Morgunblaðið - 08.05.2003, Blaðsíða 50

MINNINGAR
50 FIMMTUDAGUR 8. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Pétur Ágúst Þor-geirsson múrara-
meistari fæddist á
Akureyri 2. janúar
1928. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 24. apríl
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Þorgeir
Ágústsson frá
Saurbæ í Eyjafirði,
iðnverkamaður á Ak-
ureyri, f. 15. júní
1909, d. 30 júlí 1953,
og Guðrún Einars-
dóttir frá Hærings-
stöðum í Svarfaðar-
dal, húsmóðir á Akureyri, f. 27.
febrúar 1899, d. 4. desember 1985.
Pétur var næstelstur fjögurra
systkina, elst er Stella Stefáns-
dóttir, f. 8 október 1923, búsett á
Akureyri, Einar Þorgeirsson, f. 9.
janúar 1930, d. 14. júní 2002, og
yngstur var Stefán V. Þorgeirs-
son, f. 10. ágúst 1931, d. 18. apríl
2001.
Pétur kvæntist 30. desember
1950 Þórunni Sigurðardóttur, f. í
Reykjavík 21. mars 1929. Þau
slitu samvistir árið 1986. Börn
þeirra eru: A) Sig-
ríður P., f. 28.2.
1952, maki Jónas
Már Ragnarsson, f.
7.8. 1951, börn
þeirra eru: a) Guð-
laug Kristbjörg,
maki Hannes Jóns-
son, þau eiga þrjú
börn, b) Hrafnhildur
Jóna, maki Jóhann
Gunnar Elísson, þau
eiga þrjú börn, c),
Pétur Gísli, hann á
eina dóttur, d) Þór-
unn Hilda. B) Þor-
gerður R., f. 7.11.
1954, maki Öyvind Glömmi, f.
28.8. 1952, börn þeirra eru Snorri,
Silja og Símon. C) Guðlaug, f.
17.12. 1956, börn hennar eru Pét-
ur Þór, hann á einn son, Gísli og
Elísa. D) Gísli, f. 21.3. 1959. E)
Rúna, f. 23.7. 1965, maki Egill
Lárusson, f. 9.6. 1964, börn þeirra
eru Jökull Alexander, Ragnheiður
Þóra og Hekla, þau eru búsett í
Ástralíu.
Útför Péturs verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Elsku afi.
Að fá að hafa þig hér á heimilinu
hjá okkur mömmu og pabba voru
mikil forréttindi, þótt maður hafi
ekki alltaf kunnað að meta það.
Það er örugglega ekkert auðvelt
að vera orðinn það veikburða að
maður þarf að stóla á aðra þegar
maður er vanur að geta hugsað alveg
um sig sjálfur. Það getur enginn skil-
ið það nema að ganga í gegn um það
sjálfur og oft hefði ég átt að sýna þér
betri skilning. En sem betur fer lær-
ir maður af þessu öllu, ég hef alla
vega lært að maður á að sýna fólki
meira umburðarlyndi og vil ég þakka
þér afi fyrir að hafa kennt mér það.
Það fór ekki mikið fyrir þér en það
er mjög tómlegt að vita til þess að
það er enginn afi heima til að taka á
móti manni.
Það var oft gaman þegar við dutt-
um í spjall um stjórnmál, fótbolta og
bara allt milli himins og jarðar. Ég
er þakklát fyrir síðustu vikurnar
sem við áttum saman, við spjölluðum
mikið og vildi ég óska þess að við
hefðum gert miklu meira af því.
Stundin sem við áttum saman við
morgnunverðarborðið daginn sem
þú lést var yndisleg og er ómetanleg
minning.
Ég vissi vel að þú varst mikið veik-
ur en einhvern veginn gerir maður
ráð fyrir því að allir séu eilífir.
Ég vona að þér líði vel núna og
getir fylgst með fótboltanum og golf-
inu hjá Guði og englunum.
Mér þykir ofsalega vænt um þig,
elsku afi minn.
Þín
Þórunn Hilda (Tótla).
Elsku afi.
Við munum eftir góðu tímunum
þegar við vorum í herberginu þínu
og horfðum á boltann eða cartoon
network og borðuðum afabrjóstsyk-
ur. Við vonum að þú sért á góðum
stað þar sem þér er hlýtt og líður vel.
Okkur þykir vænt um þig að eilífu.
Símon og Elísa.
Elsku afi Pétur minn, mikið er ég
þakklát fyrir daginn sem þú komst í
Stangarholtið fyrir stuttu og ég fékk
tækifæri til þess að segja þér ferða-
söguna mína frá Suður-Ameríku og
sýna þér allar myndirnar. Það er
eins og þessi dagur hafi verið fyr-
irfram ákveðinn því daginn eftir
varstu farinn frá okkur. Farinn á
sama stað og hann Engla-Brandó
sem þú varst svo góður að passa fyr-
ir okkur á sumrin þegar við fórum í
sumarbústað. Þú fylgdir þá leiðbein-
ingunum: „Vert að vita um Brandó“
eftir og við vissum að hann var í góð-
um höndum. Þú varst líka einn af
uppáhaldsgestunum hans Hrings
enda varstu alltaf svo mikill dýravin-
ur.
Bless, afi minn, og hvíldu í friði,
Silja.
PÉTUR Á.
ÞORGEIRSSON
✝ Páll Ólafssonfæddist í Reykja-
vík 20. júní 1922.
Hann lést á líknar-
deild Landspítalans í
Fossvogi 30. apríl
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru hjónin
Ólafur Jóhannsson
vélstjóri, f. á Hrófá í
Hrófbergshreppi í
Strandasýslu 27. nóv.
1888, d. 28. feb. 1928,
og Valgerður Anna
Guðnadóttir, f. á
Kröggólfsstöðum í
Ölfushreppi í Árnes-
sýslu 13. jan. 1893, d. 26. júní
1960. Bróðir Páls er Guðni Ólafs-
son vélfræðingur, f. 8. okt. 1924,
og er hann kvæntur Magneu
Magnúsdóttur, f. 21. sept. 1932.
Páll kvæntist 8. nóv. 1952 Guð-
rúnu Ásgerði Jakobsdóttur, f. á
Patreksfirði 9. jan. 1926. Foreldr-
ar hennar voru Jakob Kristjáns-
son bóndi á Bakka í Tálknafirði, f.
5. sept. 1869, d. 6. maí 1926, og
Júlíanna Ásgeirsdóttir, f. 20.
ágúst 1886, d. 13.
júní 1955, en fóstur-
móðir hennar var
Guðrún Guðmunds-
dóttir, f. 25. júní
1880, d. 7. nóv. 1952.
Þau Páll og Ásgerð-
ur eiga tvo syni, þeir
eru: Ólafur vélfræð-
ingur, f. 8. jan. 1953,
kvæntur Sigrúnu
Eddu Hálfdánar-
dóttur, f. 15. nóv.
1958, dóttir þeirra
er Valgerður Anna,
f. 4. nóv. 1994; og
Gunnar Rúnar vél-
fræðingur, f. 31. ágúst 1957,
kvæntur Kristínu Jóhannsdóttur,
f. 19. júní 1955, dætur þeirra eru
Ásgerður Guðrún, f. 27. júlí 1983,
og Anna Kristín, f. 28. ágúst 1990.
Páll starfaði hjá verslun Jes
Zimsen frá árinu 1935 til 1993 er
hann lét af störfum vegna aldurs,
þá 71 árs.
Útför Páls verður gerð frá
Langholtskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Ég átti afa
sem minnti á þig –
með hvítt hár
og hátt enni,
og hann líktist þér mest í því,
finnst mér nú þegar hann er farinn.
Samt var návist hans lögmál.
Ég óttaðist hann ekki
en leit hann sömu augum
og ég nú horfi
til þín
(Matthías Johannessen.)
Elsku afi. Hafðu þökk fyrir allt.
Þú munt ávallt eiga stað í hjarta
okkar.
Þínar stelpur,
Ásgerður og Anna Kristín.
Vertu góði Guð hjá mér,
gleðin sanna er hjá þér.
Gjörðu bjart mitt bernsku vor
blessa faðir öll mín spor.
Þú veist alltaf um minn veg,
allt þú veist, sem tala ég.
Öll mín verk sér auga þitt,
einnig hjarta lagið mitt.
Allt hið fagra er frá þér,
upp það vaxi í huga mér.
Þegar stór ég orðinn er,
ávöxt litla fræið ber.
Vertu góði Guð, hjá mér,
gæfa lífsins er hjá þér.
Vertu æviathvarf mitt,
alltaf sé ég barnið þitt.
(Einar M. Jónsson.)
Elsku afi, gott að þér líður betur.
Ég þakka þér fyrir allt sem þú gerð-
ir fyrir mig og varst mér. Ég sakna
þín elsku afi minn.
Þín afastelpa,
Valgerður Anna.
Kynslóðir koma, kynslóðir fara.
Góður vinur kveður.
Páll Ólafsson, Palli í Zimsen, er
genginn á vit feðra sinna. Við vorum
svo heppin að fá að kynnast þessum
öðlingi, ég þegar hann gekk í hjóna-
band með Ásu frænku minni og
Gunnar síðar. 50 ár eru liðin síðan,
og tryggari hjón er vart hægt að
hugsa sér. Í gegnum tíðina hittumst
við annað slagið. Þá ríkti gleði og
stutt var í grínið. Palli var traustur
maður í einu og öllu, góður eigin-
maður og faðir. Heimili þeirra hjóna
og heimilishald var til fyrirmyndar.
Í sameiningu komu þau sonum sín-
um, Ólafi og Gunnari vel til manns,
og voru góðir vinir þeirra og fjöl-
skyldnanna. Aðdáunarvert var, hve
þétt þau stóðu saman í veikindum
Palla. Já, Palli eins og fleiri mundi
tímana tvenna. Móðir hans, Valgerð-
ur Guðnadóttir, missti mann sinn,
Ólaf Jóhannsson, er togarinn „Jón
forseti“ fórst, en Palli og Guðni
bróðir hans, voru þá smábörn. Ekki
veit ég söguna alla, en eitt er víst að
það var ekki létt verk fyrir einstæð-
ar mæður þeirra tíma að sjá fram úr
erfiðleikunum og ala upp börnin sín.
Palli fór því ungur að vinna, 14 ára.
Fyrst, sem sendill hjá Zimsen og
síðar, sem verslunarstjóri hjá sama
fyrirtæki, uns hann lauk störfum.
Hann var þekktur af greiðvikni, lip-
urð og dugnaði, þessi glaðværi mað-
ur.
Guð geymi góðan dreng, Pál
Ólafsson. Við vottum fjölskyldu hans
samúð okkar,
Guðríður og Gunnar.
PÁLL
ÓLAFSSON
✝ Ólína H. Kristins-dóttir fæddist í
Reykjavík 18. nóv-
ember 1932. Hún lést
á Landspítalanum á
Landakoti 2. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Una Kristjánsdóttir
frá Sveinseyri í
Dýrafirði, f. 22. des-
ember 1909, d. 25.
nóvember 1988, og
Kristinn Guðlaugs-
son úr Reykjavík, f.
7. ágúst 1909, d. 23.
október 1972. Systk-
ini Ólínu eru Guðlaugur Kristins-
son, f. 8. september 1935, d. 5. júní
1998, Unnur G. Kristinsdóttir, f.
12. október 1942, og Skúli Thor-
ember 1953. Börn þeirra eru Krist-
inn, f. 20. septeber 1977, sambýlis-
kona Valdís H. Hauksdóttir, f. 31.
júlí 1982; Magnús, f. 29. ágúst 1978,
sambýliskona Kristín Svavarsdótt-
ir, f. 18. mars 1978, barn þeirra er
Una Margrét, f. 23. nóvember
1997; Ósk, f. 6. júní 1982. 4) Bolli, f.
17. nóvember 1961. Sambýliskona
hans er Elsa Stefánsdóttir, f. 22.
maí 1966, börn Bolla eru Ásta
Björk, f. 25. febrúar 1992, Guðný
Inga, f. 8. janúar 1996, og fóstur-
dóttir Kristín Valdimarsdóttir, f.
10. september 1988. 5) Árni, f. 24.
desember 1962. Börn hans eru
Berglind, f. 12. apríl 1985, og Árni
Elvar, f. 18. nóvember 1996. 6)
Guðlaugur, f. 29. mars 1966,
kvæntur Jóhönnu M. Jóhannsdótt-
ur, f. 10. apríl 1968. Börn þeirra
eru Elmar, f. 1. mars 1993, Guð-
mar, f. 14. ágúst 2000, og Hreimur,
f. 14. ágúst 2000.
Útför Ólínu verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
oddsen, f. 6. ágúst
1949.
Ólína kvæntist 14.
október 1958 Magnúsi
Árnasyni matreiðslu-
meistara, f. í Reykja-
vík 16. ágúst 1932, d.
27. janúar 2003. Börn
þeirra eru: 1) Kristinn,
f. 24. júní 1952, d. 25.
mars 1971. 2) Magnús,
f. 17. nóvember 1956.
Börn hans eru Ólína
Halla, f. 6. október
1977, sambýlismaður
hennar er Andri Freyr
Hansson, f. 27. júní
1977, barn þeirra er Dagbjört Líf,
f. 11. október 2000; Páll, f. 11. mars
1986. 3) Una, f. 17. nóvember 1956,
gift Ómari Sigurðssyni, f. 18. nóv-
Elsku mamma mín, nú ertu farin í
annan og betri heim, eftir erfið veik-
indi í gegnum lífið. Nú ert þú laus við
öll veikindi og líður vel. En þrátt fyr-
ir veikindi þín var gleðin aldrei langt
undan í öll þessi ár. Heima var alltaf
fínt og passað upp á að við systkinin
værum fín og vel til höfð. Það er eins
og stundum er sagt „hugurinn ber
mann hálfa leið“ en ég hef þá trú að
hann fari stundum með mann lengra.
Þú hafðir lítið að lifa fyrir eftir að
pabbi dó í janúar sl. og þú vildir kom-
ast til Kidda bróður og pabba.
Þið pabbi hafið gengið í gegnum
súrt og sætt í gegnum tíðina, en eins
og ég sagði við þig ekki alls fyrir
löngu var hjónaband eins og ykkar
nokkuð sem maður getur tekið sér til
fyrirmyndar. Ást ykkar hvors á öðru
var svo mikil að orð fá ekki lýst.
Mamma, það var ekki leiðinlegt að
fara með þér og pabba í allar hesta-
ferðirnar í gamla daga. Ég og þú
saman í bílnum að keyra á eftir
pabba. Það var alveg frábært að þeg-
ar pabbi þurfti að fara nokkurra kíló-
metra leið þá voru smurðar samlok-
ur fyrir 100 manns og allir fengu
nóg.
Mamma, jólin heima gleymast
ekki, þegar við systkinin og barna-
börn hittumst öll heima hjá ykkur og
pabbi var auðvitað með sínar kræs-
ingar handa öllum, kjúklinga, önd og
hamborgarhrygg, svo allir fengju
eitthvað við sitt hæfi.
En nú kveðjum við elsku hjartans
mömmu og ég þakka fyrir allt sem
þú gafst mér í lífinu.
Þinn sonur
Guðlaugur (Laugi).
Elsku amma mín.
Ég sakna þín rosalega mikið. Það
er samt svo gott að þú varst loksins
bænheyrð og fékkst að fara aftur til
afa og Kristins. Elsku amma, þú
varst orðin svo mikið veik og gast
ekkert gert án aðstoðar. Ég man
samt eftir þeim tíma sem þú varst
hress. Þá var svo gaman að koma til
þín og afa í heimsókn í Víkurásinn.
Við fórum stundum saman í bæinn
og keyptum fullt af allskonar glingri.
Svo fórum við með fellihýsið að
Kirkjubæjarklaustri og vorum þar
yfir helgi í góðra vina hópi. Við áttum
líka góðar stundir saman í hjólhýs-
inu á Laugarvatni og í Húsafelli og
sumarbústaðnum ykkar afa í Húsa-
felli, en þær stundir hefðu alveg mátt
vera miklu fleiri. En svo komu miklu
veikindin, þú lagðist inn á K-1 á
Landakoti og afi svo stuttu seinna.
Elsku amma, mikill söknuður fyllir
hjarta mitt en samt veit ég að núna
líður þér vel. Þú ert komin til afa,
kysstu hann frá mér.
Ég lifi’ í Jesú nafni,
í Jesú nafni’ ég dey,
þó heilsa’ og líf mér hafni,
hræðist ég dauðann ei.
Dauði, ég óttast eigi
afl þitt né valið gilt,
í Kristí krafti’ eg segi:
Kom þú sæll, þá þú vilt.
(Hallgrímur Pétursson.)
Þín
Ósk.
Elskulega amma, njóttu
eilíflega Guði hjá,
umbunar þess, er við hlutum
ávallt þinni hendi frá;
þú varst okkar ungu hjörtum,
eins og þegar sólin hlý,
vorblómin með vorsins geislum
vefur sumarfegurð í.
Hjartkær amma, far í friði,
Föðurlandið himneskt á,
þúsundfaldar þakkir hljóttu
þínum litlu vinum frá.
Vertu sæl um allar aldir,
alvaldshendi falin ver,
inn á landið unaðsbjarta,
englar Drottins fylgi þér.
Góða nótt elsku amma mín. Megi
Guð og gæfa vera með þér.
Takk fyrir allt. Kveðja
Berglind.
ÓLÍNA H.
KRISTINSDÓTTIR
 Fleiri minningargreinar um Pét-
ur Á. Þorgeirsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
AFMÆLIS- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er
minning@mbl.is, svar er sent sjálfvirkt um leið og grein hefur borist)
eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf útprentun að fylgja. Nauð-
synlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Ekki er tekið við handskrifuðum greinum.
Um hvern látinn einstakling birtist ein aðalgrein af hæfilegri lengd á út-
farardegi, en aðrar greinar séu um 300 orð eða 1.500 slög (með bilum) en
það eru um 50 línur í blaðinu (17 dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma
eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er hægt að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án þess
að það sé gert með langri grein. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Frágangur afmælis-
og minningargreina