Morgunblaðið - 16.03.2003, Blaðsíða 10

10 B SUNNUDAGUR 16. MARS 2003 MORGUNBLAÐIÐ
ÞEGARskammdeg-ið er í há-marki hér áÍslandi og
veðurguðirnir virðast
vera að refsa okkur Ís-
lendingum fyrir eitt-
hvað sem við vitum
ekki hvað er nota
margir tækifærið og
taka sér frí frá litlu
köldu eyjunni í Norð-
ur-Atlantshafi.
Skammdegið er ekki
þeirra uppáhald og
stefnan er tekin suður
á bóginn, líkt og far-
fuglarnir. Sumir fara
ár eftir ár til fyrir-
heitna landsins, sem
er kölluð eyja hins ei-
lífa vors.
Kanaríeyjar eru fyr-
ir löngu orðnar þekkt-
ar meðal Íslendinga
sem vin í eyðimörk
vetrarins. Á hverjum
vetri fara um tíu þús-
und Íslendingar til
Kanaríeyja. Núna fer
helmingurinn með
Heimsferðum og hinn
helmingurinn með Úr-
vali-Útsýn og Plús-
ferðum en ýmsar
ferðaskrifstofur hafa
séð um að flytja land-
ann þangað síðastliðna
áratugi. Sumir dvelja í
eina til tvær vikur en
margir dvelja í allt að
tvo til þrjá mánuði.
Fyrsta ferðin er farin í
lok október og sú síð-
asta í lok apríl.
„Kjarni þeirra sem
fara til Kanaríeyja
með okkur lítur á
þetta eins og að fara í
sumarhúsið sitt. Þetta
fólk vill gjarna vera á
sama gististað og
helst í sama húsi og
árið áður,“ segir Andri Már Ingólfs-
son, forstjóri Heimsferða.
Miðað við fyrrnefndan fjölda
ferðamanna má ætla að hátt í þúsund
Íslendingar séu á Kanaríeyjum á
hverjum tíma. Íslenskar ferðaskrif-
stofur bjóða upp á ferðir til Gran
Canaria og eru flestir gististaðirnir á
Ensku ströndinni (Playa del Inglés).
Það er því ekki óalgengt að heyra ís-
lensku talaða á götum úti á þessum
slóðum, en sækist maður sérstaklega
eftir félagsskap Íslendinga á maður í
nokkur hús að venda. Íslendinga-
samfélagið á Kanarí er mikið og
merkilegt – maður getur til dæmis
farið út að borða á íslenskum veit-
ingastað og keypt sér heimilis- og
raftæki þar sem öll þjónusta er á ís-
lensku.
Klörubar
Innan um blikkandi ljósaskiltin,
spilasalina og sölumennina í Yumbo
Center, stærstu verslunarmiðstöð-
inni á svæðinu, leynist veitingastað-
ur sem heitir Cosmos. Staðurinn er í
daglegu tali kallaður Klörubar og á
honum halda Íslendingarnir sig. Í
gegnum skarkalann heyrast mjúkir
harmonikkutónar og ég renn á hljóð-
ið. Undir vegg situr Örvar Kristjáns-
son harmonikkuleikari og spilar á
þetta fallega hljóðfæri sem minnir á
Ísland. Þjónarnir eru í óða önn að
bera fram girnilega fisk- og kjötrétti
og gestirnir njóta matarins eftir sól-
böð dagsins. Ég spyr eftir eigand-
anum – Klöru – og hún birtist í hvítri
blússu, sólbrún og hressileg.
„Yfir háveturinn eru Íslendingar
helstu viðskiptavinir okkar. Ég
myndi segja að þeir væru iðulega
svona 70–80% af salnum,“ segir
Klara Baldursdóttir sem á og rekur
staðinn ásamt eiginmanni sínum,
Katalóníumanninum Francisco Cas-
ade. Hún heldur áfram: „Hér á
Ensku ströndinni á hver þjóð sinn
samastað og við höfum í gegnum ár-
in orðið að nokkurs konar félagsmið-
stöð fyrir Íslendinga. Hér gerist
leikritið „Á sama tíma að ári“ á
hverju kvöldi!“ segir hún og hlær.
Örvar hefur tekið sér hlé frá nikk-
unni og nú hljómar „Sveitapiltsins
draumur“ með Hljómum í hljóðkerf-
inu.
Ég spyr Klöru hvort hún bjóði
ávallt upp á eitthvað íslenskt á mat-
seðlinum.
„Á jólum og öðrum hátíðisdögum
býð ég upp á viðeigandi hátíðarmat
sem ég fæ sendan að heiman. Á jól-
unum er hangikjöt og á sprengidag
eru saltkjöt og baunir. Á morgun er
dansleikur hjá okkur og þá verður
boðið upp á hamborgarhrygg með
brúnuðum kartöflum og öðru til-
heyrandi. Ég býð hins vegar upp á
íslenskan fisk allt árið. Nú svo spilar
Örvar hér sex kvöld vikunnar. Hann
er eins og farfuglarnir, hann kemur
með fyrsta flugi á haustin og fer með
því síðasta á vorin,“ segir Klara.
Hún upplýsir mig einnig um að á
barnum sé hægt að fá íslenskt
brennivín og stundum séu haldin
bingókvöld eða félagsvist í samvinnu
við ferðaskrifstofurnar sem bjóða
upp á sérstakar ferðir fyrir eldri
borgara. „Svo erum við eins og hvert
annað þorp á Íslandi. Við seljum
Morgunblaðið, það kemur hingað
tvisvar í viku og menn bíða iðulega
spenntir eftir því.“
Klara hefur rekið Cosmos í þrjátíu
ár en áður bjó hún á Spáni þar sem
hún rak veitingastað á Costa Brava.
Hún er margreynd í bransanum og
segir Íslendinga vel liðna í viðskipt-
um á eyjunni. Hjá henni starfar fjöl-
þjóðlegt þjónustulið og eru nokkrir
Íslendingar þar á meðal.
Fyrir utan íslensku farfuglana
hafa um þrjátíu Íslendingar fasta
búsetu á Cran Canaria. Margir
þeirra eru þekktir meðal íslensku
ferðamannanna sem koma ár eftir
ár. Ella hárgreiðslukona, Andrea
fótaaðgerðafræðingur og Harry í
Photo Harry eru þar á meðal. Sá síð-
astnefndi er þó ekki Íslendingur
heldur Indverji.
Photo Harry
Það má segja að það séu tvær fé-
lagsmiðstöðvar fyrir Íslendinga á
Kanarí; Klörubar og búðirnar hans
Harry. Harry er Indverji frá
Bombay sem flutti til Kanaríeyja
fyrir rúmum tuttugu árum. Hann
opnaði litla búð þar sem hann seldi
raftæki og ferðamannavörur og
framkallaði filmur. Hann hefur sér-
hæft sig í viðskiptum við Íslendinga
og hefur náð furðulega góðum tökum
á íslensku máli.
„Þegar ég var að opna búðina
mína um 1982 voru Íslendingar á
hótelum hér allt í kring. Þeir komu
oft og versluðu við mig og upp frá því
fór ég að pikka upp tungumálið. Skil-
urðu?“ segir Harry á ótrúlega góðri
íslensku. Hann hefur aldrei komið til
Íslands en stefnir að því að heim-
sækja land og þjóð sem fyrst.
„Síðan hef ég eignast mjög marga
góða íslenska vini sem koma aftur og
aftur til mín og versla við mig,“ segir
Lítið Ísland á
„Enskri strönd“
Íslendingasamfélagið á Kanaríeyjum er með líf-
legra móti enda fara þangað árlega tíu þúsund ís-
lenskir ferðamenn. Ragna Sara Jónsdóttir kynnt-
ist lífinu á Klörubar og Íslandsvininum Harry, sem
talar frábæra íslensku þótt hann hafi aldrei komið
til Íslands.
Klara Baldursdóttir hefur rekið veitingastaðinn Cosmos, sem í daglegu tali er þó ekki kallaður annað en Klörubar, í 30 ár.
Hún segir að yfir háveturinn séu Íslendingar milli 70 og 80% gesta.
Búðin hans Harry er þakin hlutum sem minna á Ís-
land. Á einum veggnum hanga munir sem eru til sölu
og íslensk heiti standa við: Néfhársklippur, labbamælir,
hitamælir, nasaklippur.
Einn veggur í búð Harrys er þakinn myndum af íslenskum vinum. „Þetta er Kalli Ara og hér eru Stína og Jói,“ segir Harry og
bendir á fólkið á myndunum. Annar veggur er þakinn nafnspjöldum íslenskra vina sem fá jólakort frá Harry um hver jól.