Morgunblaðið - 09.03.2003, Blaðsíða 10
10 B SUNNUDAGUR 9. MARS 2003 MORGUNBLAÐIÐ
ferðalög
TIL stendur að opna að minnsta kosti
þrjú ný hótel á þessu ári í Kaup-
mannahöfn. Eitt þeirra er á Ráðhús-
torginu og mun bera heitið The
Square. Í gamla Daells-varehus versl-
unarhúsnæðinu er verið að innrétta
hótelið Sankt Petri og að lokum er
það Choice-hótelið sem verður við
suðurhöfnina. Í allt munu þessi hótel
geta tekið á móti um 500 nætur-
gestum.
Morgunblaðið/Ómar
Alls munu hótelin þrjú geta tekið á
móti 500 manns í gistingu.
Þrjú ný
hótel í Kaup-
mannahöfn
VEIÐIHÚSIÐ við
Grímsá í Borgarfirði,
Fossás, stendur nú á þrí-
tugu og í vetur hefur nýt-
ing þess verið aukin stór-
lega.
„Eftir að veiðitímanum
lauk í haust var hafist
handa við gagngerar
endurbætur og viðbætur
á húsinu. Markmiðið er
að leigja það út utan veiði-
tímans, t.d. fyrir smærri
ráðstefnur, vinnustaða-
fundi, árshátíðir og
fleira,“ sagði Egill Kristjánsson mat-
reiðslumeistari, sem gert hefur tíu
ára samning um rekstur Fossáss við
Veiðifélag Grímsár, sem er eigandi
hússins. Egill hefur víða staðið yfir
pottunum, m.a. stofnsetti hann fyrr-
um þekktan veitingastað, Við sjávar-
síðuna, sem síðar varð að Jónatan
Livingston máv.
Þráðlaust samband fyrir tölvur
Setustofu starfsfólks hefur verið
breytt í fundasal, komið er þráðlaust
samband við allt að fimmtíu ferðatölv-
ur, sjónvarp á hvert herbergi og
gervihnattadiskur utandyra. Stór
verönd hefur verið smíðuð ármegin
við húsið, nánast á brún Laxfoss, með
tveimur heitum pottum. Ljóskastari
hefur verið settur í bergið rétt þar
fyrir neðan sem varpar dulúðugum
bjarma á fossbununa í vetrarmyrkr-
inu. Séu norðurljós á heiðum stjörnu-
björtum himni þegar gestir flatmaga í
pottunum er hins vegar slökkt á öllum
ljósum á meðan.
Þá eru komin ný teppi í öll her-
bergi, allt nýmálað, nýjar myndir á
veggi, þar sem menn njóta m.a. ljós-
mynda Rafns Hafnfjörð af Grímsá, og
um þessar mundir er verið að smíða
veglegt gufubað í kjallara hússins.
Fjörutíu manns geta gist í húsinu í
einu, en einu sinni í vetur var tekið á
móti fimmtíu manns. Var þá veiðihús-
ið við Flóku tekið á leigu þá daga sem
þurfa þótti.
Egill sagði að flestar helgar væru
pantaðar í vetur þrátt fyrir að lítið
hefði verið auglýst, og aðsókn í gist-
ingu á virkum dögum færi vaxandi.
„Það er mikið um ráðstefnur og
vinnufundi eins og til stóð þótt hér
komi líka vinahópar og saumaklúbbar
og smærri árshátíðir. Varðandi
vinnufundi og ráðstefnur er staðurinn
mjög heppilegur fyrir makana, því að
auk sjónvarps, heitra potta og vænt-
anlegrar gufu eru hér göngu- og
hestaferðir og sögufrægir staðir á
borð við Reykholt og fleiri sem mak-
arnir geta dundað sér við þar til vinnu
dagsins er lokið og við tekur þrírétta
máltíð að kvöldi,“ bætti Egill við.
En er þetta ekki dýrt? „Þetta eru
innan við tíu þúsund krónur á mann
sólarhringurinn, allt innifalið. Menn
geta borið það saman við annað og
svarað hver fyrir sig.“
Þorsteinn Þorsteinsson, formaður Veiðifélags
Grímsár, fyrir framan, og Egill Kristjánsson, sem
rekur húsið.
Horft af svölum niður í borðsalinn.
Nýta á húsið
allt árið
Nánari upplýsingar fást á
vefslóðinni www.grimsa.is
Miklar endurbætur hafa verið gerðar á veiðihúsinu við Grímsá í Borgarfirði
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Veiðihúsið Fossás, á brún Laxfoss.
Með hverjum fórstu til Sýrlands?
„Við hjónin fórum í hópferð í apríl í
fyrra sem skipulögð var af Garða-
bakka, sýrlenskri ferðaskrifstofu og
Jóhönnu Kristjónsdóttur. Fyrst var
haldið til Líbanons og þaðan farið til
Sýrlands og svo til baka á ný til Líb-
anons.“
Hvernig fannst þér að koma á
þessar slóðir?
„Þetta var auðvitað ólíkt öllu öðru
sem við höfðum séð og mjög fram-
andi. Þegar við hugsum til baka er
okkur efst í huga hlýtt viðmót fólks-
ins í Sýrlandi.
Ferðin var vel skipulögð og frábært
að ferðast með Jóhönnu Kristjóns-
dóttur og samferðafólkið var ynd-
islegt. Jóhanna hafði sér til aðstoðar
fararstjóra bæði frá Líbanon og Sýr-
landi. Strax þegar við komum að
landamærum Sýrlands fundum við
fyrir þessu hlýja viðmóti sem ein-
kennir framkomu fólks í landinu. Fararstjórinn Maher kom og
heilsaði okkur öllum með brosi á vör, færði okkur bæklinga og
blóm og bauð okkur hjartanlega velkomin. Alla ferðina stjan-
aði hann við okkur og lagði sig fram um að uppfylla allar óskir
okkar.“
Hver var fyrsti áfangastaðurinn í Sýrlandi?
Inga segir að fyrst hafi verið haldið til Damaskus og þar gafst
ferðalöngum til dæmis færi á að skoða Onijad-moskuna.
„Það var sérstakt að fá að fara inn í hana. Áður fengum við
konurnar afhenta kufla og þurftum að byrgja hárið. Það má
kannski segja að moskan sé nokkurs konar félagsmiðstöð.
Þangað koma heilu fjölskyldurnar og hittast.
Þar er frjálslegt andrúmsloft. Það eina sem fólki líðst ekki er
að sofna. Fólk má liggja á bæn en ekki dorma. Við náðum svo
að skoða ýmis söfn og m.a. fórum við líka til Bosra þar sem
eitt stærsta og heillegasta útileikhús í heimi er frá tímum
Rómverja.“
Hvert hélduð þið síðan?
„Við héldum til Aleppo og sú borg heillaði mig. Hún er æva-
gömul og við skoðuðum okkur um þar. Minnisstæðust er þó
heimsóknin á gamla markaðinn.
Í fyrra skiptið sem við komum þangað var að morgni til. Göt-
urnar eru þröngar og þarna var fólk að koma á ösnunum með
varning til að selja. Það var töluvert mál að afferma á þröng-
um götunum og mikið um köll og hróp og fólkið var klætt eins
og maður ímyndar sér að hafi tíðkast á fyrri öldum.
Tilfinningin var eins og að vera komin margar aldir aftur í tím-
ann.
Við komum svo aftur seinna á markaðinn og þar var verið að
selja alllt milli himins og jarðar eins og fatnað, búsáhöld, teppi
og skrautmuni auk grænmetis og annarrar matvöru.“
Keyptuð þið eitthvað?
„Við keyptum ekkert á markaðnum sjálfum en í Líbanon
keyptum við veggteppi.“ Inga segir að frá Aleppo hafi verið
haldið til Döðluborgarinnar eða Palmira.
„Palmira er eiginlega vin í eyðimörkinni og þar er mjög um-
fangsmikill uppgröftur fornminja og verið að grafa upp súlna-
göng og grafhýsi. Þarna fylgdumst við bæði með sólarupprás
og sólsetri.“ Hún segir að í ferðinni hafi verið dekrað við
farþga og að Maher hafi t.d. dregið upp forláta smákökur af
og til í rútunni og hellt upp á te þegar stuttur stans var gerður.
„Kökurnar voru svo góðar að þegar við komum aftur til Dam-
askus fór Maher sérstaklega með okkur í bakarí svo við gæt-
um fjárfest í slíkum sætindum. Bakaríin í Sýrlandi voru ótrú-
lega fín.“
Var maturinn almennt góður í Sýrlandi?
„Hann var ágætur. Það má segja að mataræðið byggist upp á
ávöxtum, grænmeti og brauði. Það er ekki mikið um kjöt og
það er þá gjarnan drýgt með því að velta því upp úr hinu og
þessu. Við vorum í upphafi vöruð við að borða hvað sem væri
og gæta að okkur svo við fengjum ekki í magann. Í ferðinni
voru allir lausir við magakveisur.“
Inga segir að síðasta kvöldið hafi sýrlenska ferðaskrifstofan
boðið í kvöldverð og skemmtun og leyst gesti út með gjöfum.
Hún segir að allir hafi kvatt Maher með söknuði á landamær-
um Líbanons daginn eftir.
„Hvert sem við fórum mættum við velvild og hlýju. Börn og
unglingar brostu fallega til okkar og þökkuðu manni fyrir að
koma til að skoða landið þeirra og alls staðar vorum við boðin
velkomin.
Það var líka einstaklega þægilegt að vita til þess að þjófnaðir
þekkjast ekki. Þarna gleymdi fólk myndavélum sínum og gekk
að þeim vísum á sama stað að einhverjum tíma liðnum. Far-
arstjórinn okkar missti peninga án þess að nokkur tæki eftir
og strax var hrópað á hópinn að einhver hefði misst peninga.
Þetta kunna sumir að segja að sé tilkomið vegna heraga í Sýr-
landi en fyrir mér er þetta viss tegund af frelsi að geta gengið
um götur án þess að hafa áhyggjur af því að verða fyrir þjófn-
aði.“
En gæti hún hugsað sér að fara aftur til Sýrlands?
„Við fundum það strax þegar heim kom að við vorum ekki bú-
in að skoða allt sem heillaði okkur og við erum búin að bóka
okkur í svipaða ferð nú í apríl næstkomandi með Jóhönnu
Kristjónsdóttur. Að þessu sinni ætlum við ekki að fara aftur á
söfnin og í allar ferðirnar sem standa til boða heldur stoppa
lengur í borgunum og þá sérstaklega aftur í borginni Aleppo.“
Hlýtt viðmót fólksins er Ingu Ingimundardóttur ofarlega í huga þegar hún hugsar til Sýrlands-
ferðar sem hún og eiginmaður hennar, Gunnþór Kristjánsson, fóru í síðastliðið vor.
Maher fararstjóri í Sýrlandi bauð hópinn velkominn og færði
öllum Íslendingunum blóm.
Birna, Inga og Herdís að kaupa sér skó í Palmyru.
Eru að fara aftur til Sýrlands
Eftirminnileg ferð