Morgunblaðið - 01.02.2003, Blaðsíða 35

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. FEBRÚAR 2003 35
SUNNUDAGINN 26. janúar sl.
rættist langþráður draumur þjóð-
arinnar þegar Barnaspítali Hrings-
ins var formlega vígður. Minnist ég
þess ekki að hafa fundið fyrir jafn
fölskvalausri gleði og almennum
stuðningi við nokkurt verk eins og
finna mátti meðal þeirra þúsunda
er lögðu leið sína í spítalann þenn-
an dag. Enda full ástæða til að
gleðjast. Um er að ræða eitt af
þessum verkum sem virðast hafin
yfir alla flokkadrætti. Það viðhorf
hefur ávallt einkennt alla undirbún-
ingsvinnu og skipta þeir hundruð-
um sem að hafa komið. Hver hefur
gert sitt besta og enginn þar yfir
annan hafinn enda viðfangsefnið
ríkulegt. Þes vegna varð ég hlessa
er ég las einkennilega kveðju á
heimasíðu þingflokksformanns
Vinstri grænna. Boðskapurinn þar
er í stuttu máli sá að vígsla BSP
hafi verið kosningabragð Fram-
sóknarflokksins! Heyr á endemi.
Skilji enginn orð mín svo að ég
skammist mín fyrir það að ein-
hverjir Framsóknarmenn skuli hafa
komið að málinu. En framsetning
Ögmundar er skammarleg gagn-
vart öllu því frábæra fólki sem lagt
hefur á sig mikla vinnu á síðustu
misserum til að láta drauminn ræt-
ast. Þar hafa menn einungis hugsað
um þetta eina markmið: Að búa
veikum börnum sem best skilyrði.
Framsetning Ögmundar gagnvart
þessu fólki er honum til minnkunar.
Þó Ögmundur sé ágætlega lífsglað-
ur maður dagfarslega þá er ég að
verða þeirrar skoðunar að í pólitík
kunni hann einfaldlega ekki að vera
glaður. Þó ólíklegt sé að þjóni mikl-
um tilgangi þá skal ég samt gera
Ögmundi grein fyrir því af hverju
BSP var vígður þennan dag og með
þeim hætti sem raun ber vitni en
fer svo fyrir brjóstið á þingflokks-
formanninum.
Afmælisgjöf til Hringsins
Fyrsta atriðið snertir blaða-
mannafund tveimur dögum fyrir
vígsluathöfn. Paul Newman Found-
ation sýndi þann höfðingsskap að
færa BSP tæki fyrir milljónir
króna. Rétt eins og svo margir hafa
gert og munu örugglega gera
áfram af því allir vilja leggja sitt að
mörkum. Forsvarsmenn BSP og
gefenda en ekki Framsóknarflokk-
urinn boðuðu eðlilega til blaða-
mannafundar vegna þessa. Ög-
mundi þykir greinilega óeðlilegt að
formanni bygginganefndar hafi
einnig verið boðið. Verður svo að
vera.
Annað atriðið snertir áhuga fjöl-
miðla á að fá að kynna sér bygg-
inguna fyrir vígslu til að geta
fjallað um málið á sem bestan hátt.
Upplýsingafulltrúi BSP en ekki
Framsóknarflokksins lagði til að
við því yrði orðið og fannst upplagt
að tengja það fyrrgreindri afhend-
ingu gjafarinnar. Lái honum hver
sem vill að hafa beðið formann
bygginganefndar að koma á stað-
inn. Svo vildi til að við Ásgeir Har-
aldsson, læknir af deildinni og í
bygginganefnd, vorum að velta fyr-
ir okkur hönnun á þeim lykli sem
afhentur yrði formlega. Í gleði sinni
vegna vígslunnar brá hjúkrunar-
fólkið á leik. Augnablik gleðinnar
gripu fjölmiðlungar með mynd. Það
virðist hafa skapað kólguský í vit-
und Ögmundar.
Þriðja atriðið snýr að dagsetn-
ingunni. Hún var ekki sköpuð hjá
Framsóknarflokknum. Bygginga-
nefnd hefði viljað ljúka verki fyrr
en af ýmsum ástæðum óviðráðan-
legum náðist það ekki fyrir áramót
(verkið tók samt aðeins 33 mánuði).
Öllum aðilum var það hins vegar
kappsmál að vígja BSP 26. janúar.
Aðdáunarvert er hvað verktakar og
starfsmenn þeirra lögðu hart að sér
til að ná þeirri dagsetningu. Hvers
vegna? Þann dag átti Kvenfélagið
Hringurinn 99 ára afmæli! Mér
finnst Ögmundur skulda Hrings-
konum afsökunarbeiðni fyrir að
gera önuga tilraun til að ræna þær
þessum mikilvæga degi. Og viti
hann það ekki þá skal hann upp-
lýstur um að án Hringsins væri
BSP ekki orðinn að veruleika.
Þau þrjú atriði, er hér hafa verið
nefnd, virðast hafa orðið tilefni Ög-
mundar til að senda hinar ósmekk-
legu kveðjur á heimasíðu sinni.
Hann má hvenær sem er agnúast
út í mig og flokksfélaga mína. En
það er heldur langt seilst í pólitísk-
um ákafa að draga BSP inn í sam-
særiskenningar sem enga stoð eiga
í raunveruleikanum. Honum mun
hins vegar ekki takast að svipta þá
er vilja BSP allt hið besta gleði yfir
þessum skemmtilega áfanga. Bið ég
hann vinsamlegast að beina spjót-
um sínum að öllum öðrum verkum.
Læt ég svo lokið umfjöllun um
BSP en nýt með öðrum gleðinnar
yfir verkinu. Vona að Ögmundur
geti fundið þá gleði með öðrum.
Ögmundur og
barnaspítalinn
Eftir Hjálmar
Árnason
„En það er
heldur langt
seilst í póli-
tískum
ákafa að
draga BSP inn í sam-
særiskenningar sem
enga stoð eiga í raun-
veruleikanum.“
Höfundur er alþingismaður og for-
maður bygginganefndar BSP.
ALRÆÐI öreiganna er gamalt
kommaslagorð. Alræðið – allir ráða –
reyndist uppskriftin að eymdinni.
Þetta sést nú í Albaníu og Norður-
Kóreu. Rússar snéru blaðinu við og
einkavæða mun hraðar en við. Af
hverju hatast sumt fólk hérlendis við
einkarekstur á sama tíma?
Nefna má t.d. skaðlegan áróður
gegn Íslenskri erfðagreiningu, (ÍE).
Áframhaldandi rógburður gæti hugs-
anlega komið ÍE á kaldan klaka! Þá
félli ríkisábyrgðin á ríkissjóð og fá-
tækt myndi aukast. Yndisleg tilhlökk-
un – séð með augum neikvæðra. Nei-
kvæðir virðast á móti framförum; –
niður með ÍE, ekki selja ríkisbanka,
ekki virkja, ekki álver. Þegar ÍE gef-
ur þjóðinni aðgang að ættfræði-
grunni, er skráning á gömlum mann-
tölum og kirkjubókum „að stela vinnu
annarra“? Svona þakka neikvæðir
fyrir sig.
Hvers vegna pirra framfarir suma?
Er það vegna þess að með framförum
minnki líkur á fátækt? Halda nei-
kvæðir að enn sé hægt sé að plata fólk
með „alræði öreiganna“ og komast til
meiri áhrifa í pólitík með gömlu
lummurnar; neikvæðni, öfund, falska
„umhverfisvernd“ og endurteknar til-
raunir til að gera eigendur einkafyr-
irtækja tortryggilega?
Af hverju er Landsvirkjun ekki
einkafyrirtæki? Er það ekki vegna
þess að sams konar neikvætt lið
þvældist fyrir Einari Ben fyrir 70 – 90
árum? Áróður neikvæðra skilaði „ár-
angri“ þá. Það var ekki virkjað! Nei-
kvæðum tókst – með ógeðslegu ein-
elti, að eyðileggja flest áform Einars
Ben, – brjóta hann að einhverju leyti
niður andlega og gera úr honum ótrú-
verðuga fyllibyttu. Auðvitað þolir
enginn maður svona einelti. Var það
ekki „frábær árangur“ að gera þess-
um mesta frumkvöðli Íslands fyrr og
síðar allt til bölvunar? Eru neikvæðir
í dag ekki að rifna út monti – af „koll-
egum“ sínum í den? Tjónið varð ára-
tuga langvarandi fátækt og atvinnu-
leysi!
Loks þegar það mátti virkja hér-
lendis, áratugum eftir að Einar Ben.
var tilbúinn með þetta allt, var virkjað
á „félagslegum grundvelli“ – eignar-
aðild ríkissjóðs, Reykjavíkurborgar
og Akureyrarbæjar. Þannig varð svo
stofnuð Landsvirkjun – opinbert fyr-
irtæki. Byggðar voru virkjanir, þær
sem Einar Ben var búinn að láta
teikna í smáatriðum áratugum fyrr,
sumar ekki byggðar enn! Einar var
líka búinn að finna fjárfesta sem vildu
byggja iðjuver og kaupa orkuna og
láta hanna járnbraut um Suðurland,
vegna áformaðra framkvæmda! Hefði
verið jákvætt tekið á hugmyndum
Einars Ben. ættu Íslendingar að öll-
um líkindum alþjóðlegt risafyrirtæki
– hugsanlega stærra en Norsk Hydro
sem var þá stofnað á svipuðum for-
sendum – að hluta til af samstarfs-
mönnum Einars Ben.
Einn af fremstu sérfræðingum
„umhverfisvina“ í dag, Hjörleifur
Guttormsson (HG) lét svo virkja
Blöndu þegar hann var iðnaðarráð-
herra. Uppistöðulón Blöndu er næst-
um eins stórt og Hálslón, en gefur
bara brot af orku Kárahnjúkavirkj-
unar. Blanda var virkjuð án þess að
búið væri að selja rafmagn í einn nátt-
lampa!! Ekkert rafmagn var svo selt
frá Blöndu árum saman – en fjár-
magnskostnaður vegna lántöku fyrir
milljarða var sendur landsmönnum í
hækkuðu raforkuverði! Það er miður
að þurfa að rifja upp þessa hörmung-
arsögu um ágætan mann og HG sem
er frábær náttúrufræðingur en mis-
tókst hrapallega þessi pólitíski bissn-
ess. Sannar það bara að slíkur rekstur
er best kominn hjá einkaaðilum.
Uppskriftin að eymdinni er að vera
á móti framförum, vera neikvæður,
ríghalda í gamaldags ríkisrekstur og
innræta sem mest hatur og tor-
tryggni út í einkafyrirtæki og eigend-
ur þeirra.
Uppskriftin
að eymdinni
Eftir Kristin
Pétursson
Höfundur er fiskverkandi
á Bakkafirði.
„Uppskriftin
að eymdinni
er að vera á
móti fram-
förum.“
Nýr listi
www.freemans.is
www.nowfoods.com