Morgunblaðið - 31.01.2003, Blaðsíða 5

Oddný Silja og hún kveðst stefna á
nám í Verslunarskólanum að loknu
grunnskólaprófi. „Til að komast í
hann verð ég að standa mig vel á
samræmdu prófunum í vor,“ segir
hún. „Versló tekur bara þá sem eru
með góðar einkunnir. Mig langar til
að verða eitthvað í lífinu, læra meira
og fara jafnvel í háskóla. Það kostar
mikla vinnu,“ segir Oddný Silja og
sessunauturinn klappar henni á öxl
og kveðst vera hjartanlega sammála.
Í frímínútum fá eldri bekkingar að
vera inni. Þetta er breyting frá því
sem áður var þegar allir voru reknir
út og kennararnir skiptust á að
norpa úti í kuldanum með nemend-
um og passa upp á að þeir væru ekki
að reykja í skúmaskotum í kringum
skólann. Aðstaðan til að vera inni í
frímínútum er líka mun betri því nú
er kominn matsalur á efri hæðinni,
með þægilegum sófum í einu horn-
inu og þarna er líka diskótek. Tón-
elskir skólapiltar eru þegar komnir í
diskótekið og spila uppáhaldstón-
listina sína.
Þannig vill til að fyrsti snjór vetr-
arins hefur fallið þennan morgun og
flestir strákarnir komnir út í snjó-
kast. Sumt breytist aldrei. Þessi
sjón, að sjá strákana hamast í snjó-
kasti úti í frímínútum, gefur leift-
ursýn aldarfjórðung aftur í tímann.
Það er eins og gerst hefði í gær.
Stelpurnar standa við gluggana og
horfa á með hæðnissvip. Hvernig
nenna þeir þessu?
Hjálp
Næsti tími er stærðfræði miðferð
undir leiðsögn Eddu Arnbjörnsdótt-
ur. Undirritaður verður að viður-
kenna að reikningskúnstir voru aldr-
ei hans sterkasta hlið í skóla. Hann
var alla tíð haldinn eins konar fælni
og minnimáttarkennd gagnvart
leyndardómum stærðfræðinnar.
Honum var heldur aldrei treyst fyrir
því að kenna það fag heldur aðallega
settur í „húmanísku“ fögin, mann-
kynssögu, landafræði og svo ensku
og íslensku. Jú, reyndar dálítið í tón-
mennt líka því skortur var á mennt-
uðum tónlistarkennurum á þeim ár-
um.
Hér er verið að fara í „samoka-
regluna“ svokölluðu, þátta tölur,
taka út fyrir sviga og þess háttar.
Þetta vefst dálítið fyrir gamla kenn-
aranum og reyndar mörgum nem-
endum líka. „Þetta er hrikalega
leiðinleg bók,“ hvíslar formaður
nemendaráðs að sessunauti sínum,
en ekki um annað að ræða en að
þræla sér í gegnum þetta námsefni
ef hún á annað borð ætlar í Versló.
Þar þurfa menn eflaust að vera klár-
ir í reikningi.
Edda stærðfræðikennari hefur
þann háttinn á að í stað þess að láta
nemendur rétta upp hönd eftir hjálp
býr hún til dálk á töflunni undir yf-
irskriftinni: HJÁLP. Þeir sem eru
hjálparþurfi skrá sig í dálkinn og
kennarinn gengur svo skipulega til
þeirra eftir réttri röð. Það hvarflar
að gamla kennaranum að skrá sig í
hjálparsveitina, en hann hættir við
þau áform. Hann þarf ekki að taka
próf í þessu í vor eins og krakkarnir.
Í næstu kennslustund er sá gamli
á heimavelli. Þetta er íslenska, sem
var hans sterkasta hlið í skóla, ásamt
mannkynssögu. Kennarinn, Þórdís
Mósesdóttir, var að byrja í kennsl-
unni um það leyti sem undirritaður
var að hætta. Þórdís þótti strax í
upphafi kennsluferils síns efnilegur
kennari og svo virðist sem hún sé á
réttri hillu í þessu starfi. Heldur öll-
um þráðum í hendi sér af öryggi og
festu.
Við erum í hljóðfræði. Þetta fag
var ekki kennt fyrr en á framhalds-
skólastigi fyrir aldarfjórðungi. Í þá
daga eyddum við íslenskukennar-
arnir miklum tíma í svokallaða kvísl-
greiningu, og voru ekki allir sáttir
við hana. En þetta var líka á tímum
mengjanna og annarrar tilrauna-
starfsemi að sænskri fyrirmynd sem
nú hefur víðast hvar blessunarlega
verið aflögð. Krakkarnir virðast
kunna góð skil á námsefninu. Eru
flestir með i-hljóðvarpið á hreinu
ásamt klofningu og hljóðskiptum. Að
vísu heyrast efasemdaraddir í hópn-
um um gagnsemi þessa námsefnis.
„Þetta er svo asnalegt,“ heyrist einn
strákurinn tauta og sessunautur
hans tekur undir: „Já, svolítið …“
En Þórdís hælir nemendum sínum
fyrir dugnaðinn og óánægjuraddirn-
ar þagna. „Þið eruð eiginlega alveg
búin að læra þetta,“ segir íslensku-
kennarinn og tilkynnir próf í faginu í
næsta hljóðfræðitíma.
Lífsleikni og þróunarverkefni
Síðasta kennslustund fyrir mat-
arhlé er í lífsleikni. Þetta orð hefur
kennarinn fyrrverandi aldrei heyrt.
Það verður spennandi að sjá hvað
þessi námsgrein felur í sér. Umsjón-
arkennari bekkjarins, Sigrún Reyn-
isdóttir, stýrir þessum tíma sem er
einu sinni í viku í 10. bekk. „Þetta er
eini tíminn þar sem bekkurinn kem-
ur allur saman og stundum þarf
Efst til vinstri eru þau Egill Örn,
Rósa Birna, Oddný Silja, Ásgeir
og Tinna Rut að slappa af í sófa-
horninu í matsalnum. Þá má sjá
að skófatnaðurinn er í röð og
reglu og á stóru myndinni eru
áhugasamir nemendur að fylgj-
ast með í tíma. Eldri bekkingar
mega vera inni í frímínútum eins
og sést á myndinni lengst til
hægri og á þeirri hér að ofan er
Þórdís Mósesdóttir íslenskukenn-
ari að útskýra leyndardóma
hljóðfræðinnar. Strákurinn hér
til vinstri er eitthvað hikandi við
að rétta upp hönd og fjær má sjá
körfuboltasnillinga framtíð-
arinnar bregða á leik á skóla-
lóðinni.
Úr skólalífinu
skólar í Hafnarfirði
alda ball. Það er pott-
emmtilegasta sem er
félagslífinu hjá okkur
rið, eða það finns mér
ormenn nemendaráða
unum skipuleggja
í sameiningu og oft-
upp á skemmtiatriði
skóla, eins og til
ingshöfum úr Höfr-
r karókíkeppni
Hafnarfjarðar. Höfr-
ns konar hæfi-
i og fara forkeppnir
jum skóla og vinn-
r þeim keppa svo um
Hafnarfjarðartitilinn. Þeir fara
svo líka í söngkeppni Samfés, en
þar koma líka fram krakkar úr
Reykjavík, Kópavogi og víðar að.
Á hverjum vetri setur 10.
bekkur upp söngleik og æfingar
á honum eru nú byrjaðar. Skarp-
héðinn Þór Hjartarson, fyrrver-
andi kennari við skólann, sér allt-
af um þennan söngleik og
stjórnar okkur. Við sömdum
þennan söngleik í sameiningu og
þetta er alveg rosalega gaman.
Það er því nóg að gera í fé-
lagslífinu,“ sagði Oddný Silja
Herdísardóttir, formaður nem-
endaráðs.
ynsla
DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 31. JANÚAR 2003 C 5
Sjúkra-, aðhalds-,
flug- og nudd-
sokkar.
Græðandi,
losar þig við fótrakann
SOLIDEA
BAS ET COLLANTS
Apótek og
lyfjaverslanir