Morgunblaðið - 07.04.2003, Blaðsíða 24

MINNINGAR
24 MÁNUDAGUR 7. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
ATVINNU-
AUGLÝSINGAR
I
I
ⓦ
Hafið samband
við umboðsmann,
Pál Pétursson
í síma 471 1348
og 471 1350
Blaðbera vantar
á Egilsstöðum
Blaðbera vantar í nokkur
hverfi á Egilsstöðum og
í Fellabæ. Þurfa að geta
sinnt starfinu fyrir há-
degi og byrjað sem allra
fyrst.
R A Ð A U G L Ý S I N G A R
ATVINNUHÚSNÆÐI
135 fm jarðhæð/leiga
Til leigu 135 fm jarðhæð við Dugguvog.
Tilvalið fyrir heildverslun eða léttan
iðnað. Vörumóttökudyr.
Upplýsingar í síma 896 9629.
FUNDIR/ MANNFAGNAÐUR Aðalfundur
Húsfélags alþýðu
verður haldinn þriðjudaginn 15. apríl nk. í Þing-
holti Hótels Holts og hefst kl. 19.00.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnur mál löglega upp borin.
Stjórn Húsfélags alþýðu.Félag hjartasjúklinga
á Reykjavíkursvæðinu minnir félagsmenn á
aðalfund og fræðslufund félagsins á Hótel
Sögu „Ársal“ laugard. 12. apríl 2003 kl. 14:00.
Dagskrá:
venjuleg aðalfundarstörf samkvæmt 7. gr. laga
félagsins.
Stjórnin.
Sjóðfélagafundur
Sjóðfélagafundur Lífeyrissjóðs bankamanna
verður haldinn fimmtudaginn 10. apríl nk.
kl. 17.30. Fundurinn verður haldinn á Hótel
Loftleiðum, bíósal.
Dagskrá:
1. Venjuleg störf sjóðsfélagafundar skv. 6. gr.
samþykkta sjóðsins.
2. Fyrirliggjandi tillögur til breytinga á
samþykktum sjóðsins.
Tillögur til breytinga á samþykktum Lífeyr-
issjóðs bankamanna liggja frammi á skrifstofu
sjóðsins, Suðurlandsbraut 24, sími 569 0900.
Stjórn Lífeyrissjóðs bankamanna.
NAUÐUNGARSALA
Uppboð
Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verður háð á þeim
sjálfum sem hér segir:
Hlíðarvegur 12, Suðureyri, þingl. eig. Gunnhildur Hálfdánardóttir,
gerðarbeiðendur Ísafjarðarbær og Lífeyrissjóður Vestfirðinga, föstu-
daginn 11. apríl 2003 kl. 12:00.
Njarðarbraut 18, Súðavík, þingl. eig. Ásthildur Jónasdóttir, gerðar-
beiðandi Sjóvá-Almennar tryggingar hf., föstudaginn 11. apríl 2003
kl. 13:30.
Ránargata 7, Flateyri, þingl. eig. Jonathan David Schreiber og Lisl
Schreiber, gerðarbeiðandi Íbúðalánasjóður, föstudaginn 11. apríl
2003 kl. 11:00.
Skipagata 2, Ísafirði, þingl. eig. Magnús Reynir Guðmundsson, gerð-
arbeiðendur Íbúðalánasjóður, Lífeyrissjóðir Bankastræti 7 og Spari-
sjóður Bolungarvíkur, föstudaginn 11. apríl 2003 kl. 10:00.
Sýslumaðurinn á Ísafirði,
13. mars 2003.
Anna Svava Þórðardóttir, fulltrúi.
ÝMISLEGT
Hljómsveitarverk óskast
Þjóðlagahátíðin á Siglufirði
óskar eftir hljómsveitar- eða
kammerverki til flutnings á hátíð-
inni 2.-6. júlí 2003. Höfundur skal
vera 35 ára eða yngri.
Hljóðfæraskipan ætti helst ekki
að vera umfram tvöfalt tré, tvö
horn, tvo trompeta, einn slag-
verksleikara auk strengja. Þyngd
miðist við nemendur á 6.-8. stigi.
Efnistök og lengd eru frjáls. Frestur rennur út
1. maí 2003. Nánari upplýsingar veitir
Gunnsteinn Ólafsson (gol@ismennt.is).
SMÁAUGLÝSINGAR
DULSPEKI
Lífsins sýn
Úr fortíð í nútíð og framtíð.
Tímapantanir hafnar að nýju í
síma 561 6282 eða 821 6282.
Geirlaug
FÉLAGSLÍF
I.O.O.F. 10
183478

I.O.O.F. 19
183478


GIMLI 6003040719 III
HEKLA 6003040719 VI

MÍMIR 6003040719 I

HEKLA 6003070419 VI
ATVINNUAUGLÝSINGAR
sendist á augl@mbl.is
✝ Sigurður BirgirSigurðsson
fæddist í Vest-
mannaeyjum 30.
október 1940. Hann
varð bráðkvaddur á
Sjúkrahóteli Rauða
kross Íslands
fimmtudaginn 27.
mars. Foreldrar
hans voru Sigurður
Ingibergur Guð-
laugsson, kjötiðnað-
ar- og verslunar-
maður, f. 1919, d.
1957, frá Laugalandi
í Vestmannaeyjum
og Hulda Reynhlíð Jörundsdóttir
húsmóðir, f. 1921. Systkini eru
Björg, f. 1945, Inga Jóna, f.
1946, og Guðlaugur, f. 1950.
Sigurður Birgir var ókvæntur
og barnlaus.
Sigurður Birgir
ólst upp í foreldra-
húsum í Vest-
mannaeyjum. Byrj-
aði ungur að læra
húsgagnasmíði. Að
því námi loknu vann
hann við iðn sína
svo lengi sem hann
hafði heilsu til. Árið
1968 flutti Sigurður
Birgir frá Vest-
mannaeyjum til
Reykjavíkur og
vann við fag sitt hjá
ýmsum aðilum. Síð-
ustu ár átti hann
við vanheilsu að stríða og þurfti
því oft að dvelja á sjúkrahúsi.
Útför Sigurðar verður gerð
frá kirkju Óháða safnaðarins í
dag og hefst athöfnin klukkan
15.
Það er komið að leiðarlokum hjá
þér, kæri bróðir. Oft er þjáningin til-
gangslaus og við getum ekki sætt
okkur við hana. Þú varst búinn að
rísa gegn henni og leitast við að lina
þrautir þínar. Nú hefur þú fengið
læknismeðal ódauðleikans og hlotið
hlutdeild í eilífu lífi.
Ég man það vel þegar Birgir bróð-
ir minn var að innrétta herbergið
sitt á Hólagötunni í Eyjum, hann
rétt að verða 17 ára gamall og ég ný-
orðinn 7 ára. Pabbi okkar nýdáinn
og ég að þreyta hann, síspyrjandi
um lífið og tilveruna. Birgir settist á
sófann sinn með mig sér við hlið og
tók utan um mig og sagði að nú yrð-
um við að standa okkur og hjálpa til
með því að vera duglegir. Hann væri
fullorðinn og taldi mér svo trú um
það að stutt væri þangað til ég yrði
fullorðinn líka. Hann sýndi mér það
svo í verki á næstu árum að ég væri
alveg að verða fullorðinn. Treysti
mér stundum fyrir smíðaverkfærum
sínum, kenndi mér ýmislegan hag-
leik í verki. Hann, unglingurinn,
keypti sér útvarpstæki, sem náði
mörgum erlendum stöðvum jafnvel
betur en sjálfu ríkisútvarpinu. Hann
var iðinn við að fylgjast með tónlist
og nýjustu tækni, var áskrifandi að
Popular Mekanik, dönsku tækni-
blaði. Ég sökkti mér niður í þessi
blöð og hreifst af framtíðinni sem ég
mátti sjá þar. Þetta var hluti af
draumum og framsýni Birgis og
hann tileinkaði sér margt af þeim
fróðleik sem hann aflaði sér sjálfur.
Birgir hafði verið í sveit undir
Eyjafjöllum. Þegar hann hafði lokið
sinni veru í sveitinni var ákveðið að
ég færi í fyrsta skipti. Hann fylgdi
mér alla leið. Fyrst 10 tíma sigling
með Herjólfi til Reykjavíkur, þá
rútuferð til Vorsabæjar í Rangár-
þingi, þar sem áð var í 2 tíma áður en
haldið var í síðasta áfangann á trak-
tor. Ég man að mér leið ekki vel.
Eiga von á því að vera skilinn eftir
hjá ókunnugum þegar hann færi.
Hann ákvað því að vera um kyrrt
nokkra daga meðan ég væri að
kynnast heimafólki.
Birgir lærði ungur húsgagnasmíði
í Nýja Kompaníinu í Vestmannaeyj-
um. Samferðamenn hans þar var
einvalalið bestu fagmanna á sínu
sviði. Naut hann þar leiðsagnar
þeirra þar til hann útskrifaðist sem
húsgagnasmiður, að því loknu þótti
hann ekki standa meisturum sínum
að baki sem fagmaður. Sveinsstykk-
ið, borðstofuskenkur sem hann hann
gaf mömmu, var völundarsmíði og
stolt okkar allra.
Á námsárum Birgis var ég að fikta
við músík með nokkrum skólafélög-
um. Áhuginn kviknaði við útvarpið
hans Birgis, sem „soundaði“ svo
flott. Ég keypti rafmagnsgítar, sem
var að hluta sænskur og að hluta ís-
lenskur, þ.e. hálsinn á honum var af
sænskum Levin-gítar sem þótti af-
bragðstegund, en hafði upphaflega
verið belg-gítar. Honum var breytt í
rafmagnsgítar þannig að nýr bolur
var smíðaður úr þunnri plötu og
planki settur langsum aftan á plöt-
una til að styrkja hana. Á sama tíma
var ég að reyna að spila Shadows-lög
á þennan hvítmálaða, ljóta gítar.
Birgir skoðaði gítarinn með augum
smiðsins og sagði að þetta væri nú
meiri hörmungarsmíðin. Hann
teiknaði nýja plötu sem hann svo
smíðaði, sprautulakkaði með Sha-
dows-rauðu og hjálpaði mér svo að
ganga frá öllum rafmagnshlutunum
á hann. Þetta var það fyrsta sem
hann smíðaði fyrir mig. Eftir þetta
smíðaði Birgir margt fyrir mig, var
hjálpfús og leiðbeinandi í ýmsu sem
ég tók mér fyrir hendur síðar meir.
Birgir var um tíma starfsmaður í
Höllinni, Samkomuhúsi Vestmanna-
eyja og starfaði þar sem þjónn. Áður
fyrr hafði pabbi okkar unnið þar sem
þjónn og mamma í fatahenginu. Eft-
ir þetta komu svo systur okkar, til
starfa í sama húsi bæði á dansleikj-
um og í bíóinu. Og að lokum litli
bróðir með gítarinn sinn sem fékk að
spila þar með skólahljómsveitinni á
böllum.
Árin liðu, Birgir flutti til Reykja-
víkur og vann við smíðar. Hann var
alltaf mikill Vestmannaeyingur og
sótti oft út í ættstöðina, þar sem
hann átti á vísan að róa með gistingu
og gott atlæti.
Birgir hafði lengi átt við vanheilsu
að stríða, orðið fyrir mörgum áföll-
um um ævina, sem ekki eru rakin
hér. Hann er nú í öruggum höndum
okkar hæsta höfuðsmiðs og eflaust
kominn á smíðaverkstæðið hjá hon-
um á nýjum grundum.
Þótt ekki séu allar minningar góð-
ar, víkja þær slæmu fyrir þeim góðu.
Ég minnist bróður míns með góðum
minningum og þakklæti. Megi hann
hvíla í friði.
Guðlaugur Sigurðsson.
Oft er það þannig að við fyrstu
kynni mótast viðhorf manns til ein-
staklinga. Því læt ég hugann reika
30 ár aftur í tímann til fyrstu kynna
okkar Sigurðar Birgis mágs míns.
Viðmót hans var ávallt hið sama í
minn garð, velvild og hjálpsemi þar
sem hann gat orðið að liði. Þess naut
ég þegar ég í byrjun búskapar hóf
húsbyggingu og þurfti ráð fagmanns
við. Þá var hann boðinn og búinn til
hjálpar. Þar kynntist ég fagmann-
inum Birgi sem af kunnáttu, öryggi
og festu leiðbeindi mér, vankunn-
andi, áköfum og óþolinmóðum og sá
ég fljótt að hans leiðsögn væri holl-
ast að fylgja.
Handbragð hans ber honum gott
vitni og var hann afbragðs smiður.
Birgir fæddist og ólst upp í Vest-
mannaeyjum og mótaðist mjög af
því. Hann var gjarnan með hugann
þar og fylgdist með mönnum og mál-
efnum. Þó að hann flytti til Reykja-
víkur og væri þar búsettur síðustu
35 árin var hann ætíð Vestmanney-
ingur, naut félagsskapar við þá og
fór þangað eins oft og hann hafði tök
á.
Það kom enginn að tómum kof-
unum hjá honum þegar vita þurfti
hver hefði búið hér eða þar, hvers
systir eða bróðir hver væri eða for-
eldrar. Því var gjarnan leitað til
hans þegar vitneskju vantaði um líf
og athafnir í Eyjum. Þar batt hann
einnig vináttubönd við fólk sem hann
mat mjög mikils og ætíð reyndist
honum sannir og traustir vinir.
Birgir varð fyrir þeirri sáru
reynslu aðeins 16 ára gamall, elstur
fjögurra systkina, að missa föður
sinn snögglega. Það er enginn vafi
að slík reynsla hefur mikil áhrif á
fólk og mótar líf þess til frambúðar.
Hann fann til ábyrgðar gagnvart
móður sinni og systkinum og fylgd-
ist mjög með þeim og fjölskyldum
þeirra. Honum fannst á stundum að
þau mættu breyta á annan veg en
þau gerðu og kom því á framfæri
með skýrum hætti.
Birgir slasaðist illa á góðum aldri
og drógu þau slys verulega úr starfs-
þreki hans og leiddu síðan til frekari
vanheilsu á seinni árum. Þó að lífið
væri honum stundum andsnúið og
hann þyrfti að dvelja langdvölum á
sjúkrastofnunum lét hann það ekki
beygja sig og hélt sinni reisn sem
persóna. Með ábyrgðartilfinningu
elsta bróður vegna fjölskyldu sinnar
fylgdist hann með högum hennar af
umhyggju, stundum dálítið óút-
reiknanlegur, en alltaf samkvæmur
sjálfum sér.
Þannig er mér ljúft að minnast
hans með þökkum.
Hallgrímur.
SIGURÐUR BIRGIR
SIGURÐSSON