Morgunblaðið - 16.02.2003, Blaðsíða 12

12 B SUNNUDAGUR 16. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Sælkerar á sunnudegi
Steingrímur Sigurgeirsson Hanna Friðriksdóttir Áslaug Snorradóttir
Opnun steikhússinsHereford á Laugavegisætir nokkrum tíð-indum. Það hefur veriðfremur dauflegt um að
litast í íslensku veitingahúsaflór-
unni síðustu misseri. Samdráttur í
efnahagsmálum hefur bitnað á
veitingamönnum sem öðrum og lítið
hefur verið um opnun nýrra veit-
ingahúsa. Það vekur því óneitanlega
athygli þegar opnað er stórt, nýtt
veitingahús sem tekur 136 mat-
argesti í sæti.
Enn athyglisverðari er sú ákvörð-
un að selja 75 cl karöflu af rauðvíni á
einungis 1.290 krónur. Há álagning
á léttvíni hefur verið landlæg á ís-
lenskum veitingahúsum og vonandi
verður þetta frumkvæði Hereford
til að fleiri taki sér nú tak og bjóði
gestum léttvín á skynsamlegu verði.
Hereford, sem dregur nafn sitt af
sýslu í Bretlandi, er á annarri hæð í
nýbyggingu á Laugavegi 53b. Öll
aðstaða er í stóru opnu rými og í
suðurendanum eru stórir gluggar
þar sem hægt er að sitja og fylgjast
með umferð og mannlífi á Lauga-
veginum. Lágir skilveggir skilja að
rými í salnum, matsal, setustofu og
grillaðstöðu matreiðslumannsins.
Þegar komið er inn í Hereford geng-
ur maður því beint inn í geiminn og
steikarlyktina.
Forréttirnir ollu satt best að
segja nokkrum vonbrigðum. Kavíar
á blinis var hvorki mikið fyrir augað
né önnur skynfæri. Blinis-kökurnar
minntu helst á þurrar skonsur og á
þær hafði verið bætt sýrðum rjóma
og ódýrum dósakavíar. Það hafa
orðið það miklar framfarir á íslensk-
um veitingahúsum að ég átti nú ekki
von á þessu. Af hverju ekki að nýta
loðnuhrogn eða bleikjuhrogn svo
dæmi sé tekið og baka alvöru blinis
og baka þær þegar pöntunin kemur
ætti að vera með kartöflunni en
reyndist væn klípa ofan á steikinni.
Loks er hægt að velja um béarn-
aise- eða rauðvínssósu.
Báðar steikurnar komu á borðið
steiktar eins og um hafði verið beð-
ið og kjötið sjálft var ágætt. Lund-
in mjúk og meyr, T-bone-steikin
fitusprengd með stökkri grill-
skorpu. Kartöflurnar voru eins og
kartöflur eru en sósurnar hefðu
báðar mátt vera bragðmeiri. Það
fór ekki mikið fyrir fáfnisgrasinu í
béarnaise-sósunni og rauðvíns-
sósan var bragðdauf.
Vínið á karöflunum ódýru er
flutt inn í tönkum frá Frakklandi
og það verður að segjast eins og er
að þetta er nú fremur einfalt og
karakterlaust vín. Fyrir þá sem
gera ekki aðrar kröfur en þær að fá
ódýrt rauðvín með matnum er
þetta hins vegar eflaust góður
kostur, ekki síst í ljósi verðsins.
Mun betri kaup þóttu mér í víni
mánaðarins sem var suður-afrískt
Cabernet-vín frá framleiðandanum
Bon Courage. Það kostaði 2.290 kr.
og voru mjög góð kaup á því verði.
Vín mánaðarins er einnig fáanlegt í
glasavís. Jafnvel þótt þetta vín sé
þúsundkallinum dýrara heldur en
karöfluvínið er það mun ódýrara en
sambærileg vín almennt á veitinga-
húsum. Vínlisti Hereford að öðru
leyti er sæmilegur. Uppsetning
hefði mátt vera skýrari, t.d. skortir
oft upplýsingar um framleiðanda
og árganga. Álagning á öðrum vín-
um en þeim ódýrustu sýnist mér
vera svipuð og gengur og gerist á
mörgum veitingahúsum en þó
fremur í lægri kantinum.
Þá mætti laga stafsetningu á
matseðli, ekki síst enska hlutanum.
„Ruccula“, „curved salmon“,
„springleek“ og „Laugarvegur“
eru dæmi um leiðinda lýti.
Hereford steikhús bætir litlu við
hvað matargerð varðar í reykvískri
veitingahúsaflóru. Opnun þess er
hins vegar engu að síður fagnaðar-
efni vegna þeirrar hófsömu stefnu
sem fylgt er í verðlagningu. Þarna
geta hjón farið út að borða í ágætu
umhverfi tvírétta máltíð með
ágætri nautasteik og víni og greiða
fyrir minna en tíu þúsund krónur.
Þetta ætti sömuleiðis að vera tilval-
inn staður fyrir fjölskyldur að fara
á saman og í hádeginu er boðið upp
á ágæta rétti á hóflegu verði. Here-
ford er staður sem setur fólk ekki á
hausinn. Það eitt og sér ætti að
skapa honum sérstöðu og sam-
keppnisgrundvöll.
fá gestir litla miða þar sem þeir
skrá þá steik sem þeir hafa valið sér
(í boði eru margskyns nautasteikur
í mismunandi stærðum, kjúklinga-
kjöt, lambakjöt, svínakjöt og kálfa-
kjöt), merkt er við hvernig steik-
ingu maður vill, hægt er að velja um
franskar kartöflur, bakaða kartöflu
með smjöri eða þá bakaða kartöflu
með fyllingu. Hvers kyns fyllingu
fylgdi ekki sögunni. Þá var hægt að
velja um einar fjórar tegundir af
smjöri sem ég gerði ráð fyrir að
en ekki löngu áður, eins og þarna
virtist vera raunin?
Graflax og reyktur lax var sömu-
leiðis ekkert spes. Fiskurinn frem-
ur þurr, sósan hefðbundin og
klettasalatið með þurrt og óspenn-
andi. Með því sletta af einhvers
konar vinaigrette, sem ekki var
mjög afgerandi.
Hereford er hins vegar steikhús
og af steikunum skuluð þér dæma
það. Ég fékk mér T-bone og borð-
félagi minn nautalund. Við borðið
Ágæt kjarabót
Morgunblaðið/Áslaug
Veit ingahús
S t e i n g r í m u r S i g u r g e i r s s o n
Morgunblaðið/Áslaug
Það er skiljanlegt að fólk spái
mikið í verð þegar það er að velja
vín. Hvergi í hinum vestræna
heimi er vín dýrara en á Íslandi
og því ekki að furða að neytendur
horfi í peninginn. Hins vegar er
það svo, vegna þess hvernig
áfengisgjaldið er byggt upp, að
þegar keypt er vín í kringum þús-
und krónur er fyrst og fremst
verið að borga skatt en ekki vín.
Þannig má gera ráð fyrir að þús-
und króna vín kosti 50–100 krón-
ur í innkaupum. Afgangurinn er
áfengisgjald, álagning heildsala
og ÁTVR auk virðisaukaskatts.
Eftir því sem vínið verður dýrara
erum við aftur á móti að borga
hlutfallslega meira fyrir sjálft vín-
ið þar sem áfengisgjaldið er föst
krónutala. Við hættum að borga
skatta og byrjum að borga fyrir
vínið. Gæðastökkið frá þúsund
krónum upp í 1.300–1.500 krónur
er því verulega mikið.
Eftir sem áður er einhver al-
gengasta spurningin sem ég fæ sú
hvaða vín séu best í kringum þús-
und krónur. Og vissulega er hægt
að fá nokkur ágæt vín á því verð-
Chateau Anniche
er Bordeaux-vín
sem sýnir að
ódýru vínin frá
Bordeaux geta
ekki síður sýnt
fína takta en þau
dýrari. Hér eru
það beiskar möndlur og dökkur
rauður ávöxtur sem ráða ferðinni,
vínið smákryddað. Ágætasta vín,
einfalt en með góðri uppbyggingu
og karakter. Bordeaux þarf ekki að
vera dýrt til að vera gott.
15/20
Gato Negro Cab-
ernet Sauvignon 2001
er eitt af þessum
snotru og aðlaðandi
Chile-vínum sem
hafa stormað inn á
markaðinn. Hreinn
og bjartur berja-
ilmur, bláber og
sólber. Bragðið heldur áfram hreint
og ávaxtamikið í munni. Ávaxtaríkt,
milt og þægilegt.
16/20
er ágætur fulltrúi
Portúgala, sjarm-
erandi sveit-
aruddi sem
heillar mann
strax. Grófur
kryddaður ávöxt-
ur, hjólbarðar og
olía eru meðal þess sem finna má í
ilmi vínsins. Það er óalþjóðlegt í alla
staði, sem er helsti kostur þessa
víns
15/20
Promessa Rosso
Salento 2000 er
vín frá Púglía á
Suður-Ítalíu frá
sama framleið-
anda og vínið A
Mano. Púglía
nýtur sívaxandi
vinsælda víða um
heim og ekki nema von ef tekið er
mið af þessu víni. Yndislegur blóma-
ilmur, fjólur og angan af krydd-
jurtum. Minnir á síðdegi á ítölskum
sumardegi. Heldur áfram í sama stíl
í munni, bragðmikið og ávaxtamikið,
þroskuð ber undan ítölsku sólinni.
17/20
bili. Þau sem helst hafa vakið at-
hygli mína síðasta árið eru eftirfar-
andi.
Barton &
Guestier Caber-
net Sauvignon
Vin de Pays d’Oc
2001. Þetta er
létt og skemmti-
legt vín með
mildum ávexti.
Þurr kirsuber og
sólber með nokkurri stemmu og
sýru er gerir þetta að ákjósanlegu
matarvíni.
16/20
Solaz er vín úr
þrúgunum
Tempranillo og
Cabernet Sauvig-
non, ræktað á
hinum heitu slétt-
um Spánar.
Mjúkt og krydd-
að með heitum og
þykkum ávexti og
nokkurri eik.
Stíllinn minnir óneitanlega á Rioja.
16/20
J.P. Tinto Vinho Regional do Sado
Vín
S t e i n g r í m u r S i g u r g e i r s s o n
Góð á 990 krónur
 Belgíski kokkurinn Peter Ionneville
verður gestakokkur á Humarhúsinu til
21. febrúar. Ionneville hefur starfað
undanfarin ár á veitingahúsinu Oud
Sluis í Brussel, sem státar af tveimur
Michelin-stjörnum. Matargerðin þar
tekur mið af nýjustu straumum í mat-
argerð og endurspeglast það í þeim
réttum sem hann býður upp á hér.
Boðið verður upp á fjögurra rétta seðil
þar sem einnig er val milli rétta. Byrjað
er á humartartar með kúrbít og sætu
lime-geli og lárperutartar með ætiþis-
tilhjörtum og eplageli. Þá kemur svart-
fugl í sveppafroðu. Síðan eggald-
inhjúpaður þorskur á
kryddjurta-risotto í Hoegaarden og
sítrussafa-eðallambahryggur m/
tómat- og kartöflu-eggaldini, grænum
aspas og salvíusósu. Loks súkkulaði-
moulleux með vanillu- og greipávaxta-
millefeulle og súkkulaði-sorbet.
Morgunblaðið/Golli
Belgi á Humarhúsinu
Laugavegi 53b.
Umhverfi: Bjartur, opinn salur
í norður-evrópskum stíl.
Verð:
Forréttir: 990–1.390 kr.
Fiskur: 2.150–2.750 kr.
Nautasteikur: 1.990–4.940 kr.
Mælt með: Verðlaginu, ekki
síst á víni.
Þjónusta: Þægileg og vinaleg
en mætti vera betur samhæfð.
Vínlisti: Skortir fókus og upplýs-
ingar. Vín mánaðarins á hóflegu
verði gott framtak.
Hereford
Einkunn
Viðunandi
Góður
Mjög góður
Frábær
Afburða veitingastaður
Einkunnagjöf byggist á mati á þjónustu,
húsnæði, vínlista og mat, að teknu tilliti
til verðlags.




Einkunnagjöf vína
byggist á heild-
stæðu mati á gæð-
um, upp-
runaeinkennum og
hlutfalli verðs og gæða. Vín getur
fengið að hámarki 20 stig í ein-
kunn. Ef um mjög góð kaup er að
ræða er vínið merkt með buddu.