Morgunblaðið - 06.04.2003, Blaðsíða 6

ÞAÐ ER löngu liðin tíð aðbresk matargerð sé höfðað háði og spotti meðalannarra þjóða í Evrópu.Fiskur og franskar eða
ódýrt pöbbafæði er ekki lengur það
fyrsta sem fólki dettur í hug heldur
nöfn á borð við Marco Pierre White,
Terence Conran og River Café.
London er líklega alþjóðlegasta borg
Evrópu og það setur mark sitt á veit-
ingahúsaflóruna þar. Í höfuðborg
Bretlands er hægt að finna flest það
sem hugurinn (og maginn) girnist,
hvort sem það kann að vera hágæða
frönsk matargerð, nútíma ítölsk, nú-
tíma indversk eða sígild kínversk.
Framfarirnar hafa verið hraðar en
þó eru alltaf nokkrir staðir sem
breytast ekki. Einn sem ég reyni
ávallt að koma við á þegar ég á leið
um London er Cork and Bottle
(Cranbourn Street 44-46). Þessi litli
staður steinsnar frá Leicester Square
lætur lítið yfir sér og það er auðvelt
að ganga fram hjá honum. Illa merkt-
ar dyr sem leiða að þröngum hring-
stiga niður í kjallara. Þar er þröngur
staðurinn í nokkrum herbergjum,
hann er á mörkum þess að vera svo-
lítið subbulegur og innréttingar hafa
líklega verið eins í þau þrjátíu ár eða
svo sem staðurinn hefur verið starf-
ræktur. Stemmningin er hins vegar
óviðjafnanleg. Þarna fara menn ekki
til að borða heldur njóta af hinum frá-
bæra vínlista þar sem hver gersemin
tekur við af annarri. Eigandinn er
nýsjálenskur og vín frá andfætling-
unum eru fyrirferðarmikil þótt ekki
skorti Frakka og Spánverja á vínlist-
ann. Matseðillinn er einfaldur og
helst er hægt að mæla með skinku og
ostabökunni, sem er frábær og inni-
heldur um milljarð kaloría (lauslega
áætlað) eða þá ostaúrvalinu. Annað er
ekkert sérstakt, pastaréttir og steik-
arsamlokur sem ekki myndu vekja
hrifningu annars staðar. Á Cork and
Bottle fara menn hins vegar í annan
gír og yfirleitt eru vínin það góð að
maturinn gleymist fljótt. Oftast er
þröng á þingi, þarna koma saman
kaupsýslumenn úr City að skála í
kampavíni
á barnum,
alvarlegir
menn í
dökkum
fötum að
semja um
mikilvæga
hluti yfir
þriðju vín-
flöskunni,
gamlir
hippar sem
líklega hafa
sótt staðinn
frá byrjun
og allt þar á
milli. Manni leiðist aldrei.
Andrúmsloftið á Wagamama er gjör-
ólíkt. Þessi keðja sem byggð er á jap-
anskri matsalahefð þar sem fólk situr
á löngum bekkjum í „chic“ andrúms-
lofti og sötrar núðlusúpur eða mokar
upp í sig réttum með prjónum. Fyrsti
staðurinn var opnaður í Bloomsbury
fyrir áratug og nú eru þeir orðnir
nokkrir í borginni, t.d. á Kensington
High Street og í kjallara Harvey
Nichols við Knightsbridge. Starfs-
fólkið gengur á milli með lófatölvur
þar sem pantanirnar eru slegnar inn
og réttirnir berast í þeirri röð sem
þeir eru tilbúnir. Maturinn mjög góð-
ur og afgreiðslan hröð sem gerir
þetta að kjörnum áningarstað í há-
deginu.
Skammt frá Knightsbridge er einn
af betri ítölsku veitingastöðum borg-
arinnar, Isola. Hann er tvískiptur.
Uppi er glæsilegur á la carte staður
þar sem hægt er að fá ítalskan mat í
hæsta gæðaflokki. Ég hef fengið þar
„trufflu“-máltíð þar sem hver rétt-
urinn var öðrum betri. Niðri er hins
vegar stærri staður í „trattoria“-stíl
þar sem andrúmsloftið er léttara en
maturinn engu að síður góður. Há-
degistilboðin eru frábær og hægt er
að fá tvo rétti með vínglasi á rúmar
þúsund krónur íslenskar. Svo sann-
arlega þess virði. Isola býður líka upp
á mikið úrval hágæða ítalskra vína í
glasavís á ágætu verði.
Staður þar sem ítölsk áhrif eru
áberandi en er engu að síður mjög
breskur er Alistair Little við Neale
Street í Soho. Þessi litli staður tekur
einungis um 30 í sæti og því er æski-
legt að panta borð ef menn vilja vera
öruggir með að komast
að. Einungis einn mat-
seðill er í gangi.
Þriggja rétta máltíð
fyrir 25 pund í hádeg-
inu og 35 pund á kvöld-
in þar sem val er um
þrjá til fjóra rétti í
hverjum flokki. Matur-
inn er yfirleitt einfald-
ur og mjög góður,
hvorki klassískur né
nútímalegur, enskur né
ítalskur. Rétt eins og
látlausar skreytingarn-
ar, svarthvítar myndir
á ljósum veggjunum,
lætur maturinn lítið yf-
ir sér en frábær hráefni
og fullkomnar sam-
setningar gera hann að
upplifun engu að síður.
Það er himinn og haf
á milli litla, þægilega
herbergisins hans Al-
astair Little yfir í hinn
risavaxna art deco
kjallara-stað The
Atlantic Bar & Grill á
Glasshouse Street rétt
hjá Piccadilly. Þarna
ganga hlutirnir skipu-
lega fyrir sig, það er
fjör á barnum og matarþjónustan
hröð og örugg. Þetta er staður til að
fara á í góðra vina hópi um helgar
þegar umhverfi og andrúmsloft skipt-
ir jafnmiklu máli og matur og þjón-
usta. Maturinn er hins vegar langt í
frá slæmur, við fengum á borðið góða
nautasteik, kjúkling, barra og andar-
bringu. Húsvínin eru ódýr og góð en
reikninginn fær maður engu að síður
í umslagi sem ber heitið The Dam-
age. Atlantic er sem sagt ekki ódýr-
asti staður bæjarins en samt langt í
frá dýr á reykvískan mælikvarða.
Indverskur staður í svolítið svip-
uðum stíl er Tamarind. Þar er það hins
vegar Bollywood en ekki art deco
tímabilið sem setur svip sinn á stóra
kjallararýmið við Queen Street í
Mayfair, sem hannað er af Emily
Todhunter. Tamarind er einhver
besti indverski staður sem ég hef
komið á og á lítið sameiginlegt með
hinum gömlu, sígildu stöðum sem
víða má finna í London. Þetta er nú-
tíma Indland sem þarna blasir við,
jafnt í innréttingum, tónlist sem mat.
Maturinn er hreint út sagt frábær,
flóknar og vel útfærðar bragð-
samsetningar gera hann að upplifun
fyrir öll skynfæri.
Áð í London
Morgunblaðið/Áslaug
Matur
S t e i n g r í m u r S i g u r g e i r s s o n
6 B SUNNUDAGUR 6. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Sælkeri á sunnudegi
Steingrímur Sigurgeirsson
VÍNIN frá Montes í Chile hafa margoftvakið athygli frá því að þau komu ámarkað fyrir rúmum áratug. Þetta
litla fyrirtæki með stóru vínin hefur unnið
hug og hjörtu vínunnenda um allan heim og
verður að viðurkennast að ég er einn þeirra.
Montes Alpha 1987 var fyrsta hágæða Chile-
vínið sem kom á almennan markað og mark-
aði þá stefnu sem félagarnir fjórir, er stofn-
uðu fyrirtækið, ætluðu að fylgja. Þeir höfðu
allir mikla reynslu úr víngeiranum og með
víngerðarmanninn Aurelio Montes í far-
arbroddi einsettu þeir sér að vera leiðandi í
framleiðslu gæðavína frá Chile. Aurelio
Montes hefur tvívegis verið valinn víngerð-
armaður ársins í Chile og í tímariti ítölsku
Slow Food-hreyfingarinnar hefur hann verið
kallaður „goðsagnapersóna“ í chilenskri vín-
gerð.
Til að byrja með komu vínin af ekrum í
grennd við bæinn Curico suður af Santiago
en fljótlega festu þeir kaup á svæði við
Apalta í Colchagua-dalnum sem Aurelio
hafði lengi haft augastað á. Þar var gróð-
ursettur Cabernet Sauvignon-viður á lág-
lendinu en í hlíðunum reyndi Aurelio einnig
við Syrah. Þegar þessi vínviður fór að gefa af
sér ávöxt kom á markaðinn ofurvínið M og
fyrir skömmu bættist við nýtt ofurvín Mont-
es Folly úr Syrah. Nafnið er dregið af því að
flestir töldu hann gengin af göflunum að
ætla sér að rækta vínvið í hinum bröttum
hlíðum Apalta. Vínin hafa fyrir löngu sannað
sig, Alpha-línan, sem nú er einnig gerð úr
Apalta-þrúgum, er betri en nokkurn tímann
og M og Folly hafa markað sér sess meðal
bestu vína Suður-Ameríku. Þar sem þessi
vín eru nú öll fáanleg hér á landi er ekki úr
vegi að sjá hvernig staðan er.
Montes Alpha Merlot 1999 er klassískt rauð-
vín í Bordeaux-stíl, vindlakassi, tóbak og
kaffi, niðursoðin jarðaber með þeyttum
rjóma með sætri karamellu. Djúpt og flókið.
Kostar 1.790 krónur. 18/20
Montes Alpha Cabernet Sauvignon 2000 hefur
alfarið verið framleitt úr þrúgum af Apalta-
vínekru Montes í Colchagua-dalnum frá
árinu 1999. Það er erfitt að fylgja hinum
stórkostlega 1999 árgangi eftir en 2000
stendur vel í hárinu á því. Dökkt og mikið,
heitur og þroskaður ávöxtur, dísill, eikin
áberandi og brennd, með heitum krydd-
tónum. Í munni hefur það glæsilega upp-
byggingu, stórt með tannínum sem halda því
uppi og gefa lengd. Í lokin sætur þykkur sól-
berjasafi og vanilla. Klassískur, ungur Cab-
ernet í hæsta gæðaflokki. Montes Alpha hef-
ur að mínu mati árum saman verið einhver
bestu kaupin í sínum verðflokki.
Það heldur þeirri stöðu og fyrir
svona vín í þessum verðflokki er
ekki annað hægt en að gefa fullt
hús. Kostar 1.590 krónur. 20/20
Montes Alpha M Cabernet Sauvig-
non 1999 er ofurútgáfan af Alpha-víninu.
Dökkt og ristað. Kaffi, sviðin eik, svartur
ávöxtur. Þykkt og hart með nokkuð agres-
sívum tannínum. Hefur góðan, sýrumikinn
strúktúr sem lofar góðu upp á framtíðina.
Þarf góðan tíma til að opna sig, þá koma
flóknari ilmir, tóbak og sedarviður í bland við
dökkan krækiberjasafann í ljós. Þarf nokk-
urra ára geymslu. Kostar 4.990 krónur. 20/
20
Montes Alpha Syrah Santa Cruz 2000 er vín sem
getur keppt auðveldlega við mun dýrari vín
úr þessari þrúgu, hvort sem þau koma frá
Frakklandi eða Ástralíu. Þroskaðir rauðir
skógarávextir, vínið kryddað, svolítið haust-
legt með mjúkum og þægilegum tannínum.
Rakur barrskógarilmur í bland við kakóríkt
súkkulaði. Kostar 1.990 krónur. 19/20
Þrúgurnar í vínið Montes Alpha Folly 2000
eru tíndar efst í hlíðum Apalta þær sem þær
eru hvar brattastar. Eftir að hafa klifrað
þangað upp sjálfur getur maður sannreynt
jafnt hversu erfitt hlýtur að vera að tína ber-
in sem hversu heit sólin er á þessum bletti.
Það leynir sér heldur ekki í þessu risavaxna
allt að því bleksvarta vínið. Dökkt og djúpt,
áfengið gýs upp úr glasinu (14,9% mælist
prósentan) sætur safi í bland við hreina eik
og þétt vínið, þykkt sem leðja rennur saman í
glæsilega heild þar sem dökkir súkkulaðitón-
ar eru ríkjandi. Þetta vín minnir á franska
risa fremur en ástralska og þarf vafalítið,
mörg, mörg ár áður en það fer að sýna sínar
bestu hliðar. Þar sem einungis örfáar flöskur
berast til landsins er það ekki fáanlegt í al-
mennri sölu en er fáanlegt á nokkrum af
betri veitingahúsum landsins. 20/20
Vín
Alpha, M og Folly
Morgunblaðið/Jim Smart