Morgunblaðið - 08.06.2003, Qupperneq 32

MINNINGAR
32 SUNNUDAGUR 8. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Sími 551 3485 • Fax 551 3645
Áratuga reynsla í umsjón útfara
Önnumst alla þætti
Davíð Osvaldsson
útfararstjóri
Sími 896 8284
Eyþór Eðvarðsson
útfararstjóri
Sími 892 5057
Vaktsími allan sólarhringinn
Útfararþjónustan ehf.
Stofnuð 1990
Rúnar Geirmundsson
útfararstjóri
Sími 893 8638
Komum heim til aðstoðar
við undirbúning
útfarar sé þess óskað
Sími 567 9110
www.utfararstofan.is
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
VILHELMÍNA SÆMUNDSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
andaðist föstudaginn 30. maí.
Útför hennar fer fram frá Áskirkju þriðjudaginn
10. júní kl. 13.30.
Guðjón Guðmundsson,
Sæunn Guðjónsdóttir, Reynir Brynjólfsson,
Birgir Guðjónsson, Ingibjörg Magnúsdóttir,
Guðmundur Heiðar Guðjónsson, Halldóra Sigurðardóttir,
Björn Guðni Guðjónsson, Hulda Ragnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur faðir okkar og bróðir,
GUÐMUNDUR KRISTJÁNSSON,
Stórholti 26,
lést á Landspítala Fossvogi fimmtudaginn
5. júní.
Ragnar Kristján Guðmundsson,
Kolbrún Guðmundsdóttir,
Guðný Helga Guðmundsdóttir,
Guðlaug Alda Kristjánsdóttir.
HANNES VALDIMARSSON
hafnarstjóri í Reykjavík,
Huldulandi 20,
sem lést mánudaginn 2. júní, verður jarð-
sunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík fimmtu-
daginn 12. júní nk. kl 13.30
María Þorgeirsdóttir,
Júlíus Valdimarsson, Rannveig Haraldsdóttir,
Garðar Valdimarsson, Brynhildur Brynjólfsdóttir,
Þórður Valdimarsson, Þóra Sigurbjörnsdóttir,
bræðrabörn og bræðrabarnabörn.
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
INGÓLFUR FINNBOGASON
húsasmíðameistari,
Viðjugerði 12,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni miðviku-
daginn 11. júní kl. 15.
Soffía Ólafsdóttir,
Björg Ingólfsdóttir,
Ágústa Ingólfsdóttir,
Ólafur Ingólfsson, Bjarghildur Jósepsdóttir,
Hrafnhildur Ingólfsdóttir, Magnús Magnússon,
Finnbogi Ingólfsson, Kristín Birna Jakobsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Útför ástkærrar eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður, ömmu, dóttur, systur
okkar, mágkonu og tengdadóttur,
VILBORGAR ÞORFINNSDÓTTUR
kennara,
Fjóluhvammi 11,
Hafnarfirði,
fer fram frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði þriðju-
daginn 10. júní kl. 13.30.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hennar, er bent á Heimahlynningu Krabbameinsfélagsins, Skógarhlíð 8.
Skúli Valtýsson,
Þorfinnur Skúlason, Kristrún Halla Helgadóttir,
Halldóra Skúladóttir, Erlendur Stefánsson,
Embla Þorfinnsdóttir,
Þorfinnur Tómasson,
Hjördís Þorfinnsdóttir, Agnar Pétursson,
Kristín Þorfinnsdóttir, Kristinn Pálsson,
Halldóra Skúladóttir.
✝ GuðmundaHannesína Helga
Guðmundsdóttir
fæddist á Ísólfsskála
hinn 12. júlí árið
1918. Hún lést á
hjartadeild Land-
spítalans hinn 23.
maí síðastliðinn.
Foreldrar Guð-
mundu voru Agnes
Jónsdóttir, f. 3.12.
1876, d. 18.6. 1968,
og Guðmundur Guð-
mundsson, f. 19.1.
1884, d. 20.6. 1977.
Alsystkini Guð-
mundu eru Valgerður, f. 6.5. 1912;
Sólrún, f. 9.12. 1913 d. 16.10.
2001;Sigrún, f. 9.5. 1916; Jón, f.
4.6. 1921; og Ísólfur, f. 12.10. 1922,
d 3.7. 1994. Sammæðra hálfsystk-
Sigrúnu, f. 26.9. 1950, eiginmaður
hennar er Eiríkur Hjartarson frá
Hvammstanga, f. 19.1. 1941. Sig-
rún og Eiríkur eiga þrjú börn;
Helgu Þóru líffræðing, f. 16.12.
1970, sonur hennar er Hlynur
Gunnarsson, f. 11.9. 2000; Ingi-
björgu sjávarútvegsfræðing, f.
15.3. 1972; og Guðmund Hrein,
nema við Vélskóla Íslands, f. 23.7.
1982.
Guðmunda ólst upp á Ísólfsskála
í Grindavíkurhreppi. Hún stundaði
frá ungum aldri ýmis sveitastörf í
Grindavík og nágrenni. Árið 1941
gifti Guðmunda sig og skömmu
síðar stofnuðu hún og eiginmaður
hennar heimili sitt þar sem Guð-
munda bjó til æviloka. Guðmunda
og Guðmundur stofnuðu versl-
unina Ramma og gler sem þau
ráku saman allt þar til Guðmundur
lést. Eftir lát eiginmanns síns hélt
Guðmunda rekstrinum áfram og
rak verslun sína fram á 10. áratug-
inn.
Guðmunda var jarðsungin frá
Keflavíkurkirkju 30. maí sl.
ini Guðmundu voru
Jóhanna Vilhjálms-
dóttir, f. 28.10. 1900,
d. 26.9. 1984; Magnús-
ína Vilhjálmsdóttir, f.
12.5. 1904, d. 4.4.
1994; Arnfríður Vil-
hjálmsdóttir, f. 12.8.
1906, d. 26.11.2002;
Jón Vilhjálmsson, f.
17.9. 1908, d. 20.12.
1990; og Lilja Vil-
hjálmsdóttir, f. 16.12.
1909, d. 30.4. 2000.
Guðmunda giftist 23.
apríl 1941 Guðmundi
Þ. Guðjónssyni, f. á
Kröggólfsstöðum í Ölfusi hinn
15.1. 1913, d. 1.7. 1975. Foreldrar
hans voru Halldóra Tómasdóttir
og Guðjón Jónsson. Guðmunda og
Guðmundur eignuðust eina dóttur,
Guðmunda Hannesína Helga
Guðmundsdóttir var stór frænka
mín með stóru S-i. Þannig er að
móðir mín Sigurbjörg Stefánsdótt-
ir (Bagga) er dóttir Lilju sem var
systir Guðmundu. Þær ólust upp
saman ásamt hennar systkinum á
Ísólfskála í Grindavík. Það má nán-
ast segja að Guðmunda hafi verið
eins og systir móður minnar. Móðir
mín hóf sín fyrstu búskapar ár á
neðri hæðinni hjá Mundu. Þar ríkti
á milli þeirra kærleiksríkt og gott
samband. Munda frænka eins og
hún var kölluð hjá okkur var
heimagangur á okkar æskuheimili.
Hún bar sérstaklega mikla hlýju til
móður minnar og okkar systkina.
Ávallt var henni umhugað um það
hvernig gengi hjá móður minni,
okkur systkinum og börnum okkar.
Hún fylgdist vel með og var í sam-
bandi við okkur öll systkinin sex.
Munda var óskaplega kát og lífs-
glöð kona. Þegar veisluhöld voru í
okkar fjölskyldu þá var það topp-
urinn að bjóða Mundu frænku,
systrunum Völu og Siggu því þær
eru svo fjörugar og skemmtilegar.
Oft voru rifjaðar upp minningar
frá Skálanum. Það hljóta að vera
til endalausar skemmtilegar sögur
þar sem systkinahópurinn var stór
og oft gestkvæmt. Þau voru 12
systkinin en þau ólust ekki öll upp
saman, það var mikill samgangur
þrátt fyrir það.
Frá því ég man eftir mér hefur
Munda frænka alltaf verið með
þeim glæsilegri konum sem maður
hefur séð. Hún bar höfuð hátt, var
teinrétt í baki, tignarleg, falleg og
allaf vel til höfð. Hún stóð virkilega
undir því nafni að vera glæsileg
kona. Mundu var ýmislegt til lysta
lagt. Hún saumaði flest sín föt,
heklaði þau eða prjónaði. Einnig
var hún kaupmaður og rak sína
eigin verslun, Rammar og Gler,
ásamt eiginmanni sínum Guðmundi
til margra ára við góðan orðstír í
einbýlishúsi sem þau hjónin
byggðu að Sólvallagötu ll í Keflavík
og bjuggu í til æviloka. Munda var
búin að vera sjúklingur til margra
ára en heilsu hennar hrakaði mikið
síðari ár. Hún eignaðist vin fyrir
nokkrum árum er Gunnar heitir,
áttu þau margar góðar gleðistundir
innan fjölskyldunnar okkar. Hann
reyndist Mundu mjög vel og einnig
í veikindum hennar. Gunnari vil ég
þakka fyrir hversu góður hann var
við frænku mína.
Það var mikill heiður fyrir mig
að fá að hugsa um frænku mín með
þeim síðustu ævidaga hennar, þar
sem ég er starfsmaður á Keflavík-
urspítala.
Að lokum, elsku Munda okkar,
vil ég þakka f.h. móður minnar og
systkina minna allar góðu stund-
irnar sem við höfum átt saman.
Þær eru okkur ógleymanlegar.
Elsku Sigrún, Eiríkur og aðrir
aðstandendur, ykkur viljum við
votta samúð okkar og megi góður
Guð styrkja ykkur í sorginni.
Agnes Ármannsdóttir.
Við hjónin viljum minnast elsku-
legrar vinkonu okkar, Guðmundu,
sem var kvödd hinstu kveðju í
Keflavíkurkirkju, 30. maí sl.
Þegar Lúðrasveit Keflavíkur var
stofnuð árið 1956, hófust okkar
fyrstu kynni við Mundu og Guð-
mund, mann hennar. Það voru
miklir áhugamenn sem komu sér
saman um þessa Lúðrasveit og
Guðmundur Norðdahl var stjórn-
andi hennar. Lúðrasveitinni gekk
vel að æfa og spilaði fyrst 17. júní
1956 og síðan við önnur hátíðleg
tækifæri í Keflavík. Árið 1957 var
Landsmót Lúðrasveita haldið á
Akureyri og kom Lúðrasveit Kefla-
víkur þar mjög á óvart, aðeins
rúmlega ársgömul. Farið var í
ferðalög og margt gert til gamans,
t.d. haldnar árshátíðir með stæl.
Svona gekk þetta í 10–15 ár, en
sveitin hætti þegar stofnuð var
Lúðrasveit Tónlistarskólans í
Keflavík. Konur lúðrasveitar-
manna vildu kynnast og styðja við
bakið á strákunum og 1958 stofn-
uðum við saumaklúbb sem við
nefndum Tónafreyjur. Þetta voru
glaðværar konur og var mikið unn-
ið, en smátt og smátt þynntist hóp-
urinn. Eftir að Lúðrasveitin hætti
héldum við áfram að hittast,
Munda Dalla, Lína, Hulda, Laufey
og Gunna Ásta. Þetta var yndisleg-
ur tími og gleymist aldrei. Munda
var hrókur alls fagnaðar, sívinn-
andi í „glerinu“, saumandi fínu föt-
in sín, í garðinum og blómunum,
málandi tröppur og stéttar, hekl-
andi, prjónandi. Svo var það glað-
værðin og grínið, sem var svo sér-
stakt.
Munda var oft veik, sérstaklega
seinni árin, en krafturinn að gefast
ekki upp og viljinn til að lifa og
njóta þess var með ólíkindum. Hún
var hetja í okkar augum.
Við hjónin höfðum þau forrétt-
indi að halda vináttu Mundu allt til
síðasta dags og erum við þakklát
fyrir það.
Nú seinni ár átti Munda góðan
vin, hann Gunnar, sem reyndist
henni vel.
„Elsku Sigrún mín“ sagði
Munda alltaf þegar hún talaði um
Sigrúnu dóttur sína og eins ef hún
nefndi Eirík, Helgu, Ingibjörgu,
Guðmund eða Hlyn.
Kæru vinir, við vottum ykkur
innilega samúð. Guð blessi Guð-
mundu og minningu hennar.
Guðrún Ásta og Hreinn.
GUÐMUNDA H. H.
GUÐMUNDSDÓTTIR
MINNINGARGREINUM þarf
að fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar og
hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til að
þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minningar-
greina