Morgunblaðið - 13.07.2003, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13. JÚLÍ 2003 B 9
Almenninga vestari um kl. 8.30. Há-
hyrningar voru í nokkurri fjarlægð
við Kögurnesið. Þórleifur Bjarnason
segir í Hornstrendingabók um Al-
menninga vestari: „Jafnan er þar
brimasamt. Skiptast þar á litlar vík-
ur og hamrabásar. Er því líkast sem
þeir breiði faðminn móti norðurhafi
til að grípa allt það dauðatökum, sem
hafið ber að þeim .. Það er álit flestra
að fleiri skip hafi farist við dauða-
strönd þessa en menn vita ....... Brim-
aldan rís með háum hvítum brotföld-
um langt undan landi, sogar og ymur
í vogum milli skerja, en högg hennar
dynja á bergföstum klöppum með
jötunafli, en hamrar bergmála við,
líkt og þeir stynji undan átökunum.
Þeim sem gengur um fjöruna finnst
að lík sé einhvers staðar að veltast í
flæðarmáli og umhverfis hann sveimi
andar framliðinnar skipshafnar sem
farist hefur í landtöku.“ Þessi lesn-
ing frá veturnóttum flögraði um hug,
þegar róið var fyrir Almenningana,
barnabörnin kúrandi heima og trakt-
ering gærdagsins að baki.
Það fór að trekkja þegar morgun-
sólin hitaði björgin og brátt hvessti.
Við vissum af vari og lendingu í Kirfi
og tókum hvíld þar. Þegar lægði
lögðum við í hann, en aftur hvessti,
það hvítnaði á hverri báru og særinn
rauk á stórum flekkjum. Biðum við
það af okkur undir Kjalarnúpnum og
rerum að áliðnum degi fyrir Kjar-
ans- og Hlöðuvík í Hælavík. Þar
grilluðum við kvöldverð, hvíldum
okkur og héldum upp úr kl. 22.00
fyrir Hælavíkurbjarg. Kvöldsólin leið
eftir sjóndeildarhringnum, málaði
bjargið bleikt, okkur og himininn
líka. Nokkur undiralda var og óró-
leiki undir bjarginu, hamlaði það
myndatöku. Hugurinn stefndi fyrir
Hornbjarg, að ná því í miðnætur- og
snemmmorgunsól, en hylkið sagði
nei. Við tjölduðum rétt norðan við
Hornbæina og sváfum þar um nótt-
ina.
4. dagur: Horn – Barðsvík
Vöknuðum rétt fyrir kl. 8.00,
gengum á Hornbjarg, snæddum í
skyndi og náðum fallaskiptunum kl.
9 fyrir Hornklettinn. Dálítil undir-
alda var af NA, logn og heiðskírt.
Þvílík umhyggja, þess sem öllu
stjórnar, fyrir tveim litlum sálum.
Hvort þær eiga það skilið er annað
mál, en einhvers konar sérsamningi
eru þær á. Stoppuðum í Hólminum
og lentum svo við Duggholu og
Blakkabás og tókum miðdagspásu.
Litum við hjá Óla og Dísu á Horn-
bjargsvita. Þau rétt komin. Hann í
viðhald, var hangandi utan á húsinu,
hún fylgist með veðrinu. Þau buðu
okkur í kaffi og Óli sýndi okkur síð-
an staðinn og sagði okkur margt.
Dregið hafði upp og andaði af NA.
Dálítið var farið að brima þegar lent
var í Barðsvík um kvöldið. Það okkar
sem karlhormón þykist hafa sýndi
ofdirfsku og fór skákollhnís á ríflega
5 metra löngum bátnum á óvæntri
ofvaxinni brimöldu í lendingu. Ekki
til skaða. Hitt okkar lenti af skyn-
semi í ládauðu við hlein og hentist til
bjargar, sem auðvitað var ekki þörf.
5. dagur:
Barðsvík – Skjaldabjarnarvík
Næsta dag rerum við um Bolung-
arvík eystri, köstuðum kveðju á
Reimar Vilmundarson, skipstjóra frá
Bolungarvík, fyrir Furufjörð, fyrir
Þaralátursnes. Úti fyrir nesinu eru
sker, á þeim var stórþing útsela og
voru þeir um margt ósammála, tjáðu
þeir sig í djúpum draugalegum tón-
um um sæ og sjóefni. Reyndar var
mikið um sel alla leiðina og augu
þeirra fylgdu okkur lengstum, mest
30–40 pör augna. Það er gaman að
njóta slíkrar athygli. Afar mikið er
af teistu á þessu svæði öllu, einnig
langvíu og voru þær oft innan seil-
ingar. Síðan lentum við í Reykjafirði,
fórum í laugina og kaffi að því loknu
hjá Erlu Jóhannesdóttur. Ræddum
við Ragnar Jakobsson lítillega og
lögðum inn góð orð um viðarbúta til
útskurðar fyrir bóndann. Rerum síð-
an fyrir Geirólfsgnúp og lentum í
Skjaldabjarnarvík. Reistum þar
tjald, sem Óskar Kristinsson á
Dröngum tjáði okkur stuttu síðar að
væri innan 10 m frá refagreni. Ref-
irnir melduðu óánægju sína lítillega
um kvöldið.
6. dagur:
Skjaldabjarnarvík – Ófeigsfjörður
Næsta morgun tölti annað okkar á
Geirólfsgnúp og leit yfir farinn og
ófarinn veg. Þennan dag, mánudag-
inn 30. júní, rerum við síðasta legg-
inn í Ófeigsfjörð með viðkomu og
kaffi hjá Óskari á Dröngum. Í fjör-
unni í Ófeigsfirði tók Pétur Guð-
mundsson á móti okkur með góðum
orðum og spurði um okkar farir.
„Jæja, ætlið þið svo Ófeigsfjarðar-
heiði á morgun, skreppa svona og
sækja bílinn!“ „Já, já!“ Hann benti
okkur á aðalatriði á leiðinni. Næst
ræddum við rekavið. Varð það að
samkomulagi að annað okkar mætti
koma og sækja kerrufylli að eigin
vali.
7. dagur: Ófeigsfjörður – Laugaland
Næsta dag lögðum við á heiðina
um kl. 8.00 í dálitlum dumbungi.
Vörðurnar, já vörðurnar á Ófeigs-
fjarðarheiði, þær eru engu líkar. All-
ar stærðir og gerðir. Miðunarvörður,
stuttar vörður, langar vörður, háar
vörður, skakkar vörður, þreyttar
vörður, signar, flatar, gamlar vörður.
Vörðurnar einar réttlæta göngu yfir
heiðina. Þingmannaleið er nokkuð
löng, sérstaklega seinni hlutinn, í
þessu tilviki neðri hluti Hraundals-
ins. Við vorum hálfþreytt eftir ríf-
lega ellefu stunda allstífa göngu þeg-
ar Jörgína í Dalbæ sótti okkur að
kveldi sjöunda dags að Laugalandi.
Hringnum var lokið á sjö dögum, eða
réttara, sex dögum og átta klukku-
stundum.
Að loknum frábærum kvöldverði
hjá Jörgínu og Ingólfi í Dalbæ sváf-
um við þar nóttina í uppbúnum rúm-
um. Næsta dag héldum við í Ófeigs-
fjörð, sóttum bátana og héldum til
Reykjavíkur. Þakklæti í hug og gleði
yfir vel heppnaðri ferð.
Frumraunir og áfangar
Okkur er ekki kunnugt um að ís-
lensk kona hafi róið þessa leið, þá er
okkur heldur ekki kunnugt um að Ís-
lendingar hafi róið jafn langt í einni
og sömu ferðinni hérlendis. Það er
með fyrirvara um að annað sannara
reynist. Róðrarleiðin var um 200 km.
Þingmannaleið er 37 km og Ófeigs-
fjarðarheiði, sem er ein þingmanna-
leið, verður að teljast fremur erfið
gönguleið. Allt að 600 m hæð og
langir kaflar leiðarinnar eru stór-
grýtisstikl, fimm vöð eru á leiðinni,
flest grunn, en vaðskór eru nauðsyn-
legir, sérstaklega yfir ána Rjúkandi,
sem er stærsta vatnsfallið á leiðinni.
Ljósmynd/Árni B. Stefánsson
Strandaður búrhvalur varð á vegi ræðaranna í Skjaldabjarnarvík.
Horft út Balaströnd í Almenningum vestari. Í Blakkabás rétt við Hornbjargsvita.
Prijon Seayak-kajakar. Neopr-
ene-smekkbuxur, hanskar og
skór úr sama, goretex-toppur.
Björgunarvesti með flautu, hníf
og neyðarblysi í vasa, varaár,
árarflot, lensidælur, siglinga-
áttavitar, kastlína, karabinur. 1½
aukaföt, útbúnaður til að ganga
hvaðan sem er, gönguskór, bak-
pokar og göngustafir.
NMT-sími, VHF-talstöðvar
með 4x4 rásunum, rás 9 og 16,
Iridíum gervihnattasími (leigður
af Símanum) og langbylgju-
útvarp. Matur til ríflega hálfs
mánaðar. Svefnpokar, tjald, eld-
unaráhöld, grillgrind. Sjónauki,
myndavélar, sjókort, göngukort,
Garmin GPS map 76, göngu-
áttavitar. Eldspýtur, aukagler-
augu, sólgleraugu, sólvörn,
plástrar, verkjatöflur, bólgueyð-
andi töflur o.fl. Allur útbúnaður,
sem ekki mátti vökna, þ.m.t.
matur var í vatnsheldum sjó-
pokum af ýmsum stærðum.
Útbúnaðurinn