Morgunblaðið - 08.04.2003, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 ÞRIÐJUDAGUR 8. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Hannes Andrés-son Guðmunds-
son var fæddur í
Húsatúni í Haukadal
í Dýrafirði 27. júlí
1919. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 1. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Guðmundur Jón
Jónsson, f. 2.7. 1888,
d. 19.1. 1945, og
kona hans Sigríður
Katrín Jónsdóttir, f.
27.11. 1899, d. 24.12
1995. Systkini Hann-
esar eru: 1) Hjörleifur, f. 26.7.
1920, d. 24.3. 1999. 2) Skarphéð-
inn, f. 31.7. 1922. 3) Kristjana
Ágústa, f. 7.2. 1924. 4) Guðný, f.
10.5. 1928, d. 9.4. 1995. 5) Guðjón
Árni, f. 20.4. 1930.
6) Guðmundur Stef-
án, f. 8.7. 1933.
Sambýliskona
Hannesar var Ester
Ásmundsdóttir, f.
26.11. 1909, d. 29.5.
1990. Dóttir hennar
er Ásrún Sigur-
bjartsdóttir, f. 25.5.
1938, gift Guðmundi
A. Guðjónssyni, f.
15.10. 1937, og eiga
þau fimm börn.
Hannes stundaði
sjómennsku lengst
af en síðustu starfs-
ár sín var hann á lóðsbátnum
Þrótti í Hafnarfirði.
Útför Hannesar fer fram frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.30.
Elsku langafi, ég trúi þessu ekki
ennþá þó svo að ég hafi setið hjá þér
síðustu stundirnar.
Mér finnst eins og það hafi verið í
gær sem við bjuggum síðast hjá þér
á Strandgötunni, og mér leið nú
aldeilis vel þarna enda þótt við vær-
um fimm manna fjölskylda í einu
herbergi.
Ég man líka eftir því þegar ég
fékk botnlangakastið hjá þér og
það var búið að skera mig og þú
passaðir nú aldeilis upp á að ég
gerði ekki neitt sem ég ekki mátti
gera.
Svo man ég nú eftir því þegar ég
kom oft til þín í hádeginu og við
fengum okkur fisk saman og svo
jarðarberjagraut með mjólk út á í
eftirrétt. Mér fannst það alltaf svo
gott.
Svo er ég nú búin að eignast litla
stelpu sem þú hittir nokkrum sinn-
um og varst svo hrifinn af, henni
Camillu. Ég vildi bara fá að skrifa
nokkur orð í kveðjuskyni.
Núna ert þú örugglega siglandi
einhvers staðar þar sem þér líður
best. Við munum sakna þín, elsku
langafi minn.
Hve sárt ég sakna þín,
ég sit við legstein þinn
og hugsa um horfna tíð,
hjartans vinur minn.
Sú sannreynd sturlar mig,
að við sjáumst aldrei meir.
Þú gafst mér nýja sál,
sál sem eitt sinn deyr.
Ó, hve sár er dauði þinn,
þú varst eini vinur minn.
Einn ég stari í sortann inn,
með sorgardögg á kinn.
Hve leið og laus við svör
er lífsins gönguför.
Við leyndardómsins dyr,
deyja mennirnir.
(Sverrir Stormsker.)
Kveðja.
Brynja Hjördís Pétursdóttir.
Í dag kveð ég vin minn Hannes
Guðmundsson vélstjóra. Það er ekki
ætlun mín að rekja ævisögu hans, en
mér finnst ég þurfa að þakka honum
fyrir síðustu tuttugu ár sem ég hef
þekkt hann.
Það er margt að þakka en fyrst og
fremst vil ég þakka fyrir að hafa
fengið að kynnast þér.
Það er margs að minnast, að vera
með þér á grásleppunni var meiri-
háttar upplifun, þú varst svo þrjósk-
ur og ákveðinn í því að ná í hvert
einasta gramm af hrognum að
stundum hélt ég að þú værir að
detta fyrir borð þegar þú varst að
teygja þig eftir sleppunni því ekki
skyldi hún sleppa.
Það var ekki hægt annað en hafa
gaman af þrjósku þinni því þú not-
aðir hana oft þegar þú varst að gera
mig að manni. Ég man t.d. alltaf eft-
ir því þegar ég var að vaska upp
heima hjá þér á Strandgötunni og
var með þokkalega volgt vatn og þú
settir höndina undir vatnið og sagð-
ir: „Hvað, ertu með ískalt vatnið,
drengur?“ Tókst síðan við uppvask-
inu, hafðir bara heitt vatn og sagðir
með samanbitinn góminn: „Svona á
að gera, drengur.“
Annað sem mér er í fersku minni
þegar ég og Daníel ætluðum að
verða ríkir á grásleppunni, kunnum
náttúrulega ekkert til verka, ekki að
binda neina hnúta eða neitt, þá vild-
ir þú endilega koma niður í bát og
sýna okkur hvernig ætti að gera
þetta þó þú gengir við göngugrind á
Hrafnistu, en niður í bát fórstu þó
við þyrftum að bera þig úr bílnum
og um borð en þú kenndir okkur til
verka þó þú værir alveg að þrotum
kominn. En að þú viðurkenndir það:
„Nei, það er ekkert að mér,“ sagðir
þú.
Þetta er nú bara brot af minn-
ingum mínum um þig. Ég vil bara
sem fyrr þakka þér fyrir allt sem þú
hefur fyrir mig gert, Hannes minn,
og það máttu vita að fáa hefur mér
fundist jafn vænt um og þig. Hvíl í
friði, vinur.
Pétur Þór Brynjarsson.
Mig langar með örfáum orðum að
minnast elsku afa míns, sem lést að
morgni 1 apríl.
Í kjölfar nokkurra heilablæðinga
voru síðustu ár erfið hjá afa, en aldr-
ei kvartaði hann. Ég mun sakna afa
óskaplega, þar sem hann var mér
alltaf svo óstjórnlega góður og
hjálplegur, betri afa er ekki hægt að
hugsa sér. Ég hef ekki haft tök á að
vera mikið hjá honum þessi erfiðu ár
hans, þar sem ég er búsett úti á
landi. Ég á erfitt með hugsa mér
framtíðina án afa, en þetta er víst
leið okkar allra og það er mér hugg-
un að vita af honum í góðum hönd-
um og að þjáningum hans sé lokið.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Blessuð sé minning elsku afa
míns. Guð geymi hann og styrki
okkur aðstandendur í sorginni.
Sofðu rótt, elsku afi minn.
Þín
Hanna Andrea.
HANNES
GUÐMUNDSSON
Jakob var mikill
dugnaðarmaður. Þetta
leyndi sér ekki í störfum hans sem
sjómaður og kennari. Ég minnist
hans ekki síst sem hugsjónamanns
er stóð jafnan á verði og fylgdi eftir
þeim málum sem göfguðu og glæddu
heilbrigt líf. Þetta fundu þeir glöggt
sem umgengust hann.Við Jakob
unnum mikið saman í stúkunni
Helgafelli í Stykkishólmi einkum á
síðari árum. Hann var heilsteyptur
maður og taldi ekki eftir sér sporin
sem leitt gætu til þess að kenna ung-
JAKOB GUNNAR
PÉTURSSON
✝ Jakob GunnarPétursson fædd-
ist á Galtará í Gufu-
dalssveit í Austur-
Barðastrandarsýslu
18. janúar 1919.
Hann lést á St.
Franciskusspítalan-
um í Stykkishólmi
22. mars síðastliðinn
og var útför hans
gerð frá Stykkis-
hólmskirkju 29.
mars.
mennum landsins að
ganga holla vegi og
rétta.
Frá barnæsku barð-
ist Jakob gegn neyslu
tóbaks og áfengis. Eins
og mörgum fleirum
fannst honum ömurlegt
hve margir ungir menn
eyddu sínum bestu ár-
um í neyslu þessara
heilsuspillandi efna.
Eins og algengt var á
fyrri hluta síðustu ald-
ar ólst Jakob upp við
fátækt. Hann náði þó
að nýta sér þau tæki-
færi sem buðust bæði til menntunar
og starfa. Það blikuðu ljósgeislar í
augum Jakobs þegar hann sagði mér
frá kennarastarfi sínu í Grímsey og
Flatey. Hann minntist oft þeirra
unglinga sem hann hafði kennt og
komið flestum til nokkurs þroska.
Margir höfðu síðar þakkað honum
leiðsögnina og talið það gæfu sína að
njóta uppfræðslu hans.
Ég er þakklátur fyrir allar þær
minningar sem tengjast vináttu
minni við Jakob og tryggð hans. Því
miður gat ég ekki verið viðstaddur
útförina, en ferðbúinn var hann til
sinnar hinstu ferðar. Ég sendi ætt-
ingjum Jakobs samúðarkveðju og
óska vini mínum blessunar á akri
Guðs.
Árni Helgason, Stykkishólmi.
Erfidrykkjur
Heimalöguð kaffihlaðborð
Grand Hótel Reykjavík
Sími 514 8000
Minningarkort
Minningar- og
styrktarsjóðs
hjartasjúklinga
Sími 552 5744
Gíró- og kreditkortaþjónusta
LANDSSAMTÖK
HJARTASJÚKLINGA
A
u
g
l.
Þ
ó
rh
.
1
2
7
0
.9
7
www.solsteinar.is sími 564 4566
Legsteinar
í Lundi
við Nýbýlaveg, Kópavogi
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR PÉTURSSON
frá Vakursstöðum,
Vopnafirði,
lést í Sundabúð, Vopnafirði föstudaginn 4. apríl.
Sigurður Þór Ólafsson, Stefanía Sigurjónsdóttir,
Elísabet S. Ólafsdóttir,
Eva Hrönn og Stefán Óli.
Frænka mín og vinkona,
MARGARET E. KENTTA,
lést í Edinborg mánudaginn 31. mars.
Fyrir hönd dætra hinnar látnu, Elisabeth og Alison Dodds,
Ragnheiður Ólafsdóttir.
Útför elskulegrar nöfnu minnar,
ELÍNAR JÓNATANSDÓTTUR,
áður til heimilis
á Sólvallagötu 45, Reykjavík,
sem lést sunnudaginn 30. mars, fer fram frá
Fossvogskirkju miðvikudaginn 9. apríl kl. 10.30.
Starfsfólk á 3. hæð hjúkrunarheimilins Sól-
vangs í Hafnarfirði fær innilegar þakkir fyrir frá-
bæra umönnun, hjúkrun og sérlega alúðlegt viðmót.
Elín Albertsdóttir.
Föðursystir okkar,
ELÍSABET MAGNÚSDÓTTIR,
áður til heimilis
á Hrísateigi 6,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Skjóli sunnu-
daginn 6. apríl.
Gyða Ólafsdóttir,
Þórdís Ólafsdóttir.
Bróðir okkar,
KARL EINARSSON
frá Siglufirði,
Fannarfelli 12,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut miðvikudaginn 26. mars.
Jarðarförin hefur þegar farið fram í kyrrþey.
Alfreð Einarsson,
Pollý Einarsson,
Svanhvít Einarsson.
Ástkær eiginmaður minn,
DAVÍÐ BR. GUÐNASON
fyrrverandi vatnamælingamaður,
lést sunnudaginn 30. mars sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á kristi-
legu sjónvarpsstöðina Omega.
Elsa Þorvaldsdóttir.
Móðir okkar,
KRISTBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
Ysta-Felli,
lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga Húsavík
sunnudaginn 6. apríl.
Útförin verður auglýst síðar.
Börnin.