Morgunblaðið - 01.05.2003, Blaðsíða 54
MINNINGAR
54 FIMMTUDAGUR 1. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Davíð móðurbróðir
minn var þriðja barn
foreldra sinna. Þegar
hann fæddist, í Hlíð í
Hrunamannahreppi,
voru fyrir bræðurnir
Sigurjón, fimm ára, og Jón, tveggja.
Ári á eftir Davíð fæddist Guðberg-
ur, þá Jóhanna rúmu ári þar á eftir
og síðast komu tvíburarnir Guð-
mundur og Guðrún þegar Davíð var
nýorðinn átta ára. Systkinin eru því
sjö, fædd á árunum 1917–1931, og
er Davíð sá fyrsti þessa hrausta og
vel gerða systkinahóps sem kveður
þennan heim. Samheldni, virðing og
væntumþykja hafa alla tíð einkennt
samskipti systkinanna og það var sá
bæjarbragur sem ég ólst upp við á
heimili afa og ömmu á Jaðri í
Hrunamannahreppi en þangað
höfðu þau flust vorið 1926. Davíð og
Bergur voru sérstaklega samrýndir
og mér er sagt að þegar þeir voru
krakkar hafi þeir yfirleitt leiðst
hönd í hönd.
Þegar ég man fyrst eftir mér,
seint á fimmta áratugnum, höfðu
Davíð og Bergur báðir lokið bú-
fræðiprófi frá Bændaskólanum á
Hvanneyri og ráku þeir búið á Jaðri
í félagi við afa, sem þá var á sex-
tugsaldri. Á starfsævi minni hef ég
varla kynnst jafnhnökralausu sam-
starfi eins og þessara feðga né eins
góðu skipulagi verka og fram-
kvæmda. Allir hlutir áttu sinn stað
og allar framkvæmdir áttu sinn
tíma. Fyrirhyggja réð ferð og aldrei
stóð á framkvæmdum vegna skorts
á undirbúningi. Lambamerkin voru
smíðuð síðla vetrar svo ekki stæði á
DAVÍÐ BRYNJÓLFUR
GUÐNASON
✝ Davíð Brynjólf-ur Guðnason
fæddist í Hlíð í
Hrunamannahreppi
hinn 14. desember
1922. Hann lést í
Reykjavík hinn 30.
mars síðastliðinn og
var útför hans gerð í
kyrrþey.
þeim í annríki sauð-
burðar. Heyvinnuvélar
voru hýstar á haustin
og yfirfarnar og gerð-
ar klárar fyrir slátt.
Veilur í girðingum ollu
ekki vanda. Bókhaldið
var fært þegar færi
gafst. Haldnar voru
nákvæmar skýrslur
um fóður og afurðir
mjólkurkúnna svo og
um afurðir af hverri
kind. Á hverju ári
barst búinu viðurkenn-
ing frá Mjólkurbúi
Flóamanna fyrir að
hafa undantekningarlaust framleitt
mjólk í hæsta gæðaflokki.
Þrátt fyrir góðan árangur og gott
vald á rekstri búsins tel ég að Davíð
hafi í raun haft meiri áhuga á ýmsu
öðru en landbúnaði. Hann hélt
heimili með foreldrum sínum en
þegar þau gerðust ellimóð og
brugðu búi ákvað Davíð einnig að
hætta búskapnum um miðjan sjö-
unda áratuginn. Hann gerðist
starfsmaður vatnamælingardeildar
Raforkumálaskrifstofu (síðar Orku-
stofnunar) og gegndi því starfi til
eftirlaunaaldurs. Starfið og fé-
lagsskapurinn við Sigurjón Rist,
Eberg Ellefsen og aðra starfsfélaga
í vatnamælingunum og á Orkustofn-
un átti vel við Davíð og greinilegt að
hann naut sín vel á þeim vettvangi.
Kímni og hófstilltur frásagnarstíll
einkenndi umfjöllun hans af slark-
sömum og oft hættulegum vetrar-
ferðum sem framan af voru farnar á
frumstæðum farartækjum og af æv-
intýrum þeirra félaga á ferðunum
um landið. Sögurnar hans Davíðs úr
daglega lífinu voru fyndnar og af-
skaplega skemmtilegar á að hlýða.
Davíð var meðal þeirra móður-
systkina minna sem lögðu virka
hönd á plóg við uppeldi mitt. Hann
reyndi að innræta mér hófsamt líf-
erni og skefjar í samskiptum og
orðavali. Með hógværð og fullkom-
inni yfirvegun sýndi hann mér að
frekja og yfirgangur væri mér
sjálfri til vansa og hann gerði sér
einnig far um að gleðja mig ef eitt-
hvað bjátaði á. Með honum varð
uppþvotturinn að námskeiði í sýkla-
vörnum og hann gerði mér ljóst
hver væri hinn raunverulegi til-
gangur með hreinsun mjaltavél-
anna. Eins og aðrir á heimilinu
fylgdist hann með heimanámi mínu
og gerði það áhugavert. Eftir því
sem árin líða lærðist mér betur að
meta það veganesti sem hann
smurði í mal minn fyrir lífsgönguna.
Seinna, þegar Davíð flutti til
Reykjavíkur, bjó hann með okkur
Gunnari, eiginmanni mínum, í nokk-
ur ár eða þar til hann kvæntist eft-
irlifandi eiginkonu, Elsu Þorvalds-
dóttur. Oft fengum við Gunnar og
Björg systir lánaðan bílinn hans
Davíðs og eða þá að við fórum í
ferðalög með honum.
Hann hélt áfram að leiðbeina mér
og ég minnist þess að eitt sinn á
jólaföstu kom hann heim úr fjalla-
ferð þegar ég var að myndast við að
baka hveitikökur til jólanna eins og
amma hafði gert. Hann leit snöggt á
aðfarirnar og sagði: „Þú átt ekki að
gera þetta svona.“ Svo snaraðist
hann úr yfirhöfninni og sýndi mér
réttu handtökin. Það var gott að
hafa Davíð í návist sinni og ég
þakka þau ár sem hann var með
okkur.
Ýmsir vekja athygli samferða-
manna sinna með framgirni og velj-
ast til forystu. Davíð var ekki þeirr-
ar gerðar en það situr eftir sem
hann hélt á lofti af hógværð. Hann
hafði ríka réttlætiskennd og
ákveðnar stjórnmálaskoðanir. Hann
var einlægur stuðningsmaður fé-
lagshyggju og jafnaðar og hafði
heilsteypt rök fyrir þeirri lífsskoðun
að öllum mönnum bæri virðing og
réttlæti. Hann leitaði hins æðsta til-
gangs með lífi okkar hér á Jörð og
kvaddi í sátt við Guð og menn með
fullvissu um framhald.
Blessuð sé minning Davíðs
Brynjólfs Guðnasonar.
Lilja.
Davíð móðurbróðir minn stóð á
áttræðu þegar hann kvaddi þennan
heim þann 30. mars síðast liðinn eft-
ir að hafa greinst með krabbamein
aðeins nokkrum vikum fyrr.
Meðal þeirra ættingja minna sem
áttu ríkastan þátt í uppeldi mínu og
ég minnist frá uppvaxtarárum mín-
um á Jaðri er Davíð frændi. Ásamt
Bergi, Gunnu frænku og afa og
ömmu lagði hann hornsteininn að
uppeldi mínu. Þetta góða fólk hljóp
undir bagga með mömmu og miðl-
aði mér af viskubrunni sínum og gaf
mér vegarnesti sem ekki þrýtur.
Það er margs að minnast þegar
ég læt hugann reika yfir æskuárin á
Jaðri og þátt Davíðs í lífi mínu þar.
Upp í hugann kemur mynd þar
sem ég sat á heystabba í hlöðunni
og Davíð var að gefa kúnum. Milli
þess sem hann bar föngin fram í
fjós hlýddi hann mér yfir margföld-
unartöfluna og hætti ekki fyrr en ég
var búin að ná henni nokkurn veg-
inn. Síðar, þegar ég var komin í
barnaskólann, þótti mér víst margt
áhugaverðara en skólabækurnar.
Davíð var óþreytandi að kenna mér
og hlýða mér yfir heimanámið. Fyr-
ir prófin sat hann yfir mér og sá til
þess að ég kynni það sem til var
ætlast.
Þegar ég hafði aldur til að sækja
sveitaböllin keyrði hann mig um
flestar helgar og hann gerði yfir
höfuð flest það sem ég bað hann um.
Davíð studdi mig oft fjárhagslega.
Meðal annars man ég að hann,
ásamt Gunnu frænku, styrkti
mömmu til að kaupa reiðhjól handa
okkur systrunum.
Eftir að ég veiktist heimsótti
hann mig reglulega og gladdi mig
með spjalli og góðum fyrirbænum.
Hann var einnig duglegur að heim-
sækja mömmu á hjúkrunarheimilið
og fyrir það erum við systurnar
þakklátar.
Það eru mikil forréttindi að hafa
alist upp með manni eins og Davíð
og kynnst lífsskoðunum hans og
hinni sterku siðferðiskennd og sam-
viskusemi sem einkenndi hann.
Guð blessi minningu Davíðs.
Björg.
Elskulegur frændi okkar og vinur,
ÞORSTEINN HERMANNSSON
rafvirki,
lést á Landspítala Landakoti þriðjudaginn
15. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ragnheiður Hermannsdóttir.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUNNLAUGUR V. SNÆDAL,
Brekkuseli 12,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi, Hafnarfirði,
þriðjudaginn 29. apríl.
Björg Sigvarðsdóttir,
Smári G. Snædal, Sigþrúður Ingimundardóttir,
Ásrún Snædal, Svavar Björnsson,
Óttar Snædal,
Gígja Svavarsdóttir, Egill Gunnarsson,
Harpa Snædal, Tómas Buchholtz,
Höskuldur Svavarsson,
Gunnlaugur Bjarki Snædal,
Þóra Björg Gígjudóttir,
Sjöfn Egilsdóttir,
Svavar Egilsson.
Ástkær eiginmaður minn,
ÓLAFUR ÞÓRÐARSON
bóndi, Ökrum,
andaðist á Dvalarheimili aldraðra, Borgarnesi,
mánudaginn 28. apríl .
Útför verður auglýst síðar.
Fyrir mína hönd og annarra aðstandenda,
Ingibjörg Jóhannsdóttir,
Ökrum.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
VALTÝR JÚLÍUSSON,
Hítarneskoti,
Kolbeinsstaðahreppi,
verður jarðsunginn frá Kolbeinsstaðakirkju
laugardaginn 3. maí kl. 13.00.
Jarðsett verður í Akrakirkjugarði.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Sjúkrahús Akraness.
Reynir Valtýsson, Berglind J. Gestsdóttir,
Bjarni Valur Valtýsson, Margrét G. Þorsteinsdóttir,
Ingibjörg Nancy Morgan, Kenneth Glenn Morgan,
Ingi Björgvin, Vala Kolbrún, Gestur Már, Gunnlaugur Ragnar,
Andri Valtýr, Signý Rún,
Guðbjörg Peggý, Lísa Ann, Kathy Lynn
og langafabörn.
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
KJARTAN FRIÐBJARNARSON
kaupsýslumaður
frá Siglufirði,
lést þriðjudaginn 29. apríl.
Útförin verður auglýst síðar.
Alida Olsen Jónsdóttir,
Daníel Jón Kjartansson,
Alda Kjartansdóttir,
Edda Kjartansdóttir,
Ómar Kjartansson,
Súsanna Kjartansdóttir,
Kjartan Kjartansson,
Sigríður Kjartansdóttir.
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
systir,
SIGRÍÐUR BJARNADÓTTIR,
Skólabraut 3,
Seltjarnarnesi,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund mið-
vikudaginn 30. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ingibjörg J. Erlendsdóttir, Kristján T. Sigurðsson,
Sigurður Árni Kristjánsson,
Kristján Ingi Kristjánsson,
Elín Svafa Bjarnadóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
PÁLL ÓLAFSSON
fyrrverandi verslunarstjóri Jes Zimsen,
Álfheimum 44,
andaðist á líknardeild Landspítalans Kópavogi
miðvikudaginn 30. apríl.
Útförin auglýst síðar.
Guðrún Ásgerður Jakobsdóttir,
Ólafur Pálsson, Sigrún Hálfdánardóttir,
Gunnar R. Pálsson, Kristín Jóhannsdóttir
og barnabörn.
Ástkær sambýliskona mín,
ÁGÚSTA GUÐJÓNA GUÐJÓNSDÓTTIR,
lést á Salgrenska sjúkrahúsinu í Gautaborg
miðvikudaginn 9. apríl.
Hún verður jarðsungin frá Neskirkju þriðju-
daginn 6. maí kl. 13.30.
Kristinn Magnús Magnússon
og aðrir aðstandendur.