Morgunblaðið - 24.02.2003, Blaðsíða 25

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 24. FEBRÚAR 2003 25
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig
og lýstu mér um ævi stig.
(Pétur Þórarinsson.)
Elsku amma, nú er ég sorgmædd.
Mér finnst skrítið að ég eigi ekki eft-
ir að hitta þig aftur. Engin amma í
anddyrinu að taka á móti mér þegar
ég kem að norðan og ekkert ömmu-
knús þegar ég fer heim aftur. En
svona er lífið, þú varst búin að vera
svo mikið veik. Ég veit að pabbi og
mamma eiga eftir að segja mér
margt um þig þegar ég verð eldri og
þannig á ég ekki eftir að gleyma þér.
Elsku amma, takk fyrir allt sem
þú gerðir fyrir mig og allt sem þú
gafst mér.
Þín
Halla Karen.
Elsku amma. Ég fékk að eiga þig
alein fyrstu fjögur ár ævi minnar.
Mér þykir svo sárt að þú skyldir
verða veik og deyja, en nú veit ég að
þér líður betur. Takk fyrir að vera
amma mín og ég mun aldrei gleyma
þér.
Þín ömmustelpa
Hildur.
Ragnhildi mágkonu mína sá ég
fyrst sumarið sem hún varð 15 ára.
Þá kom ég í frí frá Danmörku, þar
sem ég var við nám. Birgir bróðir
hennar kynnti mig fyrir henni, fal-
legri stúlku fullri af lífi.
Seinna kynntumst við betur þegar
hún kom til Danmerkur og dvaldist
þar um tíma við nám og störf. Þannig
atvikaðist það að hún var eini ætting-
inn í brúðkaupi okkar Birgis. En þá
„skrapp“ fólk ekki jafn auðveldlega
milli landa eins og nú. Samskiptin
jukust enn þegar við fórum í fé-
lagsbúskap ásamt mönnum okkur.
Mín dvöl þar varð skemmri en henn-
ar þar sem ég var ekki mikil búkona í
mér.
Margar ánægjulegar samveru-
stundir áttum við Birgir með Ragn-
hildi og Sigurjóni bæði hér heima og
erlendis.
Ragnhildur var vinamörg enda
hafði hún góða nærveru, létta lund
og var skemmtileg. Hún hafði ávallt
eitthvað til málanna að leggja og
hafði meiningar um flest. Hún var
glæsileg kona en fyrst og fremst var
hún góð manneskja.
Við söknum hennar sárt.
Og biðjum algóðan guð að styrkja
fjölskyldu hennar.
Lára.
Snert hörpu mína, himinborna dís,
svo hlusti englar guðs í Paradís.
Við götu mína fann ég fjalarstúf
og festi á hann streng og rauðan skúf.
Úr furutré, sem fann ég út við sjó
ég fugla skar og líka úr smiðjumó.
Í huganum til himins oft ég svíf
og hlýt að geta sungið í þá líf.
Þeir geta sumir synt á læk og tjörn,
og sumir verða alltaf lítil börn.
En sólin gyllir sund og bláan fjörð
og sameinar með töfrum loft og jörð.
Ég heyri í fjarska villtan vængjaþyt.
Um varpann leikur draumsins perluglit.
Snert hörpu mína himinborna dís,
og hlustið, englar guðs í Paradís.
(Davíð Stef.)
Okkar ástkæra samstarfskona og
vinur, Ragnhildur Johnsdóttir, and-
aðist 13. febrúar síðastliðinn á líkn-
ardeild Landspítalans í Kópavogi
eftir harða baráttu við lungna-
krabbamein. Enda þótt Ragnhildur
hafi hætt að reykja fyrir hvorki
meira né minna en 25 árum telja
læknarnir að sú staðreynd að hún
byrjaði mjög ung hafi ráðið úrslitum
um að þessi sjúkdómur náði að
hreiðra um sig. Barðist hún hetju-
legri baráttu til hinstu stundar, og
fannst hún aldrei heilbrigðari en ein-
mitt þegar hún fékk fregnina um
sjúkdóminn.
Við hjónin áttum því láni að fagna
að vera á ferðinni heima á Íslandi um
jólin og áttum því þess kost að líta
inn í heimsókn til Ragnhildar og Sig-
urjóns og elskulegu barnanna og
barnabarns þeirra. Var það stórbrot-
in stund að horfa á þessa djúpvitru
konu tala um allt nema stríðið og víg-
völlinn sem hún stóð frammi fyrir.
Þess í stað notaði hún tímann til að
stappa í okkur stálinu m.a. með því
að sýna okkur myndir úr þeim ut-
anferðunum sem hún hafði farið í
með vinum og félögum þeirra í
Herbalife. Skildum við þá loks til
fulls hversu dýrmætt það var þessari
konu að hafa átt þátt í að breyta lífi
ótal einstaklinga til betri vegar og
hversu stórt pláss við öll áttum í
hjarta hennar. Er ógerningur að lýsa
því hvað við erum henni þakklát fyrir
þá gjöf að sýna okkur hvaða merk-
ingu ást, hugrekki og bjartsýni hafa
á slíkum tímamótum. Í hennar huga
skipti það eitt máli að herða sóknina
og ekki síst að reyna að tryggja að
reykingavarnir og forvarnir hjá
börnum og unglingum verði stórlega
efldar. Var henni sérstaklega um-
hugað um að hennar bitra reynsla
mætti verða öðrum til viðvörunar,
sérstaklega unglingunum sem eru á
viðkvæmasta aldri gagnvart krabba-
meinsáhrifum tóbaksins. Er ekki
hægt að hugsa sér verðugri, glæsi-
legri og ábyrgari einstakling sem
sameiningartákn í þeirri baráttu. Er
nú unnið að því að koma á fót sjóði í
minningu hennar hjá Krabbameins-
félaginu.
En Ragnhildur – eins og þið vitið
sem þekktuð hana – var ekki aðeins
elskuleg og skemmtileg kona sem
sinnti sínu starfi af elju og ástúð og
elskuð af öllum sem til hennar leit-
uðu, heldur hafði hún tvo mannkosti
sem fæst okkar hafa til brunns að
bera í sama mæli. Annar var sá að
hún var svo jákvæð að við tókumst
alltaf á loft þegar hún var nálægt.
Hinn var að hún hafði þann eigin-
leika sem kannske er dýmætastur
allra í mannlegu samfélagi – tryggð.
Elsku Ragnhildur. Takk fyrir
samfylgdina og svo skýrt stendurðu
okkur fyrir hugskotssjónum að okk-
ur finnst báðum sem þú standir ljós-
lifandi hérna í stofunni þar sem við
sitjum og setjum saman þessar fá-
tæklegu línur. Það er huggun harmi
gegn að missir okkar og allra sem
þekktu þig, verður þeirra fagnaður
og hagnaður sem nú fá þig til liðs við
sig í Paradís. Og ekki efumst við um
það eitt andartak að þú varst kölluð
til annarra og brýnni sendiferða í
þágu almættisins. Takk fyrir að hafa
leyft okkur að kynnast þér og læra af
þér, fyrir að halda okkur við efnið og
ekki síður fyrir að fá að nota söguna
þína í því skyni að reyna að forða
sem flestum öðrum ungmennum frá
því að brenna sig á sama báli.
Um leið viljum við hjónin nota
tækifærið og votta yndislega eigin-
manninum þínum, honum Sigurjóni,
og börnum, tengdabörnum og barna-
börnum, okkar dýpstu samúð. Megi
Guð vera með ykkur og hughreysta
og styrkja á þessum erfiðu vegamót-
um.
Jón Óttar Ragnarsson og
Margrét Hrafnsdóttir,
Los Angeles.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Hún Ragnhildur kom inn í líf okk-
ar Seljanna vorið 1984 þegar hópur
kvenna á Suðurlandi hittist og stofn-
aði fyrstu deild Málfreyja (nú ITC) á
svæðinu. Deildin hlaut nafnið Seljur
og starfið byggðist á því að þjálfa
konur í ræðumennsku og fé-
lagsfærni.
Það myndaðist fljótlega góður
kjarni sem var með í starfi deildar-
innar allan tímann sem hún var
starfandi eða til ársins 1992. Þetta
var yndislegur tími og við lögðum
okkur allar fram í starfinu og var
hlutverk Ragnhildar stórt í þessu
starfi. Við kepptum m.a. í ræðu-
mennsku og ferðuðumst vítt og
breitt um Suður- og Vesturland í
ógleymanlegum ferðum. Þessi tími
var mikill lærdómstími fyrir okkur
sem gaf mörgum konum byr undir
vængi sem varð til þess að þær öðl-
uðust kjark til þess að takast á við
mikilvægari og stærri verkefni í líf-
inu.
Ragnhildur var geislandi persónu-
leiki, bæði falleg og góð og gaf frá
sér mikla hlýju og það var svo gott að
fá að vera með henni. Hún setti sitt
mark á starfið og hópinn og við eig-
um hver og ein okkar persónulegu
minningar um Ragnhildi sem gaf
hverri og einni hlutdeild í sjálfri sér.
Ragnhildur gegndi ýmsum embætt-
um í starfi deildarinnar og var m.a.
forseti hennar.
Eftir að formlegt deildarstarf
lagðist niður héldum við áfram að
hittast, í gönguferðum uppi í Selju-
lundi í Hellisskógi, en þar gróður-
settum við tré (seljur) í upphafi
starfsins, og svo höfum við hist ár-
lega í marsmánuði og borðað saman.
Ragnhildur lét sig ekki vanta á þess-
ar samkomur þó svo hún væri flutt af
svæðinu. Í síðasta skiptið sem við
hittumst allar í mars sl. bauð Ragn-
hildur okkur heim til sín og þar átt-
um við saman ógleymanlegt kvöld.
Síðan höfum við fylgst með hetju-
legri baráttu hennar og fundist við
lítils megnugar.
Okkur finnst ljóðið hér að ofan
lýsa vel tilfinningum okkar nú þegar
við kveðjum Ragnhildi. Við munum
vonandi halda áfram að hittast, Selj-
urnar. Hópurinn verður þó aldrei
samur aftur, en minningin um Ragn-
hildi mun lifa og tengja okkur.
Við sendum fjölskyldu Ragnhildar
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
F.h. Seljanna, Selfossi,
Guðfinna Ólafsdóttir,
Sigrún Ásgeirsdóttir
Ég vil með örfáum orðum kveðja
vinkonu mína, Ragnhildi, sem í dag
er borin til hinstu hvílu.
Blíða brosið þitt og hlýja viðmótið,
gerði það að verkum að ég kallaði þig
oftast engil þegar við töluðumst við.
Þá varst þú vön að segja: „Ert þetta
þú, litla mín?“ Ekki óraði mig fyrir
því að þú yrðir raunverulega að engli
svona fljótt. Ég veit hins vegar að þú
ert fallegur engill og þér líður vel
núna. Með söknuði bið ég góðan Guð
að varðveita þig, kæra vinkona.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Kæru Sigurjón, Karen, John,
Kristín og aðrir aðstandendur.
Guð gefi ykkur styrk í sorginni.
Lovísa Jónsdóttir.
Á kertinu mínu ég kveiki í dag
við krossmarkið helgi og friðar,
því tíminn mér virðist nú standa í stað,
en stöðugt þó fram honum miðar.
Ég finn það og veit, að við erum ei ein,
að almættið vakir oss yfir,
því ljósið á kertinu lifir.
Við flöktandi logana falla nú tár,
það flýr enginn sorgina lengi.
Hún braut allar vonir, hún braut allar
þrár,
hún brýtur þá viðkvæmu strengi,
er blunda í hjarta og í brjósti hvers manns.
Nú birtir, og friður er yfir,
því ljósið á kertinu lifir.
Sá einn þekkir gleðinnar gáska og fjör
sem gist hefur þjáning og pínu.
Sá einn getur sigrast á ótta og kvöl,
sem eygir í hugskoti sínu,
að sorgina við getum virkjað til góðs,
í vanmætti sem er oss yfir,
ef ljósið á kertinu lifir.
(Kristján Stef. frá Gilhaga.)
Blessuð sé minning Ragnhildar.
Sendum hlýjar samúðarkveðjur.
Guð veri með ykkur.
Ykkar vinir
Alma Birna og Guðmundur,
Bryndís og Baldur,
Jóhanna og Erlingur.
MORGUNBLAÐIÐ birtir afmælis- og minningargreinar endurgjalds-
laust alla daga vikunnar. Greinunum má skila í tölvupósti (netfangið er
minning@mbl.is – svar er sent sjálfvirkt um leið og grein hefur borist)
eða á disklingi og þarf útprentun þá að fylgja. Nauðsynlegt er að til-
greina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Tekið er á móti afmælis- og minningargreinum á 1. hæð í húsi
Morgunblaðsins, Kringlunni 1 í Reykjavík, og á skrifstofu Morgun-
blaðsins Kaupvangsstræti 1 á Akureyri. Ekki er tekið við handskrif-
uðum greinum.
Minningargreinum þarf að fylgja formáli með upplýsingum um hvar
og hvenær sá sem fjallað er um er fæddur, hvar og hvenær dáinn, um
foreldra hans, systkini, maka og börn og loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað.
Birting afmælis- og
minningargreina
ATVINNU-
AUGLÝSINGAR
I
I
Múrarar
óskast í mælingavinnu.
Upplýsingar í síma 892 4560.
Ræstingar — barngóð
40—50% starf eftir hádegi. Þrif, aðstoð og
afgreiðsla á augnlæknastofu og í sérhæfðri
barnagleraugnaverslun.
Umsóknir sendist til auglýsingadeildar Mbl.,
merktar: „RB — 13354.“
R A Ð A U G L Ý S I N G A R
FUNDIR/ MANNFAGNAÐUR
Hverfafélag sjálfstæðismanna
í Háaleitishverfi
Almennur félagsfundur
Hverfafélag sjálfstæðismanna í Háaleitishverfi
boðar til almenns félagsfundar föstudaginn
28. febrúar kl. 20.00 í Valhöll, þar sem kosnir
verða landsfundarfulltrúar hverfafélagsins.
Félagsmenn eru hvattir til að mæta.
Stjórnin.
TILKYNNINGAR
Kárahnjúkalýðræði!
Í Söngvakeppni RUV tóku 70 þús. Íslendingar
þátt. Stærstu þjóðmál, aðild að EES og kvóta-
mál hafa verið bitbein stjórnmálamanna, og
almenningi er haldið frá ákvörðunum um
Kárahnjúkavirkjun með meintum grófum lög-
brotum, sbr. Lögbirtingablaðið 10.01.03., leynd
og blekkingum.
Tómas Gunnarsson,
áhugamaður um opinbera stjórnarhætti.
SMÁAUGLÝSINGAR
FÉLAGSLÍF I.O.O.F. 19
1832248

FASTEIGNIR mbl.is