Morgunblaðið - 16.03.2003, Blaðsíða 21

stendur: Einkaeign – Almenn notk-
un bönnuð. Á milli leikaravagnanna
er körfuboltastandur. Á honum er
enginn miði.
Ég fæ leikjaskúrinn undir tölv-
una. Borðtennisborðið er flutt útá
gervigrasið fyrir framan. Þeir leika
mikið borðtennis enda ekkert að
gera fyrir þetta 80 manna lið þegar
verið er að skjóta á setti. Það er
bara hangið og beðið og borðað og
hangið svoldið meira. Í sófanum
fyrir utan klippiskúrinn liggur yf-
irleitt einhver sofandi.
Fyrir utan þessa skúra og vagna
er matsalurinn í einu horninu –
ofsagóður matur; í hinu horninu
eru smiðirnir endalaust að berja
eitthvað saman og á miðju svæðinu
er nokkurs konar bílastæði. Það er
ekkert verið að leggja bílnum fyrir
utan og labba inn í gímaldið þegar
hægt er að keyra alla leið inn. Litl-
ir bílar. Stórir bílar. Límósínur.
Jeppar. Flutningatrukkar. Og loft-
ræstingin, sem er á við sex Aero-
flot, er fyrir utan klippiskúrinn.
Varla hægt að segja að þarna sé
„fram í heiðanna ró“.
Í hinum helmingnum af gímald-
inu er settið þar sem verið er að
skjóta. Þar inni er líka búninga-
deildin. Propsdeildin. Teiknideild-
in. Málningardeildin. Tækjadeildin.
Ásamt öllum sviðsmyndum sem bú-
ið er að byggja og bíða notkunar.
Þar hangir fólk líka. Ótrúlegt hvað
fólk nennir að hanga.
Í hvert skipti sem ég kem þar
inn er enginn að gera neitt. Ef ég
hefði ekki haft efnið inní tölvunni
hefði ég haldið að ekkert væri að
gerast þarna. Og ef ég hefði ekki
séð leikarana í þessari sömu tölvu
hefði ég haldið að enginn leikari
væri með í þessari blessaðri mynd.
Enginn Jim Carrey. Engin Kate
Winslet. Heldur ekki Kirsten
Dunst eða Tom Wilkinson. Þaðan
af síður Mark Ruffalo og Elijah
Wood.
Það hefur ekkert gengið hraðar
að klippa á settinu. Ef eitthvað er
þá gengur það bara hægar.
Michel kemur inn í hádegispás-
unni – sem stundum er klukkan sjö
að kvöldi – fer eftir mætingu á
daginn – eða hann kemur inn þeg-
ar verið er að snúa kamerunni og
undirbúa annan vinkil á senu.
Kastar sér niður og segir: Get ég
séð eitthvað? Hann fær heyrnartól
og horfir á senur. Oftast vill hann
heldur horfa á aðrar senur en þær
sem ég er að sýna hon-
um. Svo köllumst við á
um senuna og hann
spyr hvort ég geti ekki
klippt einhverja aðra
senu en þá sem ég er
að vinna í og svo
zúmmmm er hann
horfinn.
Ég sit eftir í hávað-
anum með hausinn í
rúst. Þetta er einsog
að hafa æft langhlaup
og þegar ég mætti til
keppni væri mér sagt
að ég ætti að keppa í
stangarstökki. Gengur
ekki alveg upp í mín-
um haus. Ég er kannski bara svona
fjandi treg.“
Valdís hefur áður unnið vestra.
Hún klippti hina vel þekktu mynd
Gus van Sants Finding Forrester
með Sean Connery í aðalhlutverki
fyrir tveimur árum. Ég velti fyrir
mér hvort nýja verkefnið komi í
framhaldi af þeirri mynd eða hvort
Íslandstengingin milli Gondrys og
Bjarkar eigi þar hlut að máli.
„Ekki spyrja mig af hverju þeir
völdu mig sem klippara. Ég fékk
handritið sent frá umboðsmanni
mínum fyrir jól. Las það og fannst
frábært. Talaði við Michel í síma og
það gekk víst ágætlega eftir því
sem ég frétti. Svo fékk ég að vita
að þeir hefðu annan klippara í tak-
inu sem þeir ætluðu að tala við. Um
áramótin fékk ég að vita að þeir
höfðu ráðið hinn klipparann. Mér
fannst það lásí nýársgjöf. Þeir
höfðu ráðið Susan Morse – klipp-
arann hans Woody Allen, og svo
sem allt í lagi að þurfa að láta í
minni pokann fyrir henni. Í end-
aðan janúar fékk ég mail frá Laru
umboðs-
manni,
sem sagði
að þeir
hefðu
ákveðið
að skipta
út klipp-
aranum.
Vildu fá
mig strax
og helst í
gær. Viku
seinna
var ég á
leið til
NY.
Ég hef
ekki hugmynd um hvað
gerðist. Það eina sem
ég veit er að eftir að
Michel hafði horft á
einhverjar senur sagði
hann afar glaður: I told
them I needed an Ice-
landic editor.
Hvernig er að vinna
með Gondry?
„Mjög gott. En mér
myndi ekki detta í hug
að segja annað jafnvel
þótt það væri afleitt.
Þú ættir að þekkja
þetta frá öllum
„myndum um mynd-
ina“ sem maður sér.
Þar hefur allt verið svo fjandi gott
og yndislegt og gaman og allir svo
klárir og góðir og næs. Og þú situr
og horfir og veist að allt var alltaf á
hraðri leið til fjandans. Á ekki við í
þessu Sunshine tilviki. Að minnsta
kosti ekki ennþá.
En það er gott að vinna með
Michel. Hann kvartaði að vísu í
gær yfir að ég yrði að taka mig á til
að skilja frönsku enskuna hans. Ég
get alveg skilið hann. Ég get bara
ekki haft tölvuna í gangi á meðan
hann talar. Það verður að vera
þögn.
Hann er virkilega hugmyndarík-
ur. Þegar ég las handritið hugsaði
ég með mér: Vá. Allt fullt af effekt-
um. Verður þetta enn ein It’s all
about effects mynd? Það var það
nafn sem It’s All About Love (nýj-
asta mynd danska leikstjórans
Thomas Vinterberg (Festen, sem
Valdís klippti) gekk undir þegar
verið var að klippa. Í Eternal Sun-
shine er fullt af effektum. Fólk
birtist skyndilega og er horfið aft-
ur. Herbergi hverfa. Þú heldur að
þú sért á einum stað en ert á allt
öðrum. Persónur renna saman við
aðrar persónur. Alla þessa effekta
gera Michel og Ellen Kuras, kvik-
myndatökumaður í tökum. Engir
tölvueffektar takk.“
Efni Eternal Sunshine of the
Spotless Mind er með þeim furðu-
lega en vel skiljanlega hætti sem
Charlie Kaufman er þekktur fyrir,
eins konar súrrealismi fram settur
sem realismi?
„Myndin fjallar um par, Joel og
Clementine (Carrey og Winslet).
Sambandið hjá þeim er orðið held-
ur bágborið svo Clementine
ákveður að eyða Joel úr minninu
sem hún svo gerir. Þegar Joel upp-
götvar að hann er horfinn úr henn-
ar heimi ákveður hann að eyða
henni þá bara líka. Hann fer á klí-
nik sem hefur sérhæft sig í að eyða
slæmum minningum fólks og fær
meðhöndlun. Sérfræðingar í minn-
ingaútþurrkun mæta nótt eina með
tölvuútbúnað heim til Joels og hefj-
ast handa. Við förum aftur á bak í
tímaröð og sjáum hverja uppákom-
una af annarri hjá Joel og Clem.
Þegar búið er að eyða rúmlega
helmingi minninganna uppgötvar
Joel að hann elskar Clem eftir allt
saman og vill stoppa. En það er
hægara sagt en gert þegar þú ligg-
ur heima í rúminu þínu og hefur í
ofanálag tekið svefntöflu. Ekki nóg
með það, heldur ertu inní hausnum
á sjálfum þér og allir sem eru þar
inni eru þínar eigin ímyndanir og
ekki mikil hjálp í þeim, þannig lag-
að. En Joel getur stungið af og far-
ið með Clem inní aðra minningu
sem er henni algerlega ótengd, t.d.
þegar hann var lítill strákur, í
þeirri von að ekki sé hægt að
spotta þau á tölvuskjánum … Ég
segi ekki meira.“
Er þarna komin framtíðarlausn á
þessum eilífu hjónabandsvandræð-
um? Mun skilnuðum fækka eftir
frumsýningu?
„Veit það ekki. Einhverjar minn-
ingar sem þig langar til að eyða?
Myndum við þá ekki öll enda uppi
minnislaus með öllu? Í það minnsta
með ansi gloppótt minni, myndi ég
halda. Ímyndaðu þér: Þú situr og
skyndilega manstu eftir því að þú
fórst einhvern tímann til Portúgal.
Ókei. Þú manst að þú keyptir flug-
miða. Þú manst að þú settist uppí
bíl og keyrðir að Brávallagötu 103.
Svart svart svart svart – því þeirri
sem þú fórst með ertu búinn að láta
eyða úr minningunni – svart svart.
Það næsta sem þú manst er að þú
ert að keyra frá Brávallagötu á
dekkjaverkstæði með sprungið
dekk. Mundi það ekki vekja furðu
þína hvað þú gerðir við þennan
flugmiða og af hverju í ósköpunum
þú ert að þvælast með sprungið
dekk?“
Hefurðu hitt Kaufman eða þenn-
an stjörnufans sem þú ert að klippa
í tölvunni?
„Veistu, maður hittir aldrei kjaft
en ég væri alveg til í að hitta
Charlie Kaufman ef útí það færi.
Ég sit inní klippiherberginu á með-
an ég held meðvitund og þá fer ég
heim. Ég þarf ekki að vita hvernig
veðrið er. Ég þarf ekki að elda mat.
Ég þarf ekki einu sinni að passa
uppá að borða því það gera aðstoð-
armennirnir mínir, Paul og Dave.
Ég þarf ekki að laga til. Ég þarf
ekki að vita hvert ég er að fara því
ég er keyrð. Mér er sagt hvenær
ég á að mæta hér eða þar ef ég á
aðmæta hér eða þar. Ég þarf ekki
einu sinni að vita hvað ég heiti. Það
eina sem ég þarf að vita er hvernig
á að klippa myndina saman. Ef ég
veit það er ég í góðum málum. Viti
ég það ekki er ég í djúpum skít.“
Hefur sérkennilegt viðfangsefni
þessarar myndar kallað á annars
konar klippivinnu en þú ert vön?
„Allar myndir hafa eitt sameig-
inlegt og það er að segja sögu. Að
því leytinu er vinnan við Eternal
Sunshine ekkert frábrugðin öðrum
myndum sem ég hef klippt. Aftur á
móti er efniviður og úrvinnsla
kannski örlítið öðruvísi í þessu til-
viki. Ég hef ofsalega gaman af
Eternal Sunshine-heiminum hans
Kaufmans. Allt liðið er fullkomlega
eðlilegt í þessum súrrealíska heimi
hans. Ofan á það bætist hugmynda-
rík útfærsla Michels á efninu. Þetta
er algert hunang fyrir klippara og
eins gott að ég klúðri ekki mynd-
inni í klippingunni.“
Klukkan er orðin þrjú og Valdís
þarf að fara niður í hitabeltislofts-
lagið.
„Paul aðstoðarmaður mættur og
búinn að kveikja á tölvunum. Dave
er í fríi í dag. Michel kemur og við
byrjum að vinna í senum. Hann er
ýmist hjá mér að skoða og ræða
málin eða hann situr hjá Paul og
klippir með honum. Þetta er súper
fyrirkomulag. Engin hætta á að
leikstjóranum leiðist á meðan klipp-
arinn klippir því hann getur rokkað
á milli. Eykur líka hraðann á klipp-
ingunni um helming og í dag tókst
okkur að koma saman fjórum sen-
um. Það eru reyndar svolitlar ýkjur
því ég var búin að vinna í mínum
tveim í gær á meðan Paul og Mic-
hel sátu saman. Michel var rosagl-
aður þegar hann fór. Við líka. Ekki
af því að hann fór heldur yfir því
hvað hann var glaður.
Svo er böns eftir af spurningum
sem þú lagðir fyrir mig og ég er
ekki búin að svara. Og klukkan orð-
in hálfátta og ef við eigum að fá
einhvern mat í dag verðum við að
drífa okkur á annaðhvort veitinga-
húsið sem er í þessum bæ. Þau loka
bæði klukkan níu. Svo ef þú vilt að
ég svari fleiru eða svari öðruvísi
eða þarft að skera allt niður af því
get aldrei sagt neitt í stuttu máli
skrifaðu mér mail eða hringdu.“
Ja, það væri þá helst hvenær
Eternal Sunshine of a Spotless
Mind á að verða tilbúin og hvað sé
svo framundan hjá þér?
„Hef ekki hugmynd og það á við
um hvoru tveggja. Talaðu við mig í
október varðandi það mál.“
Reuters
Kate Winslet: Lætur eyða slæmum
minningum úr minninu…
Michel Gondry: Virki-
lega hugmyndaríkur…
Jim Carrey: Vill hætta
við útþurrkun minning-
anna…
senda björgunarleiðangur út í geim-
inn til að leysa þá úr prísundinni.
Hvað er þá til ráða? Jú, þá er kallað
á ofurmennið í þrumubrókinni;
vindorka hans dugir til að koma
björgunarflauginni á áfangastað.
Jafn skrýtið og það er virðist þessi
söguþráður sem næst dreginn beint
á ská út úr fréttum líðandi stundar,
bæði af hremmingum geimskips
NASA nýlega og sóknarvarnar-
bandalagi Breta og Bandaríkja-
manna gagnvart hættum í heims-
málunum. Nema þetta með
viðrekstrarfrelsarann; hann hefur
ekki enn komið í fréttum.
Reyndar segir leikstjóri Þrumu-
bróka, Peter Hewitt, sem áður er
einkum þekktur af fjölskylduævin-
týrinu The Borrowers, að hann hafi
ekki fengið hugmynd að mynd um
viðrekstur. Um hvað er myndin þá?
Hewitt segir að á forsýningum fyrir
áætlaða markhópa myndarinnar
hafi áhorfendur sagt Þrumubrækur
fjalla um vináttuna, um það að nýta
hæfileika sína og finna tilganginn í
lífinu. Ekki vindganginn í lífinu?
Yfirnáttúrulegir eða, eftir atvik-
um, náttúrulegir hæfileikar af sér-
viskulegu tagi hafa gjarnan prýtt
breskar gamanmyndir fyrir krakka
á öllum aldri; þar nægir að nefna
dýratal doktors Dolittle, regnhlífar-
flug barnfóstrunnar í Mary Poppins
og fljúgandi bílinn í Chitty Chitty
Bang Bang. Í nútímalegum anda
bjóða Þrumubrækur svo upp á
prumpferðir út í geiminn og hafa
Bretar því virkjað í þágu krakka-
gríns efnisþætti úr fullorðinsgríni á
borð við Blazing Saddles og ung-
lingagríni fjölda amerískra gelgju-
mynda síðustu ára. Allt í þágu
bresk-bandarískrar samvinnu í al-
þjóðamálum.
Það er svo af hinum tæplega fer-
tuga Peter Hewitt að frétta að hann
er að hefjast handa við mynd um
gíraffa sem arkar alla leið frá Afr-
íku til Vínarborgar til að sanna sig.
Gangi þeim báðum vel, Hewitt og
gíraffanum, sem er jafn hugumstór
og hann er hálslangur og því líkleg-
ur til afreka við þær alþjóðastofn-
anir sem starfa í Vínarborg.
Björgunarleiðangurinn: Stórháska afstýrt í geimnum.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 16. MARS 2003 B 21
bíó
bílar
ALLTAF Á MIÐVIKUDÖGUM
SMÁAUGLÝSING
AÐEINS 995 KR.*
Áskrifendum Morgunblaðsins
býðst smáauglýsing fyrir aðeins 995 kr.*
Pantanafrestur er til kl. 12 á þriðjudögum.
* 4 línur og mynd.
HAFÐU SAMBAND!
Auglýsingadeild Morgunblaðsins sími 569 1111 eða augl@mbl.is