Morgunblaðið - 23.05.2003, Blaðsíða 3

spjöld“ þennan vetur. Ég gat
ekki annað en hrósað þeim, veif-
aði kladdanum og spurði svo
hver hefði mætt best í 12 ára
bekk. Svörin voru á ýmsa vegu,
en það kom á daginn að tveir
strákar mættu hvern einasta
dag: Halldór Jónsson, verkfræð-
ingur og forystumaður hjá
Knattspyrnusambandi Íslands,
og Hannes Tómasson pípulagn-
ingamaður, sem einnig er mikill
skíðamaður og hefur kennt á
skíðum í Noregi. Svo fór ég að
rifja upp hverjir hefðu náð gulli,
silfri og bronsi hvað varðar
námsárangur. Elmar Geirsson
tannlæknir var gullverðlaunahafi.
Kristín Geirsdóttir, kennari og
listmálari, náði í silfrið og Hall-
dór náði svo í bronsið. Til gam-
ans má geta þess að Halldór
hefði fengið gullið ef leikfimi og
sund hefðu ekki dregið hann nið-
ur. Elmar var aftur á móti mjög
hár í þessum greinum enda varð
hann síðar afreksmaður í knatt-
spyrnu. Hann lærði svo tannlækn-
ingar í Þýskalandi, en mig minnir
að það hafi verið ákveðið þegar
hann var tíu ára að hann yrði tann-
læknir!
Upp til hópa voru krakkarnir
mjög samviskusamir. Á þessum ár-
um var mikið lagt upp úr ljóðum, en
ljóðakunnáttu hefur því miður
hrakað almennt á seinni árum, enda
eru óhefðbundin ljóð ekki auðlærð.
Spaugilegt atvik er mér minnis-
stætt. Eitt sinn komu foreldrar,
sem áttu mjög samviskusama
stúlku í bekknum, til mín á for-
eldradag og höfðu mjög óvenjulega
kvörtun fram að færa. Hún var
þess eðlis að á fimmtudagsmorgn-
um, þegar ljóð voru tekin fyrir í
kennslunni, þá fengu þau hjónin
aldrei að sofa út því dóttirin kom
niður til þeirra um fimmleytið á
morgnana til að láta hlýða sér yfir.“
Ýmsar sögur rifjaðar upp
„Ég rifjaði upp sögur og ýmsa
þætti úr skólanum og það var mikið
hlegið. Smá atvik, sem tengdust
þessum krökkum og höfðu setið í
manni, fengu líf á ný.
Einn nemandinn varð til dæmis
ósáttur við það að ég setti þeim of
mikið fyrir heima og hann neitaði
að mæta. Pabbi hans hringdi í mig
og spurði hvort strákurinn mætti
ekki fara í annan bekk þar sem
væri minna að læra og ég sagði að
það væri í lagi mín vegna. Hann fór
svo í annan bekk og var þar í þrjá
eða fjóra daga. Þá hringdi mamman
í mig og sagði að þetta hefði nú ver-
ið meira ruglið í pabbanum. Nú
neitaði drengurinn algjörlega að
fara í skólann og vildi koma aftur í
F-bekkinn. Ég lét nokkra daga líða
og tók hann svo aftur þótt engin
fordæmi væru fyrir slíku. Eftir
þetta kvartaði strákur aldrei og
stóð sig með prýði. Þessi nemandi
mætti hér galvaskur um kvöldið og
við rifjuðum upp þennan atburð og
höfðum gaman af.“
Birgir lítur yfir bekkjarmyndina,
sem tekin var þegar krakkarnir
voru í 10 ára bekk, og ýmis fleiri
brosleg atvik rifjast upp. Í efstu röð
fyrir miðju er til dæmis Erlendur
Kristjánsson, deildarstjóri í
menntamálaráðuneytinu. Á mynd-
inni er hann ívið lægri en hinir
strákarnir en það er einfaldlega af
því að Erlendur situr á myndinni.
„Erlendur var svo hávaxinn að
hann hefði skagað upp úr myndinni
hefði hann staðið. Það kom stund-
um fyrir, þegar ókunnugt fólk kom
í skólann og mætti Erlendi á göng-
unum, að það hélt að hann væri
einn af kennurunum,“ sagði Birgir
og bætti því við að Erlendur hefði
mætt í hófið og flutt þar snjallt
ávarp eins og hans var von og vísa.
Virkilega skemmtilegt kvöld
Yfir tuttugu nemendur úr
F-bekknum mættu í hófið hjá
gamla kennaranum sínum. Í
þeim hópi voru Jóna Borg Jóns-
dóttir og Erling Sigurðsson og
voru þau sammála um að kvöldið
hefði verið einkar ánægjulegt og
vel heppnað. „Nokkrar af okkur
stelpunum hafa verið saman í
saumaklúbb alveg frá því við
vorum saman í Langholtsskól-
anum, en að öðru leyti hefur
hópurinn tvístrast í allar áttir og
því ánægjulegt að fá tækifæri til
að hittast svona mörg aftur eftir
öll þessi ár,“ sagði Jóna Borg.
„Já, það voru allir afar ánægðir
með þetta framtak Birgis að
kalla hópinn saman,“ bætti Er-
ling við. „Maður hefur auðvitað
hitt einn og einn á förnum vegi
og þá hefur oft verið rætt um að
koma hópnum saman, en það
hefur alltaf vantað frumkvæðið að
því að hrinda hugmyndinni í fram-
kvæmd þar til nú, að Birgir kennari
tók af skarið.“
Þau Jóna Borg og Erling voru
sammála um að einstakt trúnaðar-
samband hefði ríkt milli bekkjarins
og Birgis kennara. „Hann var bara
svo mikill vinur okkar og gerði svo
margt fyrir okkur. Hann fór með
okkur í ferðalög, stundum upp á sitt
eindæmi, hjálpaði okkur að safna
fyrir þessu með happdrætti og tók
þátt í mörgu með okkur af lífi og
sál. Auk þess var hann góður kenn-
ari.“ Þau Jóna Borg og Erling
sögðu að það hefði lífgað mjög upp
á kvöldið að Birgir hefði rifjað upp
ýmsar sögur og atvik, sem hefðu
komið upp á bak við tjöldin og eng-
inn vitað af fyrr en nú. „Þetta var
virkilega skemmtilegt kvöld og hóp-
urinn náði vel saman.“
F-bekkurinn ásamt Birgi kennara rúmum 40 árum síðar. Ekki eru þó allir veislugestir á þessari mynd því sumir
notuðu tækifærið og tóku myndir á eigin myndavélar.
Hjónin Birgir G. Albertsson og Edda Guðmundsdóttir á heimili sínu ásamt
nemendum úr gamla F-bekknum í Langholtsskóla.
Erlendur Kristjánsson, „stærsti strákurinn
í bekknum“, flytur þakkarávarp fyrir hönd
nemenda. Til hvorrar hliðar eru bekkjar-
bræðurnir og „Framararnir“ Halldór Jóns-
son og Elmar Geirsson.
DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. MAÍ 2003 C 3
Kringlunni, sími 588 1680.
Seltjarnanesi, sími 5611680.
tískuverslun
iðunn
Glæsilegt
úrval af
sumarfatnaði
svg@mbl.is

    



 


 


      


 !

mbl.isFRÉTTIR