Morgunblaðið - 30.06.2003, Blaðsíða 20

MINNINGAR
20 MÁNUDAGUR 30. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Lundi V/Nýbýlaveg
564 4566 • www.solsteinar.is
Minningarkort
Minningar- og
styrktarsjóðs
hjartasjúklinga
Sími 552 5744
Gíró- og kreditkortaþjónusta
LANDSSAMTÖK
HJARTASJÚKLINGA
A
u
g
l.
Þ
ó
rh
.
1
2
7
0
.9
7
✝ Rósa Einarsdóttirfæddist í Reykja-
vík 3. maí 1919. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Akraness 15. júní síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru María
Kristín Jónsdóttir
húsmóðir, f. í Reykja-
vík 11. maí 1888, d.
14. ágúst 1979, og
Einar Þórðarson skó-
smíðameistari, f. í
Reykjavík 6. febrúar
1885, d. 5. júní 1980.
Börn þeirra voru: 1)
Jón, f. 19. desember
1912; 2) Ingibjörg, f. 9. ágúst 1915,
d. 23. júní 1999; 3) Rósa, sem hér er
minnst; 4) Geirlaug, f. 29. mars
1923; 5) Gunnar, f. 5. júní 1926, d.
30. september 1997; og 6) Þórunn,
f. 9. nóvember 1928.
Rósa giftist 6. desember 1952
Tryggva Guðjónssyni frá Dísastöð-
um í Sandvíkurhreppi, f. 7. desem-
ber 1919, d. 29. ágúst 1991, vöru-
bifreiðarstjóra og
síðar verkamanni á
Akranesi þar sem
þau bjuggu frá 1981.
Rósa átti eina dóttur
áður, Björgu Rósu
Thomassen, f. 29.
janúar 1947, maki
Reynir Ásgeirsson,
búsett á Svarfhóli í
Svínadal, þau eiga
fjóra syni og átta
barnabörn. Börn
Rósu og Tryggva
eru: Marinó, f. 9.
september 1953,
maki Margrét Magn-
úsdóttir, búsett á Hvítanesi í Skil-
mannahreppi, þau eiga fjögur
börn og eitt barnabarn; Guðni, f.
13. desember 1957, maki Hlín
Sigurðardóttir, búsett á Akranesi,
þau eiga þrjár dætur og eitt barna-
barn.
Útför Rósu verður gerð frá
Akraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Elsku amma.
Ég vona að þér líði vel þar sem
þú ert núna. Takk fyrir allt sem þú
gerðir fyrir okkur Axel. Þú varst
alltaf svo góð við mig. Þær voru
ófáar stundirnar sem við spiluðum
saman eða við settum Ríó tríóið á
og nutum þess að hlusta á falleg
lög þegar þú og afi Tryggvi pöss-
uðuð mig þegar ég var lítil. En nú
ertu farin frá okkur og eftir situr
minningin ein sem við geymum vel
í huga okkar. Guð veri með þér.
Þín
Rósa Kristín og Axel.
Það var erfitt að heyra um veik-
indi þín síðustu daga þína hér á
meðal okkar, í hinu lifanda lífi. Það
var sérstaklega erfitt af því að ég
gat ekki veitt þér þann stuðning og
styrk sem ég hefði viljað, með nær-
veru og hlýju. Ég gat ekki heim-
sótt þig á sjúkrahúsið þessa síð-
ustu daga sem þú áttir með
fjölskyldunni, áður en þú yfirgafst
þennan heim og fórst á betri stað,
en ég hugsaði stíft til þín og vissi
að það var gott fólk í kringum þig
sem hugsaði vel um þig.
Þú hvattir okkur barnabörnin
alltaf áfram með styrk þínum,
hvattir okkur á þann hátt að það
jók ávallt trú okkar á að við værum
að gera vel og rétt. Það var engin
undantekning á því þegar ég sagði
þér fyrst frá því að ég væri að
hugsa um að fara hingað til Spánar
í nám. Frá byrjun varstu spennt og
áhugasöm um þessa ákvörðun
mína. En nú ertu farin, elsku
amma, og ég sé þig ekki aftur og
það er sárt en ég veit líka að nú
getur þú upplifað þetta með mér og
litið eftir mér og það veitir mér
gleði og styrk. Ég er líka svo viss
um að afi Tryggvi hefur tekið vel á
móti þér, opnum örmum, ánægður
að endurheimta lífsförunaut sinn
og nú að eilífu. Þótt ég hafi ekki
getað verið hjá þér þessa síðustu
daga þá var hugur minn svo sann-
arlega hjá þér og vonandi fékkstu
eitthvað af þeim styrk sem ég
sendi til þín.
Ég skrifaði þér bréf rétt áður en
þú fórst en þú náðir ekki að lesa
það, það náði ekki í tæka tíð, en
þegar ég kem heim í ágúst ætla ég
að lesa bréfið fyrir þig og afa þar
sem þið hvílið nú saman, sameinuð
á ný.
Elsku amma, með þessum orðum
kveð ég þig og ég veit að þú hefur
það gott þar sem þú ert núna. Ég á
ávallt eftir að sakna þín og hugsa
til þín og geyma allar minningarn-
ar sem ég á um þig meðan ég lifi.
Það er gott að hugsa til þín og afa
þarna uppi að fylgjast með okkur.
Guð blessi þig.
Þinn
Tryggvi Þór Marinósson.
Elsku amma.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Takk fyrir allt.
Þínar
Sigrún Inga og Laufey.
Elsku amma.
Mikið held ég að afi sé glaður að
fá þig til sín. Vilji þinn og andleg
heilsa var mun meiri en líkami þinn
sagði til um og þú fórst lengra á
þrjóskunni einni. Ég dáðist að þér í
hvert skipti sem þú komst upp á
Hvítanes, hvernig þú þrælaðir þér
upp allar tröppurnar og lést engan
bilbug á þér finna.
Þótt ég hafi vitað að tími þinn
var nú senn á enda hjá okkur kom
andlát þitt sérstaklega við mig. Að
sumu leyti fannst mér það fallegt
en auðvitað mjög erfitt líka. Þú
andaðist á brúðkaupsdegi okkar
Jóhanns og daginn sem við
skírðum son okkar hann Jón Þór.
Við Jóhann völdum okkur þennan
dag á síðasta ári til að gifta okkur
því það var enginn í fjölskyldum
okkar sem átti neitt í þessum degi,
en amma ég er glöð að þú átt þenn-
an dag með okkur nú og ég er viss
um að þú varst með okkur á við
skírnina. Mig langaði að kveðja þig
með bæn sem þú kenndir mér þeg-
ar ég var lítil stelpa og hefur fylgt
mér æ síðan.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Ég veit þið afi munið vaka yfir
okkur öllum og ábyggilega eigum
við eftir að finna fyrir nærveru
ykkar í framtíðinni. Eins og þú
kvaddir okkur ætíð, guð geymi þig,
kveð ég þig á sama hátt elsku
amma, guð geymi þig.
Þórunn Marinósdóttir.
Það var fyrir sjö árum sem ég
hitti Rósu, ömmu hans Gunnars,
fyrst. Fljótlega urðum við góðar
vinkonur og þótti mér alltaf gaman
að koma við hjá henni í heimsókn
þegar við fórum á Akranes. Hún
fylgdist svo vel með börnunum
okkar og prjónaði mikið af sokkum
og vettlingum á þau en spurði aldr-
ei um stærð því að hún vissi hana
einhvern veginn alltaf. Við töluðum
saman vikulega og mikið fannst
mér gaman að heyra sögurnar
hennar, hvort sem það var um fjöl-
skylduna, sem hún hélt alltaf utan
um, eða þegar hún var á sjónum og
þegar Gunnar og strákarnir voru
litlir eða bara hvað sem var, það
var fátt sem fór fram hjá henni.
Ég held að það hafi verið fátt
sem gert var á Höfða sem hún tók
ekki þátt í og hafði gaman af.
Það var mjög notalegt að vera
nálægt henni því hún var alltaf
hress, hreinskilin og bara hún sjálf,
og þegar við Gunnar loksins giftum
okkur skal ég lofa því að hún verð-
ur mér efst í huga þann dag því
hún skildi ekkert í þessum trassa-
skap í okkur. Mikið á ég eftir að
sakna hennar Rósu minnar.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku Reynir, Björg, Marinó,
Magga, Guðni, Hlín og aðrir að-
standendur, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð. Kveðja,
Ingibjörg Frostadóttir.
RÓSA
EINARSDÓTTIR
LANDIÐ
MINNINGARGREINUM
þarf að fylgja formáli með upp-
lýsingum um hvar og hvenær
sá sem fjallað er um er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn og loks hvaðan útförin
verður gerð og klukkan hvað.
Ætlast er til að þetta komi að-
eins fram í formálanum, sem er
feitletraður, en ekki í greinun-
um sjálfum.
Formáli
minning-
argreina
ÞAÐ er alltaf gott veður á sundmóti
sagði einhver við fréttaritara
Morgunblaðsins og það er óhætt að
segja að veðrið hafi leikið við
Strandamenn á sundmóti Héraðs-
sambands Strandamanna sem hald-
ið var í Gvendarlaug hins góða að
Klúku í Bjarnarfirði sunnudaginn
22. júní sl.
Sundmótið tókst mjög vel og var
hin ágætasta skemmtun fyrir
áhorfendur sem fylgdust með í blíð-
unni.
Umf. Geislinn sigraði, en þrjú fé-
lög kepptu á sundmótinu. Það voru
Umf. Leifur heppni í Árneshreppi,
Sundfélagið Grettir í Bjarnarfirði,
en með Gretti keppa í sundi félagar
úr Umf. Neista á Drangsnesi og svo
Umf. Geislinn á Hólmavík.
Gvendarlaug hins góða var vígð
árið 1947 og hefur þjónað sínu hlut-
verki vel þessi ár og stendur enn
fyrir sínu.
Morgunblaðið/Jenný Jensdóttir
Keppendur stinga sér til sunds á sundmóti HSS í góða veðrinu á Ströndum.
Héraðsmót Stranda-
manna í sundi
Drangsnes
Á JÓNSMESSUNÓTT stóð Hólm-
urum til boða að ganga á Drápuhlíð-
arfjall með leiðsögn Ólafs Ólafsson-
ar sýslumanns. Það var Efling
Stykkishólms sem stóð fyrir göng-
unni og tóku um 30 manns þátt í
henni og voru göngumenn á breiðu
aldursbili. Drápuhlíðarfjall er um
500 metra hátt og setur mjög sér-
stæðan svip á umhverfið. Þaðan er
gott útsýni yfir Breiðafjörð. Ólafur
var að ganga á fjallið í 65. skipti og
þekkti vel leiðina og sagði frá kenni-
leitum. Drápuhlíðarfjall á sér merka
sögu. Stundum er það nefnt Gull-
fjallið, þar sem sólin alltaf skín,
hvernig sem viðrar, enda er það úr
ljósu líparíti. Í fjallinu á að finnast
gull og dýrir málmar. Veðrið var
eins best er hægt að hugsa sér,
stafalogn, hiti og fallegt sólsetur og í
kvöldsólinni virtist Drápuhlíðafjall
gulli slegið. Þátttakendur nutu
göngunnar og var erfitt að koma sér
heim. Á slíkum nóttum er þess virði
að vaka því að þær koma ekki oft.
Morgunblaðið/Gunnlaugur Árnason
Hólmarar gengu á Drápuhlíðarfjall á Jónsmessunótt. Í baksýn er Þórs-
nesið, spegilsléttur Breiðafjörður og sólsetur bak við Vestfjarðafjöllin.
Hólmarar í Jóns-
messugöngu
Stykkishólmur
LC-konur á Húsavík tóku forskot á
Jónsmessugleðina um helgina er
þær stóðu fyrir Jónsmessugöngu frá
Gónhól út í Eyvíkurfjöru á Tjörnesi.
Um 50 manns tóku þátt í göngunni
að þessu sinni og er út á Höfðagerð-
issand var komið, en svo heitir fjaran
réttu nafni þótt hún sé í daglegu tali
kölluð Eyvíkurfjaran, var boðið upp
á léttar veitingar.
Varðeldur var kveiktur í fjörunni
og viðstaddir sungu saman við gítar-
undirleik Friðfinns Hermannssonar.
Það var skemmtileg umgjörð þarna í
fjörunni, eldurinn snarkaði, selur
hélt sig í flæðarmálinu og hlustaði
eftir söng mannanna og Knörrinn
lónaði á Lundeyjarsundi með ferða-
menn í sjóstangveiði.
LC-konur á Húsavík hafa staðið
fyrir þessari göngu undanfarin ár og
segja þær Jónsmessugönguna vera
orðna fastan lið.
Jónsmessu-
ganga á
Tjörnesi
Húsavík
Friðfinnur Hermannsson lék á gít-
ar og stjórnaði fjöldasöng.
Morgunblaðið/Hafþór Hreiðarsson