Morgunblaðið - 03.07.2003, Blaðsíða 3

HONUM finnst að Óseyjarmenn standi sig bara
fjandi vel. „Ég held að það megi bara hæla þeim fyr-
ir að þeir skuli standa sig í samkeppninni. Þetta er
eina skipasmíðastöðin á Íslandi sem gerir það.“
Það er Jónas Jóhannsson, útgerðarmaður Geirs
ÞH 150 frá Raufarhöfn, sem hefur orðið. Báturinn
hans var smíðaður hjá Ósey í Hafnarfirði, afhentur
árið 2000 og hefur reynst vel í alla staði.
„Þetta byrjaði nú svoleiðis
að þegar þetta Kínadæmi hófst langaði mig til þess
að láta smíða fyrir mig bát fyrst þeir áttu að vera
svona ódýrir. En þegar ég fór að skoða málið nánar
leist mér ekki eins vel á það og í fyrstu og bauð Halla
[Hallgrími hjá Ósey] upp á að þótt báturinn yrði fimmtán
milljónum króna dýrari hjá honum mætti hann smíða
hann.“
Báturinn er mjög rúmgóður og mjög þægilegur, segir
Jónas. „Við getum verið á netum og snurvoð samtímis,
við þurfum t.d. aldrei að hreyfa við neinu á
meðan við erum með þessi tvö veiðarfæri.“
Jónas segir að Geir sé mjög gott sjóskip. „Hann
er eins og önd, hann fer bara upp á ölduna og það
brýtur aldrei á honum.“
„Við erum búnir að gera Geir út í þrjú ár og höfum
ekki þurft að gera við neitt, það hafa engir byrjunarerfið-
leikar komið upp. Við fórum á veiðar tveimur dögum eftir að við komum
heim með bátinn og höfum ekki stoppað síðan.“
Eins og önd á öldunni
ekki nema um 17–18% af heildarverði
skips, verðmætin liggi í öllum hinum
búnaðinum. „Þetta er svo margþætt og
skipin sem fara úr landi eru ekkert ann-
að en fljótandi sölubásar,“ segir Hall-
grímur.
Hvað er frétt?
Umfjöllun íslenskra fjölmiðla hefur
verið ábótavant, að mati Hallgríms,
þegar kemur að útflutningi skipa. Hann
segir að í fyrra og hittifyrra hafi fyr-
irtækið fengið mikla umfjöllun úti í
Færeyjum vegna nýsmíðaverkefna fyr-
ir færeyskar útgerðir.
Hann tekur sem dæmi að á sama
tíma og ríkti nánast þjóðhátíðarstemn-
ing í Færeyjum vegna afhendingar nýs
báts frá Íslandi hafi eina fréttin í ís-
lenskum fjölmiðlum sem tengdist sjáv-
arútvegi í Færeyjum þann daginn verið
af því að verið var að leggja tveimur
skipum í Færeyjum. Ef þrjátíu ára
gamalt skip sé að koma úr breytingu í
t.d. Póllandi fylli það alla fjölmiðla hér
en á sama tíma sé varla minnst á inn-
lenda nýsmíði hér og útflutning.
„Mér finnst það oft dálítið skondið
hvernig menn segja fréttir,“ segir Hall-
grímur.
Gengissveiflurnar erfiðar
„Það má segja að vaxtastigið og krónan
okkar séu erfiðustu þættirnir í rekstr-
inum. Sveiflurnar eru erfiðastar. Þær
eru alltof miklar. Menn geta kannski
lært að lifa við krónuna háa en ekki
þessar miklu hreyfingar.“ Þó að krónan
hafi styrkst síðasta hálfa árið hafi dreg-
ið úr sveiflunum.
Morgunblaðið/Líney Sigurðardóttir
yrirtækinu. Nýsmíði Óseyjar hefur reynst vel. Útgerðarmaður Geirs ÞH 150 frá Þórshöfn er einn ánægðra viðskiptavina.
Morgunblaðið/Golli
á eftir öðru en það er barningur á Evrópumarkaði
Morgunblaðið/Golli
astjóri Óseyjar, í dráttarbrautinni með
dregin út úr henni á loftpúðum.
hægt með því að láta smíða skrokkana í
Póllandi eða annars staðar.
Skipin sem hafa verið seld til Fær-
eyinga nú þegar eru fjögur, það fimmta
er í smíðum og á að afhendast í sept-
ember nk. Skip númer sex og sjö verða
smíðuð í samstarfi við Þorgeir og Ellert
á Akranesi. Þau skip á að afhenda í maí
á næsta ári. Skrokkarnir eru í smíðum í
Póllandi. Ósey mun smíða vindubúnað í
bæði skipin.
Margfeldisáhrifin mikilvæg
Um þessar mundir starfa þrjátíu og sex
menn hjá fyrirtækinu og með verktök-
um lætur nærri að Ósey skapi um
fimmtíu störf.
Skipin sem smíðuð eru í Ósey eru
teiknuð hjá þeim af Vigni Demussyni
skipatæknifræðingi. Fyrirtækið er með
eigin dráttarbraut og spilsmíðin er stór
þáttur í rekstrinum. Að auki er ýmiss
konar járnsmíðavinna fyrir Alcan í
Straumsvík. Togbúnaður frá Ósey er í
um eitt hundrað skipum og er þá átt við
allan búnaðinn.
Það er ekki neitt uppgjafarhljóð í
Hallgrími. Þrátt fyrir að erfitt sé að
komast inn á Evrópumarkað eins og áð-
ur var komið inn á hjálpar að beinar
niðurgreiðslur til skipasmíðastöðva eru
að mestu úr sögunni.
Hallgrímur talar um margfeldisáhrif
blómlegs skipaiðnaðar. Mikil þekking
hafi orðið til í kringum iðnaðinn sem
týnist ef ekki verði haldið áfram að
smíða skip á Íslandi. Margskonar þekk-
ing og verkkunnátta tengist skipasmíð-
um, ekki sé bara um að ræða sjálfa
smíði skrokksins. Skipsskrokkur sé
vrópumarkaði
ninginn um EES
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. JÚLÍ 2003 D 3








































































































NÚR VERINU Spjaldadælur
Einfaldar, tvöfaldar, þrefaldar
Stærðir: 6 - 227 cm3/sn.
T6 240 bar, T7 300 bar
Spilverk ehf.
Skemmuvegi 8, 200 Kópavogi,
sími. 544 5600, fax. 544 5301
ÞJÓNUSTA við útgerðarmenn á
Þórshöfn eykst nú með tilkomu ný-
stofnaðs fyrirtækis en það er Fisk-
markaður Þórshafnar ehf. og er
þessu nýja fyrirtæki ætlað að þjóna
bátum á norðausturhorni landsins.
Fyrstu bátarnir sem lögðu afla sinn
upp hjá markaðnum voru Litlanes
ÞH 52 og Geir ÞH 150 en eigendur
þeirra eru Óli Ægir Þorsteinsson
og Jónas Jóhannsson, báðir heima-
menn á Þórshöfn.
Fjöldi báta hefur gert út frá
Þórshöfn undanfarin ár, einkum á
sumrin, svo löngu var orðið tíma-
bært að bæta þjónustuna en slæg-
ingarþjónusta er einnig í boði, að
sögn Jóhannesar Stefánssonar sem
nú veitir fiskmarkaðnum forstöðu.
„Aðstaða hjá Fiskmarkaði Þórs-
hafnar er eins og best verður á kos-
ið; þar er stór kælir, íssala og end-
urvigtun á afla og markaðurinn
væntir þess að eiga mikil og góð
samskipti við sína viðskiptamenn,“
sagði Magnús Helgason fram-
kvæmdastjóri.
Fiskmarkaður
á Þórshöfn
Morgunblaðið/Líney
Jóhannes Stefánsson (t.h.), for-
stöðumaður Fiskmarkaðs Þórshafnar
ehf., ásamt Óla Ægi Þorsteinssyni, út-
gerðarmanni á Litlanesi ÞH, sem fyrstur
lagði upp afla sinn hjá markaðnum.
SAMSKIP og þýska skipasmíða-
stöðin J.J. Sietas í Hamborg hafa gert
með sér samning um smíði tveggja
gámaskipa sem verða tilbúin til af-
hendingar árið 2005. Er þeim ætlað
að leysa af hólmi núverandi skip, Arn-
arfell og Helgafell.
Nýju skipin eru hönnuð til að full-
nægja kröfum Samskipa og viðskipta-
vina þeirra. Er miðað við að þau geti
þjónað sömu höfnum og núverandi
skip félagsins auk annarra hafna eftir
atvikum.
Skipin verða svokölluð „græn
skip“, þ.e. olíutankar liggja ekki beint
að sjó, sem er gert til að draga úr
hættu á olíumengun við strand eða
árekstur. Flutningsgeta hvors skips
um sig verður 908 tuttugu feta gáma-
einingar og burðargeta allt að 10.950
tonn. Lengd hvors skips verður 137,5
metrar og ganghraði um 18,2 hnútar
og verða þau búin öflugum þver-
skrúfum til að stjórnhæfni þeirra
verði eins og best verður á kosið. Að-
alvélar verða 8.400 kW og ætlaðar til
að brenna þungri olíu en þær verða
einnig útbúnar með öflugum ásraföl-
um. Þá munu skipin geta flutt helstu
gámaeiningastærðir og verða með að
lágmarki 200 tengla fyrir frystigáma.
Tveir öflugir gámakranar verða á
hvoru skipi. Allir í áhöfninni munu
hafa sérherbergi með snyrtingu.
Samið um smíði tveggja
nýrra skipa fyrir Samskip
Teikning af öðru hinna nýju skipa Samskipa.
„HAGSMUNUM Noregs hefur
enn verið varpað fyrir róða til að
koma á friði milli Noregs og Íslands í
utanríkismálum,“ segir Sigurd
Teige, formaður samtaka norskra
útvegsmanna.
Þetta kemur fram í norska sjáv-
arútvegsblaðinu Fiskaren, en þar
segir Teige það vera mikil vonbrigði
að samið hafi verið við Íslendinga um
alls um 15% heildarkvótans. Norð-
menn hafi aðeins náð einu prósenti
af hlut Íslands og það gerist á sama
tíma og Íslendingar auki veiðiheim-
ildir sínar í norsku lögsögunni úr
5.900 tonnum í 12.900 tonn.
„Norðmenn hafa með þessu kast-
að frá sér verðmætum sem nema um
hálfum milljarði króna, (fimm millj-
örðum íslenzkra) í útflutningstekjur.
Verðmætum sem norskum útvegi á
barmi gjaldþrots veitir ekkert af,“
segir Teige.
Hann segir að mikið beri á milli
þess sem stjórnmálamennirnir lofi
og þess sem þeir semji um og að
þessi samningur muni verða til hins
verra í viðleitninni til þess að semja
um langtímaskiptingu síldarinnar.
Utanríkisráðherrann, Jan Peter-
sen, er alls ekki sammála. „Það gleð-
ur mig að við höfum náð samkomu-
lagi um áframhaldandi stjórnun
síldveiðanna byggðu á réttlátari
skiptingu. Hagsmunir bæði Noregs
og Íslands felast í því að síldarstofn-
inn sé nýttur á ábyrgan hátt eins og
aðrar lifandi auðlindir. Það hefur gíf-
urlega þýðingu fyrir samfélagið.
Áframhald samstarfsins um síldina
er sameiginlegt langtímahagsmuna-
mál okkar beggja,“ segir Petersen í
Fiskaren.
Óánægja með
síldarsamning