Morgunblaðið - 27.05.2003, Blaðsíða 48

FÓLK Í FRÉTTUM
48 ÞRIÐJUDAGUR 27. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Vegna fjölda áskorana verður aukasýning á hinni
geysivinsælu afmælissýningu Halla og Ladda
Lau. 31. maí kl. 20
Lengi lifir í gömlum bræðrum!
Miðasala opin frá kl. 15-18. Símsvari allan sólarhringinn
loftkastalinn@simnet.is
TVÖ HÚS eftir Lorca
fim. 29. maí kl. 20
fös. 30. maí kl. 20
sun. 1. júní kl. 20
fim. 5. júní kl. 20
fös. 6. júní kl. 20 Síðasta sýning
AÐEINS ÞESSAR SÝNINGAR
552 1971 - nemendaleikhus@lhi.is
www.sellofon.is
mið 28. maí, LOKASÝNING Í NASA Í VOR,örfá sæti
lau 31. maí, ZÜRICH í SVISS; frumsýning
fim 5. júní kl. 21, SJALLINN AKUREYRI
lau 7. júní kl. 21, Félagsheimilið Blöndósi
sun 15, júní kl. 21, Hótel Borgarnes
Miðasala á Akureyri fer fram í Pennanum
Eymundsson Glerártorg.
Stóra svið
Nýja svið Þriðja hæðin
Miðasalan er opin frá kl. 13-18 og fram að sýningu sýningardaga. Sími miðasölu opnaður kl. 10 virka daga.
Fax 568 0383 - midasala@borgarleikhus.is
Miðasala 568 8000
PÍKUSÖGUR eftir Eve Ensler
Lau 31/5 kl. 20.
ALLRA SÍÐASTA SÝNING
Litla svið
RÓMEÓ OG JÚLÍA
e. Shakespeare í samstarfi við VESTURPORT
Mi 4/6 kl 20, Fi 5/6 kl 20, Fö 6/6 kl 20
ATH: SÍÐUSTU SÝNINGAR
LÚÐRSVEIT REYKJAVÍKUR - TÓNLEIKAR
ásamt Ólafi Kjartani Sigurðarsyni, Tatu Kantomaa og
Sigurbirni Ara Hróðmarssyni
Í kvöld kl 20
15:15 TÓNLEIKAR - POULENC HÓPURINN
Lau 31/5 kl 15:15 Ferðalög: Bergmál Finnlands
BÍBÍ OG BLAKAN - ÓPERUÞYKKNI
eftir Ármann Guðmundsson, Sævar
Sigurgeirsson og Þorgeir Tryggvason
í samvinnu við HUGLEIK
Lau 31/5 kl 20:00 - Lokasýning
SUMARÆVINTÝRI e. Shakespeare og
leikhópinn
Fi 29/5 kl 20
ATH: SÍÐASTA SÝNING
ÖFUGU MEGIN UPPÍ e. Derek Benfield
Su 1/6 kl 20, Fö 6/6 kl 20, Fö 13/6 kl 20
PÚNTILA OG MATTI e. Bertolt Brecht
Fi 29/5 kl 20
ATH: SÍÐASTA SÝNING
SÖNGLEIKURINN SÓL & MÁNI
eftir Sálina og Karl Ágúst Úlfsson
Fö 30/5 kl 20, Lau 31/5 kl 20
ATH: SÍÐUSTU SÝNINGAR
ALLIR Í LEIKHÚSIÐ - ENGINN HEIMA!
Borgarleikhúsið er fjölskylduvænt leikhús: Börn, 12 ára og yngri, fá frítt
í leikhúsið í fylgd með forráðamönnum.
Gildir á ÖFUGU MEGIN, PÚNTILA, SUMARÆVINTÝRI, MAÐURINN SEM.
GESTURINN e. Eric-Emmanuel Schmitt
Sunnudaginn 1/6 kl 20 - AUKASÝNING
MAÐURINN SEM HÉLT AÐ KONAN HANS
VÆRI HATTUR
eftir Peter Brook og Marie-Hélène Estienne
Fö 30/5 kl 20, SÍÐASTA SÝNING
PRIMAL Playstation 2
BANNAÐUR INNAN 12 ára
Framleiðandi SCEA.
LEIKURINN Primal hefst þar
sem djöfull nemur á brott söngvara
þungarokksveitar og slasar heitkonu
hans svo að hún liggur eftir í
dauðadái. Hún nær sér þó á endan-
um fyrir tilstilli smávaxinnar ufsa-
grýlu, Scree, sem telur hana á að
koma með sér inn í
annan heim þar
sem hún glímir svo
við ýmsar verur til
að frelsa kærast-
ann.
Grafíkin í Primal
er framúrskarandi
og sýnir vel að
hönnuðir eru að ná
mjög góðum tökum
á þeim möguleikum sem felast í
Playstation 2.
Sá sem spilar leikinn getur ýmist
stjórnað Jen eða Scree og skipt á
milli eftir því sem honum þykir
henta, enda kemst Jen sumt sem
Scree kemst ekki og öfugt.
Þó nokkuð sé um bardaga í leikn-
um er þó aðalvinna í að leysa ýmsar
þrautir, sumar ansi snúnar. Með tím-
anum öðlast Jem hæfileikann til að
breyta sér í aðrar djöfullegar verur
sem auðveldar henni að komast
áfram, en hún lærir líka ýmis fang-
brögð sem koma sér vel þó ekki sé
mikið um bardaga eins og áður er
getið. Scree drekkur svo í sig lífs-
kraft þess óþjóðalýðs sem Jen sigrar
og er því einskonar hleðslutæki; ef
hún er mædd og að niðurlotum kom-
in getur hún sótt orku sem hann hef-
ur geymt í skrokknum á sér.
Hægt er að geyma hvar sem er í
leiknum, sem er óneitanlega kostur,
og á leiðinni rekast Jen og Scree á
hlið sem hægt er að nota til að
stökkva á milli heimshluta til að flýta
fyrir, en heimur leiksins er gríðar-
lega stór og umfangsmikill. Ef eitt-
hvað er út á leikinn að setja þá er það
hve mikill tími fer í að þramma á
milli staða.
Árni Matthíasson
Tölvuleikir
Kærastinn
frelsaður
AÐSKILNAÐUR getur sjaldnast
reynst börnum heilsusamlegur ef
allt er eins og það á að vera en er
vafalaust ofnotuð afsökun fyrir
glappaskotum lífsins.
Borgin við sjóinn segir af þrem
ættliðum LaMarcaættarinnar sem
búa í skugga „synda feðranna“. Sá
elsti var tekinn af lífi í Sing Sing fyr-
ir morð. Vince (Robert De Niro) son-
ur hans, fékk að súpa seyðið af því í
uppvextinum á Long Beach, strönd-
inni sem myndin dregur nafn sitt af.
Þessi rómaða baðstrandarparadís
New Yorkbúa mun nú vera í grá-
myglulegri niðurníðslu, athvarf eit-
urfíkla og utangarðsmanna. Vince
sem í upphafi myndarinnar er frá-
skilinn, miðaldra einfari í lögreglu
New York borgar, er sendur ásamt
félaga sínum (George Dzundza), að
rannsaka morð í gamla hverfinu
sínu. Honum til skelfingar berast
böndin að Joey (James Franco), tví-
tugum syni hans sem Vince hefur lít-
ið sinnt frá erfiðum tímum skilnaðar-
ins. Aðstæðurnar hjá Joey sverja sig
í ættarsöguna; hann er illa farinn af
eiturlyfjaneyslu og getur lítið sinnt
kærustunni og ungum syni.
Hér er allt í rúst: Gamla glæsi-
hverfið, mannlífið, vonirnar, framtíð-
in og engu líkara en óafmáaanleg
bölvun hvíli yfir LaMarcafólkinu.
Myndin mun vera að nokkru leyti
byggð á sönnum atburðum sem voru
mun hráslagalegri, en Hollywood
hefur tekið á raunveruleikanum með
sínum fínlegu silkihönskum. Myndin
er vissulega átakanleg raunasaga en
ristir ekki djúpt og látið er glitta í
ljúfan endi hennar í lokaatriðinu.
Viðfangsefnið er magnað og há-
dramatískt. Aðalpersónan lögreglu-
maður sem er faðir í
leit að syni sínum sem
væntanlega er morð-
ingi og óbótamaður.
Umhverfið tónar hár-
rétt við innihaldið og
leikurinn er yfir höfuð
magnaður enda
margir gæðaleikarar
á ferð. De Niro skilar
langmæddri löggunni
vel frá sér uns kemur
að lokaviðskiptum
feðganna og leitinni
lýkur í hrörlegri
byggingu í gamla
gleðihverfinu. Fran-
ces McDormand er í sama gæða-
flokki og ánægjulegt að fá að sjá
þessa hæfileikaríku stórleikara sam-
an þó svo að persona McDormand
hafi furðu lítil áhrif á gang sögunnar.
Það er einnig sögulegt að sjá þá De
Niro og Dzundza saman eftir öll árin
sem liðin eru síðan þeir sigruðu
heiminn ásamt samverkafólki sínu
öllu í The Deer Hunter (’78). Lu-
Pone, sem fyrrverandi eiginkona
Vince og hin efnilega Dushku, skilja
báðar eftir sig spor í mynd sem þrátt
fyrir allt, skilur lítið eftir sig. James
Franco nær ekki að kveikja bráð-
nauðsynlega samúð áhorfenda með
ógæfumanninum Joey. Hann virðist
takmarkaður leikari og illa skrifað
hlutverk hjálpar ekki upp á sakirnar.
Þrátt fyrir dramatíkina er það því
kvikmyndatakan og notkun töku-
staðanna sem stendur upp úr mynd-
inni um rústirnar við sjóinn.
Rústirnar
við sjóinn
KVIKMYNDIR
Laugarásbíó, Regnboginn,
Borgarbíó Akureyri.
Leikstjóri: Michael Caton-Jones. Handrit:
Ken Hixon. Kvikmyndatökustjóri: Karl
Walter Lindenlaub. Tónlist: John Murphy.
Aðalleikendur: Robert De Niro, Frances
McDormand, James Franco, Eliza
Dushku, William Forsythe, Anson Mount,
George Dzundza, Patti LuPone. 108 mín-
útur. Warner Brothers. Bandaríkin 2002.
Borgin við sjóinn
Faðir og sonur. Robert De Niro og
James Franco í hlutverkum sínum.
Sæbjörn Valdimarsson
BANDARÍSKAR háskólamyndir
eru eiginlega þjóðflokkur út af fyrir
sig. Sá þjóðflokkur er reyndar ein-
göngu skipaður karlmönnum og
samkvæmt heimsmynd þeirra er er
kvenfólk einhver fjarlægur þjóð-
flokkur sem býr hinum megin við
ána. Daglegt líf í þessum þjóðflokki
snýst síðan um það að drekka mjöð
og komast yfir ána til meðlima hins
þjóðflokksins, sem allir líta nokkur
veginn eins út og hafa eiginlega eng-
an persónuleika.
Gamanmyndin Af gamla skólan-
um er útúrsnúningur af þessari kvik-
myndagrein en sver sig þó áður en
yfir lýkur dyggilega í þjóðflokkinn.
Þar segir af þremur vinum sem náð
hafa fertugsaldri og lenda í mikilli
tilvistarkreppu. Mitch (Luke Wil-
son) fer þó einna verst út úr krepp-
unni, því hjónaband hans hrynur dag
einn þegar hann kemur snemma
heim úr vinnunni og finnur nokkra
ókunna bólfélaga í rúmi eiginkonu
sinnar. Mitch leigir sér ódýrt hús á
háskólasvæði bæjarins og vakna þá
gamlar minningar í brjósti bestu
vina hans, þeirra Franks (Will Ferr-
ell) og Beanies (Vince Vaughn). Þeir
minnast gömlu góðu daganna þegar
lífið snerist einvörðungu um það að
drekka mjöð og komast yfir ána/
kvenfólk en ekki að vera giftur og
fara í vinnuna á hverjum degi. Fyrr
en varir eru Frank og Beanie hálf-
fluttir inn til Mitch og hafa stofnað
strákaklúbb (fraternity) í anda
bandarískra háskóla. En ólíkt öðrum
slíkum klúbbum er þeirra ekki skip-
aður upprennandi valda- og vel-
gengnisspjátrungum heldur alger-
um ræflum sem líklegast ekkert
mun verða úr. Eftir að hafa slett ær-
lega úr klaufunum, finna vinirnir
þrír sig þó aftur, og halda hver til
síns heima.
Það er hálf undarlegur tónn í þess-
ari gamanmynd, sem rambar á
mörkum þess að vera annars vegar
írónísk í garð þeirrar sögu sem sögð
er, og að taka hana alvarlega. Og það
er þessi óákveðni sem verður til þess
að leikstjóranum bregst bogalistin
með að búa til skondna gamanmynd
úr þeim aðstæðum sem lagt er upp
með. Hugmyndin er alls ekki afleit
og er það hinn hálf gráglettni tónn
sem kemur upp annað slagið sem
gerir myndina þess virði að fylgjast
með til enda. Þeir Wilson, Ferrell og
Vaughn eiga allir sína takta en þegar
kemur að atriðum á borð við það
þegar Ferrell hleypur nakinn um
götur bæjarins, gellurnar streyma
að og feitabollan í hópnum undir-
gengst niðurlægjandi „limlestingar“,
hrapar myndin niður á plan þjóð-
flokksins alræmda og situr þar að
lokum föst.
Það er aldrei of seint að hlaupa af sér hornin…
Aftur til gelgjuáranna
KVIKMYNDIR
Háskólabíó, Laugarásbíó
Leikstjórn: Todd Philips. Handrit: Todd
Phillips, Scot Armstrong. Aðalhlutverk:
Luke Wilson, Will Ferrell, Vince Vaughn,
Ellen Pomero, Jeremy Piven, Craig Kil-
born, Juliette Lewis. Lengd: 90 mín.
Bandaríkin. Dreamworks, 2003.
Old School / Af gamla
skólanum Hildur Loftsdóttir
AUGLÝSINGADEILD
netfang: augl@mbl.is eða sími 569 1111