kyn-
lífsstúdíu, Anatomie d’Enfer,
sem byggð er á bók hennar
Pornocratie. Klámmyndaleik-
arinn Rocco Siffredi, sem áður
vann með Breillat að Romance
X, leikur mann sem hatar konur
en verður fyrir nýrri opinberun í því efni. Breillat
segir myndina vera „eins konar Fríða og dýrið-sögu
nema hvað dýrið er mjög mannlegt og Fríða er dá-
lítið heimsk“. Hún segir söguna hafa tekið töluverð-
um breytingum á tökutímanum en stefnir að því að
ljúka við myndina fyrir Cannes-hátíðina í vor.
Catherine Breillat
með nýjan kynlífsópus
Catherine Breill-
at: Dýrið upp-
götvar Fríðu.
 EKKI er að spyrja að tísku-
straumum í kvikmyndaheim-
inum. Fyrir nokkru var vakin at-
hygli á því á þessum stað að
vinsælasta viðfangsefnið í am-
erískum bíómyndum um þessar
mundir virðist vera minnisleysi
en fjöldi mynda er í bígerð sem
snúast með einum eða öðrum
hætti um fólk sem missir minn-
ið. Nú er önnur tíska að mynd-
ast, þ.e. svokallaðar sverð- og
sandalamyndir, sem gerast á tímum Grikkja eða
Rómverja til forna, og hafa sjálfsagt vinsældir
Gladiators markað þá eftirhermustefnu fremur en
sögulegur áhugi í Hollywood. Þýski leikstjórinn
Wolfgang Petersen er að vinna að Troy eða Tróju
með Brad Pitt í hlutverki Akkilesar, Oliver Stone
hyggst leikstýra Colin Farrell í hlutverki Alexand-
ers mikla og Baz Luhrmann undirbýr mynd um
sömu hetju með Leonardo DiCaprio. Nú slæst írski
leikstjórinn Neil Jordan í þennan hóp en hann
stefnir að gerð Odysseus’ Return sem fjallar um
komu Ódysseifs heim eftir áratuga svaðilför og það
sem bíður hans þar.
Sverð og sandalar í tísku
Gladiator: Þung
ábyrgð.
 HIN árlegu verðlaun
dönsku og sænsku kvik-
myndakademíanna standa
nú fyrir dyrum. Flestar til-
nefningar til Gullbjöllunnar,
(Guldbaggen), sænsku kvik-
myndaverðlaunanna, fær
hin umtalaða mynd Lukas
Moodysson Lilja 4-Ever,
eða sex, þ.ám. fyrir bestu
mynd, besta handrit og
leikstjórn. Næst á eftir
koma Grabben i graven Bredvid eða Gaurinn í
gröfinni í næsta húsi eftir Kjell Sundvall með
fimm tilnefningar og Alla älskar Alice eða Allir
elska Lísu eftir Richard Hobert með fjórar. Verð-
launaathöfnin verður 3. febrúar. Flestar tilnefningar
til dönsku Robert-verðlaunanna fá Elsker dig for
evigt eða Elska þig að eilífu eftir Susanne Bier og
Okay eftir Jesper W. Jensen eða níu hvor mynd.
Næst á eftir koma Jeg er Dina eftir Ole Bornedal,
Halalabad Blues eftir Helle Ryslinge og At kende
Sandheden eða Að vita sannleikann eftir Nils
Malmros. Verðlaunin verða afhent 2. febrúar.
Dönsku og sænsku kvikmynda-
verðlaunin í uppsiglingu
Lilja 4-Ever: Hvenær
kemur hún hingað?
símtölum og fundum yfir síðasta
ár. Í heildina séð hefur handritið
og vinnsla þess þróast í um eitt og
hálft ár.“
Upphaflega kveðst Ólafur hafa
beðið Friðrik Þór Friðriksson um
að framleiða myndina. „Hann tók
mér mjög vel. Það var svo í árslok í
fyrra að ég tók þá ákvörðun að
framleiða hana sjálfur ásamt Ragn-
ari og Kristjáni Ottó Hreiðarssyni;
þeir hafa báðir góða reynslu en
enginn af okkur hefur þó komið ná-
lægt framleiðslu á bíómynd áður.
Friðrik sýndi þessari ákvörðun
skilning sem var mér mikils virði.
Við ætlum að skjóta myndina nú í
vor og verður hún tilbúin til sýn-
inga seint í haust. Æfingar hefjast
um miðjan mars og við erum komn-
ir með sterkan hóp af leikurum í
verkefnið, þ.á m. Jóhann G. Jó-
hannsson, Eggert Þorleifsson,
Stefán Jónsson, Benedikt Erlings-
son, Halldóru Geirharðsdóttur og
fleiri. Hins vegar erum við enn að
leita eftir hæfileikafólki í ýmsar
stöður. Þetta er fyrsta myndin okk-
ar og því verður fjármögnunin mik-
il samsuða; við erum komnir með
grunnáætlun og fjármagn sem ger-
ir okkur kleift að framkvæma verk-
ið. Enn erum við þó að leita að inn-
lendu fjármagni svo framleiðslan
verði traustari. Síðan verður
spennandi að sjá hvernig Kvik-
myndamiðstöð Íslands tekur okk-
ur. Eitt af markmiðum okkar sem
framleiðendur er að vera hreinir og
beinir við samstarfsfólk okkar og
borga því fyrir vinnuna. Svo sjáum
við til í lokin hvort við getum borg-
að okkur sjálfum laun. Það eru
mörg verkefni sem þarf að leysa,
sérstaklega af því að þetta er okkar
fyrsta mynd, en kosturinn er auð-
vitað sá að við förum langt á blóð-
þorstanum.“
Úr flatbökum í filmu
Hvernig lágu leiðir þínar og
kvikmyndarinnar saman?
„Ég var á flandri um Evrópu eft-
ir stúdentinn og ætlaði að læra líf-
eðlisfræði í Róm. Ég gafst upp eft-
ir tvo mánuði, kom heim með
skottið á milli lappanna, fór að
keyra út flatbökur og var þungur
yfir því að vita ekki hvað ég ætti að
gera með líf mitt. Svo bara gerðist
eitthvað. Ég hugsaði með mér:
Hvað er það sem mig raunverulega
langar til að gera? Og svarið var:
Kvikmyndagerð. Síðan hef ég hægt
og markvisst unnið mig upp í
þessu, með hjálp góðra manna að
sjálfsögðu.“
sem rekur tilfinningarnar upp úr
skotgröfunum.“
Hvað var það við hana sem heill-
aði þig sem efni í bíómynd?
„Sagan er lítil og hógvær, en að
sama skapi mjög sterk og einbeitt.
Hún er samtímasaga sem hægt er
að skjóta tiltölulega ódýrt án þess
að ganga á gæði efniviðarins. Per-
sónur, samræður og kringumstæð-
ur eru ákaflega vel skapaðar. Rými
sögunnar er mikið og því hægt að
leika sér þó nokkuð með efnið.“
„Þetta verður drama með blek-
svörtum húmor,“ svarar Ólafur
þegar hann er beðinn um að lýsa
viðfangsefninu. „Davíð Símonarson
hefur verið misskilinn listamaður
frá 15 ára aldri og stundar inn-
heimtustörf með Valla vini sínum.
Þeir taka að sér að rukka dóp-
skuldir auk þess að sinna ónefnd-
um sérverkefnum sem sjaldnast
þola dagsljósið. Þegar sambýlis-
konan hendir Davíð út gæti virst
sem hann hafi náð botninum í lífi
sínu. En sjálfur veit hann betur.
Hann skilur að hér er Stóra planið,
hin leynilega forskrift máttarvald-
anna, að segja honum að hann sé
tilbúinn að taka næsta skref á
þroskabrautinni. Hann afræður að
leigja sér sína fyrstu íbúð. Þegar
nýi leigusalinn býður honum upp í
kvöldverð sér hann sjálft ljósið.
Hann skilur að Stóra planið er að
stilla honum upp frammi fyrir
meistara sínum, þeim sem ætlað er
að flytja listamanninn unga á
næsta stig. Haraldur Haraldsson
grunnskólakennari, sem sjálfur er
ákaflega einmana maður, skynjar
strax þörf Davíðs fyrir föðurlega
leiðsögn um lífið og nýtir sér mögu-
leika stöðunnar frá fyrsta degi með
allt að því perverskri hugmynda-
auðgi. Þegar Davíð trúir Haraldi
fyrir því hvernig hann aflar sér
lífsviðurværis, tekur samband
þeirra óvænta stefnu.“
Tekin í vor, sýnd í haust
Sem fyrr segir hafa þeir Ólafur
og Þorvaldur áður unnið saman að
mynd, Jesus Is Closer to Home,
ásamt Ragnari Santos. „Það sam-
starf tókst afar vel og nú erum við
Ragnar aftur með verk eftir Þor-
vald í höndunum. Ég skrifaði
fyrstu drög að handriti í Berlín í
fyrra, heimsótti svo Þorvald til Los
Angeles þar sem við lukum fyrsta
ferli. Þorvaldur gaf mér takmarka-
laust svigrúm til að byggja hand-
ritið upp úr skáldsögunni, síðan
meitluðum við þetta saman og höf-
um látið handritið þróast í löngum
Ó
LAFUR Jóhannesson
vakti athygli fyrir fáum
árum með Engill no.
5503288 sem vann önnur
verðlaun á Stuttmynda-
dögum í Reykjavík árið 2000 og var
sýnd í Sjónvarpinu, enda frumlegt
og fallegt verk. Hann er 27 ára að
aldri og sjálfmenntaður í kvik-
myndafaginu eftir að hafa útskrif-
ast af eðlisfræðibraut Fjölbrauta-
skólans í Breiðholti. Ólafur starfaði
við fyrirtækið Megafilm og var
framkvæmdastjóri þess um tíma,
en „fór síðan út á persónulegri
brautir í myndsköpun,“ eins og
hann orðar það sjálfur. Hann hefur
leikstýrt, framleitt, klippt og samið
tugi verkefna fyrir sjónvarp hér-
lendis og erlendis, framleiddi m.a.
þáttaröð fyrir Sjónvarpið um ís-
lenska nútímalist, leikstýrði í sam-
vinnu við Þorvald Þorsteinsson
heimildarmyndinni Jesus Is Closer
to Home um mannlíf í Rauða hverf-
inu í Amsterdam og hefur hún ver-
ið sýnd um heim allan. Ólafur hefur
nú stofnað fyrirtækið Poppoli
ásamt þeim Þorvaldi Þorsteinssyni,
Ragnari Santos, Pavel E. Smidt,
Kristjáni Ottó Hreiðarssyni og
Ágústi Borgþóri Sverrissyni, og
undirbýr það framleiðslu Stóra
plansins.
Hefur það alltaf verið „stóra
planið“ að gera bíómynd í fullri
lengd?
„Það er einfaldlega kominn tími
á að stíga þetta skref,“ svarar Ólaf-
ur, „eðlileg þróun frá því sem ég
hef verið að fást við undanfarin ár.
Ég hef unnið að mörgum heimild-
armyndum og stuttmyndum í gegn-
um tíðina og vissulega hef ég stefnt
að þessu. Margir hafa varað mig
við að fara út í þetta, bæði vegna
þess að ég hef ekki gert bíómynd
áður og að ég tek sjálfur þátt í
framleiðslunni. Hinsvegar er ég
með mikið vinnuþol eftir að hafa
gengið í gegnum ýmislegt undan-
farin ár. Svo er ég líka með frá-
bært starfsfólk í kringum mig sem
hægt er að stóla á.“
Tilfinningarnar upp úr skotgröfum
Hver er aðdragandinn að því að
þessi saga varð fyrir valinu?
„Ég dái og virði verk Þorvaldar
Þorsteinssonar; hann hefur óafvit-
andi kennt mér margt og verk hans
opnað fyrir mér ýmsar hurðargætt-
ir hugarins. Ætli það sé ekki að-
dáun minni á Þorvaldi að kenna að
þessi saga varð fyrir valinu, auk
þess að mér finnst sterkustu hliðar
skáldsins mætast í henni. Í gegnum
yfirborðsmennsku og auðvirðilegan
smásálarskap kemur hlýja og
væntumþykja gagnvart persónum
algjörlega aftan að manni. Þetta er
eins og ósýnilegt, þögult áhlaup
Að hræða sig reglulega
„Þetta verður drama með
bleksvörtum húmor,“ segir
Ólafur Jóhannesson kvik-
myndagerðarmaður sem nú
undirbýr fyrstu bíómynd sína í
fullri lengd, Stóra planið, eftir
skáldsögu Þorvaldar
Þorsteinssonar, Við fótskör
meistarans. Í samtali við Árna
Þórarinsson segir Ólafur frá
þessu fyrsta stóra plani á
ferlinum.
Ólafur Jóhannesson: Mannskepnan er sífellt að fela sig fyrir sjálfri sér …
Engill no. 5503288: Tók sinn tol
 RÉTT er að vekja athygli
kvikmyndaáhugafólks á að
Kvikmyndasafn Íslands stend-
ur þessar vikurnar fyrir merk-
um sýningum á sígildum kvik-
myndum í eigu safnsins.
Sýningarnar fara fram í Bæj-
arbíói í Hafnarfirði, sem þar
með er að verða langþráð
safnabíó, og eru á laug-
ardögum kl. 16. Í gær var sýnd
mynd sænska leikstjórans
Victors Sjöström eftir leikriti
Jóhanns Sigurjónssonar Fjalla Eyvindur (1918), en
næsta laugardag gefst kostur á að sjá aðra sænska
kvikmyndatúlkun á íslensku skáldverki, Sölku Völku
(1954) í leikstjórn Arne Mattsson. Laugardaginn 8.
febrúar verður svo sýnd mynd sem líta má á sem
fyrirboðann um íslenska kvikmyndavorið, saka-
málamyndina Morðsögueftir Reyni Oddsson, sem
gerð var fyrir sléttum aldarfjórðungi.
Kvikmyndaklassík í Hafnarfirði
Halldór Laxness:
Salka Valka í
sænskri túlkun.