Morgunblaðið - 04.06.2003, Blaðsíða 7

SMÁÞJÓÐALEIKAR Á MÖLTU
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. JÚNÍ 2003 B 7
Þær stöllur voru hlédrægar endavissu þær ekki nákvæmlega
hvar þær standa samanborið við
aðrar konur í keppn-
ini. „Strákarnir
segja að við eigum
mikla möguleika á
að ná í verðlaun, en
við vitum ekki hvort það er rétt eða
ekki,“ segir Ingibjörg og neitaði því
að einhver spenningur væri kominn
í hana. „Við keppum ekki fyrr en á
fimmtudaginn og það er allt of
snemmt að fara að stressa sig yfir
því strax.“
Hver keppandi um sig skýtur 60
skotum í undankeppninni og átta
bestu komast í úrslit þar sem
spennan getur oft verið mikil því
hver og einn fær eitt skot, síðan er
tilkynnt hvernig staðan er, síðan
skjóta allir öðru skoti og staðan at-
huguð og þannig er haldið áfram
þar til allir hafa skotið tíu skotum.
Þarna segja skotmenn að reyni
virkilega á taugarnar og nefna sem
dæmi að Guðmundur Kr. Gíslason,
sem er sá eini í landsliðinu sem hef-
ur áður keppt á Smáþjóðaleikum,
hafi skotið sig upp í bronsverðlaun
með síðasta skotinu á síðustu leik-
um. Guðmundur og Anton Konráðs-
son keppa í loftskammbyssu en í
leirdúfuskotfimi keppa þeir Hilmar
Árnason og Pétur Guðmundsson.
„Ég byrjaði í þessu til að verða
betri í veiðinni,“ segir Pétur en Ant-
on segist aldrei hafa drepið neitt,
hann hafi bara fengið áhuga á að
skjóta í mark og það sé það eina
sem hann geri með byssu.
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Lögreglumennirnir Kristína Sigurðardóttir og Ingibjörg Ásgeirsdóttir með skotvopn sín.
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Skotmennirnir Pétur Gunnarsson og Anton Konráðsson.
Skyttur tvær
úr lögreglunni
SEX íslenskar stórskyttur eru mættar til leiks á Möltu, fjórir karlar
og tvær konur og er þetta í fyrsta sinn sem kvennalandslið í skot-
fimi tekur þátt í keppni. Kristína Sigurðardóttir og Ingibjörg Ás-
geirsdóttir, sem keppa báðar með loftskammbyssu, mynda kvenna-
landslið Íslands. Þær eru báðar í lögreglunni í Reykjavík og segjast
fyrst hafa skotið úr byssu þegar þær hófu störf sem lögreglumenn
og við það hafi áhuginn kviknað.
Skúli Unnar
Sveinsson
skrifar
frá Möltu
ÞAÐ er rólegt lífið hjá þeim Hilmari Árnasyni
og Pétri Gunnarssyni, sem taka þátt í leir-
dúfuskotfimi á Smáþjóðaleikunum á Möltu.
Þeir félagar keppa ekki fyrr en á föstudag og
laugardag, en fá samt sem áður ekki að æfa
sig á skotsvæðinu fyrr en á fimmtudag. Þeir
hafa því lítið fyrir stafni á meðan þeir bíða eft-
ir að fá að keppa en framkvæmdaraðilar Smá-
þjóðaleikana sjá sér ekki fært að leyfa skot á
leirdúfur á sama tíma og keppt er með loft-
skammbyssu á skotsvæðinu. Hilmar og Pétur
sögðu við Morgunblaðið að þetta fyr-
irkomulag væri fyrir neðan allar hellur og að
engin truflun væri frá leirdúfuskotmönnum
fyrir aðra keppendur. Þeir félagar hafa því
sleikt sólina við sundlaugarbakkann og notað
tímann við hugarþjálfun undir stjórn Einars
Gylfa Jónssonar, sem er sálfræðingur íþrótta-
hópsins.
Skyttur fá ekki
að æfa
TENNISSYSTURNAR Rakel og Re-
bekka Pétursdætur voru við æfingar
þegar Morgunblaðið hitti þær að máli,
áður en sjálf keppnin hófst. Þær eru
ekki gamlar, Rakel 22 ára og Rebekka
15, en rétt að verða sextán ára og er
hún yngsta stúlkan frá Íslandi sem
keppir á Smáþjóðaleikunum að þessu
sinni. Þrátt fyrir að vera ungar hafa
þær verið lengi í tennis, Rakel í ellefu
ár en Rebekka í níu – byrjaði sex ára.
„Við byrjuðum að æfa tennis þar
sem mamma stundaði tennis og pabbi
fór einnig að æfa. Það varð til þess að
við fórum einnig að æfa. Bróðir okkar
spilaði einnig um tíma, en hann leggur
nú áherslu á knattspyrnuna,“ segir
Rakel.
Rebekka tekur undir þessi orð eldri
systur sinnar og bætir við að þær
hafi báðar verið í öðrum íþróttum.
„Ég var bæði í fótbolta og frjálsum
– æfði aðallega langstökk og
spretthlaup, en svo kom að því að
ég varð að velja og það var erfitt.
Ég valdi tennisinn.“
Þær voru sammála um að það
væri svolítill munur að spila hér á
Möltu og að spila heima, sér-
staklega vegna þess að heima æfa
þær langmest á gervigrasi en á
Möltu er leikið á hörðum velli,
nokkurs konar malbiki. „Við erum
orðnar dálítið spenntar fyrir fyrsta
leik og markmiðið hjá okkur er í
fyrstu að vinna fyrsta leikinn þann-
ig að maður fái annan leik,“ sögðu
þær systur.
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Rebekka og Rakel kunna vel við sig á Möltu.
Tennissysturnar Rebekka
og Rakel á ferðinni
ÍSLENSKA karlalandsliðið í blaki
tapaði fyrsta leik sínum á mótinu
en liðið tapaði 3:0 fyrir San Mar-
ínó, sigurvegurum á síðustu Smá-
þjóðaleikum. Vegna slakrar
frammistöðu blakliðsins á síðustu
leikum fær það tvö sterkustu liðin í
upphafi þessa móts, Kýpurbúa í
dag en þeir hafa venjulega verið
með sterkasta liðið í blaki karla.
Blak karla fer fram í gömlu
fangelsi sem búið er að breyta í
íþróttahús, virðuleg bygging sem
minnir þó alls ekkert á íþróttahús
þegar komið er að því. Fyrsta hrin-
an í gær endaði 15:25 eftir að Ís-
land hafði verið undir allan tím-
ann. Í næstu snerist dæmið við,
Íslendingar voru yfir allan tímann,
eða allt þar til á síðustu sekúndu
þegar hinir höfðu betur, 26:28. Síð-
ustu hrinan tapaðist síðan 13:25.
Íslenska liðið lék á köflum mjög
vel í gær, sérstaklega í annarri
hrinu þar sem Matthías Haralds-
son lék mjög vel í stöðu fríherja,
kom boltanum alla jafna vel fram á
uppspilarann sem átti þá auðveld-
ara með að vinna úr þeim boltum
sem komu. Í fyrstu hrinu gekk
þetta illa og uppspilið var þá slakt
og sóknirnar máttlausat eftir því.
Annars var þjálfarinn Vignir Hlöð-
versson besti maður liðsins í þess-
um leik, yfirvegaður og útsjón-
arsamur og hefur í heiðri það sem
honum eldri menn höfðu stundum
á orði um skelli, að þeir þyrftu
ekki alltaf að vera fastir.
Karlaliðið tapaði fyrsta blakleiknum