Morgunblaðið - 17.03.2003, Blaðsíða 25

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 17. MARS 2003 25
að styrkja ykkur í sorginni. Pabbi
ykkar var frábær maður.
Eitt er víst að minningin er góð
og hún lifir.
Við kveðjum Steina með virðingu
og söknuði.
Sigfríð og Hörður.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast elskulegs móðurbróður
míns, hans Steina frænda.
Mínar fyrstu minningar eru frá
því að ég fékk að fara í fyrsta skipti
til Reykjavíkur, frá Seyðisfirði, að
heimsækja ömmu og afa, tengjast
honum, Gerðu, Sigrúnu og Gumma.
Móðurfjölskyldan var stór, systk-
inahópurinn frá Skálanesi taldi tíu
börn. Nú eru sjö farin, eftir lifa
þrjár systur, Magga, mamma mín
Fríða og Helga sem búsett er í
Bandaríkjunum.
Steini frændi minn var einstakur
maður. Hvar sem hann kom fylgdi
honum ávallt hressilegur andblær,
kærleiki og hlýja. Eftir samvistir við
hann var maður alltaf jákvæðari og
bjartsýnni.
Fyrir tæpum þremur árum var
haldið ættarmót á Seyðisfirði. Þar
voru samankomnir afkomendur afa
og ömmu frá Skálanesi. Þetta var
ógleymanlegur tími, að fara út í
Skálanes, fæðingarstað Steina og
ganga þar um, og heyra frásagnir
hans af uppvaxtarárunum. Þetta
eru minningar sem mér finnst gott
að eiga.
Fyrir ári flutti ég í nýja íbúð í
kjölfar mikilla og erfiðra breytinga í
mínu lífi. Elskulegur frændi minn
kom strax að hjálpa mér að skipu-
leggja málningu á íbúðinni og sá
einnig um að kaupa allt sem til
þurfti. Hann titlaði sig sem verk-
stjóra og sá um að allt gengi fljótt og
vel fyrir sig.
Síðasta minning mín um hann er
þegar ég fór ásamt foreldrum mín-
um að heimsækja hann og Fríðu
sambýliskonu hans, nokkrum dög-
um áður en fyrirhuguð skurðaðgerð
fór fram. Ég sá að af honum var
dregið en hann var tilbúinn að taka
áhættuna í von um betri heilsu.
Þrátt fyrir þetta var stutt í glettnina
og hans ákveðnu skoðanir. Hann var
sannkölluð hetja hverdagsleikans.
Elsku Sigrún, Gummi, Hallgrím-
ur og Guðrún, ég votta ykkur, mök-
um ykkar og barnabörnum samúð
mína. Einnig sendi ég þér, Fríða
mín, mínar samúðarkveðjur á þess-
um erfiða tíma.
Ég kveð frænda minn með sökn-
uði og virðingu. Minning hans lifir
áfram.
Bjarndís Harðardóttir.
Elsku besti Steini. Hvern hefði
grunað þegar við hittumst á förnum
vegi yfir jólahátíðirnar að það yrði
síðasta skiptið sem við sæjumst á
þessari jörð.
En svona er lífið, maður veit aldr-
ei hvað kemur næst og verður að
njóta hvers dags. Það vissir þú
manna best og gerðir svo sannar-
lega. Þú varst alltaf skælbrosandi
með þína yndislegu Fríðu þér við
hlið. Það var alltaf gaman þegar þú
komst í heimsókn, fullur af áhuga á
hvað við systkinin værum að gera og
velvild í okkar garð. Þú varst okkur
sem besti afi.
Við hugsum til þín með söknuði
en þó miklu þakklæti fyrir að hafa
fengið að umgangast þig og njóta
nærveru þinnar. Þær samveru-
stundir sem við áttum saman eru
fullar af gleði og ánægju. Þú munt
alltaf eiga sérstakan stað í mínu
hjarta og allrar fjölskyldunnar og
minning þín mun lifa með okkur um
ókomna tíð. Megir þú hvíla í friði.
Elsku Fríða, Sigrún, Gummi,
Hallgrímur, Gunna og fjölskyldur,
ég sendi ykkur mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Eva Sóley.
Sigríður Margrét Þorsteinsdótt-
ir var fædd að Aðalbóli í Hrafn-
kelsdal 25. júlí 1909, dóttir
hjónanna Þorsteins Jónssonar og
Soffíu Pétursdóttur. Hún var ein
níu systkina.
Átján ára gömul fór hún til
Reykjavíkur og réð sig í vist, eins
og það var kallað í þá daga, hjá
presthjónunum Árna Sigurðssyni
og Bryndísi Þórarinsdóttur. Hún
var hjá þeim í tíu ár. Bar hún alla
tíð mjög hlýjan hug til þeirra,
einkum til frú Bryndísar sem sjá
má af því að hún gaf mér, einka-
SIGRÍÐUR MARGRÉT
ÞORSTEINSDÓTTIR
✝ Sigríður Mar-grét Þorsteins-
dóttir fæddist að Að-
albóli í Hrafnkelsdal
25. júlí 1909. Hún
lést 8. mars 1993.
Foreldrar hennar
voru Þorsteinn Jóns-
son og Soffía Péturs-
dóttir. Systkini Sig-
ríðar eru Margrét,
María, Ingibjörg,
Ragnheiður, Elísa-
bet, Guðbjörg, Geir-
rún og Pétur. Af
þeim eru Geirrún og
Pétur enn á lífi.
Maki Sigríðar var Magnús
Oddsson, f. 11. júní 1905, d. 8. júlí
1996. Dóttir þeirra er Bryndís,
maki Úlfar Hinriksson og sonur
þeirra er Magnús Örn.
Útför Sigríðar verður gerð frá
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
dóttur sinni, nafn
hennar.
Árið 1944 gekk hún
í hjónaband með
Magnúsi Oddssyni,
sjómanni og síðar
leigubílstjóra. Bjuggu
þau fyrst í Norður-
mýrinni en árið 1959
fluttu þau í Klepps-
holtið þar sem þau
bjuggu þar til árið
1976 að Magnús lést.
Síðustu árin dvaldi
Sigríður á hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi í
Hafnarfirði þar sem
henni var sýnd einstök hlýja og
góð umönnun.
Hún lést þar í svefni laugardag-
inn 8. mars, 2003.
Sigríður var mjög falleg kona á
yngri árum, og reyndar alla tíð,
fínleg og viðkvæm. Hún hafði yndi
af öllu fögru, hvort sem það var í
klæðaburði eða umhverfi. Hún var
einnig mjög frændrækin og stóð
heimili hennar alltaf opið fyrir
skyldmennum hennar að austan,
þegar þau átti erindi til borgarinn-
ar, til lengri eða skemmri tíma.
Árið 1950 tóku Magnús og Sig-
ríður mig að sér nýfædda og
reyndust mér sem bestu foreldrar
æ síðan. Er ég ævinlega þakklát
forsjóninni fyrir það að hafa komið
mér í svo góðar hendur.
Ég þakka móður minni sam-
fylgdina og bið henni blessunar
guðs.
Bryndís Magnúsdóttir.
✝ Jón GuðmundurSveinsson fædd-
ist að Torfalæk í A.-
Húnavatnssýslu 5.
október 1924. Hann
lést á dvalarheim-
ilinu Hlévangi í
Keflavík, 6. mars síð-
astliðinn. Foreldrar
Guðmundar voru
hjónin Sveinn Björns-
son bóndi og smiður,
f. í Sveinskoti á Álfta-
nesi 10. október
1883, d. 1. desember
1957 og Guðbjörg
Jónsdóttir, f. í Hnífs-
dal 1. október 1901, d. 7. desember
1982. Föðurforeldrar Guðmundar
voru Björn Sveinsson bóndi og sjó-
maður og Kristín Þóroddsdóttir
og móðurforeldrar hans Jón Jóns-
son bóndi og Jófríður Jónsdóttir.
Systkini Guðmundar eru Kristín,
f. 1922, Björn, f. 1927, Jóhanna, f.
1929, Magnús, f. 1932 og Björg, f.
1938.
Árið 1949 hóf Guðmundur bú-
skap með Sólbjörgu Jórunni Vig-
fúsdóttur, f. 20. júní 1917, d. 31.
mars 1998, frá Stóru-Hvalsá í
Hrútafirði. Foreldrar hennar
voru hjónin Steinunn Jónsdóttir, f.
28. júlí 1878, d. 30. júní 1959, og
Vigfús Guðmundsson, f. 10. októ-
ber 1884, d. 15. nóvember 1963.
Hinn 15. ágúst 1964
gengu þau í hjóna-
band og bjuggu alla
tíð í Innri-Njarðvík.
Eignuðust þau 3
börn. Þau eru: 1)
Drengur f. 5. júní
1951, d. 5. júní 1951.
2) Vigfús Heiðar, f.
4. júní 1953. 3) Svan-
hildur Stella Júnírós,
f. 23. júní 1955, gift
Óskari Ásgeirssyni.
Fyrir átti Sólbjörg
börnin: 1) Dagný
Austan, f. 21. janúar
1940, sambýlismað-
ur Herbert Kristjánsson. 2) Karl,
f. 10. september 1941. 3) Víg-
steinn, f. 10. júní 1943. 4) Jóna
Þórunn, f. 20. október 1944.
Guðmundur gekk í barnaskóla
Torfalækjahr. 1934 – 38. Stundaði
skipasmíðanám í Skipasm. Egg-
erts Jónssonar í Innri-Njarðvík
frá 1946 – 1950 og lauk sveins-
prófi sama ár. Hann vann land-
búnaðarstörf á ýmsum stöðum
fram að iðnnámi. Guðmundur
starfaði lengst af í Skipasmíðastöð
Njarðvíkur. Jafnhliða smíðum rak
Guðmundur ásamt eiginkonu
sinni hænsnabú í Innri- Njarðvík.
Útför Guðmundar verður gerð
frá Innri-Njarðvíkurkirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
Látinn er tengdafaðir minn, Guð-
mundur Sveinsson. Hans er sárt
saknað. Það var árið 1981 sem ég
kynntist Guðmundi. Áttum við alla
tíð góð samskipti og er ég þakklátur
fyrir það. Hann var mikill heiðurs-
maður, rólegur í fasi, traustur og
maður orða sinna.
Alltaf var ánægjulegt að koma á
heimili þeirra sæmdarhjóna Guð-
mundar og Sólbjargar að Njarðvík-
urbraut 16 í Innri-Njarðvík, en Sól-
björg lést 31. mars 1998. Heimili
þeirra minnti um margt á heimili
eins og ég kynntist sem barn og ung-
lingur í sveit, enda voru þau bæði
fædd og uppalin í sveit. Sólbjörg óx
úr grasi að Stóru-Hvalsá í Hrútafirði
og Guðmundur að Torfalæk í Húna-
vatnssýslu. Guðmundur var lærður
skipasmiður. Jafnhliða launavinnu
við skipa- og húsasmíðar rak Guð-
mundur hænsnabú í Innri Njarðvík í
áratugi. Einnig áttu þau nokkur
hross og hund, sannkallað sveita-
heimili. Ég vissi til að faðir Sólbjarg-
ar bjó hjá þeim á árum áður, fjöl-
skylduform sem minnir á lífshætti
fyrri tíma. Ég man eftir að hafa farið
til verka í hænsnahúsið ef svo bar
undir ef Guðmundur eða Heiðar
mágur áttu ekki heimangengt. Ekki
dugði minna en fara í vinnugallann
hans og setja upp derhúfuna, svo
ekki dytti niður varpið. Mér fannst
ég stundum heyra efasemdatón í
nokkrum hænum úti í horni, eins og
þær væru að segja að þetta væri nú
ekki hann Guðmundur.
Hann hafði á sínum tíma byggt
hús sitt sjálfur og aðstoðaði þá einn-
ig marga af nágrönnum sínum. Í þá
daga var vöruskortur og menn fóru
ekki öllum tilvikum í næstu verslun
að kaupa efni eða verkfæri. Guð-
mundur var handlaginn og smíðaði
mörg sinna verkfæra sjálfur. Hann
vann gegnum tíðina mikið heima við í
bílskúrnum og þar kenndi ýmissa
grasa, gömul verkfæri og áhöld frá
fyrri tíð. Guðmundur sá sjálfur um
allt viðhald á húsinu og umhirðu
garðsins, sem þau Sólbjörg höfðu
lagt mikla natni við og naut ég þeirr-
ar ánægju að aðstoða þau einstaka
sinnum.
Ég tel mig hafa verið heppinn að
hafa átt þess kost að kynnast Guð-
mundi, ég tel mig hafa lært margt af
honum. Ég kveð hann með virðingu
og söknuði.
Hvíl í friði.
Óskar Ásgeirsson.
Ó, hvað þú, guð, ert góður,
þín gæzka og miskunn aldrei dvín;
frá lífi minnar móður
var mér æ nálæg aðstoð þín.
Mig annast ávallt hefur
og allt mitt blessað ráð,
og mér allt gott æ gefur,
ó, guð, þín föðurnáð.
Það mér úr minni ei líði,
svo mikli eg nafnið þitt,
og þér af hjarta hlýði,
þú hjartans athvarf mitt.
(P.J.)
Hlynur, Berglind
og Aðalheiður.
GUÐMUNDUR
SVEINSSON
Brosið þitt, hláturinn, gleðin og
gamansögurnar sem þú alltaf
hafðir á vörum munu ætíð fylgja
minningu þinni. Takk fyrir það
sem þú gafst okkur. Hvíl í friði.
Ragnheiður Ýr Grétarsdóttir,
Ólafur Sverrisson.
HINSTA KVEÐJA
Okkar ástkæri,
SIGURÐUR SIGGEIRSSON
frá Læk,
Ölfusi,
verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju, Hafnar-
firði, þriðjudaginn 18. mars kl. 15.00.
Fyrir hönd ástvina,
Fjóla Óskarsdóttir,
Aðalheiður Ísleifsdóttir, Kári S. Kristjánsson,
Sigurlaug Siggeirsdóttir.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ELLERT RÖGNVALDUR EMANÚELSSON,
Faxabraut 36C
Keflavík,
lést á heimili sínu sunnudaginn 9. mars.
Útförin fer fram frá Kelfavíkurkirkju föstudaginn
21. mars kl. 11.00.
Soffía Ellertsdóttir, Tómas Tómasson,
Emanúel Ellertsson, Lísa Ellertsson,
Pétur Lúðvíksson, Karin Uglenes
og barnabörn.
Ástkær sonur okkar, stjúpsonur, bróðir og
barnabarn,
JÓNAS EINARSSON WALDORFF,
Álsvöllum 4,
Keflavík,
sem lést af slysförum sunnudaginn 9. mars,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju þriðju-
daginn 18. mars kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er vinsamlegast bent á Regnbogabörn.
Helle Alhof,
Einar Þórðarson Waldorff, Ragnheiður Anna Georgsdóttir,
Daníel Einarsson.
Karin Alhof,
Edda María Einarsdóttir, Haukur Árnason,
Þórður Waldorff, Aðalfríður Stefánsdóttir.
AFMÆLIS- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er
minning@mbl.is, svar er sent sjálfvirkt um leið og grein hefur borist)
eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf útprentun að fylgja. Nauð-
synlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Ekki er tekið við handskrifuðum greinum.
Um hvern látinn einstakling birtist ein aðalgrein af hæfilegri lengd á út-
farardegi, en aðrar greinar séu um 300 orð eða 1.500 slög (með bilum) en
það eru um 50 línur í blaðinu (17 dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma
eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er hægt að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án þess
að það sé gert með langri grein. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Minningargreinum þarf að fylgja formáli með upplýsingum um hvar og
hvenær sá sem fjallað er um er fæddur, hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og börn og loks hvaðan útförin verður gerð og
klukkan hvað. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í greinunum sjálfum. Þar sem pláss er takmark-
að getur þurft að fresta birtingu greina, enda þótt þær berist innan hins
tiltekna frests.
Frágangur afmælis-
og minningargreina