Morgunblaðið - 02.05.2003, Blaðsíða 2

2 B FÖSTUDAGUR 2. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
F
ERÐASÝNINGIN Ferðatorg
verður opnuð í Vetrargarði
Smáralindar í dag og stend-
ur til 4. maí. Ferðatorgið var
haldið í fyrsta sinn á síðast-
liðnu ári en þar gefst fólki kostur á
að kynna sér alla þá fjölbreyttu ferða-
möguleika og afþreyingu sem í boði
eru á Íslandi.
Ferðatorgið er eins konar mark-
aðstorg innlendra ferðamála en það
eru Ferðamálasamtök Íslands og
Ferðamálaráð Íslands sem standa
að sýningunni – en innan Ferðamála-
samtaka Íslands eru átta landshluta-
samtök sem öll taka þátt í sýning-
unni og verður sérstök áhersla lögð
á að kynna hvað er að gerast í hverj-
um landshluta.
Pétur Rafnsson er formaður Ferða-
málasamtaka Íslands, auk þess að
vera formaður Ferðamálaráðs höfuð-
borgarsvæðisins, kjörinn af þeim
fulltrúum sem sæti eiga í landssam-
tökunum, en Ferðamálasamtökum
Íslands er ætlað að vera sameigin-
legur vettvangur þeirra allra, auk
þess að vera tengiliður við Ferða-
málaráð, sjö manna ráð þar sem
Ferðamálasamtök Íslands eiga einn
fulltrúa og er Pétur fulltrúi þeirra.
Ferðamálaráð er næsti hlekkur í
skipuriti fyrir neðan ráðherra.
Þegar Pétur er spurður hver sé
helsti starfsvettvangur Ferðamála-
samtaka Íslands segir hann eitt af
verkefnum samtakanna undanfarin
ár hafa verið uppbygging Ferðatorgs-
ins. „Við byrjuðum árið 2002 og
menn voru það ánægðir með niður-
stöðuna að það var ákveðið að halda
áfram og gera þetta að árlegum við-
burði.“
Um hvað snýst Ferðatorgið?
„Á Ferðatorgi erum við að kynna
ferðaþjónustu á landinu fyrir Íslend-
ingum sjálfum. Það liggur í hlutarins
eðli að halda slíkt á höfuðborgar-
svæðinu vegna þess að hér er fjöld-
inn og við viljum hvetja höfuðborgar-
búa til að ferðast um landið. Um leið
viljum við auðvitað hvetja fólk úti á
landi til þess að heimsækja höfuð-
borgarsvæðið, því hér er ferðaþjón-
usta mjög þróuð og ótal margt hægt
að sjá og gera.
Ég er þeirrar skoðunar að þetta
styðji hvort annað; ferðaþjónusta í
þéttbýli styðji ferðaþjónustu í dreif-
býli. Þeir sem koma til Reykjavíkur
eru að njóta þess sem þeir hafa ekki
á landsbyggðinni og öfugt.“
Er erfitt að fá Íslendinga til þess
að ferðast innanlands?
„Íslendingar ferðast mikið um
landið en mér finnst þeir ekki vera
mikið í fríi hér á landi. Menn eru að
fara í heimsóknir til ættingja eða
vina þegar þeir fara út á land en ekk-
ert endilega í því skyni að njóta þess
sem landið hefur upp á að bjóða – og
gera sér oft ekki grein fyrir hvað í
boði er. Það er kannski þess vegna
sem kom í ljós í nýlegri könnun að Ís-
lendingar fara helst í sund og á söfn
þegar þeir fara út á land. Þeir kaupa
sér til dæmis ekki ferð á vélsleða á
jökul eða fljótasiglingu. Við þurfum
að læra að njóta landsins.
Eitt viðkvæðið er að hér sé allt svo
dýrt, til dæmis gisting og matur. Ég
verð að viðurkenna að mér finnst
sumarhús félagasamtaka og verka-
lýðshreyfinga skekkja myndina dálít-
ið. Ég myndi vilja sjá þessi hús í
einkaeign og að verkalýðshreyfingin
hjálpaði sínu fólki til að borga frekar
niður aðra gistingu, eins og V.R. hef-
ur verið að benda á. Þá fengi fólk til
dæmis fimm þúsund krónur á ári
sem það getur notað í aðra gistingu
og þyrfti ekkert endilega að vera í til-
teknum bústað þetta þriðja til fjórða
hvert ár sem það fær úthlutun. Þá
ræður fólk hvert það fer og getur
ferðast vítt og breitt um landið í stað
þess að vera alltaf á sömu þúfunni.
Við þurfum að gefa okkur meiri
tíma þegar við ferðumst innanlands
– og nýta okkur upplýsingamið-
stöðvar þær sem eru í landshlut-
unum. Í könnun sem við létum gera
kom í ljós að aðeins fjórtán prósent
þeirra Íslendinga sem ferðast um
landið nýta sér upplýsingamið-
stöðvar – en þar eru faglegar og mjög
nákvæmar upplýsingar um hvað
hægt er að gera í hverjum lands-
hluta. Starfsmenn upplýsingamið-
stöðvanna eru svo vel upplýstir að
þeir geta útfært fyrir hvern og einn
hvernig skemmtilegast sé að verja
tímanum og njóta lands og náttúru.“
Nefndu eitthvað sem hægt er að
gera hér.
„Ég get nefnt raftsiglingar, söfn,
fjallaferðir, hestatúra, sjóstanga-
veiði, gönguferðir, silungsveiði,
klettaklifur, torfæruferðir, kajak-
siglingar, fjörutölt, hvalaskoðunar-
ferðir, hjólreiðaferðir, fjallahjólaferð-
ir, hálendisferðir, jöklaferðir, fjalla-
skokk, eyjaferðir, bryggjudorg, hella-
skoðun, fuglaskoðun, kræklinga-
tínslu og köfun.
Hér á landi er ótrúleg flóra af af-
þreyingu og maður verður stundum
undrandi hvað menn eru áræðnir við
að hefja rekstur í ferðaþjónustu. Það
virðast vera frumkvöðlar um allt land
sem þekkja sitt svæði nógu vel til
þess að þetta sé gerlegt. Það er
ástæðan fyrir því að við höldum
Ferðatorgið í Smáralind. Þar verða
allir landshlutar með kynningu á því
sem er að gerast í héruðum landsins
og heimamenn verða í hverjum bás
til þess að gefa upplýsingar um gist-
ingu og afþreyingu á hverjum stað.“
Eigið þið von á því að margir heim-
sæki Ferðatorgið?
„Já, ég held að Íslendingar hafi
raunverulegan áhuga á að ferðast
um landið. Það sést kannski best á
því að í fyrra komu tuttugu þúsund
gestir á sýninguna.“
Við þurfum
að læra að
njóta landsins
Morgunblaðið/Jim Smart
Pétur Rafnsson segir Íslendinga ferðast mikið um landið.
Pétur Rafnsson, formaður
Ferðamálasamtaka Íslands,
segir Íslendinga eiga völ á
ótrúlegri flóru afþreyingar alls
staðar á landinu.
SALTFISKSETUR Íslands var opnað 6.september í fyrra og er í Grindavík, viðHafnargötu 12A. Þar gefur að líta sýn-
ingu um sögu verkunar og dreifingar á salt-
fiski og þýðingu hans fyrir þjóðarbúið í gegn-
um tíðina í sérhönnuðum fimm hundruð
fermetra sýningarsal og er setrið opið alla
daga frá klukkan 11.00 til 18.00.
Sýningin er vel skipulögð og fallega sett
upp með ótal gripum frá öllum stigum salt-
fiskverkunar, allt frá hnífum upp í báta, skýr-
ingartextar gefa ágæta sýn yfir það tímabil
sem þjóðin þreifst vegna saltfisksins og
vinnsluferlið er sýnt frá því fiskurinn kom úr
sjónum og þar til hann var kominn til Mið-
jarðarhafsins.
Auk þess gefst gestum kostur á að skoða
eldri og yngri heimildir um saltfiskiðnaðinn á
myndböndum.
Sem dæmi um það hversu íslenska þjóðin
reiddi sig mikið á sjóinn, var fiskur í skjaldar-
merki Íslands öldum saman. Í sálmabók
Guðbrands biskups Þorlákssonar, sem
prentuð var á Hólum 1589, er mynd af flött-
um þorski með stöfunum Insignia Islandiae.
Fiskmerkið kemur víðar fyrir, til dæmis á
mynt og landakortum.
Í lok 16. aldar var svo kveðið á um að inn-
sigli Íslands skyldi vera óflattur, hausaður
þorskur með kórónu yfir en ártalinu 1593 til
hliðar og í boga umhverfis letrað Sigillum In-
sulae Islandiae (innsigli eyjarinnar Íslands).
Þetta var tilkynnt á Alþingi og aldrei breytt,
svo telja má það eina löglega skjaldarmerki
Íslands til 1904 þegar fálkamerki heima-
stjórnarinnar tók við.
Fyrir þá sem leggja leið sína í Bláa lónið er
ekki úr vegi að koma við á Saltfisksetrinu og
skoða skemmtilega sýningu, auk þess sem
safnverðir veita greiðlega upplýsingar um
aðra áhugaverða staði í nágrenni Grindavík-
ur – en á síðustu misserum hafa fundist þar
bæði áður óþekktir hellar og fornar húsarúst-
ir.
Morgunblaðið/Súsanna Svavarsdóttir
Verkfærum og munum sem tengjast sögu saltfiskverkunar er haganlega fyrir komið í setrinu.
Morgunblaðið/Súsanna Svavarsdóttir
Í Saltfisksetrinu er lögð áhersla á að sýna vinnsluaðferðir og verkun.
Lífið er saltfiskur