Morgunblaðið - 08.02.2003, Blaðsíða 35
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. FEBRÚAR 2003 35
✝ Einar Guðjónssonfæddist á Sævar-
landi (Sjóarlandi) í
Þistilfirði 14. júlí
1919. Hann lést á
Dvalarheimilinu
Nausti á Þórshöfn
föstudaginn 31. jan-
úar síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Guðjón Einarsson
bóndi á Sævarlandi, f.
17. nóvember 1886, d.
7. júní 1973, og Sig-
ríður Gamalíelsdóttir
húsmóðir, f. 3. ágúst
1884, d. 17. febrúar 1937. Einar
var yngstur fjögurra bræðra sem
allir eru látnir. Þeir voru: 1)
Drengur, f. andvana 7. september
1913. 2) Leifur bóndi á Sævar-
landi, f. 13. janúar 1915, d. 25. apr-
íl 1975, kvæntur Ásgerði Björg-
vinsdóttur, f. 18. október 1916, d.
30. september 1996. Börn þeirra
eru: a) Sigríður, f. 3. janúar 1945,
d. 10. júní 1959. b) Bjarki, f. 7. febr-
úar 1948, var kvæntur Ástríði H.
Sigurðardóttur, f. 3. júlí 1953.
Börn þeirra eru Ásgerður Bjarkl-
ind, f. 22. janúar 1977, og Einar
Birgir, f. 17. maí 1979. c) Guð-
björg, f. 12. ágúst 1952, gift Þor-
geiri Haukssyni, f. 19. nóvember
1952. Börn þeirra eru Þorsteinn
Leifur, f. 19. september 1974, og
Einar Már, f. 10.
febrúar 1980. d)
Erla, f. 2. september
1958. 3) Gamalíel
verkamaður á Þórs-
höfn, f. 8. október
1916, d. 13. apríl
1985, kvæntur Hall-
dóru J. Benedikts-
dóttur, f. 17. júlí
1928. Börn þeirra
eru: a) Sigríður Mar-
grét, f. 21. júlí 1956,
var gift Friðbergi
Þór Leóssyni, f. 4.
júlí 1946. Þeirra börn
eru Anna Lára, f. 16. júní 1977, og
Halldóra Jóhanna, f. 3. maí 1980.
Synir Önnu Láru og sambýlis-
manns hennar, Halldórs Stefáns-
sonar, eru, Óskar Þór, Grétar Stef-
án og Friðbergur Smári. b)
Guðjón, f. 24. október 1959. Einar
var ógiftur og barnlaus.
Einar fór snemma að vinna og
ásamt hefðbundnum sveitastörf-
um, bæði á Sævarlandi, þar sem
hann var til heimilis lengst af og á
ýmsum bæjum þar í sveitinni, vann
hann ýmis verkamannastörf, s.s. í
vegavinnu og á vetrarvertíðum.
Hann vann þó lengst af í Hrað-
frystistöð Þórshafnar.
Útför Einars verður gerð frá
Svalbarðskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
líklega skrifast það þó frekar á minn
reikning. Ég sagði við einn þeirra,
að ég þyrði að veðja að hann kynni
ekki að mjólka belju. Hann hélt það
nú, hvað myndi ég borga. Flösku var
svarið. Maðurinn snarast undir kúna
og mjólkar og vill svo fá borgað. Nú
voru góð ráð dýr, því auðvitað áttum
við Einar enga flöskuna. Ég sagði
því að í minni sveit væri það þannig,
að sá sem ynni veðmálið ætti að
borga. Náunginn sá nú að hann hafði
verið plataður og varð svo reiður, að
það fór að fara um mig. Hann snar-
aðist síðan upp í bílinn og bílstjórinn
ók í burtu, en við Einar skemmtum
okkur vel og hann sagði, eins og svo
oft: „Jahá, greyin mín.“
Þegar Einar varð sextugur kom
hann í heimsókn suður og sonur
minn var skírður í höfuðið á honum.
Það var greinilegt að Einari þótti
vænt um að verið væri að „yngja
hann upp“ og kallaði son minn alltaf
nafna sinn. Hann reyndist börnun-
um mínum eins og besti afi. Þau rifja
stundum upp, þegar Einar var hjá
okkur eitt sinn um jól og áramót og
skjóta átti upp flugeldum á gamlárs-
kvöld. Þegar búið var að kveikja í
einum flugeldinum sveigir hann allt í
einu af leið og stefnir beint á Einar,
sem tók nú til fótanna, en það var
sama hvert hann hljóp, alltaf beygði
flugeldurinn á eftir honum. Hann
tók það ráð að hlaupa inn í bílskúr,
en þá beygði flugeldurinn einnig
þangað og sprakk loks þar inni, rétt
hjá honum. Einar sá að sjálfsögðu
spaugilegu hliðina við þetta, rétt
eins og við allt annað, og þannig er
honum best lýst, hressum og kátum.
Þegar Einar flutti heimili sitt frá
Sævarlandi keypti hann sér lítið hús
á Þórshöfn. Það var stoltur húseig-
andi sem tók á móti okkur og bauð
okkur gistingu þegar við komum í
sjötugsafmælið hans. Einnig bauð
hann nafna sínum, sem þá var tíu
ára, með sér á rúntinn. Það voru
stoltir og ánægðir nafnar sem óku
um Þórshöfn á hvítum Landrover.
Síðustu árin bjó Einar á Dvalar-
heimilinu Nausti á Þórshöfn og lík-
aði honum það mjög vel. Þar var
hugsað um hann af natni og alúð og
á starfsfólkið þar þakkir skildar fyr-
ir.
Með Einari er góður drengur
genginn, en minning hans lifir og
hafi hann þakkir fyrir allt. Blessuð
sé minning hans.
Ásta.
EINAR
GUÐJÓNSSON
Ég á því láni að fagna, að hafa
kynnst Einari frá Sjóarlandi, eins og
hann gjarnan kallaði bæinn sinn,
fyrir rétt tæpum þrjátíu árum. Það
var mannbætandi að vera samvist-
um við Einar, svo mikill sómamaður
var hann. Hógværð og lítillæti ein-
kenndu dagfar hans. Aldrei sagði
hann hnjóðsyrði um nokkurn mann,
heldur færði allt til betri vegar. Allt-
af var hann boðinn og búinn að rétta
hjálparhönd, hvenær sem færi gafst,
og aldrei hreykti hann sér af verkum
sínum, heldur dró frekar úr sínum
hlut.
Okkur Einari varð strax vel til
vina og náðum vel saman, þótt ald-
ursmunurinn væri rúm þrjátíu ár,
enda líklega bæði á sömu bylgju-
lengd hvað það varðar að taka til-
veruna og ekki síst okkur sjálf pass-
lega alvarlega. Það var eitt og annað
sem við brölluðum þegar við áttum
stundir saman og alltaf var gleðin og
kátínan í fyrirrúmi, en því miður
bjuggum við hvort á sínu landshorn-
inu og því voru stundirnar sem við
hittumst færri en við gjarnan vild-
um. Ég minnist stunda eins og sum-
arsins sem ég var á Sævarlandi, eða
Sjóarlandi. Allt heimilisfólkið hafði
brugðið sér af bæ og er við komum
heim aftur, aðeins í seinna lagi, kom
það í hlut okkar Einars að sækja
beljuna á bænum. Hún var eitthvað
snúðug yfir því að vera sótt seinna
en venjulega og ekki mjög sam-
vinnuþýð. Okkur tókst þó að tjónka
við hana og er við höfðum komið á
hana böndum og haldið af stað heim
datt mér í hug að gera smáprófun á
beljunni og þreif í halann á henni.
Það var eins og við manninn mælt,
beljan tók á rás út í loftið, með Einar
í eftirdragi, sem alls ekki sleppti af
henni hendinni. Ég lak niður af
hlátri, en hélt svo af stað á eftir til að
týna þeim ekki báðum. Einari var
jafn skemmt og mér yfir athæfinu,
þótt þetta tefði aðeins heimkomu
beljunnar.
Öðru sinni dæmdist það á okkur
Einar að mjólka þessa einu belju og
var ég búin að taka að mér hlut-
verkið. Í sama bili rennir í hlað bíll
með mönnum, sem greinilega höfðu
látið ofan í sig görótta drykki og
voru að vísitera þar á bæjum. Okkur
Einari datt í hug að bregða á leik, en
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SVANHILDUR ÞORSTEINSDÓTTIR,
sem lést sunnudaginn 2. febrúar, verður jarð-
sungin frá Glerárkirkju mánudaginn 10. febrúar
kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
líknarstofnanir.
Fjóla Jóhannesdóttir, Benedikt Sæmundsson,
Sólveig Jóhannesdóttir, Frímann Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
vináttu og samúð við andlát og útför
BJÖRNS ÞÓRLEIFSSONAR
skólastjóra,
Borgarsíðu 5,
Akureyri.
Júlíana Þórhildur Lárusdóttir,
Þórleifur Stefán Björnsson, Rósa Mjöll Heimisdóttir,
Héðinn Björnsson,
Lárus Arnór Guðmundsson, Þóra Sif Ólafsdóttir,
Þórhildur Björnsdóttir, Jóhann Þórhallsson,
Sigríður Ásta Björnsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, vináttu
og hjálp við andlát og útför hjartkærrar móður
minnar og fóstru,
SIGRÍÐAR GUÐRÚNAR
ÞORLEIFSDÓTTUR,
Jörfabakka 12.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk hjúkrunar-
heimilisins Sóltúns, deild D, fyrir frábæra
umönnun og hjúkrun.
Guð blessi ykkur öll.
Ásta Björnsdóttir,
Þórir Jóhannsson og fjölskylda.
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
HÓLMFRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Kirkjuvegi 15,
Keflavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Víðihlíð, Grinda-
vík, fimmtudaginn 6. febrúar.
Árni Þ. Þorgrímsson,
Helga Árnadóttir, Árni Árnason,
Þorgrímur St. Árnason, Ásdís M. Óskarsdóttir,
Eiríka G. Árnadóttir, Þórður M. Kjartansson,
Ragnheiður E. Árnadóttir, Guðjón I. Guðjónsson
og barnabörn.
Elskulegur bróðir okkar, mágur og frændi,
GÍSLI JÓHANN KRISTJÁNSSON,
Skólastíg 14,
Stykkishólmi,
sem lést á St. Franciskusspítalanum Stykkis-
hólmi mánudaginn 3. febrúar, verður jarð-
sunginn frá Stykkishólmskirkju föstudaginn
14. febrúar kl. 14.
Anna Kristjánsdóttir, Bjarni Sveinbjörnsson,
Gunnlaugur Kristjánsson, María Guðmundsdóttir,
Hörður Kristjánsson, Birna Lárusdóttir
og fjölskyldur.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
AÐALBJÖRG ÁGÚSTSDÓTTIR,
Skúlagötu 10,
Reykjavík,
lést að morgni föstudagsins 7. febrúar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Árni Jónasson,
Kristinn Atlason,
Ída Atladóttir,
Auður Atladóttir,
Anna Atladóttir.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, dóttir, amma og langamma,
MARGRÉT ÁKADÓTTIR,
Hofteigi 8,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn
6. febrúar.
Jóhann Lárus Jónasson,
Áki Jóhannsson, Guðlaug Sturludóttir,
Jóhann Lárus Jóhannsson,
Jónas Jóhannsson, Dís Sigurgeirsdóttir,
Ólöf Jóhannesdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Ástkæri eiginmaður minn,
GYLFI BORGÞÓR GUÐFINNSSON,
Akranesi,
lést í Riga, Lettlandi miðvikudaginn 5. febrúar.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Bryndís Ragnarsdóttir.
Elskuleg systir okkar, mágkona og frænka,
KARLY BJÖRG KARLSDÓTTTIR,
Hafnarstræti 15,
Akureyri,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
fimmtudaginn 6. febrúar.
Systkinin og fjölskyldur.