Morgunblaðið - 10.06.2003, Blaðsíða 26

26 ÞRIÐJUDAGUR 10. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ






 






   

    


 

 





! #
$   
    
"
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÓTRÚLEGA hörð geta þau örlög
verið sem slys skapa fólki. Ung ís-
lensk stúlka, Lóa Taylor, búsett í
Bandaríkjunum, er nú bundin við
hjólastól og í öndunarvél vegna
skelfilegs áreksturs sem hún og sex
önnur ungmenni lentu í fyrir
nokkru.
Lóa er dóttir Þorbjargar Sigurð-
ardóttur, en foreldrar hennar, Sig-
urður Þorsteinsson og Edda Kon-
ráðsdóttir, fluttu til Bandaríkjanna
með sex börn sín um 1970. Margir
muna eflaust eftir ævintýramann-
inum Sigurði Þorsteinssyni, sem
seldi allar eigur sínar og keypti
gömlu Sæbjörgu af Landhelgis-
gæslunni, sigldi ásamt konu og
börnum út í hinn stóra heim og
settist loks að í Bandaríkjunum.
Þorbjörg, ein af börnunum þeirra
sex, var fyrir rösku ári í bíl með
dóttur sinni Lóu 18 ára, sem ók, og
fimm öðrum ungmennum. Þau lentu
í skelfilegum árekstri og slösuðust
fimm ungmennin mikið. Mest þó
Lóa, hinn ungi bílstjóri. Rúmu ári
eftir áreksturinn er hún lömuð upp
að hálsi og í öndunarvél. Hún hefur
verið sykursjúklingur frá barnsaldri
og er bati hennar enn hægari af
þeim sökum.
Móðir hennar Þorbjörg hlaut sjö
beinbrot og verður aldrei jafngóð.
Bróðursonur Þorbjargar þarf að
fara í lýtalækningar síðar vegna
mikilla skurða á andliti.
Síðasta ár hefur vegna afleiðinga
þessa slyss verið fjölskyldunni
geysilega erfitt, Lóa er heima og
foreldrar hennar sinna henni með
aðstoð. Álagið er ótrúlega mikið og
ofan á allan sársaukann er fjárhag-
ur fjölskyldunnar kominn í þrot. Öll
hjálpartæki fatlaðra eru þarna mjög
dýr, öndunarvél, hjólastóll, lyfta,
sérhannaður bíll og ótalmargt fleira
sem þurft hefur að kaupa.
Hús fjölskyldunnar varð að
stækka og breyta svo Lóa gæti
komist um á hjólastólnum sem hún
stýrir, ásamt tölvu, með hökunni.
Sjúkrahúsvist og endurhæfing
hinna fimm fórnarlamba slyssins úr
hópi fjölskyldunnar hefur einnig
kostað gífurlegt fé. Mest allan
þennan kostnað hefur fjölskyldan
orðið að bera sjálf.
Lóa Taylor hefur frá upphafi ver-
ið mikill námsmaður og átti hún að
hefja læknanám í haust og hafði
hlotið til þess fjögra ára námsstyrk
vegna frábærs námsárangurs.
Skólafélagar hennar söfnuðu fyrir
heimferð hennar með sjúkraflugvél
frá Kaliforníu til Seattle, sú ferð
kostaði 1,5 milljónir íslenskra
króna.
Hún stundar nú háskólanám í
einu fagi með aðstoð skólafélaga.
Lóa er með íslenskan ríkisborg-
ararétt og mjög mikill Íslendingur í
sér, talar góða íslensku þótt hún
hafi alist upp í Bandaríkjunum.
Við, ættingjar Lóu og fjölskyldu,
höfum gefið fé inn á reikning sem
við höfum opnað í nafni Lóu Taylor
í Sparisjóði vélstjóra. Við vitum að
foreldrar Þorbjargar, Sigurður og
Edda, eiga marga vini og kunningja
hér á landi og marga þeirra fýsir
sennilega að rétta þeim nú hjálp-
arhönd á þessari stund neyðarinnar.
Það munar um allt þegar svona illa
stendur á – allt hjálpar.
Hægt er að leggja framlög inn á
1175-18-670374, – kennitala er
110284-2079.
UNNUR KONRÁÐSDÓTTIR,
210230-4089,
Eskihlíð 6, 105, Reykjavík.
Hörð örlög
Frá Unni Konráðsdóttur:
Í GÓÐAN áratug hefir undirritaður
háð baráttu við yfirvöld Garða-
bæjar vegna hávaða frá umferð um
Hafnarfjarðarveg, en hús mitt
stendur á horni hans, ca 40 metra
frá gangstéttarbrún, og Lyngáss
sem er í 15 metra fjarlægð. Barátta
okkar hérna á þessu svæði hefir
hingað til ekki borið árangur þrátt
fyrir fögur fyrirheit til margra ára.
En nú kemur nokkuð furðulegt í
ljós sem þarfnast ígrundunar og
umfjöllunar um yfirnáttúrleg fyr-
irbæri, sennilega rétt að fá sálar-
rannsóknarfélög til liðsinnis. Fyr-
irbærið er að sama umferðin sem er
að æra Silfurtúnsbúa (er að mæl-
ingum bæjaryfirvalda yfir löglegum
hávaðamörkum og bærinn þar með
brotlegur) rennur ljúflega um fjór-
ar akreinar um svo til hallalausan
veg í amk. fjórfaldri fjarlægð frá
næstu húsum, miðað við hús okkar,
en hreyfir varla db-mæla hérna á
ljósunum, bæði við Vífilsstaðaveg
og Lyngás. Dæmi hver fyrir sig
hávaðann af rennandi, jafnri um-
ferð og þegar runan fer af stað frá
ljósum. Mér er ómögulegt að skilja
þá forgangsröðun að rjúka til og
hrúga upp heilu fjalli í óþökk íbúa
Silfurtúns meðan við hérna við
Lyngásinn og Hraunsholtið höfum
orðið að þola óbærilega hávaða-
mengun í áratugi án aðgerða. Og
svo er hamast við að gera hljóð-
manir í nýja Ásahverfinu þar sem
umferðin er aðeins brot af þeirri
um Hafnarfjarðarveginn. En
kannske vænkast hagur Strympu
nú þegar ljóst er orðið að lög eru
brotin á okkur og næsta mál er að
athuga hve lengi hefir verið brotið á
okkur hérna megin lækjar.
Kannske á maður vel fyrir útförinni
þegar skaðabæturnar koma.
ÁSGEIR LONG,
Lyngási 2,
Garðabæ
Undur gerast
í Garðabæ
Frá Ásgeiri Long