Morgunblaðið - 01.06.2003, Blaðsíða 2
Sælkeri á sunnudegi
Steingrímur Sigurgeirsson
2 B SUNNUDAGUR 1. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
ÁSTRALSKI víniðnaðurinn byggist fyrstog fremst á fyrirtækjum og vörumerkj-um fremur en einstaklingum. Það er þó
einn og einn Ástrali er hefur mótað áströlsk vín
fremur en aðrir. Ef nefna ætti þá fimm Ástrala
er skipt hefðu mestu máli í því að koma ástr-
ölskum vínum á framfæri utan heimalandsins er
líklegt að Peter Lehmann yrði á listum flestra.
Þessi þýskættaði vínbóndi frá Barossa-dalnum í
Suður-Ástralíu hefur gert meira en flestir þegar
kemur að því að koma Ástralíu á kortið. Það
þarf ekki að smakka mörg vín frá Lehmann til
að átta sig á því hvers vegna vínin hans eru jafn
vinsæl og raun ber vitni. Flest þessara vína eru
fáanleg í vínbúðum ÁTVR en önnur á veit-
ingastöðum og er þá hægt að sérpanta.
Líkt og alltaf tekur einkunn vínanna einnig
mið af verði, það er hversu vel þau standa sig í
sínum verðflokki.
Lehmann Eden Valley Riesling 1999 er farið að
sýna aldur en ber sig samt ótrúlega vel miðað
við þriggja ára ástralskan Riesling, engin
þreytumerki, einungis þroskamerki. Sætur
ávöxtur, ávaxtasíróp og mikil steinolía. Sætt í
nefi, fremur þurrt í munni, mikið af steinefnum
og Riesling-einkennum. 17/20
Peter Lehmann Sémillon 2001 er hins vegar ungt
og þróttmikið vín, þykkur ávöxtur, sítrus, sæt
vanilla, milt og feitt, þægilegt og aðgengilegt.
Kostar 1.290 krónur.16/20
Ekki mjög ósvipað er Peter Lehmann Barossa
Chardonnay 2001. Þetta er skólabókardæmi um
ástralskan chardonnay. Ávöxtur, ávöxtur,
ávöxtur og mestallur frá hitabeltinu. Van-
illusykur og léttleiki. Kannski of mikið nammi
fyrir minn smekk, þetta er ekki hvítvín fyrir þá
sem kunna fremur að meta stífleika Chablis eða
þurfa að rýna í hinn flókna en heillandi heim
hvítra Búrgundarvína. Létt vín til að njóta og
flott sem slíkt. Kostar 1.610 krónur. 16/20
The Weighbridge Peter Lehmann 2001 Chardonnay.
Flottur, ferskur Ástrali, klassískur ilmur. Ilm-
urinn ljúfur og bragðið kemur sterkt inn, fín
víngerð. Ávöxtur ágætlega þroskaður og mikill.
Sérpöntun. 17/20
Lehmann Eight Song Shiraz er vín sem ég hef
fjallað um áður en kemur alltaf á óvart. Það
þróast og þroskast og býður sífellt upp á eitt-
hvað nýtt. Þykkur og sultukenndur ilmur, te,
krydd, súkkulaði og vanilla og karamella. Í
munni þykkt, kryddað og djúpt. Yndislegur
Shiraz í alla staði. 18/20
Peter Lehmann Barossa Shiraz 2001 Þetta er eitt
vinsælasta vínið frá Lehmann. Í nefi vanilla og
ávaxtakrem, þykk og sæt áferð, og á köflum fer
ilmurinn út í krydd og myntu. Í munni þykkt,
ávöxturinn þroskaður og sviðin eik kemur í
gegn. Kostar 1.490 krónur. 17/20
Peter Lehmann Seven Surveys 1999 er blanda úr
nokkrum suður-frönskum þrúgum í anda þessa
frábæra suður-ástralska framleiðanda. Dökkt
og heitt, lakkrís, tjara og sviðinn viður í bland
við sultukenndan og sætan ávöxt þar sem sætan
nær aldrei yfirhendinni. Flott og glæsilegt vín í
alla staði á mjög góðu verði. Kostar 1.390 krón-
ur. 18/20
Eight Song Shiraz er enn eitt skrefið upp á við í
Shiraz-vínunum hjá Lehmann. Þykk sulta,
kirsuber, plómukompott og kaffi. Djúpt í lit sem
bragði, algjörlega hnökralaust. 18/20
Clancy’s 2000 er annað rauðvín frá Lehmann
sem nánast fær mann til að slefa. Hér eru það
Shiraz, Cabernet Sauvignon, Merlot og Cab-
ernet Franc sem leika sér saman. Ávöxturinn
þéttur og þroskaður, sólber og bláber í bland við
eik og súkkulaði. Í munni mjúkt sem flauel, að-
gengilegt en allstórt. Kostar 1.760 krónur. 18/20
Lehmann Stonewell Shiraz 1996. Það er erfitt að
sjá hvað maður getur farið fram á meira í Shiraz
frá Ástralíu, þvílíkt sælgæti. Þykkur, samþjapp-
aður, ávextir, sultan, kaffi, súkkulaði. Þetta er
allt þarna og það í þvílíku magni að það er engu
lagi líkt. Þrátt fyrir það er vínið mjúkt, aðgengi-
legt og hver sem er ætti að geta notið þess.
Kostar 3.490 krónur. 20/20
Mentor 1997 er samt líklega eftir sem áður mitt
uppáhaldsvín frá Lehmann. Þetta er blanda úr
Bordeaux-þrúgunum Cabernet Sauvignon og
Merlot en einnig Malbec og Shiraz. Samruni
þeirra er fullkominn. Stórt vín og glæsilegt, í
fyrstu mikil eik, feit og vanillumikil, ávöxturinn
þykkur og djúpur, vínið hefur hörku en jafn-
framt mýkt. Þarna eru sólber og plómur, jafnt
sem súkkulaði og kaffi. Yndislegt. Kostar kr.
3.090 og er hverrar krónu virði. 19/20
Vín
S t e i n g r í m u r S i g u r g e i r s s o n
Morgunblaðið/Árni Torfason
Meistari
Lehmann
ÞAÐ þótti mörgum þaðvera djarfur leikur er þauGuðvarður „Guffi“ Gísla-son og Guðlaug Halldórs-dóttir opnuðu staðinn
Apótek Bar-Grill á horni Austur-
strætis og Pósthússtrætis í því hús-
næði er eitt sinn hýsti Reykjavík-
urapótek. Það segir líklega mikla
sögu um hversu vel hefur til tekist
að þegar talað er um Apótekið er
það líklega veitingahúsið, en ekki
einhver lyfjabúð, sem er það fyrsta
sem mörgum dettur í hug.
Sérstaða Apóteksins á sínum
tíma var stærðin og nútímaleg
hönnunin. Þetta er staður í anda
fjölmargra veitingastaða í stór-
borgum vestan hafs og austan þar
sem innréttingar eru stílhreinar og
maturinn samsuða sígildrar
franskrar matargerðar og austur-
lenskra áhrifa.
Á heildina litið hefur Apótekið
staðið sig vel. Yfirbragð staðarins
hefur staðið tímans tönn (tíminn líð-
ur hratt í þessum bransa) og það er
yfirleitt gaman að koma þangað inn.
Best nýtur staðurinn sín um helgar
þegar mikið er um að vera. Þetta er
stemmningstaður og þegar setið er
við flest borð eru fáir staðir sem
geta keppt við Apótekið um and-
rúmsloft. Þetta er ekki einungis
staður þangað sem fólk kemur til að
snæða heldur ekki síður til að sýna
sig og sjá aðra. Þannig hefur það
verið frá fyrsta degi.
Þá er virðingarvert hjá Apótek-
inu að hafa opið í hádeginu. Matseð-
illinn þá er ódýr og góður og fyrir
áhugamenn um sushi eini staðurinn
(eftir því sem ég kem næst) þar sem
nú er hægt að snæða sushi í hádeg-
inu.
En veitingastaðir snúast ekki ein-
göngu um stemmningu. Þeir eru
þegar upp er staðið matsölustaðir.
Maturinn í Apótekinu hefur verið í
hægri en stöðugri þróun. Hann hef-
ur ekki endilega orðið betri, mér
sýnist „standardinn“ vera nokkurn
veginn sá sami og þegar staðurinn
var opnaður (sem er alls ekki
slæmt). Hins vegar hefur margt
breyst og tekið mið af viðbrögðum
og væntingum gesta og tísku-
straumum í ríkjunum í kringum
okkur. Stærsta breytingin er hins
vegar líklega sú að Apótekið sker
sig ekki lengur úr. Það var á sínum
tími boðberi nýrra strauma, en það
sem einu sinni þótti nýtt verður
hefðbundið í dag. Apótekið er áfram
gott, en það kemur ekki lengur á
óvart.
Hörpuskel með chili og kavíar-
kremi (1.440 krónur) var eins konar
gratín, þar sem hörpufiskurinn
hafði fengið að malla í sósunni.
Tómatur, rjómi og ostur voru fyr-
irferðarmeiri í bragði en chili og
kavíar í þessum rétti sem heillaði
mann nú ekki upp úr skónum.
Það gerði hins vegar túnfisks
„brochette“ og „tartar“ með sýrðum
„wasabi“-rjóma og sojasírópi (1.440
krónur). Túnfiskurinn á grill-
sprjótinu var sesamhjúpaður, alveg
hæfilega eldaður og myndaði gott
mótvægi við hráan fiskinn í „tart-
arinu“. Sósurnar báðar spiluðu vel
með og sjónræn framsetning rétt-
arins var mjög glæsileg.
Aðalréttirnir tveir vöktu sömu-
leiðis misjafna lukku. Saltfiskur
með kartöflumús, kardimommusósu
og beikoni (2.700 krónur) hefði mátt
vera „fókuseraðri“. Fiskurinn sjálf-
ur var glæsilegur en á mörkum þess
að vera of útvatnaður, músin bragð-
dauf og það fór ekki mikið fyrir
kardimommusósunni. Þá hefði sjálft
beikonið mátt vera betra og meira
afgerandi að mínu mati ef það hefði
átt að lyfta réttinum upp.
Grillaðar grísalundir með sterkri
jarðhnetusósu og „pavé“-kartöflum
voru hins vegar fínar. Það var helst
að sjálfar lundirnar voru ofeldaðar
fyrir minn smekk. Ég er ekki að
fara fram á blóðugar lundir en það
hefði mátt stytta eldunartímann
nokkuð án þess að stofna heilsu
minni í hættu. Jarðhnetusósan var í
suðaustur-asískum „satay“-stíl, en
kannski ekki ýkja „sterk“. Rjóma-
eldaðar kartöflurnar og fennel-
maukið ofan á þeim gerðu þetta að
góðri heildarmynd.
„Créme Brulée“ (1.290 krónur)
hefur verið á eftirréttaseðli Apó-
teksins frá upphafi ef mér skjátlast
ekki og það hafa orðið stórstígar
framfarir við lögun þess. Það var
gott í byrjun en verður varla mikið
betra en það er nú. Vanillu-„brulée“
var nær fullkomið og engifer- og
súkkulaði-„brulée“ sömuleiðis ein-
staklega vel heppnað. Plómusultan
með var hins vegar lítið notuð.
Súkkulaði „tart“ með vanilluolíu
ásamt balsamínu-karamelluís (1.390
krónur) var ágætur eftirréttur.
Súkkulaðikakan sjálf mjög góð en
ísinn sæmilegur og hefðbundin. Aft-
ur hefði mátt vera meiri kraftur í
bragðinu.
Þegar upp er staðið er alltaf
skemmtilegt að koma í Apótekið.
Umhverfið er eitt hið besta sem
nokkur veitingastaður býður upp á
hér á landi og maturinn veldur nær
aldrei vonbrigðum þótt hann komi
manni ekki oft á óvart.
Morgunblaðið/Árni Torfason
Matur
S t e i n g r í m u r S i g u r g e i r s s o n
Alþjóðlegt
Apótek
Apótekið, Austurstræti 16. Pönt-
unarsími 575 7900. Heimasíða:
www.veitingar.is
Andrúmsloft: Stór, opinn, alþjóðlegur
og nútímalegur matsalur. Góð
stemmning um helgar, staður til að
sýna sig og sjá aðra ekki síður en til
að snæða.
Þjónusta: Vinaleg og þokkalega skil-
virk. Við fengum hins vegar ekkert
brauð eins og fólkið á borðunum í
kringum okkur.
Verð: Forréttir: 950—1.695 kr.
Sushi: 280 kr. bitinn
Aðalréttir: 2.200—4.550 krónur
Mælt með: Sushi, húsvíninu og tún-
fiskréttum.
Vínlisti: Vínin á vínlista Apóteksins
eru vel valin en verðlag er nokkuð
hátt. Húsvín frá Vestur-Ástralíu
kom skemmtilega á óvart.
Apótekið
Einkunn
Viðunandi
Góður
Mjög góður
Frábær
Afburða veitingastaður
Einkunnagjöf byggist á mati á þjónustu,
húsnæði, vínlista og mat, að teknu tilliti
til verðlags.
Einkunnagjöf vína byggist á heild-
stæðu mati á gæðum, uppruna-
einkennum og hlutfalli verðs og
gæða. Vín getur fengið að hámarki
20 stig í einkunn. Ef um mjög góð
kaup er að ræða er vínið merkt með buddu.