Morgunblaðið - 08.05.2003, Síða 54

MINNINGAR
54 FIMMTUDAGUR 8. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
Elskuleg móðir okkar,
SÓLVEIG SIGURÐARDÓTTIR,
Skjóli við Kleppsveg,
áður til heimilis í Blönduhlíð 10,
lést mánudaginn 28. apríl.
Útförin verður gerð frá Háteigskirkju
föstudaginn 9. maí kl. 13.30.
Rúnar Ágústsson, Sveindís Helgadóttir,
Erna Ágústsdóttir, Jörgen Berndsen,
Hrafnkell Óskarsson, Bára Þórðardóttir,
Pálína Ágústsdóttir, Þorvaldur Reynisson,
Sigrún Ágústsdóttir, Vigfús Geirdal,
Ágúst Þór Sigurðsson, Matthildur Aðalsteinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
SIGRÍÐUR NARFHEIÐUR
JÓHANNESDÓTTIR,
Tjarnargötu 22,
Keflavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Víðihlíð í Grinda-
vík þriðjudaginn 6. maí.
Útförin fer fram 12. maí og verður auglýst síðar.
Ingi Þór Jóhannsson
og aðstandendur.
Útför ástkærs föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
STEFÁNS SVAVARS
viðskiptafræðings,
Kópavogsbraut 1b,
Kópavogi,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð föstu-
daginn 2. maí sl., fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 9. maí kl. 15.
Þorsteinn J. Stefánsson, Margrét Kristjánsdóttir,
Svavar Stefánsson, Auður B. Kristinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, dóttir, tengdadóttir,
móðir, tengdamóðir, amma, yndisleg vinkona,
systir og mágkona,
HUGRÚN HLÍN INGÓLFSDÓTTIR,
Hjallabrekku 36,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Áskirkju í dag, fimmtu-
daginn 8. maí, kl. 15.
Baldur Þór Baldvinsson,
Sigríður Inga Sigurðardóttir,
Baldvin Skæringsson,
Sigr. Drífa Alfreðsdóttir, Gunnar Magnússon,
Hera Björg Jónasdóttir,
Ingunn Hlín Jónasdóttir,
Þórarinn, Þórdís, Þór Steinar, Sindri Blær og Hugrún Hlín,
Steinþór Baldursson, Claire Bilton,
Unnur Baldursdóttir, Guðbjörn Ingason
og aðrir aðstandendur.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför ástkæru eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
MARÍU STEFANÍU STEFÁNSDÓTTUR,
Hrafnagilsstræti 32,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á dvalar-
heimilinu Hlíð fyrir einstaka umönnun og hlýju.
Þorvaldur Kristján Jónsson,
Bryndís Ármann Þorvaldsdóttir, Örlygur Ívarsson,
Ásdís Ármann Þorvaldsdóttir, Kári Árnason,
Stefán Þorvaldsson, María Guðmundsdóttir,
Heiðdís Ármann Þorvaldsdóttir, Bergþór Erlingsson,
Valdís Ármann Þorvaldsdóttir, Sigurður K. Lárusson,
Hafdís Ármann Þorvaldsdóttir, Tómas L. Vilbergsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝ Haraldur Lúð-víksson vélfræð-
ingur fæddist í
Reykjavík 1. janúar
1930. Hann andaðist
á Landspítalanum
við Hringbraut 30.
apríl síðastliðinn.
Hann er sonur
(Sveins) Lúðvíks
Sigmundssonar yfir-
verkstjóra í Lands-
smiðjunni, f. í Hafn-
arfirði 29. júlí 1903,
d. 1. janúar 1947, og
Alexíu Sesselju Páls-
dóttur, f. í Reykjavík
29. maí 1900, d. 20. júní 1976.
Systkini Haraldar eru: Páll, f. 11.
mars 1926, Kristín, f. 6. október
1928, Sigmundur, f. 10. desember
1931, d. 21. nóvember 1976, Guð-
laug, f. 9. júlí 1933, og Erla, f. 7.
febrúar 1936.
Haraldur kvæntist 29. nóvem-
ber 1952 eftirlifandi eiginkonu
sinni, Valborgu Eiríksdóttur, f. á
Siglufirði 4. apríl 1931. Foreldrar
Valborgar voru Eiríkur Þorvalds-
Reykjavík, f. 7. apríl 1961, gift
Sigurmundi Guðmundssyni, f. 4.
febrúar 1961. Börn þeirra: a)
Sævar, f. 19. mars 1980, b) Sædís
Alexía, f. 9. september 1986, og c)
Sigríður Guðrún, f. 15. mars 1998.
4) Haraldur Valur vélfræðingur
og rennismiður í Mosfellsbæ, f. 10.
september 1968, kvæntur Ólínu
Kristínu Margeirsdóttur, f. í
Grindavík 21. des. 1970. Börn
þeirra: a) Margeir Alex, f. 7. ágúst
1993, b) Jón Árni, f. 25. maí 1996,
og c) Elísabet Tinna, f. 21. febrúar
2003.
Haraldur lauk sveinsprófi í vél-
virkjun 1950 frá Landssmiðjunni,
hann var í Iðnskólanum í Reykja-
vík 1945–48 og lauk vélstjóranámi
frá Vélskóla Íslands 1952. Har-
aldur var vélstjóri á togurum Bæj-
arútgerðar Reykjavíkur 1952–56,
vélstjóri á Akraborg frá Borgar-
nesi 1956–64 og sölu- og tækni-
maður hjá Olíuverzlun Íslands
1964–81. Haraldur rak verkstæði
í eigin nafni 1981–84, var verk-
smiðjustjóri hjá Alpan hf. á Eyr-
arbakka 1984–95 og hefur síðan
rekið Vélsmiðjuna Svein ehf. í
Mosfellsbæ síðan árið 1993 ásamt
yngsta syni sínum, Haraldi Val.
Útför Haraldar verður gerð frá
Langholtskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
son skipstjóri í
Reykjavík, f. 7. apríl
1904, d. 27. febrúar
1941, og kona hans
Guðfinna Gísladóttir,
f. 26. nóvember 1903,
d. 21. september
1998. Börn Haraldar
og Valborgar eru: 1)
Lúðvík framkvæmda-
stjóri í Reykjavík, f.
30. maí 1954, sam-
býliskona Anna
Ragna Alexand-
ersdóttir, f. 3. október
1952. Börn Lúðvíks
með Unni Harðar-
dóttur eru a) Ingunn, f. 4. sept-
ember 1977, hún á eitt barn, b)
Haraldur, f. 31. jan. 1980, c) Val-
borg, f. 20. júní 1985, og d) Hörð-
ur, f. 18. jan. 1991. 2) Eiríkur
húsasmíðameistari í Mosfellsbæ, f.
8. júní 1956, kvæntur Báru Ólafs-
dóttur, f. 28. apríl 1956. Börn
þeirra: a) Anna, f. 28. des. 1977,
hún á eitt barn, og b) Gunnar, f.
12. maí 1983. 3) Guðfinna Elsa
bankastarfsmaður búsett í
Í minningunni um föður minn
þegar staldrað er við og hugsað til
baka.
Við systkinin vorum alin upp á
ástríku heimili þar sem foreldrar
okkar báru mikla virðingu hvort fyr-
ir öðru. Við héldum upp á fimmtíu
ára brúðkaupsafmælið þeirra í nóv-
ember í fyrra heima hjá Lúðvíki
bróður og þau voru svo hamingju-
söm saman. Umhyggjan í uppeldinu
endurspeglast í þeim minningum
þegar við vorum öll saman á laug-
ardagskvöldum heima í Álfheimum
að spila á spil. Við bræðurnir fet-
uðum fljótt í þau fótspor pabba að
hafa gaman af silungsveiði. Lang-
tímum saman dvöldumst við í sum-
arbústað afa og ömmu í landi Skála-
brekku við Þingvallavatn þar sem
við vorum duglegir að stunda veið-
arnar. Það voru skemmtilegir tímar,
við fjölskyldan fórum víða saman
um landið, stunduðum útivist og þó
sérstaklega veiðar og þá var pabbi
hrókur alls fagnaðar með öllum sín-
um skemmtilegu sögum. Hann var
alltaf reiðubúinn að leiðbeina mönn-
um sem minni reynslu höfðu í veið-
inni, hvar væri best að veiða og á
hvaða flugur, síðan var hann í aðal-
hlutverkinu að elda ofan í allan
mannskapinn því enginn eldaði sil-
unginn eins vel og hann.
Ég held að við systkinin séum öll
sammála um það að það eru forrétt-
indi að hafa átt svona góðan og um-
hyggjusaman pabba sem gerði aldr-
ei upp á milli okkar. Við systkinin,
tengdabörn, barnabörn og barna-
barnabörn missum mikið en mamma
þó meir og munum við styðja hana í
sorginni.
Megi góðu minningarnar um þig,
sem föður, vin og veiðifélaga, vera
með okkur.
Þinn sonur
Eiríkur.
Elsku pabbi. Rosalega sakna ég
þín mikið.
Við unnum saman hvern virkan
dag og oft um helgar og ef við vor-
um ekki að vinna hittumst við oft
heima hjá þér og mömmu eða að
minnsta kosti töluðum saman í síma.
Við unnum alltaf vel saman, bökk-
uðum hvor annan upp, sérstaklega
ef við færðumst of mikið í fang, og
þegar þið mamma fóruð utan var ég
oft hálf vængbrotinn og þá hækkaði
símareikningurinn oft mikið.
Það var sérstök reynsla sem ég
lenti í nóttina sem pabbi dó. Ég var
búinn að vera uppi á spítala allan
daginn ásamt systkinum mínum og
móður. Þetta var erfiður tími fyrir
okkur öll, það var sýnt hvert stefndi.
Um klukkan 23.30 fann ég að hend-
ur og fætur pabba voru að kólna. Ég
sat í stól við rúmið hanns, ég lagðist
hálfur yfir hann og hélt utan um
hann og þannig sofnaði ég. Bræður
mínir tveir sváfu í herberginu líka
en systir mín og mágur sváfu í öðru
herbergi og mamma frammi í setu-
stofu. Ólína eiginkona mín sat í stól
hinumegin við rúmið og las. Það var
rökkur í herberginu og slökkt
frammi á ganginum. Allt í einu
vaknaði ég við að herbergið upp-
ljómaðist.
Það var kveikt ljós og það flaug í
gegnum huga minn að það væri
læknir að koma inn.
Í sömu andrá vakti Ólína mig og
sagði að nú væri þetta að gerast og
ég ætti að vekja móður mína, ég fór
fram og sótti mömmu, þegar við
komum inn nokkrum mínútum
seinna var pabbi dáinn. Ég spurði
Ólínu hvort einhver hefði komið inn
og kveikt ljós, en hún sagði að svo
hefði ekki verið.
Var þetta þá ljósið sem talað er
um að fólk sjái þegar dauðinn kveð-
ur dyra, og sá ég það líka vegna þess
hve nálægt ég var pabba þegar
stundin kom?
Það er mikil sorg í hjarta mér
þegar ég kveð þig, pabbi, því þú
varst ekki bara pabbi heldur líka
besti vinur minn, veiðifélagi og
vinnufélagi.
Það er sorglegt að þú og nýfædda
dóttir mín, Elísabet Tinna, fenguð
ekki að kynnast betur.
Ég kveð þig með söknuð í hjarta
og flyt þér ástarkveðju frá Ólínu og
börnunum okkar, Margeiri Alex,
Jóni Árna og Elísabetu Tinnu.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. Sveinbjörn Egilsson.)
Þinn elskandi sonur,
Haraldur Valur.
Hinsta kveðja til tengdaföður.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Blessuð sé minning hans,
Bára Ólafsdóttir.
HARALDUR
LÚÐVÍKSSON