Morgunblaðið - 26.02.2003, Blaðsíða 4
4 B MIÐVIKUDAGUR 26. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
bílar
Funahöfða 1
www.notadirbilar.is
Vantar nýlega bíla á staðinn
innisalur lífleg sala.
Funahöfða 1, 112 Reykjavík.
www.notadirbilar.is
Subaru Legasy stw 2.0, nýsk 2/99, km 72 þ., blár, sjálfsk.,
r/ö, álf. Verð 1.500 þ. Ath. skipti. Gullmoli.
Nissan Primera 2.0l, nýsk. 9/02, km 18 þ., gullsans 5 g o.fl.
Verð 2.300 þ. Ath skipti. Bílalán áhv. kr 1.440 þ.
Toyota Corolla s/D 1,6, nýsk 6/01, KM 12 Þ., vínrauður,
sjálfsk., frúarbíll. Verð 1.450 þ. Ath. skipti.
100%lán. Daihatsu Grand Move 1,6, nýsk. 8/99, km 36 þ.,
vínrauður, sjálfsk. Verð 950 þ. Tilboð 750.000.
Ath. skipti eða 100% lán. Sparibaukur.
Toyota Yaris Sol, nýsk. 3/00 km, 30 þ., gyltur, 5 g., álfelgur.
Verð 1.090. Ákv. lán 970 þús.
Subaru Legasy Outback 2.5, nýsk. 8/99 km 67 þ., vínrauður,
sjálfsk., álfelgur, r/ö. Verð 1.990 þ. Ath. skipti. Eigum
einnig árg. 2000. Verð 2.300 þ.
Nissan Terrano II EXE turbo dísel, nýsk. 11/98 km 117 þ.,
dgrænn, sjálfsk., 31"dekk. Verð 1.770 þ. Ákv. lán 1.250 þ.
9. MMC Pajero disel turbo 9/99 km 73 þ., hvítur, sjálfsk., 7
manna, 33"dekk. Verð 2.900. Áhv. lán 1.700 þ. Ath. skipti.
10. Toyota Landcr. 100 vx, bensín, nýsk. 3/00 km 67 þ.,
vínrauður, sjálfsk., leður, tems. Verð 4.490. Áhv. lán.
3.000þ.ath skipti.
Toyota Rav4, nýsk 6/99, km 82 þ., silfur, 5 g., álfelgur, abs
o.fl. Verð 1.590 þ. Ath. skipti.
Bílasala Suðurlands - Fossnesi 14 - 800 Selfossi
www.toyotaselfossi.is • toyotaselfossi@toyotaselfossi.is
480 8000 480 8000
SELFOSSI
Toyota Land Cruiser VX diesel
turbo 08/02. Ek. 19.000, ssk., leður
o.fl. „Eins og nýr“. V. 4.390.000.
MMC Pajero GLX diesel turbo
06/99. Ek. 62.000, ssk., spoiler o.fl.
Gullfallegur bíll. V. 2.750.000.
Toyota Land Cruiser VX diesel turbo
09/99. Ek. 90.000, ssk., leður o.fl.
Einn eigandi, gott eintak.
V. 2.690.000.
Nissan Patrol Elegance diesel turbo
09/01. Ssk., 35" breyttur, m. öllu.
V. 4.590.000.
NÆSTUM hvert mannsbarn þekkir
athafnamanninn og fréttahaukinn
Ómar Ragnarsson. Menn hafa séð
hann hlaupandi á
fréttavettvangi með
farsímann á lofti eða
svífandi um loftin blá á
litlum flugvélum til að sækja fréttir.
Ómar á sér líka aðra hlið sem er bíla-
áhuginn. Ætla mætti að áhugi hans
beindist að stórum og aflmiklum jepp-
um sem ekkert stöðvi, þó ekki væri
nema vegna starfs hans vegna, en sú
er þó engan veginn raunin. Hver er
annars draumabíll Ómars Ragn-
arssonar?
Teiknað bíla síðan ég var tíu ára
„Ég hef teiknað bíla síðan ég var tíu
ára gamall. Ég á stafla af bílateikn-
ingum, fjallabílum og öðru. En bíllinn
sem ég vildi smíða fyrst, og ég á
teikningu af honum í veskinu mínu, er
tveggja manna. Hann er 1,05 m á
breidd og 2,50 m á lengd og hæðin er
1,05 m. Ég myndi hafa bílinn knúinn
Kawasaki 350 cc mótor, 35 hestafla,
háþróaðri, lítilli vél. Það er farið ofan
bílinn eins og farið er í baðkar. Þakið á
honum er opnað og stigið ofan í hann.
Einn situr fram í og einn aftur í. Bíllinn
hefur þann kost að tveir bílar geta
verið samhliða á akrein og það er
hægt að koma fjórum í bílastæði þar
sem einn venjulegur bíll kemst fyrir.
Tölur segja mér að hann gæti náð 160
km hraða á klst og eyða upp undir
helmingi minna en nokkur annar bens-
ínbíll. Ég held því fram að bíllinn væri
dásamleg lausn fyrir borgarvanda-
málin,“ segir Ómar.
Hugmynd Ómars er góð því tölu-
legar staðreyndir sýna að á bilinu 1,2–
1,3 manns séu að jafnaði í bíl hverju
sinni.
„Ég byggi mína hugmynd á því að
það hlýtur að vera eitthvað rangt við
það að það þurfi 1.200 kg af stáli til að
flytja 110 kg af mannakjöti.“
Hann segir að aðalvandamálið við
svona bíl sé árekstrarvörnin. „Aðal-
ókosturinn við nútímabíla er sá að þeir
hafa mótorinn fram í. Mótorinn stelur
u.þ.b. 40–50 cm af krumpunarrými
bílsins. Það veldur því að mótorinn
breytist í eitt hundrað og eitthvað
kílógramma klump sem getur hæg-
lega farið inn í brjóstið á bílstjóra og
farþega í árekstri. Smart-bíllinn bygg-
ist á því að hafa mótorinn aftur í og þá
færðu aukapláss fyrir framan sem
krumpsvæði. Í draumabílnum mínum
yrði krumpsvæðið mjög lítið, ekki
nema rétt um fet en byggingarlag bíls-
ins tæki fyrst og fremst mið af því að
hann þyldi árekstra. Árekstrarvörnin
yrði því að vera há og jafnvel með
skynjara sem skellir út vörninni. Ann-
ars konar vörn yrði augljóslega vond
fyrir loftmótstöðuna. Þar sem stigið
yrði ofan í bílinn yrðu hliðarnar hurða-
lausar og þessi hái þröskuldur yrði
partur af árekstrarvörninni. Ég hef
hugsað bílinn þannig að hann yrði
byggður á þann hátt að höggið færi í
gegnum pedalana en þar fyrir ofan
yrði fullkomin vörn. Fótunum yrði
fórnað en manninum haldið eftir. Það
yrði hægt að gera svona bíl, þrátt fyrir
allar nauðsynlegar öryggisráðstafanir,
innan við 400 kg þungan. Ég veit ekki
hvað hann myndi kosta í smíði en ég
gæti mikið hugsað mér að fá styrk hjá
Iðntæknistofnun til þess að láta
smíða svona bíl,“ segir Ómar.
Á Daihatsu Cuore yfir Sprengisand
Aðalbíll Ómars þessa dagana er
fjórhjóladrifinn Daihatsu Cuore og
hann kveðst hafa farið á honum inn í
Kverkfjöll, Snæfell, Sprengisand,
Fjallabak og fleiri óvenjulega staði.
„Þetta er einfalt. Ég hef þrisvar stopp-
að við á og sett kaðalinn í og beðið eft-
ir að það kæmi jeppi.“
Svo á Ómar líka NSU Prinz sem er í
góðu lagi og keyrðu 70 km á ári. „Ég
keyri hann hálfsmánaðarlega til þess
að hreyfa hann en ég tími ekki að
keyra hann meira því það er svo erfitt
að fá hluti í hann. Ég er í rúmlega 500
manna félagi, NUSURUM, sem er
danskur félagsskapur NSU-eigenda.“
Ómar segir að báðir þessir bílar séu
smíðaðir af sömu hugsjón. „Við þurf-
um ekki 1.200 kg af stáli til að flytja
110 kg af mannakjöti. Þetta var mín
skoðun þegar ég fékk mér fyrsta bílinn
minn 1959. Hún hefur fylgt æ síðan
þó ég hafi neyðst til þess að vera á
jeppum.“
Þarf 1.200 kg til að
flytja 110 kg af mannakjöti?
Morgunblaðið/RAX
Ómar við Prinsinn.
DRAUMABÍLLINN
gugu@mbl.is
ÞEGAR ekið er með lítið loft í dekkj-
um er stundum hætta á að dekkin
fari af sínu rétta sæti á felgunni. Það
gerist helst þegar ekið er í hliðar-
halla eða að bíllinn kastast til í hjól-
förum. Yfirleitt gerist þetta á utan-
verðu dekkinu og þá dugir að tjakka
bílinn upp, grafa snjóinn undan
dekkinu þannig að það sé algerlega
rétt í lögun, toga dekkið út að brún-
inni og pumpa í. Ekki er alltaf hægt
að komast í kraftmikla loftdælu eða
kolsýrukút til að skjóta dekkinu á
enda er vel hægt að bjarga sér þótt
dælan sé lítil ef passað er upp á að
þrýsta lausu brúninni jafnt að felg-
unni.
Ef dekkið fer hins vegar bæði af
ytri og innri brún er best að taka
hjólið undan bílnum og leggja það á
sæmilega harðan flöt. Taka því næst
felgujárn eða langa framlengingu úr
toppasetti, stinga því milli felgu og
dekks og berja innri brúnina á felgu-
tromluna þangað til dekkið er sæmi-
lega fast að innan. Það er síðan sett á
hvolf ofan á eitthvað sem styður ein-
ungis undir felguna, t.d. skóflu sem
stungið er í skafl. Dekkið hangir þá
frjálst á innri brúninni og niður á þá
ytri og því ætti að vera hægt að
pumpa í ef passað er upp á að lausa
brúnin sé jöfn við felguna.
Sumir kaldir karlar nota startgas
(eter) til að sprengja dekkið á felg-
una en við mælum alls ekki með því
nema í algerri neyð því það getur
auðveldlega skemmt dekkið og slas-
að þá sem hætta sér nálægt.
Ýmislegt er hægt að gera til að
varna því að affelgun eigi sér stað.
Við felguval skal t.d. athuga hvort
brúnin sem heldur dekkinu sé nægi-
lega há. Ef það er ekki þá er hægt að
bæta við brúnina með því að sjóða á
hana aukastreng. Sumir líma dekkin
á með pólyúreþan-kítti (síkaflex) en
aðrir kjörna brúnina.
Ef notaðar eru álfelgur þá er af-
felgunarhættan mest fyrst en síðan
gróa dekkin föst á felguna með tím-
anum.
Affelgun
JEPPAHORNIÐ