Morgunblaðið - 15.06.2003, Page 12

12 SUNNUDAGUR 15. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
K
ATRÍN Júlíus-
dóttir er 28 ára og
hefur alltaf haft
áhuga á stjórn-
málum. Hún gat
lengi vel ekki gert
upp á milli Al-
þýðubandalags
og Alþýðuflokks. „En þegar Jón
Baldvin fór út í Viðey með Davíð
Oddssyni þá ákvað ég að ganga í Al-
þýðubandalagið,“ segir Katrín sem þá
var 16 ára og strax farin að láta til sín
taka í stjórnmálunum.
Hún ólst upp á heimili þar sem mik-
ið var rætt um þjóðfélagsmál og
stjórnmál. „Ég fór mjög snemma að
fylgjast með fréttum og hafði mikinn
áhuga á þjóðmálum. Ég varð fljótt
mjög fyrirferðarmikil og þurfti alltaf
að vera að segja skoðun mína á þessu
og hinu, annars leið mér bara illa,“
segir Katrín. Hún segir að sterk rétt-
lætiskennd hafi verið alin upp í henni
og tvíburabræðrum hennar sem eru
ári yngri en hún en auk þess á Katrín
systur sem er tíu árum eldri en hún.
„Ég ætlaði alltaf að verða mann-
réttindalögfræðingur, en þegar ég
hafði lokið námi í Snælandsskóla í
Kópavogi og Menntaskólanum í
Kópavogi hóf ég nám í mannfræði við
Háskóla Íslands. Ég hef nægan tíma
síðar til þess að huga að því að láta
þann draum rætast,“ segir hún.
„Mannfræðin kom til vegna þess að
frá því ég var barn hef ég haft mikinn
áhuga á mannréttindamálum, bætt-
um heimi og bættum félagslegum að-
stæðum allra. Maður er alinn upp við
að hafa allt en horfir svo á fréttir sem
smákríli og sér börnin hinu megin á
hnettinum sem fá ekki að borða. Sem
barn spyr maður: Af hverju? Af
hverju stafar þessi misskipting?“
Fékk stjórnmálabakteríuna
Þegar Katrín var 18 ára stofnaði
hún ásamt fleirum Vakningu, ungliða-
hreyfingu Alþýðubandalagsins í
Kópavogi. „Upp frá því fékk ég
stjórnmálabakteríuna og hef ekki
hætt síðan,“ segir Katrín sem verið
hefur bæði varaformaður og formað-
ur Ungra jafnaðarmanna, auk þess
sem hún tók þátt í sameiningu vinstri
flokkanna í Samfylkingu, og er nú
varaformaður framkvæmdastjórnar
flokksins. Katrín var einnig liðtæk í
stúdentapólitíkinni með Röskvu og
var meðal annars framkvæmdastjóri
Stúdentaráðs á háskólaárunum.
Katrín tók þátt í prófkjöri Samfylk-
ingarinnar, hlaut góða kosningu og
komst svo á þing í nýliðnum kosning-
um. „Það var svo margt sem mér
fannst vanta umræðu um sem gerði
það að verkum að ég lét slag standa
og fór í framboð. Í fyrsta lagi er það
umræða um kjör barnafólks. Að litið
sé á skuldbindingar fólks sem er að
koma sér þaki yfir höfuðið, er með
ung börn, er að borga af námslánum
og fleiru. Þetta þarf að skoða í heild-
rænu samhengi og mér finnst til
dæmis að þeir sem eru að greiða af
námslánum eigi að geta dregið það
frá skatti,“ segir Katrín.
Með syninum í frístundum
En fleiri mál sem hún hefur áhuga
á að taka upp á þingi eru ofarlega á
blaði hjá henni. „Ég hef mikinn áhuga
á menntamálum og vil beita mér fyrir
því að stytta framhaldsskólastigið,
endurskoðun Lánasjóðs íslenskra
námsmanna er mér hugleikin með
það að markmiði að hann verði raun-
verulegur félagslegur jöfnunarsjóð-
ur. Ekki síst vegna þess að það eru al-
gild sannindi að menntun skilar sér
margfalt aftur í þjóðarbúið og það á
ekki að vera baggi einstaklingsins að
fara í nám,“ segir Katrín og bætir við
að sjávarútvegsmálin og Evrópumál-
in séu líka mikilvæg í sínum huga.
Katrín er sannfærð um að breyt-
ingar fylgi nýrri kynslóð þingmanna.
„Ég myndi halda að þessi kynslóð
hefði mun jákvæðara viðhorf til ým-
issa mála, eins og til dæmis þess að
samkynhneigðir fái að ættleiða börn,
opnunartíma verslana, lægri virðis-
aukaskatts á tónlist og annars í þess-
um dúr. Þegar það kemur inn stór
hópur af annarri kynslóð en verið hef-
ur á þingi, og hefur ekki sömu fortíð
og fyrirennarar hennar þá held ég að
það þýði óhjákvæmilega breytingar,“
segir Katrín sem á soninn Júlíus, fjög-
urra ára og reynir að eyða sem mest-
um tíma með honum utan vinnunnar.
Varð snemma að segja skoðun mína
M
AMMA
var ekk-
ert hissa á
því að ég
væri kom-
inn á þing
svona
ungur.
Hún hefur ætíð staðið í þeirri trú að
ég yrði þingmaður,“ segir Birkir Jón
Jónsson, alþingismaður Framsókn-
arflokks, yngsti þingmaður kjör-
tímabilsins og næstyngsti þingmað-
ur Alþingis frá upphafi. Sömu sögu
er að segja af gömlu bekkjarfélög-
unum sem Birkir hitti á bekkjarmóti
á Siglufirði um daginn: „Þeir höfðu
nokkrir á orði að að þeir hefðu talið
að ég yrði þingmaður á endanum.“
En hvers vegna skyldu svo margir
hafa fundið þetta á sér? „Trúlega
vegna þess að ég hef verið vel mál-
hress í gegnum tíðina!“
Birkir er fæddur á Siglufirði árið
1979. Hann gekk þar í skóla og fór að
því loknu á Sauðárkrók og hóf nám
við Fjölbrautaskóla Norðurlands
vestra, sem hann lauk árið 1999.
Birkir hefur verið virkur í félagslífi í
gegnum tíðina og var m.a. forseti
nemendafélags fjölbrautaskólans.
Hann fór í prófkjör Framsóknar-
flokksins á Norðvesturlandi fyrir al-
þingiskosningarnar árið 1999, þá að-
eins átján ára. Hann náði fjórða
sætinu í prófkjörinu, sem alla jafna
hefði verið tryggt varaþingmanns-
sæti, en Framsóknarflokkurinn tap-
aði nokkru í kosningunum og fékk
einungis einn þingmann kjörinn á
Norðurlandi vestra. Birkir varð því
ekki varaþingmaður eins og hann
hafði gert sér vonir um.
Að loknu stúdentsprófi hóf Birkir
nám í stjórnmálafræði við Háskóla
Íslands en hætti námi árið 2000 þeg-
ar Páll Pétursson réð hann sem að-
stoðarmann sinn. „Ég held ég hafi
alltaf verið framsóknarmaður en tek
þó fram að fjölskylda mín er ekki ein-
lit hvað stjórnmálin varðar,“ segir
Birkir, sem gegnt hefur varafor-
mennsku í Sambandi ungra fram-
sóknarmanna síðastliðið ár. Birkir
segir að þingmennskan hafi alltaf
verið fjarlægur draumur sem þó
rættist fyrr en hann hafði búist við.
„Að verða þingmaður er rosalega
stórt skref og það hefur tekið sinn
tíma að átta sig á því. Það var eig-
inlega ekki fyrr en ég flutti jómfrú-
ræðuna að ég upplifði mig sem þing-
mann.“
Spilar brids í frístundum
Birkir telur að áður óþekktur
fjöldi ungra þingmanna á Alþingi nú
muni hafa veruleg áhrif. „Við komum
með nýjar áherslur og það er alveg á
hreinu að viðhorf okkar sem yngri
erum fara kannski ekki alltaf saman
við viðhorf þeirra sem eldri eru.
Það er margt sem við munum hafa
áhuga á að breyta. Við ungliðarnir í
Framsókn leggjum mikla áherslu á
mennta-, fjölskyldu og húsnæðismál,
það eru mál sem þarfnast breytinga
við,“ segir Birkir. Birkir segist hafa
mikinn áhuga á málefnum fjölskyld-
unnar, þrátt fyrir að vera einhleypur
og barnlaus sjálfur, enda ungur að
árum. Hann hafi starfað í ráðuneyti
fjölskyldumála á fjórða ár og vilji
bæta hag fjölskyldnanna. Málefni
landsbyggðarinnar eru einnig ofar-
lega í hans huga. „Ég kem úr byggð-
arlagi sem hefur lífsviðurværi sitt af
sjávarútvegi. Ég vil stuðla að stöð-
ugleika í sjávarútvegi og tel ánægju-
legt að sjá þá þróun að aflaheimildir
næsta fiskveiðiárs verði mun meiri
en á yfirstandandi ári. Aflaaukning
er mikilvæg í þjóðhagslegu og
byggðalegu tilliti þar sem 80% fisk-
veiðiheimildanna eru á landsbyggð-
inni. Ég vil auka fjölbreytni í at-
vinnulífinu á landsbyggðinni, svo
yngra fólk eigi auðveldara með að
snúa aftur til heimahaga sinna að
námi loknu. Ég tel til dæmis að veiði-
gjaldið sem á að leggja á sjávarút-
veginn eigi að renna til sjávarbyggð-
anna, meðal annars til að auka
fjölbreytni í atvinnulífinu. Ef þessi
skattlagning rennur ekki til sjávar-
byggðanna er beinlínis verið að
skattleggja þær byggðir sérstak-
lega,“ segir Birkir Jón.
Hann segist hlakka mikið til þing-
haldsins í haust þótt hann sé þegar
kominn á fleygiferð í þingstörfin.
„Kjördæmið er víðfeðmt og yfir mik-
ið svæði að fara, ætli sumarið og
haustið fari ekki í slík ferðalög. Það
er mikilvægt að þingmenn kynnist
sínu kjördæmi vel og séu vel inni í
þeim málefnum er varða hag íbúa
þess,“ segir hann að lokum þar sem
hann er nýkominn og rétt ófarinn úr
höfuðborginni til að sinna þingstörf-
um. Áhugamál hans verða líklega að
bíða um sinn, en Birkir er mikill
bridsspilari.
Mamma var
ekki hissa