Morgunblaðið - 02.07.2003, Síða 33

HUNDASÝNING
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. JÚLÍ 2003 33
FIÐRILDAHUNDURINN Rackarns
Qutty Sark, í eigu Kristínar Höllu
Sveinbjarnardóttur, þótti bera af
þeim rúmlega 300 hundum sem
sýndir voru. Í öðru sæti varð Enskur
springer spaniel og Yorkshire terr-
ier í því þriðja. Besti öldungur sýn-
ingarinnar var valinn Cavalier king
Charles spaniel og Boxer hafði sig-
ur sem besti ræktunarhópurinn.
Það var mikið fjör í reiðhöll Gusts
í Kópavoginum alveg frá miðjum
degi á föstudag fram á sunnudags-
eftirmiðdag. Venjulega hafa sýn-
ingar sem þessi verið tveggja daga
en nú var brugðið út af vananum og
sýningin stóð í þrjá daga. Föstudag-
urinn var notaðar til að sýna hvolpa
og þar kepptu 62 hvolpar af 19 mis-
munandi tegundum, en alls voru
tegundirnar sem sýndar voru að
þessu sinni 45 og þar af var Írskur
úlfhundur sýndur í fyrsta sinn hér á
landi. Ungir sýnendur kepptu einn-
ig á föstudaginn en á laugardag og
sunnudag sýndu eigendur fjórum
erlendum dómurum hunda sína.
Eins og gengur og gerist gekk á
ýmsu, sumir voru ekki sáttir við
dóma þá sem hundarnir fengu, aðrir
í skýjunum – en þannig er það alltaf
og verður alltaf. Eins og Luis Pinto
Teixeira, dómari frá Portúgal, orð-
aði það: „Við erum mannlegir og
getum gert mistök og ef einhver er
ekki ánægður þá getur hann bara
sagt að við höfum gert mistök!“
Teixeira var hér á landi í fyrsta
sinn og var mjög ánægður með það
sem hann sá á hundasýningunni og
hefur hann þó séð þær margar því
hann dæmir á um 30 hundasýn-
ingum utan heimalands síns á
hverju ári og hann hefur dæmt
hunda í tæpa þrjá áratugi. „Ég veit
að Ísland er eyja og það er erfitt að
flytja hunda á milli landa. En að
vera með um 300 hunda sýningu í
landi þar sem búa tæplega 300 þús-
und manns er auðvitað ekkert nema
stórkostlegt. Ég var mjög hrifinn,
öll aðstaða til fyrirmyndar og ætli
sé ekki hægt að segja að yfir heild-
ina þá hafi þetta verið meðalgóð
sýning, en ég sá hins vegar marga
mjög góða hunda. Hundarnir sem
voru í úrslitum hérna voru frábærir
og gætu unnið á hvaða hundasýn-
ingu sem er í heiminum,“ sagði
Teixeira.
Hann sagðist hafa sérstaka
ánægju af því að dæma íslenska
fjárhundinn. „Ég hef dæmt íslenska
fjárhundinn erlendis en aldrei feng-
ið svona marga í einu, það var rosa-
lega gaman. Þeir voru 22 í dag og
gagnlegt fyrir mig að fá tækifæri til
að dæma hundinn í heimalandi
sínu.“
Spurður um uppáhaldshundinn
sinn sagði hann ekki eiga sér neinn
sérstakan. „Ég er hrifinn af stórum
hundum og litlum hundum og ég vil
hafa þá með sterk skapgerð-
areinkenni og ákveðna.“
Gæti ekki átt ljótan hund
Frank Kane frá Englandi, sem
hefur líka mikinn áhuga á hestum
og ætlaði að skreppa í reiðtúr áður
en hann héldi heim á leið, tók í sama
streng. „Ég er hrifinn af flestum fal-
legum hundum. Ég gæti ekki átt
ljótan hund!“
Hann var sammála Teixeira um
gæði sýningarinnar. „Það er greini-
lega mikið af góðum hundum hér á
landi og það kom mér nokkuð á
óvart. Það sem skilur þessa sýningu
ef til vill frá mörgum sýningum er-
lendis – fyrir utan umfangið auðvit-
að – er að það vantar nokkuð upp á
hvernig hundarnir eru sýndir. Sum-
ir virtust ekki vita hvernig á að sýna
hunda en svo voru líka margir sem
sýndu mjög vel.“
Þeir voru sammála um að dóm-
arastarfið væri skemmtilegt, en
vandasamt. „Við reynum að vera
hlutlægir og byrjum á að dæma
hundana út frá þeim stöðlum sem
gefnir eru út um viðkomandi teg-
und. Því nær stöðlunum sem hund-
urinn er því betri. Síðan er það mis-
munandi hversu alvarleg frávikin
eru – sumum finnst eitthvað alvar-
legt og hundurinn er dreginn niður í
einkunn fyrir það á meðan næsta
dómara finnst sama atriði ekki
veigamikið. Þess vegna eru ekki
alltaf sömu sigurvegarar á sýn-
ingum – þetta veltur alltaf á hug-
lægu mati dómarans,“ segja þeir.
Dómararnir þurfa að þekkja flest
allar tegundir og fyrir leikmann
virðist erfitt að sjá muninn á tveim-
ur glæsilegum hundum. „Kvöldið
fyrir sýningar erum við eins og
skólastrákar að lesa fyrir próf.
Sumar tegundir þekkir maður út í
gegn en aðrar þekkir maður ekki
eins vel og þá verður að læra það al-
mennilega áður en komið er í hring-
inn,“ segja þeir.
Jenny Miller frá Englandi var að
dæma í fjórða sinn hér á landi, kom
fyrst fyrir tólf árum. „Það hafa orð-
ið miklar framfarir hér síðan ég
kom fyrst. Sýningarnar eru glæsi-
legar, hundarnir betri og sýnendum
hefur líka farið fram þannig að þeir
sýna hundana betur en áður þó svo
það megi alltaf gera betur,“ segir
hún.
Hún dæmdi hjá ungum sýnendum
og var ánægð með yngri flokkinn.
„Þeir bestu í yngri flokknum voru
sérlega áhugaverðir og sýndu
hunda sína mjög vel. Aðrir voru
ekki eins góðir, en allir gerðu sitt
besta.
Efstu fimm í eldri hópnum voru
frábær, en hópurinn sem heild olli
mér nokkrum vonbrigðum. Þetta
eru krakkar sem hafa flest keppt
áður og eiga að vita hvernig þetta
fer fram,“ sagði Miller sem sjálf á 25
hunda, af ýmsum tegundum.
Kristín Halla Sveinbjarnardóttir með Rackarns Qutty Sark, besta hund
sýningar, og Luis Pinto Teixeira, dómari frá Portúgal.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Boxer-fjölskyldan – besti ræktunarhópur sýningarinnar. Bjarkeyjar-ræktun Ingu Bjarkar Gunnarsdóttur.
Fiðrildahundur
þótti bera af
Hin árlega sumarsýning Hundaræktarfélags Íslands var haldin í reiðhöll Gusts í Kópavogi um helgina.
Þar sýndu hundaeigendur ríflega 300 hunda af 45 mismunandi tegundum. Fjórir erlendir dómarar komu
til landsins vegna sýningarinnar auk þess sem nokkrir erlendir ræktendur lögðu leið sína í Kópavoginn til
að fylgjast með árangri ræktunar sinnar hér á landi. Skúli Unnar Sveinsson fylgdist með sýningunni og
ræddi við dómarana sem allir voru sammála um að hún hefði farið vel fram og að þeir hefðu séð marga
hunda hér á landi sem stæðust samanburð við hunda hvar sem er í heiminum.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Glæsilegur öldungur. Sperringgårdens Christian Collard, sem er af teg-
undinni Cavalier King Charles Spaniel, var valinn besti öldungurinn, eig-
andi og sýnandi María Tómasdóttir.
Morgunblaðið/ Jón Svavarsson
Það er gott að hvíla sig aðeins áður
en farið er í hringinn.