Morgunblaðið - 08.05.2003, Qupperneq 60

60 FIMMTUDAGUR 8. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Í MORGUNBLAÐIÐ 1. maí sl. ritar
þyrluflugmaðurinn Sigurður Ásgeirs-
son grein um frægan flugvöll í
Reykjavík. Flugvöllur þessi er fræg-
ur fyrir það að vera inni í miðri borg
og hefir um áratugaskeið hindrað
eðlilega þróun byggðar, auk þess að
hafa verið gerður í leyfisleysi og án
samþykktar skipulagsnefndar. Upp-
haf þessa flugvallar má rekja til fjórða
áratugarins þegar skipulagsyfirvöld
réðu ungan verkfræðing til þess að at-
huga hentugt flugvallarstæði fyrir
Reykjavík. Miðað við ríkjandi að-
stæður á þessum tíma þegar stærstu
vörubílar (FORD AA) báru eitt tonn
og ekkert annað en mannafl til að
moka, virtist þetta vænlegur kostur.
Verkfræðingurinn taldi upp nokkur
atriði sem voru m.a. ef einhver ætlaði
fljúgandi austur fyrir fjall þá væri
ekki hentugt að hafa völlinn á Sand-
skeiði eða fyrir sunnan Hafnarfjörð.
Bessastaðanes taldi hann reyndar
besta kostinn en sjóleiðin yfir Skerja-
fjörð væri erfið. Mikið moldrok þyrl-
aðist upp af melunum fyrir sunnan
Vatnsmýrina, með því að sá þarna
grasfræi væru slegnar tvær flugur í
einu höggi, kominn lendingarstaður
og moldrokið hamið. Verkfræðingur-
inn taldi þó að það sem mestu máli
skifti í þessu sambandi væri það að
gott byggingarland geymdist þar til
Reykvíkingar hefðu efni á því að
byggja almennilegan miðbæ. Sigurð-
ur segir í grein sinni að engum heil-
vita manni myndi detta í hug að taka
burt hafnaraðstöðu í Reykjavík. Þetta
hefir jú verið gert, nánast er hætt að
nota gömlu höfnina, sem fyrir nokkr-
um árum var stærsta verstöð landsins
og drjúgur hluti innflutnings kom þar
á land. Sama er með flugvöllinn, hann
var á sjötta áratugnum miðstöð
ódýrra ferða yfir Atlanshaf. Flug-
félagið flaug til helstu borga í Norður-
Evrópu og á tugi áfangastaða innan-
lands. Þetta var þá, nú eru aðrir
tímar, millilandaflugið farið til Kefla-
víkur og innanlandsflug allt minna í
sniðum. Nú eru komnar á markað
flugvélar sem geta athafnað sig á ör-
stuttum flugbrautum og þess vegna
óþarfi að vera með þennan heljarflug-
völl fyrir þetta takmarkaða innan-
landsflug. Svo spyr maður sig að því
hvers vegna við Reykvíkingar þurfum
að vakna kl. fimm til að fara í flug til
Kaupmannahafnar kl. átta. Ekki
þurfum við að vakna svo snemma ef
við ætlum til Akureyrar, eru þetta þó
bara tvær borgir á Schengen-svæð-
inu.
GESTUR GUNNARSSON,
tæknifræðingur,
Flókagötu 8, Reykjavík.
Flugvöllur
Frá Gesti Gunnarssyni:
Á HEIMILI mínu er þessar vik-
urnar slökkt á útvarpinu milli kl.
7.30 og 8.30 á morgnana. Áður
hlustuðum við á Rás 1, sem bauð
upp á klassíka tónlist og djass, en
hirtum ekki um alla „þjóðmálaum-
ræðuna“ á hinum rásunum. Nóg var
af henni samt og okkur fannst við
ekki utan gátta. Nú er þessi þjóð-
málaumræða komin inn á þann
tíma, þegar hægt var að drekka
kaffibolla, glugga í blöð og hlusta á
þægilega tónlist.
Margir hafa orðið til þess að mót-
mæla breytingu sem gerð var á
morgunútvarpi Rásar 1 fyrir
nokkru þegar hætt var að útvarpa
tónlist á umræddum tíma, en út-
varpsstjóri lýsir yfir því í Morg-
unblaðinu 1. maí sl. að ekki standi til
að breyta aftur, þrátt fyrir talsverð
mótmæli. Útvarpsstjóri skírskotar
til þess að hlustun á hinn nýja
fréttaþátt sé mikil og stefnt sé að
því að gera þetta að „kröftugum
dægurmálaþætti“, og það sem
keppt er að er aukin hlustun og
fleiri auglýsingar í samkeppni við
aðrar útvarpsstöðvar. Enda eru
auglýsingar drjúgur hluti hins nýja
morgunútvarps.
Þeir sem vilja rólega morgun-
stund áður en erill dagsins hefst
hafa nú þögnina eina. Hér hefur
Ríkisútvarpið brugðist. Ekki er
lengur í nein skjól að venda fyrir þá
sem vilja hlusta á klassíska tónlist í
morgunsárið, áður en dægurþrasið
skellur á. Einkaframtakið reyndi
um hríð af veikum mætti að reka
klassískar útvarpsstöðvar, en gafst
upp, og þegar Ríkisútvarpið er búið
að drepa þær af sér er ráðist gegn
dægurmálastöðvum.
Það er alvarleg spurning hvort
Ríkisútvarpið getur leyft sér að
beita slíkum aðferðum og þeim rök-
um sem útvarpsstjóri notar. RÚV
hefur föst afnotagjöld og á þess
vegna ekki að þurfa að standa í
stanslausum eltingaleik við hlust-
endur og dægurvinsældir. Ég hygg
að með málflutningi eins og þeim
sem útvarpsstjóri beitir, sé hann að
grafa stofnun sinni eigin gröf. Rök-
semdir þeirra sem vilja einkavæða
Ríkisútvarpið verða því sterkari
sem það gerir meira að því að keppa
beint við aðra miðla sem ekki njóta
sömu forréttinda. Og kannski er
þetta það sem að er stefnt, að af-
nema Ríkisútvarpið eða einkavæða
það.
Spurningar til útvarpsstjóra
Ég vil að lokum leyfa mér sem
greiðandi afnotagjalds að beina eft-
irfarandi spurningum til útvarps-
stjóra:
Væri hægt að biðja um þær stað-
tölur um hlustun sem hann vísar til?
Hvað kostar að útvarpa klassískri
tónlist í klukkutíma og hvað kostar
að vinna og útvarpa fréttaþætti af
sömu lengd?
Eða eru þetta viðskiptaleyndar-
mál?
KRISTJÁN ÁRNASON,
Tómasarhaga 21, Reykjavík.
Morgunþögn
Rásar eitt
Frá Kristjáni Árnasyni: