Morgunblaðið - 28.04.2003, Page 16

UMRÆÐAN
16 MÁNUDAGUR 28. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
ÍSLAND hefur á ótrúlega
skömmum tíma unnið sig upp um
nokkrar deildir í samkeppni þjóð-
anna. Þannig er tiltölulega stutt
síðan menn spáðu því að landið
gæti orðið hið fátækasta í Vestur-
Evrópu en í dag er því skipað í
efstu deild í heiminum með löndum
á borð við Bandaríkin þegar láns-
hæfni landa er metin. Grunnur að
öflugu velferðarkerfi til framtíðar
hefur verið lagður með tiltekt í rík-
isfjármálum. Sú tiltekt hefur tekið
langan tíma og þótt búið sé að
byggja ríkissjóð vel upp þá megum
við ekki gleyma okkur.
Séríslenskar aðstæður
– séríslenskar tillögur
Á síðustu árum hefur rekstrar-
umhverfi ríkis og fyrirtækja verið
stórbætt. Fái Sjálfstæðisflokkur-
inn afl til að koma skattatillögum
sínum í framkvæmd er ljóst að ein-
staklingar og sveitarfélög munu fá
mest í sinn hlut. Einstaklingar af
því að 4% skattalækkun er raun-
veruleg kjarabót fyrir alla sem
borga tekjuskatt, auk þess sem
lækkun matarskatts og virðisauka-
skatts á rafmagn og hita nýtist
þeim sem engan tekjuskatt borga.
Sveitarfélög af því að skattatillög-
ur Sjálfstæðisflokksins eru vinnu-
hvetjandi, sem er einkar mikilvægt
vegna fyrirhugaðra framkvæmda,
og óbreytt útsvarshlutfallið kemur
vel út fyrir sveitarfélögin. Margir
einstaklingar og mörg sveitarfélög
eru full skuldsett í dag og því er
það skynsamlegt að gera þeim
kleift að lækka skuldir sínar hrað-
ar en ella.
Sjálfstæðisflokkurinn – og þá
sérstaklega Davíð Oddsson for-
maður hans – sýnir það enn einu
sinni að hann er flokkur sem ein-
beitir sér að íslenskum aðstæðum
og íslenskum raunveruleika.
Fræðikenningar um að nú eigi að
hækka skatta vegna fyrirsjáan-
legrar þenslu eiga ekki við. Þessar
fræðikenningar taka ekki mið af
þeim íslenska raunveruleika að ís-
lenskar fjölskyldur og íslensk
sveitarfélög hafa verið að stórauka
skuldsetningu sína á síðustu árum.
Hinir skuldsettu þurfa
aðgerðir strax!
Íslenska þjóðin og sveitarfélög á
Íslandi þurfa aðgerðir strax. Þjóð-
in þarf sjálfstæðu leiðina. Þjóðin
þarf áfram styrka stjórn. Því hvet
ég lesendur til að kjósa Sjálfstæð-
isflokkinn í komandi kosningum.
Þannig náum við að halda áfram að
efla þjóðarhag og gera Ísland að
landi tækifæranna. Töpum ekki
tækifærunum!
Nú er komið að mér,
þér og sveitarfélögunum
Eftir Hilmar
Gunnlaugsson
„Fái Sjálf-
stæðisflokk-
urinn afl til
að koma
skatta-
tillögum sínum í fram-
kvæmd er ljóst að ein-
staklingar og
sveitarfélög munu fá
mest í sinn hlut.“
Höfundur er lögmaður og skipar 5.
sæti framboðslista Sjálfstæðisflokks-
ins í Norðausturkjördæmi.
SVO hefur gárungum stundum
mælst þegar eitthvert vorhretið
hefur dunið yfir landið. Veðrið hef-
ur löngum verið Íslendingum til-
efni umræðna og menn grípa
gjarnan til þess að notast við lík-
ingar úr veðurfari eða árstíðum til
að leggja áherslu á mál sitt eða
skreyta orðfæri sitt. Íslenskir
stjórnmálamenn eru þar ekki und-
anskildir.
Færum vorið inn
í stjórnmálin
Í setningarávarpi á vorþingi
Samfylkingarinnar á dögunum
sagði Össur Skarphéðinsson, oft
titlaður formaður fylkingarinnar,
að tilgangur hennar væri sá að
færa vorið inn í stjórnmálin.
„Færa nýjan yl, nýja umhyggju,
nýtt líf inn í pólitíska umræðu, og
bræða af henni þau klakabönd sem
hún hefur verið í átta árum of
lengi.“ Eflaust var Össur þarna að
vísa til þess að pólitíkin væri búin
að vera í klakaböndum frá því að
Framsóknarflokkurinn settist í
ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokki
fyrir bráðum átta árum. Kjörtíma-
bilið á undan hafði Alþýðuflokk-
urinn setið í ríkisstjórn með Sjálf-
stæðisflokknum og þá voru meðal
ráðherra þeir Össur Skarphéðins-
son, Guðmundur Árni Stefánsson
(um tíma), Rannveig Guðmunds-
dóttir og Jóhanna Sigurðardóttir.
Allt er þetta fólk í efstu sætum
sinna kjördæma nú og því afar lík-
legt að eitthvert þeirra verði ráð-
herrar ef Samfylkingin fær styrk
til þess að mynda ríkisstjórn að
kosningum loknum.
Gekk á með linnulitlum stór-
hríðum langt fram eftir sumri
Össur talaði sem sagt fjálglega
um að færa vorið inn í íslensk
stjórnmál. Ef litið er átta ár aftur í
tímann, til þess tíma er hausti tók
að halla eða vetur að byrja sam-
kvæmt tímatali Össurar Skarphéð-
inssonar, þá er ljóst að sumarið
þar á undan hefur verið einkar
hretsamt og landsmönnum óhag-
stætt. Lítum á nokkur dæmi þessu
til sönnunar:
 Kaupmáttur meðallauna rýrnaði
um 0.9%.
 Kaupmáttur lægstu launa hækk-
aði um aðeins 3,8%.
 Óskertur lágmarkslífeyrir aldr-
aðra rýrnaði um 2,1%.
 Óskertur lágmarkslífeyrir ör-
yrkja rýrnaði um 0,8%.
 Atvinnuleysi fór upp í um 5% í
lok kjörtímabilsins.
 Breytingar voru gerðar á Lána-
sjóði íslenskra námsmanna sem
urðu m.a. til þess að endur-
greiðsluhlutfall námslána hækk-
aði upp í allt að 7%.
Eins og sjá má virðist sem ein-
hver hugtakabrenglun hafi átt sér
stað í hausnum á Össuri Skarphéð-
inssyni þegar hann var að und-
irbúa setningarræðu vorþings
Samfylkingarinnar. Hann hlýtur
að hafa meint vetur þegar hann
talaði um vor. Ef svo ólíklega vill
hins vegar til að Össur hafi nú
einu sinni meint það sem hann
sagði er ekki víst að kjósendur séu
jafn hrifnir af vori Samfylkingar-
innar og Össur heldur.
Loks braust sólin fram
Frá því að Framsóknarflokkur-
inn kom að ríkisstjórn árið 1995
hafa orðið alger umskipti í ís-
lensku þjóðlífi. Nú ríkir uppgang-
ur og bjartsýni í stað kyrrstöðu og
vonleysis. Hjól efnahagslífsins
voru drifin af stað en eins og allir
vita er traustur efnahagur und-
irstaða öflugs velferðarkerfis. Öfl-
ugt velferðarkerfi er svo aftur
undirstaða samfélags í fremstu röð
í heiminum. Frá 1995 hefur:
 Kaupmáttur meðallauna hækkað
um nærri þriðjung
 Kaupmáttur lægstu launa hækk-
að um 44,1%
 Óskertur lágmarkslífeyrir aldr-
aðra hækkað um 39,7%.
 Óskertur lágmarkslífeyrir ör-
yrkja hækkað um 39,3%.
 Kaupmáttur vaxið á hverju ári,
8 ár í röð. Slíkt er án fordæma á
lýðveldistímanum. Gangi spár
eftir mun kaupmátturinn vaxa á
árinu 2003, níunda árið í röð.
 Tekjuskattur einstaklinga verið
lækkaður um 4%.
 Tekjulágum einstaklingum verið
auðveldað meir en nokkru sinni
fyrr að komast í eigið húsnæði
með hjálp 90% húsnæðislána.
 Atvinnuleysi lengst af verið
mjög lágt. Atvinnuleysi var að
meðaltali 2,4% árið 2002 og mun
fara lækkandi á þessu ári.
 Náðst einhver stærsti áfangi í
jafnréttismálum Íslandssögunn-
ar með breytingum á fæðing-
arorlofi.
 Endurgreiðsluhlutfall námslána
verið lækkað niður í 4,75%.
Stefna Framsóknarflokksins er
að gera enn betur í þessum
málaflokki á næsta kjörtímabili.
Vorhret eða sól og sumar upp
úr kjörkössunum?
Er vor Samfylkingarinnar vorið
sem landsmenn vilja kjósa yfir
sig? Vilja menn sömu illviðri og
menn bjuggu við 1991–1995 á
sumri Össurar Skarphéðinssonar,
tímabili þar sem ríkti stöðnun,
kreppa og atvinnuleysi? Vill fólk
ógna stöðugleikanum og fá sams
konar ríkisstjórn og hér sat 1991–
1995, með nánast sömu Alþýðu-
flokksráðherrunum? Vilja menn
ríkisstjórn sem er ekki starfa sín-
um vaxin og eyðir kröftum sínum í
að bera deilur á torg fjölmiðla í
stað þess að einbeita sér að brýn-
ustu úrlausnarmálum þjóðfélags-
ins?
Atkvæði greitt Samfylkingunni í
maí er ávísun á sama ríkisstjórn-
armynstur og var við lýði 1991–
1995. Atkvæði greitt Framsókn-
arflokknum er hins vegar varið í
traust og ábyrgt stjórnmálaafl,
viðhaldi stöðugleikans og ávísun á
áframhaldandi góðæri, landi og
þjóð til heilla.
Þetta vor haustaði
óvenju snemma
Eftir Sigfús Inga
Sigfússon
Höfundur situr í framkvæmdastjórn
Sambands ungra framsóknarmanna.
„Frá því að
Framsókn-
arflokkurinn
kom að rík-
isstjórn árið
1995 hafa orðið alger
umskipti í íslensku
þjóðlífi.“
HAFA framsóknarmenn staðið
sig alveg sérstaklega illa í stjórn
landsins upp á síðkastið? Hafa þeir
ekki haft forystu um mörg þjóð-
þrifamál sem tæplega nokkur flokk-
ur hefði haft bak til að koma í
gegn? Fyrir rétt um ári virtist allt
á leið fjandans til, brauðið hækkaði
upp úr öllu valdi og traustir heim-
ilisfeður tárfelldu við þröskuld at-
vinnumiðlananna. Gósentíðin á
enda, mögru kýrnar sjö birtust
hverjum manni í draumi. Þá var nú
gott að hafa einhvern traustan til
að venda frá skerinu sem þjóð-
arbúið stefndi á. Eitt stykki álver
og allir gátu tekið gleði sína á ný,
þurfti reyndar að fórna spildu af
landi undir uppistöðulón, en hverju
skipti það þegar um framfærslu
fjölskyldunnar var að tefla? Í dag
eru þeir fáir spámennirnir sem sjá
fyrir ragnarök íslensku þjóðarinnar
næstu fjögur árin í það minnsta.
Menn eru hins vegar óðir yfir því
hvernig skuli splitta tertunni sem
maddaman hefur dundað sér í hæg-
læti sínu við að baka síðustu árin.
Eru ótraustir
þingmenn málið?
Treystum við ekki maddömunni
til að halda sunnudagskaffið sem
hún er búin að vera að baka fyrir
alla vikuna? Það virðist ekki lengur
vera nóg þegar maður spilar í ís-
lenskri pólitík að vinna vel fyrir
umbjóðendur sína. Þeir sætta sig
ekki lengur við ríkulega uppskeru
vinnu fulltrúa sinna heldur heimta
að auki glamúr og helst að sjá þá í
Innliti-útliti, eða í einlægu einka-
viðtali í Mannlífi. Enn hvers virði er
það fyrir pólitíkus að ná flottri
mynd af sér í kokteilboði síðum Séð
og heyrt, hjá því að ná hælkrók á
efnahagsvandann og hafa undir,
fjarri síðum glansritanna?
Er vanhugsuð
framtíðarsýn málið?
Fyrirheitin um framtíðina, eru
þau Framsóknarflokknum fjötur
um fót? Eins og framsóknarmanna
er von er ekkert sett fram nema
með ásetningi um efndir. Þeir
kunna því illa að lofa upp í ermina á
sér. Loforð flokksins að þessu sinni
eru fyrirheit til ungs fólks. Þeirra
sem eru að koma undir sig fót-
unum, hafa ágætar tekjur en háa
greiðslubyrði, ung börn á framfæri
og standa í því að koma fjölskyld-
unni í öruggt húsnæði. Flokkurinn
lofar þessum stóra hópi venjulegra
Íslendinga verulegri kjarabót og
styrkri hjálparhönd í gegnum
fyrstu og erfiðustu ár brauðstrits-
ins.
Hvert er
vandamálið?
Er Davíð Oddsson stærsta
vandamál Framsóknarflokksins
næsta mánuðinn? Þjóðin virðist
hafa skipt sér í tvær fylkingar. Með
Davíð Oddssyni eða á móti Davíð
Oddssyni. Fylkingarnar virðast
vera nokkuð jafnar að stærð þó svo
að heldur fleiri virðist vera á því að
gefa honum frí. Þetta verður spurn-
ing sem stór hluti kjósenda á eftir
að svara með atkvæði sínu í maí.
Óákveðnir eiga eftir að spyrja sig
að því hvort það sé að kjósa með
Davíð eða móti þegar það veltir fyr-
ir sér Framsóknarflokknum, svarið
við spurningunni er nokkuð ljóst ef
tekið er mið af viðbrögðum foryst-
unnar. Hún er ekki á móti Davíð,
enda gengið vel að vinna með
kauða. Þar með er spurningu kjós-
andans svarað og hann kýs þá bara
Davíð beint fyrst hann er hvort
sem er fylgjandi honum eða að
hann velur einhvern af stjórnarand-
stöðuflokkunum þremur þar sem
þeir eru klárlega á móti Davíð.
Þannig lendir Framsóknarflokkur-
inn í því að einungis hörðustu fylg-
ismenn flokksins eru tilbúnir að
kjósa hann, en það er hópur sem
mundi aldrei í lífinu kjósa annað,
jafnvel ekki þótt Saddam Husein
yrði formaður flokksins. Samúðar-
atkvæði sjálfstæðismanna hljóta að
teljast ósennileg þegar sótt er jafn
hart að foringjanum, þeir þurfa allt
sitt.
Málið er …
Í mínum huga er lausnin aðeins
ein, Framsóknarflokkurinn hefur
engu að tapa, hann er þegar búinn
að tapa öllu nema harðasta kjarn-
anum. Forystan á að lýsa yfir ský-
lausum vilja til að taka upp rík-
isstjórnarsamstarf við Vinstri
græna og Samfylkingu í anda
Reykjavíkurlistasamstarfsins. Það
er löngu úrelt lumma að ganga
óbundinn til kosninga eins og vel-
gengni R-listans hefur þegar sann-
að. Þar hafa flokkarnir gefið út fyr-
irfram hvernig stjórn borgarinnar
yrði háttað fengju þeir tilskilið
fylgi. Fólk vill vita hvað það fær
upp úr hattinum á kjördag. Eins og
staðan er í dag er það ekki áfram-
haldandi ríkisstjórn undir forystu
Davíðs Oddssonar
Af hverju vill
enginn merkja
x við B?
Eftir Hauk Loga
Karlsson
Höfundur er formaður FUF Rvk.
suður.
„Forystan á
að lýsa yfir
skýlausum
vilja til að
taka upp rík-
isstjórnarsamstarf við
Vinstri græna og Sam-
fylkingu í anda Reykja-
víkurlistasamstarfs-
ins.“