Morgunblaðið - 02.07.2003, Qupperneq 27

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. JÚLÍ 2003 27
Hjálmar réðst mjög
ungur, aðeins 17 ára
gamall, til starfa hjá
Rafveitu Ísafjarðar og
hélt síðan áfram störf-
um hjá Orkubúi Vestfjarða þegar
það tók við rekstri rafveitunnar í
ársbyrjun 1978 og starfaði þar alla
tíð síðan.
Hann aflaði sér menntunar sem
rafvirki samhliða starfi sínu hjá
Orkubúinu og þegar starf verkstjóra
rafveituflokksins á Ísafirði varð
laust var hann valinn í starfið.
Hjálmar var sannur leiðtogi
starfsmanna sinni og hafði hagsmuni
þeirra og öryggi ávallt að leiðarljósi.
Ef fást þurfti við erfið verkefni gekk
hann í þau í broddi fylkingar og
sýndi mönnum sínum hvernig þau
skyldu leyst. Hann var hreinskiptinn
og lá ekki á skoðunum sínum ef því
var að skipta en þegar niðurstaða lá
fyrir þá vann hann samkvæmt henni
af heilum hug. Hann tók virkan þátt í
félagsstarfi starfsmanna Orkubús
Vestfjarða og sat í samninganefnd
fyrir hönd starfsmanna. Á samkom-
um starfsmanna fyrirtækisins tróð
hann oft upp og mér er ógleymanlegt
hvernig hann flutti á sinn hrjúfa hátt
„Hífopp, æpti kallinn“.
Með verkum sínum ávann Hjálm-
ar sér virðingu allra starfsmanna
Orkubúsins, hans er nú sárt saknað
og skarð hans verður vandfyllt.
Hjálmar var „kraftakarl“ og mikill
útilífsmaður. Hann hafði unun af því
að takast á við náttúruöflin, fást við
erfið og krefjandi verkefni og fara
áður ófarnar slóðir. Hann hefur nú
farið sína síðustu göngu á vit móður
náttúru og snýr ekki aftur, en minn-
ingin um góðan dreng mun lifa með
okkur áfram.
Móður Hjálmars, börnum hans,
sambýliskonu og öðrum aðstandend-
um sendi ég mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur.
Kristján Haraldsson
orkubússtjóri.
Þegar sól er hæst á lofti og sum-
artíminn bestur barst okkur vinnu-
félögum harmafregn; okkar náni vin-
ur og vinnufélagi hafi látist í
útivistargöngu. Hjálmar, þessi
kraftmikli og sterki drengur, sem
var athugull og mikill fjallgöngu-
maður, hafi látist í fjallgöngu. Þetta
kom okkur mjög á óvart. Hjálmar
hefur verið samstarfsmaður okkar í
26 ár og höfum við notið vináttu hans
og kunnáttu, sem ekki hefur borið
skugga á. Ísak sonur okkar byrjaði
ungur í vinnuflokki hjá Hjálmari og
tók hann Ísak að sér og leiðbeindi og
kenndi af mikilli alúð hina flóknu
hluti í raforkukerfinu. Hjálmar
treysti Ísak fyrir ýmsum verkum og
þeirra samstarf var mjög náið. Það
ber að þakka nú að leiðarlokum og
við söknum nú mikið vinar okkar.
Við sendum öllum aðstandendum
innilegustu samúðarkveðjur og biðj-
um Guð að styrkja þá.
Kristján Pálsson,
Ólöf Helgadóttir,
Ísak Kristjánsson.
Einmitt núna þegar sólin er hvað
hæst á lofti, þegar sumarnóttin ís-
lenska, viðkvæm og björt, umvefur
og huggar – er maður allt í einu
minntur á það hvað lífið getur verið
hverfult. Samt er maður svo innilega
þakklátur fyrir hverja einustu gráðu
sem hitinn stígur, svo innilega þakk-
látur fyrir að sólin skín nótt og dag,
svo innilega þakklátur fyrir það sem
maður hefur, fyrir það að vera lif-
andi.
HJÁLMAR STEIN-
ÞÓR BJÖRNSSON
✝ Hjálmar Stein-þór Björnsson
fæddist á Mosvöllum
í Önundarfirði 14.
október 1959. Hann
lést af slysförum í
fjallgöngu í Skutuls-
firði 21. júní síðast-
liðinn og var útför
hans gerð frá Ísa-
fjarðarkirkju 1. júlí.
Fólkið sem ólst upp á
Hornströndum hefur
miðlað afkomendum
sínum og samferða-
mönnum af ótrúlegri
lífsreynslu sinni og
kjarki, reynsla þess
kemur til með að fylgja
okkur, vitundin um
hana mun fleyta okkur
áfram og gefa okkur
kraftinn til að gefast
ekki upp. Steinþór var
afsprengi þessa fólks,
hann hafði reynslu þess
í blóðinu, líf þess mót-
aði hann sem mann-
eskju. Vonandi gleymum við hin
aldrei hvaðan við komum á meðan
við fáum tækifæri til að halda áfram
að lifa.
Vinkona mín, Fríða, og börnin
hennar tvö eiga erfiða tíma framund-
an, það eru svo margar djúpar og
flóknar tilfinningar sem þau þurfa að
kljást við. Guð veri með þeim og öll-
um hinum.
Elísabet Gunnarsdóttir.
Það er skrýtið hvað sjálfselskan í
manni getur verið sterk. Fyrstu við-
brögð mín við voðafréttinni af láti
Hjálmars voru reiði. Við sem ætluð-
um á Hornstrandir í sumar og láta
gamlan draum rætast og ganga til
rjúpna í haust og þá …!
Við Hjálmar kynntumst fyrir
mörgum árum er ég kom fyrst til
Ísafjarðar til að halda námskeið í
veggtennis (skvassi) hjá Stebba vini
mínum Dan. Ég gleymi ekki fyrstu
kynnum okkar Hjálmars; þessi stóri
maður stormaði beint að mér og um
leið og hönd mín hvarf í hramm hans
ómaði hljómmikil, karlmannleg
röddin: „Hjálmar!“ Augun virtu mig
fyrir sér og vógu á svipstundu alla
mína líkamlegu kosti og galla. Þetta
voru áhrifamikil og ógleymanleg
augnablik. Mér fannst maðurinn
eins og höggvinn út úr bergi
fjallanna, frá honum streymdi ótrú-
leg orka. Hjálmar var mjög sérstak-
ur maður og mörgum virtist hann
ákaflega dulur og hlédrægur þegar
hann í rauninni hafði yndi af góðum
félagsskap. Enn er sem ég heyri
hlátrasköllin í honum og hnyttnar at-
hugasemdir.
Hjálmar var aðsópsmikill þegar sá
gállinn var á honum og lét hann þá
engan ósnortinn. Á alþjóðlegu
skvassmóti í Reykjavík fyrir nokkr-
um árum var aðaluppákoman happ-
drætti þar sem aðalvinningurinn
fólst í að fá að spila sýningarleik við
Jansher Khan, pakistanskan heims-
meistara til margra ára. Maðurinn
var lifandi goðsögn og umgengust
menn hann sem slíkan.
Hjálmar vann náttúrulega happ-
drættið. Það var svo ekki leikurinn
sem mesta athygli vakti heldur sen-
an þegar Hjálmar stormaði inn á
völlinn vígreifur til augnanna, kreisti
lúku heimsmeistarans frá Pershovar
og beljaði hátt og snjallt: „Hjálmar
Steinþór Björnsson frá Ísafirði“.
Pakistaninn fíngerði sem nánast var
óvígur eftir handabandið hefur
sennilega aldrei lent í öðrum eins
mótherja. Hjálmar var valinn í
landsliðið um þessar mundir og fór í
keppnisferð til Ungverjalands og
stóð sig með mestu prýði. Hann var
höfðingi heim að sækja eins og
reyndar allt það fólk er við kynnt-
umst á Ísafirði. Gestrisni var honum
í blóð borin og hús hans okkur alltaf
opin.
Það er með mestu sorg og eftirsjá
að ég og við kveðjum þennan mikla
kappa og félaga.
Við sendum börnum hans, fjöl-
skyldu og öllum aðstandendum okk-
ar dýpstu samúðaróskir og hluttekn-
ingu. Megi minningin um góðan
dreng lifa. Guð geymi þig Hjálmar
minn.
Þínir vinir,
Jökull Jörgensen,
Ásta Ólafsdóttir,
Kim Magnús Nielsen,
Heimir Helgason,
Sigurður Sveinsson,
Magnús Helgason,
Albert Guðmundsson,
Hilmar Gunnarsson og
Hafsteinn Daníelsson.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
SIGURÐUR JÓNSSON
frá Einarsstöðum,
verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju fimmtu-
daginn 3. júlí kl. 13.30.
Jón Gunnar Sigurðsson,
Lilja Sigurðardóttir
og fjölskyldur.
Ástkær systir okkar,
ODDBJÖRG (Stella) THORS,
lést í Bandaríkjunum laugardaginn 21. júní.
Fyrir hönd aðstandenda,
Arnþrúður og Óttarr Möller,
Sjöfn og Björn Hallgrímsson,
Auður og Jón Ólafsson.
VÉDÍS HÓLMFRÍÐUR HALLSDÓTTIR
lést á Kumbaravogi miðvikudaginn 11. júní sl.
Jarðarförin hefur farið fram.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Kleppsspítala og Kumbaravogs fyrir góða
aðhlynningu.
Aðstandendur.
Ástkær bróðir okkar, eiginmaður og faðir,
GUÐMUNDUR MARTEINSSON
arkitekt og verkfræðingur,
Tucson, Arizona,
frá Stykkishólmi,
andaðist á sjúkrahúsi í Tucson, Arizona í Banda-
ríkjunum, að morgni mánudagsins 30. júní.
Heiðar Bergmann Marteinsson,
Jóhann Sólberg Marteinsson,
Hulda Jenný Marteinsdóttir,
Lára Wiken,
Mary Martinson,
Marty Martinson,
Paul Martinson,
Anna Martinson,
Monica Martinson.
Elskuleg eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
HALLDÓRA JÓNSDÓTTIR
(Lóló),
Austurbergi 2,
andaðist á heimili sínu þriðjudaginn 1. júlí.
Hilmar Karlsson,
Dagbjört Hilmarsdóttir, Hjálmar Diego,
Jón Hilmarsson, Guðrún Helga Theodórsdóttir,
Guðrún Hilmarsdóttir,
Reynir Hilmarsson,
Berglind Hilmarsdóttir, Unnsteinn Ólafsson,
Svanur Hilmarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
INGIBJÖRG FINNSDÓTTIR
frá Ísafirði,
til heimilis í Gullsmára 7,
Kópavogi,
lést á heimili sínu mánudaginn 30. júní.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ingibjörg Jónsdóttir, Árni Ármann Árnason,
Guðmundur H. Hagalín, Jóhanna Björg Jóhannsdóttir,
Hrefna H. Hagalín, Sigurður Oddsson,
Auður H. Hagalín, Snorri Hermannsson,
ömmu- og langömmubörnin.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
fósturfaðir, tengdafaðir, sonur og afi,
BIRGIR KRISTINN SCHEVING,
Birkiteigi 3,
Keflavík,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju föstu-
daginn 4. júlí kl. 14.00.
Ágústa Erlendsdóttir,
Sigmar Scheving, Linda Helgadóttir,
Davíð Scheving, Harpa Frímannsdótir,
Erlendur Karlsson, Elísabet Andrésdóttir,
Vilborg Sigríður Tryggvadóttir, Christopher MacNealy,
Margrét Scheving,
Andri Scheving,
Andrés Már Erlendsson,
Linda Malín Erlendsdóttir
og Sandra Ösp MacNealy.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ANNA ÓLAFSDÓTTIR
húsmóðir,
áður til heimilis
í Seljahlíð 13A, Akureyri,
sem lést á dvalarheimilinu Hlíð laugardaginn
21. júní, verður jarðsungin frá Glerárkirkju
fimmtudaginn 3. júlí kl. 14.00.
Björgvin L. Pálsson, Anna Eiðsdóttir,
Þór S. Pálsson, Hrefna Sigursteinsdóttir,
Ólöf J. Pálsdóttir, Jóhannes Hjálmarsson,
Tryggvi Pálsson, Aðalbjörg Jónsdóttir,
Bragi V. Pálsson, Hafdís Jóhannesdóttir,
Friðfinnur S. Pálsson, Inga Tryggvadóttir
og fjölskyldur.