Morgunblaðið - 25.04.2003, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 FÖSTUDAGUR 25. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðlaug Guð-laugsdóttir fædd-
ist á Miðhópi í
Grindavík 15. sept-
ember 1922. Hún lést
á gjörgæsludeild
Landspítalans 31.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðlaugur Guð-
jónsson útvegsbóndi,
f. 17.9. 1893, d. 22.12.
1965, og Guðmunda
Guðrún Guðnadóttir
húsfreyja, f. 10.7.
1891, d. 10.1. 1980.
Systkini Guðlaugar
eru Guðjón, f. 14.9. 1914, d. 28.12.
1994, Guðbjörg, f. 13.10. 1915, d.
5.2. 2003, Stefanía, f. 24.6. 1921, d.
22.4. 1989, Egill, f. 26.5. 1924,
Guðjón Magnússon, f. 25.3. 1925,
Dagbjört, f. 25.11. 1928, og Jón, f.
1.2. 1931. Guðlaug ólst upp hjá
fósturforeldrum í Hlíð í Garða-
hverfi, þau hétu Gísli Guðjónsson,
f. 10.7. 1891, d. 31.12. 1986, og
Ragnheiður Margrét Jósefsdóttir,
f. 15.4. 1889, d. 8.4. 1966. Uppeld-
issystkini Guðlaugar eru Fjóla
Sigurbjörnsdóttir, f. 6.2. 1930, og
Kristinn Gíslason, f. 5.11. 1917, d.
22.1. 1992.
Guðlaug giftist
1943 Finnboga Sig-
urðssyni, f. 22.6.
1918, d. 19.6. 1977.
Þau skildu. Synir
þeirra eru: 1) Gísli
H. Líndal, f. 1.6.
1943, 2) Kristberg, f.
8.4. 1945, maki Jór-
unn Sigurmunds-
dóttir. Dóttir hennar
Guðbjörg. Börn
þeirra eru Atli Þór
og Kristbjörg Huld.
3) Stefán Heimir, f.
21.9. 1947, maki
Hulda Cathinca Guð-
mundsdóttir. Börn hennar eru
Jón, Marteinn og Magnús. Börn
þeirra eru Elín Guðlaug, Hanna
Guðrún og Stefán Huldar. 4) Finn-
bogi Guðjón Holt, f. 9.11. 1949,
maki Sigrún Gunnarsdóttir. Börn
hans eru Sævar Ari, Guðni Örn,
Finnur Trausti, Kristinn Már,
Anna Lísa, Fjóla Dögg og Tinna
Rut. 5) Sævar Þór, f. 12.10. 1951,
maki Eyrún B. Jónsdóttir. Börn
þeirra eru Ríkey Hlín og Dagrún
Guðný.
Útför Guðlaugar verður gerð
frá Garðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Elsku Lauga.
Mig langar að minnast þín í
nokkrum orðum, minnast konu
sem var ótrúlega lífsglöð mann-
eskja þrátt fyrir ýmsa erfiðleika í
lífinu. Minnast konu sem var
óskaplega dugleg en ég held að
henni Laugu hafi aldrei fallið verk
úr hendi. Það var sama hvenær
maður kom út í Holt, alltaf var
eitthvað verið að gera.
Lauga eignaðist fimm syni með
manni sínum, Finnboga Sigurðs-
syni, en þau skildu eftir að yngsti
sonurinn fæddist og ól hún þá upp
ein, sem sýnir best dugnaðinn í
þessari konu.
Það er ýmislegt sem kemur upp
í huga minn eins og t.d. jólaboðin í
Holti, en þar var fjölskyldan sam-
ankomin og borðin svignuðu undan
kræsingunum, og hvergi var betra
að sjá ljósadýrð himinsins á gaml-
árskvöld en í Holti.
Elsku Lauga ætli þig hafi grun-
að eða nokkurn þegar Guðbjörg
systir þín var jarðsungin í Grinda-
vík í febrúar á þessu ári að þú
myndir hitta hana svona fljótt?
Veðrið var mjög slæmt, mikill sjó-
gangur og rigning og hafðir þú á
orði að þig hefði langað til að líta á
leiði foreldra þinna en ég var búin
að bjóðast til að fara með þig þeg-
ar kæmi betra veður en svona er
lífið.
Elsku Lauga, við Kristberg og
börnin okkar kveðjum þig með
trega, megi góður guð blessa þig.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Jórunn.
Amma er farin frá okkur, farin á
betri stað. Það er skrítið að hún
skuli vera farin, því þegar við
kvöddum hana síðast áður en hún
fór á spítalann í aðgerðina þá var
ætlunin að hún kæmi hraustari
heim í Holt. Við ætluðum að gera
svo mikið saman þegar hún kæmi
heim, hún ætlaði meira að segja að
kaupa sér joggingbuxur og göngu-
túrar voru á dagskránni. En svona
er lífið og auðvitað finnst manni
aldrei tímabært að kveðja ömmu
sína, sérstaklega ef hún var eins
og amma Lauga. Frábær kona,
með allt á hreinu, sem enginn gat
haggað ef hún var búin að ákveða
eitthvað. Hún gaf mikið af sér, var
réttsýn, viljasterk og í einu orði
sagt einstök kona sem allir elsk-
uðu enda ekki annað hægt eins og
hún var. Ævi hennar var ekki auð-
veld en hún var svo sátt við sitt,
algjör dugnaðarforkur sem ekkert
náði að buga og svo var hún að
springa af stolti af okkur öllum.
Það var ekki hægt að heimsækja
betra heimili þar sem við vorum
öll númer eitt og allt sem við gerð-
um var það besta í heimi, hvort
sem það var hvernig við tókum
upp kartöflurnar eða starfið sem
við vorum í. Það var hlaðborð í
hvert skipti hjá ömmu sama
hversu oft við fórum til hennar,
það þýddi ekkert að biðja bara um
kaffisopa á því heimili.
Við lærðum mikið af ömmu og
hún var dugleg að miðla af reynslu
sinni og láta okkur vita hvernig
best væri að hafa hlutina, æi hún
var svo æðisleg. Amma var mjög
stór hluti af okkar lífi og munum
við sakna hennar gífurlega mikið,
enginn mun kalla mig nöfnu sína
framar og engir kossar og knús
frá henni framar, en við eigum
minningarnar, sem eru yndislegar
og við munum geyma þær vel í
hjarta okkar.
Við nafna þín, handboltahetjan,
litli grallarinn og hann Svavar,
sem þú varst svo hrifin af, þökkum
fyrir að hafa fengið að kynnast
henni ömmu Laugu svona vel og
kveðjum hana með þeim hlýlegu
orðum sem hún kvaddi okkur allt-
af með, Guð blessi þig.
Elín Guðlaug, Hanna Guðrún,
Stefán Huldar og Svavar.
Elsku amma, nú er þinn tími
liðinn og mig langar að þakka fyrir
allar góðu stundirnar sem við
áttum saman. Við gátum setið
tímunum saman og rætt um allt
milli himins og jarðar. Húsbygg-
ingar, bílar, barneignir, ekkert var
okkur óviðkomandi. Stundum
sammála en stundum ósammála,
eins og lífið sjálft er. Mikið var
þetta samt skemmtilegur tími.
Mér er sérstaklega í huga
mánudagskvöldið sem við áttum
saman áður en þú fóst í aðgerðina,
hvað við vorum sammála um
margt. Ég með mínar útskýringar
á því sem við Lilja Sesselja vorum
að gera og hvað stelpurnar okkar,
þær Margrét Birna og Anna Lilja,
væru duglegar. Þú varst alltaf svo
jákvæð og ánægð fyrir hönd okkar
allra. Að lokum langar mig að
segja: „Amma, takk fyrir mig.“
Atli Þór.
Elsku amma.
Ég kveð þig með sorg í hjarta
með þessum orðum. Ég minnist
allra góðra stunda sem ég átti með
þér. Amma, þú áttir engan þinn
líka, að koma til þín var alltaf
mjög eftirminnilegt, alltaf fékk
maður kaffi og með því og við sem
ekki drukkum kaffi fengum sull.
Sama hvað maður gerði, alltaf var
það gott og rétt, og þú studdir
mann sama hvað á bjátaði. Þú
varst eina manneskjan sem skoð-
aði allar myndir úr ferðalögum
okkar og spurði um hverja mynd,
þetta var þín leið til að sjá heim-
inn. Manstu í fyrra þegar ég og
mamma fórum með þig í bæinn og
við fórum á kaffihús og þú gast
ekki valið köku því það voru svo
margar gerðir í boði. Það sem mér
er einna minnisstæðast var þegar
ég hringdi heim til ömmu þegar ég
var í útlöndum í júní 2000 þegar
jarðskjálftarnir voru, amma þú
vildir ekkert tala um jarðskjálft-
ana né segja mér hvort eitthvað
hefði skemmst heldur spurðirðu
mig hvort ég væri ekki búin að
taka nóg af myndum fyrir þig að
sjá. Þú hafðir líka svo skemmti-
legar skoðanir á öllu og það var
svo gaman að tala við þig um allt
milli himins og jarðar.
Þú verður alltaf með mér í
hjarta og guð blessi þig. Þín
Kristbjörg (Kibba).
Elsku amma, þú varst besta
amma í heima. Ég veit að það var
líklega best að þú fékkst að fara í
svefni því þú þjáðist ekki neitt og
ef þú hefðir vaknað myndir þú
kannski ekki muna eftir okkur. En
elsku amma, þó þú sért farin frá
okkur munum við samt alltaf muna
eftir þér því þú varst besta amma í
heimi og þín er sárt saknað hér en
við vonum öll að þér líði vel þar
sem þú ert núna og elsku amma,
ég vona að þú munir alltaf eftir
okkur og komir kannski í ferm-
inguna mína þó ég sjái þig ekki en
gerðu það, mundu eftir okkur eins
og við munum alltaf eftir þér. Ást-
arkveðja.
Fjóla Dögg.
Amma mín, ég á eftir að sakna
þín mjög sárt eins góð og hress og
þú varst, svo góð við mig. Hjarta-
hrein yngismær svo ljúf og fögur
ástin hrein, þú dáin ert, er svo erf-
itt að trúa því. Besta amma í
heima, sakna þín mjög sárt. Sakn-
aðarkveðjur.
Tinna Rut.
Elsku Lauga, ég kveð þig með
söknuði. Þú hringdir til mín og
sagðir að þú værir að fara á
sjúkrahús. Þú sagðir að þú vildir
ekki að ég frétti það frá öðrum. Þú
vissir að þú varst að fara í áhættu-
saman uppskurð. Þú sagðir mér
líka að Heiðar sonur þinn væri
mikið veikur og lægi á sama
sjúkrahúsi og þú varst að fara á.
Nú ert þú farin. Heiðar er enn
veikur en á hægum batavegi.
Við vorum fóstursystur. Fóstur-
foreldrar okkar voru Gísli Guð-
jónsson og Ragnheiður Jóseps-
dóttir, bændur í Hlíð í Garða-
hverfi.
Þau áttu einn son, Kristin. Þeg-
ar hann var 10 ára kom Lauga inn
á heimilið 5 ára gömul. Fimm ár-
um seinna kom ég, þá var Lauga
10 ára en ég tveggja ára. Lauga
var ekki hrifin af þessum nýja fjöl-
skyldumeðlimi, ekki til að byrja
með a.m.k., hún sagði oft við mig.
„Mikið fannst mér þú leiðinlegur
krakki. Ég varð alltaf að vera að
passa þig. Mér fannst ég aldrei
geta um frjálst höfuð strokið eftir
að þú komst. Þú sagðir alltaf
„mamma, láttu hana Laugu leika
við mig“, og þá varð ég auðvitað að
fara að leika við þig,“ sagði Lauga
og dæsti við tilhugsunina. Með ár-
unum urðum við góðar vinkonur,
og á þá vináttu hefur aldrei borið
skugga.
Æskuvinkonur Laugu voru
Ragna í Háteig (þær voru nán-
astar), Hulda í Grjóta og Unna í
Katrínarkoti. Nú eru tvær horfn-
ar. Hulda og Lauga. Þegar Lauga
var um tvítugt giftist hún Finn-
boga Sigurðsyni lögregluþjóni.
Þau byrjuðu að búa í Reykjavík en
fljótlega reistu þau sér hús í Holti
í landi Hlíðar og bjuggu þar allan
sinn búskap og Lauga alla tíð.
Ég minnist þess þegar þau voru
að byrja að búa. Þá langaði mig til
að gefa ungu hjónunum einhverja
gjöf sjálf, en auraráðin voru lítil,
eftir miklar vangaveltur keypti ég
litla rjómakönnu og sykurkar og
var frekar ánægð með mig þegar
ég afhenti þeim gjöfina.
Lauga og Bogi eignuðust fimm
syni en þegar yngsti drengurinn
var á fyrsta ári skildu þau. Eftir
það ól Lauga sín börn upp ein.
Hún vann mikið á þessum árum
bæði innan heimilis og utan. Hún
var með stóran matjurtagarð í
Holti sem hefur komið sér vel.
Þegar yngstu synirnir voru að-
eins komnir á legg fór Lauga að
vinna utan heimilis, meðal annars í
fiski. Góð grannkona, Dísa í Há-
teig, leit til með börnunum. Lauga
talaði alltaf um hana með mikilli
hlýju. Þegar Lauga hætti að vinna
úti, prjónaði hún heil ósköp og
seldi. Seinni árin voru það aðallega
lopavettlingar sem voru kembdir
og seldust grimmt í ferðamanna-
verslunum. Þegar ég skoðaði nýtt
sófasett hjá henni ekki alls fyrir
löngu sagði Lauga: „Ég prjónaði
fyrir því,“ eins og það væri hið
minnsta mál.
Lauga var heppin með drengina
sína. Þeir urðu allir myndarlegir,
reglusamir og vænir piltar og
móður sinni góðir synir. Fjórir
þeirra hafa kvænst og eignast
börn en elsti sonurinn er einhleyp-
ur og hefur alltaf búið með móður
sinni. Þau hafa verið hvort öðru
stoð og stytta. Hans missir er
mestur en hann hefur einnig átt
við erfið veikindi að stríða að und-
anförnu. Ég bið Guð að styrkja
hann og gefa honum betri heilsu.
Lauga var að eðlisfari glaðlynd
og skapgóð en gat orðið þykkju-
þung ef henni fannst að sér vegið.
Hún var höfðingi heim að sækja.
Oft höfum við hjónin sest að
veisluborði hjá Laugu. Það var
sama þó maður kæmi fyrirvaralítið
alltaf gat hún töfrað fram veislu-
borð þar sem terturnar röðuðu sér
upp ásamt fleira góðgæti og Lauga
hélt veitingunum fast að manni.
„Fáðu þér sneið af þessari og svo
verður þú að smakka aðeins á
þessu því þetta er svolítið gott.“
Svona hélt hún áfram þar til mað-
ur stóð á blístri.
Síðasta veislan sem við fórum í
hjá Laugu var á áttræðisafmæli
hennar 15. sept sl. Lauga ætlaði
ekki að halda upp á afmælið vegna
versnandi heilsu, en börnin vildu
hafa veislu og hennar góðu
tengdadætur sáu um veitingarnar,
sem voru mjög að hætti Laugu þar
sem borð svignuðu undan gómsæt-
um krásum.
Allt var með hátíðarbrag, litrík-
ar blöðrur blöktu í golunni og ís-
lenski fáninn stóð á borði undir
húsvegg. Innandyra voru falleg
barnabörn mesta skrautið. Lauga
var glöð þennan dag umkringd
börnum sínum og nánasta skyldu-
liði.
Sumt af unga fólkinu gat ekki
komið og hringdi í afmælisbarnið
frá ólíklegustu stöðum. Eitt af
skemmtiferðaskipi suður í höfum.
Annað ofan af Vatnajökli. Svona er
Ísland í dag.
En allt hefur sinn tíma, það er
tími til að fagna og það er tími til
að sakna. En við sem söknum
Laugu verðum að muna að hún var
GUÐLAUG E.
GUÐLAUGSDÓTTIR
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir, uppeldisfaðir,
vinur, afi, langafi og langalangafi,
SVEINN GUÐNASON
fyrrv. mjólkurbifreiðarstjóri, Selfossi,
síðast til heimilis á
Kirkjuhvoli, Hvolsvelli,
sem lést að kvöldi föstudagsins langa, verður
jarðsunginn frá Selfosskirkju laugardaginn
26. apríl kl. 13.30.
Guðlaugur Þórir Sveinsson, Kristín Kristjánsdóttir,
Ásta Kristinsdóttir,
Guðrún Sveinsdóttir,
afa-, langafa- og langalangafabörn.
Ástkær móðir okkar, systir, tengdamóðir, amma
og langamma
SIGRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR
síðast til heimilis að
Óðinsgötu 16,
Reykjavík
lést föstudaginn 11. apríl á hjúkrunarheimilinu
Skógarbæ. Útför hennar fer fram frá Dómkirkjunni
í Reykjavík í dag, föstudaginn 25. apríl, kl. 15.
Helga Berglind Atladóttir, Bjarni Már Bjarnason
Sigurður Atli Atlason
Ívar Ómar Atlason
Barnabörn og barnabarnabörn og systkini hinnar látnu.
Nýja Glæsibæ, sími 533 6129 • Smáratorgi, sími 544 4031
Hafnarfirði, sími 565 0480 • Reykjanesbæ, sími 421 1501
Heiðrum minningu látinna
Blómalagerinn • beint frá bóndanum