Morgunblaðið - 27.06.2003, Blaðsíða 36
MINNINGAR
36 FÖSTUDAGUR 27. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ MagðalenaSoffía Þórðar-
dóttir fæddist í
Hvammkoti í Arnar-
neshreppi 16. apríl
1921. Hún lést á
Dvalarheimilinu Hlíð
á Akureyri 18. júní
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Þórð-
ur Guðvarðarson
bóndi íHvammkoti
og Magðalena Sigur-
geirsdóttir húsmóð-
ir. Systkini Magða-
lenu voru Þorsteinn,
óskírð stúlka og
Magðalena Soffía, sem létust öll
barnung, og Ólöf Sigurrós, f. 24.
apríl 1916, d. 6. októ-
ber 1971. Seinni
maður Magðalenu
Sigurgeirsdóttur hét
Þórður Sigurjónsson
bóndi í Hvammi í
Arnarneshreppi.
Þeirra börn eru:
Þórður Guðmundur,
f. 11. júlí 1930; Hall-
dór Hlöðver, f. 19.
mars 1935; og Ásta
Svanhvít, f. 28. júlí
1936.
Útför Magðalenu
Soffíu fer fram frá
Möðruvöllum í
Hörgárdal í dag og hefst athöfnin
klukkan 14.
Yndislega ættarjörð,
ástarkveðju heyr þú mína,
þakkarklökkva kveðjugjörð,
kveð ég líf þitt, móðir jörð.
Móðir bæði mild og hörð
mig þú tak í arma þína.
Yndislega ættarjörð,
ástarkveðju heyr þú mína.
Faðir lífsins, faðir minn,
fel ég þér minn anda’ í hendur.
Foldin geymi fjötur sinn.
Faðir lífsins, Drottinn minn,
hjálpi mér í himin þinn
helgur máttur, veikum sendur.
Faðir lífsins, faðir minn,
fel ég þér minn anda’ í hendur.
(Sigurður Jónsson frá Arnarvatni.)
Guð blessi minningu þína.
Þín systkini,
Ásta, Halldór og Þórður.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjótandi
að kynnast þér fljótlega eftir að ég
kynntist Ragga frænda þínum, sem
seinna varð maðurim minn.
Við urðum strax góðar vinkonur
enda ekki annað hægt en þykja
vænt um þig. Þegar ég kynntist þér
bjóstu á Sólborg en fluttir síðan á
Dvalarheimilið Hlíð og naust
umönnunar frábærs starfsfólks á
báðum stöðum.
Ég hugsa að okkur flestum þætti
lífið harla erfitt ef við stæðum í þín-
um sporum en þú sást gleði og
skemmtun í öllu.
Þú komst til okkar á hátíðisdög-
um og oft höfum við fjölskyldan tal-
að um það gegnum árin, að það séu
engin jól nema Magga komi heim.
Elsku Magga mín. Ég geymi
skemmtilegu tilsvörin þín, vísurnar
og þulurnar, svo og alla gleðina sem
þú gafst mér. Þínum ógleymanlega
húmor hélstu fram á síðasta dag,
það eru forréttindi að hafa fengið að
kynnast þér.
Guð vaki yfir þér
Inga.
Elsku Magga mín. Ég man þegar
ég var lítil stelpa og þú varst hjá
okkur. Þá átti ég plötur með æv-
intýrum sem ég hlustaði á öll mín
æskuár. Við fórum alltaf tvær inn í
stofu til þess að hlusta á þær saman.
Þú varst alveg eins og ég, gast
hlustað á sömu ævintýrin aftur og
aftur. Þú sast alltaf í sófanum á
meðan ég þóttist vera Öskubuska
eða Mjallhvít. Þetta gerðum við
saman í mörg ár. Ég man líka þegar
ég var að læra á píanó. Þá æfði ég
mig inni í stofu og þú hlustaðir á.
Það var alveg sama hvað ég sló
margar feilnótur, þér fannst ég allt-
af spila vel. Það sem einkenndi þig
allan tímann sem ég þekkti þig,
Magga mín, var gleðin og léttleik-
inn. Þú varst alltaf að segja okkur
vísur og snerir svo skemmtilega út
úr því sem við sögðum. Þú varst líka
hjá okkur alla hátíðisdaga. Næstu
jól verða fyrstu jólin sem ég man
eftir mér sem þú verður ekki hjá
okkur. Ég held samt að þú verðir
hjá okkur, við munum bara ekki sjá
þig.
Nú ertu farin frá okkur, Magga
mín. Þótt það sé erfitt fyrir okkur
öll trúi ég því að þér líði betur þar
sem þú ert núna. Að þú getir nú séð
og gengið um í garði almættisins.
Að núna sértu loksins frísk. Guð
geymi þig.
Þín frænka
Harpa Þórðardóttir.
Elsku Magga. Þú varst gömul
kona sem var alltaf skemmtileg og
glöð. Þú söngst og rímaðir, sagðir
mér ævintýri og sögur frá því í
gamla daga. Þegar þú varst hjá okk-
ur sátum við stundum saman og
hlustuðum á sögur, leikrit og lög af
spólum og geisladiskum.
Ekki veit ég hvernig verður á
næstu jólum og páskum þegar þú
verður ekki hjá okkur en ég veit að
ég mun sakna þín. Nú ertu komin til
Guðs og ég veit að hann mun geyma
þig og passa að þér líði vel.
Þinn frændi
Trausti Örn.
MAGÐALENA
SOFFÍA
ÞÓRÐARDÓTTIR ✝ Finnbogi Ólafs-son fæddist á
Hólum í Biskups-
tungum 2. septem-
ber 1918. Hann lést
á heimili sínu í
Reykjavík 21. júní
síðastliðinn. For-
eldrar Finnboga
voru hjónin Ólafur
Guðmundsson, f.
1873, d. 1934, og
Sigríður Jónasdótt-
ir, f. 1875, d. 1946.
Finnbogi var yngst-
ur af níu systkinum,
og eru tvær systur á
lífi, Anna og Þórey. Látin eru
Óskar, Elín, Sigurbjörg, Kjart-
an, Jónas og Þorvaldur.
Finnbogi kvæntist Ragnheiði
Bjarnadóttur 24. mars 1945 og
áttu þau sex börn.
Árið 1960 slitu þau hjón sam-
vistum. Börn þeirra eru: 1) Sig-
ríður, f. 1945, hún á fjögur börn
og sex barnabörn; 2) Aðalheið-
ur, f. 1947, maki Svavar T. Ósk-
arsson, þau eiga
fjögur börn og
fimm barnabörn; 3)
Ólafur, f. 1948,
hann á fimm börn
og þrjú barnabörn;
4) Auður, f. 1953,
maki Enrique Llor-
ens, þau eiga þrjú
börn og þrjú barna-
börn; 5) Rósa, f.
1958, maki Sigurð-
ur Rúnar Sigurðs-
son, þau eiga fjög-
ur börn og tvö
barnabörn; 6) Egg-
ert, f. 1959, maki
Ásgerður Ásgeirsdóttir, þau
eiga fjögur börn.
Finnbogi bjó lengst af í Hafn-
arfirði og starfaði þar við fisk-
iðnað og vöruafgreiðslu. Árið
1960 fluttist Finnbogi til
Reykjavíkur og starfaði hjá Mið-
felli hf.
Útför Finnboga verður gerð
frá Áskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Þau voru þung, skrefin sem ég
tók áleiðis upp á Sléttuveg til afa á
laugardagsmorgun, ég frétti um
morguninn að hann væri dáinn.
Þegar ég horfi til baka til þess
þegar ég var barn eru ekki margar
minningar um afa. Afi var þannig
maður að hann vildi frekar vera út
af fyrir sig. Ég fór að venja komur
mínar reglulega til afa í Mosgerðið
fyrir svona tíu árum og má segja
að á þessum árum hafi ég í raun
og veru kynnst afa mínum. Ég
hafði mikinn félagsskap af afa og
nutum við okkar best saman tveir
einir. Þó að aldurmunurinn væri
tæp 50 ár kom það ekki í veg fyrir
að yrðum mjög nánir og góðir vin-
ir. Ég hafði alltaf gaman af því að
koma til hans, því skoðanir hans á
stjórmálum og nútímamanninum
voru bráðfyndnar, og hef ég sagt
margar skemmtilegar sögur af afa
og skoðunum hans. Afi var hin síð-
ustu ár þannig að hann þarfnaðist
töluverðrar ummönnunar sökum
þess að fæturnir voru farnir að
gefa sig og var það mér mikil
ánægja að geta létt undir með
honum eins og hægt var. Oft urð-
um við ósáttir um málefni og menn
en sættumst jafnfljótt aftur. Ég
get því sagt að ég hafi ekki bara
misst afa heldur einnig náinn og
góðan vin sem skilur vissulega eft-
ir sig söknuð.
Elsku afi, þakka þér fyrir marg-
ar af mínum uppáhaldsstundum og
skemmtilegan félagsskap.
Hákon Svavarsson.
FINNBOGI
ÓLAFSSON
Elsku systir mín,
ég get varla lýst því
hversu sárt það er að
þurfa að kveðja þig og það líður
ekki ein einasta klukkustund án
þess að ég hugsi um þig. Þú varst
svo yndisleg persóna og ég veit að
allir sem þekktu þig taka undir
þessi orð hjá mér.
Ég trúi því eiginlega ekki ennþá
að ég geti ekki komið í heimsókn
til þín hvenær sem ég vil og tekið
utan um þig. Það skipti engu máli
hvort þú værir á fullu að gera eitt-
hvað annað, þú gafst þér alltaf
tíma til þess að knúsa mig.
JÓHANNA SIGRÚN
GUÐMUNDSDÓTTIR
✝ Jóhanna SigrúnGuðmundsdóttir
fæddist á Fáskrúðs-
firði 27. júní 1965.
Hún lést á Landspít-
ala – háskólasjúkra-
húsi við Hringbraut
21. febrúar síðastlið-
inn og var útför
hennar gerð frá
Grafarvogskirkju 3.
mars.
Dagurinn í dag, 27.
júní, var yfirleitt dag-
urinn sem þú varst
farin að hlakka til að
rynni upp hátt í
tveimur mánuðum áð-
ur og það er afmæl-
isdagurinn þinn.
Mér finnst alls ekki
auðvelt að þurfa að
upplifa þennan dag án
þín. Þú varst sú
manneskja sem allir
þrá að eiga sem syst-
ur, dóttur, frænku eða
vinkonu og ég var svo
heppin að eiga þig
sem systur.
Ég sakna þín svo mikið, elsku
Jóhanna mín, og ég þarf að setja
upp andlit á hverjum degi til þess
að hafa hann af. Ég veit að
mamma þarf að gera það sama
líka og það er alltof erfitt. Ég vona
að þú gætir okkar hérna niðri því
þá veit ég að ég er í góðum hönd-
um.
Bless bless, engillinn minn, þín
systir,
Brynhildur Ósk.
Elsku afi. Það er erfitt að trúa
því að þú sért farinn. Þú varst alltaf
eins þegar við komum í heimsókn,
STEFÁN E.
SIGURÐSSON
✝ Stefán EiríkurSigurðsson
fæddist að Dæli í
Haganeshreppi í
Skagafirði 6. febrúar
1921 og ólst upp í
Haganesvík og á
Siglufirði. Hann and-
aðist á gjörgæslu-
deild Landspítalans í
Fossvogi hinn 30.
maí síðastliðinn og
var útför hans gerð
frá Langholtskirkju
19. júní.
stóra brosið og út-
breiddi faðmurinn. Það
var svo gott að faðma
þig, afi, svona stór og
sterkur, alltaf
streymdu svo hlýir
straumar frá þér og þá
leið manni svo vel.
Þegar við vorum litl-
ar fengum við gælu-
nöfnin, litla dýrið og
frænka. Ferðirnar í
hjólhýsið eru minnis-
stæðar, fyrst á Álfa-
skeið og svo á Flúðir.
Á leiðinni þangað feng-
um við án undantekningar að
stoppa í tívolíinu í Hveragerði og
fara í nokkur tæki. Alltaf vorum við
leystar út með nammi og gjöfum í
hvert skipti sem við komum í heim-
sókn til ykkar ömmu. Þú hafðir allt-
af svo mikla trú á okkur og varst
alltaf svo stoltur af okkur systr-
unum. Stoltur að við skyldum ætla
okkur mikla hluti í framtíðinni og
mennta okkur, enda fannst þér ekk-
ert annað koma til greina fyrir
prinsessurnar þínar. Um páskana
afsakaðir þú við okkur fyrir að vera
veikur, eins og afi gæti ekki verið
veikur líka eins og allir hinir. Okkur
grunaði ekki hvað við áttum lítinn
tíma eftir með þér. Er þegar við
kvöddum þig í hinsta sinn fundum
við greinilega fyrir miklum frið yfir
þér og vissum að þú værir í góðum
höndum og sáttur.
Elsku afi Stebbi, við þökkum þér
fyrir hlýjuna sem þú hefur alltaf
sýnt okkur og erum þakklátar fyrir
allar yndislegu stundirnar sem við
áttum saman.
Sara Margrét og Sólveig Íris.
Horfinn er vinur en hlý
var sú sál
nú hitti ei vin minn hér
lengur.
Þú allt vildir leysa og ekkert var mál
og alltaf kom til mín sá drengur.
Við kynntumst Stefáni þegar við
fórum að syngja saman í Kór eldri
borgara á Akureyri. Alltaf kom hann
með gleði og góðan hug, tilbúinn að
STEFÁN BRYNGEIR
EINARSSON
✝ Stefán BryngeirEinarsson fædd-
ist á Akureyri 19.
apríl 1930. Hann lést
á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri 5.
maí síðastliðinn og
var útför hans gerð
frá Akureyrarkirkju
16. maí.
gera allt fyrir fé-
lagsskapinn sem hann
gat gert og kom ávallt
inn í hópinn með húmor
og gleði. Að hafa slíkan
mann við hlið sér í kór
er ómetanlegt.
Við kaffiborðið okkar
í hléum var margt
spjallað og mörg gull-
korn komu frá Stefáni.
Slíka menn er gott að
eiga að. Í ferðalögum
kórsins var Gói sem
oftar hrókur alls fagn-
aðar. Ef þurfti að selja inn á sam-
söng sagði hann gjarnan: „Ég skal
sjá um þetta, hún Góa mín selur inn.“
Og þetta gekk eftir. Þetta sýnir
vel hug þeirra hjóna til þessa fé-
lagsskapar. Okkur finnst gott að
minnast svona vinar sem við minn-
umst ávallt með hlýhug. Gói vinur,
við þökkum fyrir allar samveru-
stundirnar og samstarfið og biðjum
góðan guð að styrkja Gógó við þenn-
an mikla missi. Innilegar samúðar-
kveðjur til fjölskyldunnar.
Elín Halldórsdóttir,
Jón Hólmgeirsson.
Hjartans þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
ÓLAFS INGIMUNDARSONAR,
Bæjarholti 5,
Hafnarfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Guðlaug Hanna Friðjónsdóttir,
og fjölskylda
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar
og hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til
að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður,
en ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minningar-
greina