Morgunblaðið - 14.06.2003, Page 44

MINNINGAR
44 LAUGARDAGUR 14. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Genginn er aldinn
höfðingi, höfuð fjöl-
skyldunnar, í okkar
augum stórbrotinn
maður.
Hann var glettinn og gamansam-
ur, hlýr og drengilegur. Hann var
líka stjórnsamur, röggsamur og
stundum óvæginn. Mikið í mun að
við stæðum okkur vel í því sem við
gerðum og leiddist barlómur.
Það voru forréttindi að fá að alast
upp í návígi við hann og samveru-
stundirnar í Viðjugerði hafa verið
ómetanlegar. Hæst standa þó í
minningunni öll sumrin á Kirkjuhóli
í Staðarsveit og heimsóknirnar á
Búðir, á gamla hótelið þar sem
hann fæddist í einu herbergjanna.
Ég minnist þess ekki að hann hafi
setið með okkur barnabörnin lítil í
fanginu, sagt sögur eða lesið fyrir
okkur. Hann sýndi hlýju sína og
væntumþykju með því að klappa
okkur á kollinn eða strjúka okkur
um vangann með stórum hlýjum
höndunum.
Hins vegar þegar við fórum að
hafa til þess nokkurt vit spjallaði
hann við okkur um heima og geima.
Sögurnar hans voru lifandi og gam-
ansamar. Skaut gjarnan föstum
skotum og stundum ekki gott að sjá
hvort skotið var í gríni eða alvöru.
Ekki kunnu allir að taka húmornum
hans og einhverja móðgaði hann
víst í gegnum tíðina. Glettnisglamp-
inn í augunum leyndist þó aldrei
þeim sem til hans þekktu.
Ég er þakklát fyrir hversu lengi
við nutum hans og hvernig hann
átti sinn þátt í að móta líf okkar og
lífsskoðanir.
Soffía Haraldsdóttir.
Rétt eftir miðja síðustu öld bar
fundum okkar Ingólfs Finnboga-
sonar fyrst saman. Ég var á ferð á
Keflavíkurflugvelli ásamt fleiri
mönnum úr stjórn Iðnaðarbankans
til þess að skoða byggingu útibús
bankans, sem þar var að rísa. Verk-
stjórinn þar á staðnum vakti athygli
mína. Hann var stórvaxinn og svip-
mikill. Þessi myndarlegi maður var
Ingólfur Finnbogason bygginga-
meistari.
Ekki grunaði mig þarna í grunn-
inum öll þau samskipti, sem okkar
biðu í framtíðinni. Í fjöldamörg ár
urðum við Ingólfur samstarfsmenn
í Íslenskum aðalverktökum. Milli
okkar ríkti vinsemd og traust, en
enginn skyldi halda að það hafi allt
verið hávaðalaust. Ég gætti hags-
muna Regins h/f, sem var alfarið
eign Sambands ísl. samvinnufélaga
og átti fjórðungshlut í ÍAV. Síðar
var ég fulltrúi ríkisins. Ingólfur var
annar af tveim fulltrúum Samein-
aðra verktaka h/f, sem áttu helming
Ísl. aðalverktaka. Við Ingólfur stóð-
um saman í því, að reyna að gæta
hagsmuna Aðalverktaka, en utan
þess gætti mismunandi sjónarmiða
vegna þeirra, sem við unnum fyrir.
Málum var þannig háttað, að ég
var óforbetranlegur framsóknar-
maður, en Ingólfuur traustur sjálf-
stæðismaður. Kannske var það
ástæða þess, að oft voru átök milli
okkar um mál, sem komu á borð
stjórnarinnar, en ekki eru tök á að
rekja í fáum orðum, enda liðin tíð.
Glettur milli okkar utan funda
voru hinsvegar daglegt brauð og
minnist ég þeirra með ánægju. Ing-
ólfi þótti stundum ástæða til að
minna mig á það sem Austfirðing,
að á kreppuárunum hefði ríkið sent
staura austur til að koma upp girð-
ingum til varnar ágangi búfjár. Í
stað þess að girða hefðu heima-
INGÓLFUR
FINNBOGASON
✝ Ingólfur Finn-bogason húsa-
smíðameistari fædd-
ist á Búðum í
Staðarsveit 12. júlí
1911. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 29. maí síð-
astliðinn og var útför
hans gerð frá Dóm-
kirkjunni 11. júní.
menn notað girðingar-
efnið sem eldivið.
Þeim hefðu einnig
verið sendar útsæðis-
kartöflur í garða sína
til uppskeru, en Aust-
firðingar hefðu ein-
faldlega étið útsæðið.
Var Ingólfi vel dillað,
en ég reyndi að skjóta
á móti. Ingólfur fór
létt með þetta hjal hjá
mér og breytti um-
ræðuefninu.
Þótt Ingólfur Finn-
bogason væri
skemmtilegur, þægi-
legur og vildi hvers manns vanda
leysa, þá var það jafnvíst, að hann
tók viðfangsefni lífsins alvarlega.
Hann hafði forystu og frumkvæði til
góðra verka fyrir fjölda samtaka og
stofnana, einkum þeirra, sem
snertu hagsmuni húsameistara eða
iðnaðarmanna yfirleitt.
Í þessum kveðjuorðum hlýt ég að
minnast margra ógleymanlegra
stunda úr leik og starfi okkar frá
þessum árum. Starf okkar við
stjórnun Aðalverktaka var býsna
mikið, en því tengdust ferðalög um
vinnustaði hér á landi og erlendis.
Í sambandi við Sameinaða verk-
taka starfaði félag, sem nefndist
Dverghamrar h/f, eftir fallegum
klettaborgum austan Kirkjubæjar-
klausturs. Þegar ég var þar á ferð á
seinni árum var það föst venja mín,
að stansa þar og hringja úr bifreið
minni í Ingólf Finnbogason, og eiga
við hann létt spjall.
Ég minnist þess einnig að ég og
konan mín fórum með Ingólfi og frú
inn í Laxárdal í Austur-Húnavatns-
sýslu til þess hann fengi að líta eig-
in augum fæðingarstað föður síns,
Finnboga Lárussonar. Það býli hét
því eftirminnilega nafni Mánaskál.
Annars áttum við hjónin ljúfar og
ógleymanlegar stundir með Ingólfi
og konu hans Soffíu Ólafsdóttur
bæði víða á Íslandi og í öðrum lönd-
um. Þar má nefna New York, Nor-
folk í Virginíu, og víðar í Bandaríkj-
unum. Leiðir okkar lágu einnig
saman til Norðurlanda. Dýrðlegir
dagar við laxveiði í góðum íslensk-
um ám í glímu við lónbúann, með
tilheyrandi glensi og gamni.
Eftirlifandi eiginkona Ingólfs,
Soffía, er myndarleg og traust
kona, sem stóð dyggilega við hlið
manns síns langa ævi. Þau áttu
miklu barnaláni að fagna og fjöl-
skylduböndin eru sterk.
Átthagar Ingólfs á Snæfellsnesi
voru honum mjög kærir. Það var
hygg ég kveikjan að því, að hann
hafði forystu um kaup á jörðinni
Kirkjuhóli í Staðarsveit, og gaf okk-
ur nokkrum samstarfsmönnum hjá
Aðalverktökum kost á því, að vera
meðeigendur. Hér komu góðir eig-
inleikar Ingólfs vel í ljós. Hann
hugsaði ekki einungis um sig. Hjá
fjölskyldum okkar, sem áttum
Kirkjuhól með honum, eru bundnar
dýrmætar minningar um yndisleg-
ar stundir á þessum fagra stað.
Mörg barna okkar nefna fyrst
Kirkjuhól þegar þau nefna
skemmtilega staði og stundir úr
æsku sinni.
Nú er kempan Ingólfur Finn-
bogason fallin í valinn. Með sam-
úðarkveðjum frá mínu fólki til fjöl-
skyldu hans fylgja litlar stökur úr
gamalli gestabók frá Kirkjuhóli eft-
ir tengdaföður minn Ingimar H. Jó-
hannesson. Þetta gæti verið kveðja
frá Ingólfi til Snæfellsjökuls og
sveitarinnar, sem var honum svo
kær:
Langt í vestri voldugur,
virðulegur konungur,
Snæfellsjökull sveipaður
sólarljóma draumfagur.
Aldrei gleymist hátign hans,
hann að sjá er yndi manns,
ein af perlum Ísalands
og undraverkum skaparans.
Vilhjálmur Árnason.
Kveðja frá Iðnaðarmanna-
félaginu í Reykjavík
Á þeim 136 árum sem liðin eru
frá stofnun Iðnaðarmannafélagsins
í Reykjavík hafa margir góðir fé-
lagsmenn starfað fyrir félagið sitt
og er Ingólfur Finnbogason einn
þeirra sem það hafa gert. Ingólfur
gekk í félagið 1955 og varð formað-
ur nokkrum árum síðar þegar félag-
ið gekkst í það að byggja stórhýsi á
Hallveigarstíg 1 með öðrum iðnað-
armannafélögum og iðnrekendum.
Ingólfur var alla tíð virkur fé-
lagsmaður og var einn af heiðurs-
félögum þess. Honum eru nú að
leiðarlokum færðar þakkir fyrir
störf í þágu félagsins.
F.h. stjórnar
Pétur R. Siguroddsson.
Elsku amma mín.
Ég sakna þín svo mik-
ið. Þú fórst svo snöggt
að ég náði ekki að
kveðja þig nóg áður en þú fórst frá
mér, en nú ert þú komin til afa.
Það var svo gott að koma til þín í
sveitina af því að þú varst alltaf svo
góð og glöð og hress. Það var svo
gaman að geta spilað við þig rommí
og kana af því að brosið fór aldrei
af þér. Það var svo margt sem þú
fræddir mig um, því þú vissir svo
mikið.
Ég er mjög ánægð yfir því að þú
gast komið í ferminguna mína.
Þakka þér, amma mín, fyrir allar
góðu stundirnar sem við áttum
saman.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgr. Pét.)
MARÍA
MAGNÚSDÓTTIR
✝ María Magnús-dóttir fæddist á
Kolgröfum í Eyrar-
sveit 13. september
1915. Hún varð bráð-
kvödd á heimili sínu
að kvöldi þriðjudags-
ins 3. júní síðastliðins
og var útför hennar
gerð frá Grundar-
fjarðarkirkju 11.
júní.
Ég mun ætíð geyma
góðu minningarnar í
hjarta mínu.
Guð varðveiti þig.
Birna Rún.
Elsku amma mín,
nú ert þú farin til afa.
Það átti engin von á
að þú mundir fara
núna og það svona
snöggt. Vegna þess
hvað þú varst hress og
geislaði af þér lífs-
gleðin.
Þú varst ætíð með
bros á vör og það var svo gaman að
spjalla við þig.
Þú sinntir heimilisverkunum, og
bakaðir svo góðar pönnukökur.
Það var svo gaman að koma í
sveitina, þú tókst svo vel á móti öll-
um.
Síðasta skiptið sem ég hitti þig
var þegar þú komst í heimsókn
þegar dóttir mín fæddist, og það er
ég svo þakklát fyrir.
Guð geymi þig, amma mín.
Þú gafst mér akurinn þinn,
þér gaf ég aftur minn.
Ást þína á ég ríka,
eigðu mitt hjartað líka.
(Hallgr. Pét.)
Ég mun ætíð geyma góðu minn-
ingarnar í hjarta mínu.
María.
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vinarþel við andlát og útför
elskulegrar móður minnar, ömmu, langömmu
og langalangömmu,
GUÐRÚNAR ÁRNADÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks í Bakkahlíð 39
og á dvalarheimilinu Hlíð, B-gangi fyrir hlýja
og góða umönnun.
Bára Guðrún Sigurðardóttir
og fjölskylda.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, vináttu
og hlýhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
SIGRÚNAR JÓNSDÓTTUR,
Litla-Hofi,
Öræfum.
Sérstakar þakkir til heilbrigðisfólks sem
annaðist hana.
Halla J. Gunnarsdóttir,
Sigurjón Þ. Gunnarsson, Guðbjörg Magnúsdóttir,
Bryndís Gunnarsdóttir, Jón Gunnlaugsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir til þeirra sem sýnt hafa okkur
vinarhug og samúð í veikindum og við andlát
okkar ástkæru,
GUÐBJARGAR KRISTÍNAR
KRISTINSDÓTTUR
Skarði,
Gnúpverjahreppi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss
Suðurlands fyrir frábæra umönnun og einstakan hlýhug.
Guð blessi ykkur öll.
Jón Áskell Jónsson,
börn, tengdasonur og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug
og vináttu við andlát og útför
SVEINS BJARNASONAR
frá Hvannstóði,
Borgarfirði eystra,
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Sjúkra-
hússins á Egilsstöðum.
Geirlaug Sveinsdóttir, Sveinn Jóhannsson,
Ágústa Sveinsdóttir, Helgi Eyjólfsson,
Bjarni Sveinsson,
Jón Sveinsson,
Ingibjörg Sveinsdóttir,
Karl Sveinsson, Margrét Bragadóttir,
Bóthildur Sveinsdóttir, Bernard Gerritsma,
Guðrún Hvönn Sveinsdóttir,
Skúli Sveinsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
MORGUNBLAÐIÐ birtir afmælis- og minningargreinar endurgjalds-
laust alla daga vikunnar. Greinunum má skila í tölvupósti (netfangið er
minning@mbl.is - svar er sent sjálfvirkt um leið og grein hefur borist)
eða á disklingi og þarf útprentun þá að fylgja. Nauðsynlegt er að til-
greina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Tekið er á móti afmælis- og minningargreinum á 1. hæð í húsi
Morgunblaðsins, Kringlunni 1 í Reykjavík, og á skrifstofu Morgun-
blaðsins Kaupvangsstræti 1 á Akureyri. Ekki er tekið við handskrif-
uðum greinum.
Minningargreinum þarf að fylgja formáli með upplýsingum um hvar
og hvenær sá sem fjallað er um er fæddur, hvar og hvenær dáinn, um
foreldra hans, systkini, maka og börn og loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í formálanum,
sem er feitletraður, en ekki í greinunum sjálfum. Um hvern látinn ein-
stakling birtist ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar
greinar séu um 300 orð eða 1.500 slög (með bilum) en það eru um 50 línur
í blaðinu (17 dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast
við eitt til þrjú erindi.
Birting afmælis- og
minningargreina