Morgunblaðið - 28.02.2003, Blaðsíða 4
DAGLEGT LÍF
4 B FÖSTUDAGUR 28. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Æ
VINTÝRABLÆR
er líklega eina
orðið sem dugar
til þess að lýsa
andrúmsloftinu í
Grundaskóla á Akranesi um þessar
mundir. Innanstokks er að vísu flest
hornrétt, nemendurnir mannlegir og
námsefnið eins og gerist og gengur í
grunnskólum. En ferski andvarinn
sem leikur um ganga stafar frá söng-
leiknum Frelsi sem þriðjungur ung-
linga í skólanum tekur þátt í og
hvorki meira né minna en þriðjungur
bæjarbúa hefur komið til að sjá og
heyra. Lagt var upp með fjórar sýn-
ingar í upphafi, bjartsýnustu menn
spáðu kannski þremur aukasýning-
um, en nú hafa tólf sýningar farið
fram og uppselt á þær allar. Og æðið
teygir sig um allt, á fleiri hundruð
heimilum hljóma lög af geisladiskn-
um Frelsi, á leikskólum í grenndinni
söngla börnin með og yngri nemend-
ur í Grundaskóla endurgera heilu at-
riðin í skólastofunum – einn þykist
vera leikstjóri og hinir leika senur
eftir minni.
Yfir þessu öllu gleðjast hetjurnar
að baki Frelsi, nemendur í 8., 9. og
10. bekk og svo auðvitað höfundarnir,
Gunnar Sturla Hervarsson og Flosi
Einarsson, og framkvæmdastjórinn
Einar Viðarsson. Þeir eru allir kenn-
arar við skólann og eiga að auki feril
að baki á sviði. Útsendari Daglegs
lífs hitti þá á kennarastofunni.
Vinátta sem endist ævilangt
„Þetta er auðvitað búið að vera
ótrúlegt. Aðsóknin kallar í
raun á enn fleiri sýningar, en
við höfum þurft að gera hlé
vegna prófa hjá krökkunum,“
segir Flosi, sem er ensku- og
tónlistarkennari við skólann og
var á árum áður í hinni lands-
frægu hljómsveit Tíbrá. Hann
segir hugmyndina að söngleikn-
um í raun fimm ára gamla og
sprottna út frá söngvarakeppn-
inni Hátónsbarkanum, sem hald-
in hefur verið fyrir nemendur
grunnskólanna tveggja, Brekku-
bæjar- og Grundaskóla, frá 1989.
„Við höfum lengi búið að miklu
tónlistarlífi og leiklist í skólum
bæjarins og okkur langaði að at-
huga hvað væri hægt að koma
krökkunum langt á því sviði,“ út-
skýrir hann.
Þegar ákveðið var að láta til
skarar skríða í vetur úthlutaði skól-
inn Flosa og Gunnari Sturlu tíma til
undirbúnings. „Við fengum klukku-
tíma á viku – til þess að skrifa heilan
söngleik – sem var fínt, þótt það end-
aði auðvitað með því að við eyddum
mun fleiri stundum í þetta,“ segja fé-
lagarnir kankvísir, en lögin, textana
og söguþráðinn sömdu þeir saman
frá grunni. „Við höfum brallað sitt-
hvað saman frá því Gunni kom hér til
starfa og þekktum því hvers annars
vinnubrögð,“ segir Flosi, en þeir eru
„næstum því“ saman í hljómsveit.
„Já, Flosi verður mjög bráðlega
tekinn inn í hljómsveitina Abbababb
með formlegri vígslu. Á þessu stigi
getum við hins vegar ekki upplýst
hvað í slíkri vígslu felst,“ segir Gunn-
ar Sturla, en með honum í þeirri
gleðisveit til margra ára er einmitt
framkvæmdastjóri Frelsis, Einar
Viðarsson.
„Við leituðum einmitt oft til Flosa
hér á árum áður í hljómsveitabrans-
anum, fengum lánaðar græjur og
þannig. Grundaskóli hefur alltaf ver-
ið svo vel tækjum búinn,“ rifjar Ein-
ar upp. Ekki er reyndar víst að allir
landsmenn kannist við Abbababb,
þótt hún sé heimsfræg á Skaganum,
en sveitin gaf fyrir fáeinum árum út
plötu sem hét því látlausta nafni
Gargandi snilld og stýrði Flosi ein-
mitt upptökum.
Þá tóku þeir Einar og Gunnar
Sturla þátt í fjölmörgum uppfærslum
Listaklúbbs Fjölbrautaskóla Vestur-
lands á Akranesi meðan þeir voru
þar við nám, léku m.a. saman í söng-
leikjunum Blóðbræðrum og Láttu
ekki deigan síga, Guðmundur. Þar
þróuðu þeir að eigin sögn með sér
þann lífseiga áhuga á leikhúsi og tón-
list sem þeir smita nú til unglinganna
í Grundaskóla.
„Já, sagan endurtekur sig. Þau eru
farin að mæta hér með gítara og
syngja saman í pásum baksviðs, en
það var einmitt þannig sem
Abbababb byrjaði,“ segir Einar. „Við
svona aðstæður myndast líka oft vin-
skapur sem endist ævilangt – við get-
um vottað það allir hér. Nálægðin er
svo m
ingja
að öð
Ei
nem
ingu
verk
„O
hópn
tuttu
ir vi
stýri
hæg
enda
sem
um þ
tekið
Flos
um u
Unglingamenning,
vinátta og frelsi
„Það er í lagi, lagi að vera lummó,“ segir á
einum stað í flunkunýjum söngleik um heim
unglinga. Sigurbjörg Þrastardóttir ræddi
við höfundana og elsta leikarann um gildi
listarinnar í skólastarfi, um dugnað nem-
endanna – og um eigin forna frægð.
Leikið af innlifun
Í söngleiknum kemur fram breiður
hópur í leik og söng. Á innfelldu
myndinni safna Fríða (Sigurbjörg
Halldórsdóttir) og Leó (Jón Ingi
Þrastarson) kjarki áður en þau
mæta skrattanum.
Hljó
Garg
sviðs
Stur
Í UNGLINGABEKK í ónefnd-
um skóla birtist einn daginn
nýr nemandi, Fríða frá Forna-
hvammi, stúlka sem hefur
ekki átt sjö dagana sæla þar
sem foreldrar hennar festa
hvergi rætur og eru alltaf að
flytja. Tíska, tölvur og nýjasta
símatækni eru unglingahópn-
um ofarlega í huga og verður
Fríða fljótt fyrir aðkasti skóla-
félaganna sem hæðast m.a. að
klæðaburði hennar. Lærdóms-
hestarnir Anna og Leó eru
þau einu sem taka henni vel
og saman bralla þau margt.
Stúlkuna Fríðu dreymir
samt um að verða vinsæl með-
al fjöldans og þegar ókunnur
drengur, Ísak, birtist og lofar
að uppfylla drauma hennar,
handsalar hún við hann samn-
ing. Í stað vinsældanna sem
hann lofar henni, mun hún
verða hans á lokaballinu.
Þegar Ísak hefur nám við
skólann falla helstu skvísur
skólans flatar fyrir honum, og
þykir mikið til koma að Fríða
virðist þekkja hann. Hún er að
auki orðin ný manneskja, með
flottasta GSM-símann og í há-
tískufötum. Af þessum sökum
er henni kippt inn í klíku
hinna vinsælu og snýr um leið
baki við Önnu og Leó.
En fljótlega fara að gerast
undarlegir hlutir sem benda
til þess að Ísak sé ekki allur
þar sem hann er séður. Reynd-
ar er hann kölski sjálfur, kom-
inn til að heimta sál Fríðu sem
er síðasti afkomandi Sæmund-
ar fróða, sem forðum daga lék
kölska grátt. Nú reynir á sam-
heldni, ráðvendni og sönn
gildi. Er nauðsynlegt að eiga
allt? Er kannski í lagi að vera
„lummó“? Hvernig vinur ertu
í raun? Er ofbeldi rétta leiðin
til að leysa vandamál? Fram
úr því verða Fríða og félagar
að ráða áður en yfir lýkur.
Rauðir
þræðir
ÞETTAbyrjaðiað breið-ast út
fyrir um tveimur
árum en varð
fyrst að almenni-
legri bylgju fyrir
síðustu jól. Þá
urðum við vör
við að sala á jóla-
seríum, sem
venjulega fer af
stað í október,
hófst mun fyrr og fólk var að setja
upp seríur með það fyrir augum að
taka þær ekki niður aftur,“ segir
Anton Magnússon, deildarstjóri í
Garðheimum, en þar eins og víðar
eiga heilsársseríur miklum vinsæld-
um að fagna. Um er að ræða ljós í
ýmsum útfærslum á snúrum, með
glærum, gulum eða mislitum perum.
Að sögn Antons eru svonefndar
gúmmíperur vinsælastar, en þá eru
perurnar steyptar í glært eða litað
gúmmí sem lagað er eins og blóm,
hjarta, tígull o.s.frv.
„Um þessar perur er ekki hægt að
skipta, en springi ein svona pera þá
logar samt áfram á seríunni. Líftími
þeirra er líka 2500–5000 tímar á
meðan venjuleg jólaljósapera endist
að jafnaði í 700 tíma. Hér erum við
því að tala um allt öðruvísi endingu,“
útskýrir Anton, sem kveður hug-
myndaflug fólks skemmtilegustu
hliðina á þessari nýjung.
„Fólk gerir nánast hvað sem því
dettur í hug við svona seríur, jafnt
glærar sem litaðar. Mikil tíska er að
nota þetta í kringum gler af ýmsu
tagi, til dæmis ofan í glerkrukkur og
vasa. Svo eru seríur hengdar í kring-
um spegla eða hurðarkarma, nú eða
látnar hanga beint ofan úr loftinu. Í
síðastnefndu tilfellunum erum við
komin eins langt frá jólaseríum og
hugsast getur, þá eru þetta eins kon-
ar óróar eða lítil ljósker.“
Á heimasíðu Garðheima er tekið
þannig til orða að vakning hafi orðið
meðal þjóðarinnar í notkun heils-
ársinniljósasería. Anton staðfestir að
salan fari vaxandi og úrvalið einnig.
„Við erum með þrjár tegundir af
rauðum hjartaljósum og þær seldust
til hægri og vinstri í tengslum við
Valentínusardaginn. Einna vinsæl-
ust var lítil sería sem gengur fyrir
rafhlöðum og er gjarnan sett í blóm-
vendi,“ segir hann, en talað er um
gúmmíljósin sem „köld ljós“ og af
þeim á því ekki að stafa eldhætta.
Þrátt fyrir aukna sölu á Valent-
ínusardegi segir Anton að inniljós
séu í raun rómantík fyrir alla. „Þetta
hefur ekki farið út í neina „amerík-
anseringu“ með blikki eða
hamagangi, heldur er þetta
látlaust og notalegt,“ segir
hann og bendir á fullbúið
fermingarborð þar sem
ljósasería er vafin inn í
fjólubláan, hálfgegnsæjan
trefjadúk.
Flestar seríurnar eru að
sögn til innanhússnota, en
einnig eru til ljós sem þola
vatn og henta þannig til
skreytinga á sólpöllum, í
sumarbústöðum og í garð-
veislum.
Munir í dimmum hillum lifna
við með ljósum.
Rauð
bergfl
Slönguljós má vefja upp um
alla veggi til upplyftingar.
HEILSÁRSSERÍUR Á HEIMILUM ERU KOMNAR TIL AÐ
sith@mbl.is
Ljós
í krókum
og kimum
Eina
Flos
bros
Frumsamdi söngleikurinn Frelsi sýndur
við miklar vinsældir á Akranesi