Morgunblaðið - 15.07.2003, Blaðsíða 32

MINNINGAR
32 ÞRIÐJUDAGUR 15. JÚLÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Að yrkja jörðina og
eflast af dáð.
Að vaxa við hvert
unnið verk og treysta
á mátt sinn og megin.
Að finna krafta í kögglum, eiga
kjark og þor og bjóða heiminum
byrginn.
Plægja og sá í sinn akur, gjöfull
samferðamönnum sínum.
Að lokum uppskera, síðast taka
örlögum sínum af karlmennsku.
Þráinn frændi minn er fallinn frá
langt fyrir aldur fram.
Hann var yngstur þriggja barna
foreldra sinna og var bóndi í Odda-
koti í Austur-Landeyjum.
Þar bjó hann ásamt eiginkonu
sinni og traustum lífsförunaut
Kristínu Sigurðardóttur sem ættuð
er frá Seyðisfirði.
Hjá þeim ólust upp við ástríki
börnin þeirra fjögur, þau Sigur-
björn Hjörtur, Ástvaldur Bjarki,
Katrín Ósk og Helena Sigurbjörg
en þau eru öll uppkomin og flogin úr
hreiðrinu.
Allt frá barnsminni er Þráinn
frændi sterkur hlekkur í minni til-
veru. Ræðinn og gamansamur, allt-
af tilbúinn að leyfa mér að koma
með í sveitina. Þau eru ófá skiptin
sem við hristumst saman frá Sel-
fossi að Oddakoti, hristumst í orðs-
ins fyllstu merkingu því það var áð-
ur en malbikið kom. Fyrst á
rússajeppanum með blæjunum,
seinna lét Þráinn smíða hús á hann,
síðan á fólksvagen bjöllu. Ekki
spillti það fyrir þegar bílstjórinn
stöðvaði bifreiðina við sjoppuna á
Hellu eða Hvolsvelli og bauð upp á
appelsín og Prins Póló sem voru
sjaldséðar kræsingar hjá lítilli
frænku laust upp úr miðri síðustu
öld. Á þessum árum var Þráinn að
vinna í fiski í Þorlákshöfn, hann fór
til vers, sem kallað var, ásamt fleiri
ungmennum úr Landeyjunum.
Knapinn á hestbaki er kóngur um
stund. Þessi ljóðlína Einars skálds
Benediktssonar á vel við um Þráin
því hann unni því sannarlega að fara
á hestbak og temja.
Eftir oft á tíðum langan vinnudag
naut hann þess að beisla góðan reið-
hest, láta spretta úr spori og vera
kóngur um stund. Finna fjörið í
fáknum, þeysa út í bjarta sumar-
nóttina, halda þéttingsfast í taum-
inn og endurnýjast af þrótti. Koma
heim og klappa gæðingnum, sleppa
honum í hagann, lalla yfir túnið með
beisli og hnakk á öxlinni.
Hlusta á skrjáfið í stígvélunum
vaða slægjuna og heyra spóann
vella í fjarska. Horfa á tjaldinn tipla
hljóðlaust eins og til að trufla ekki
kyrrð og helgi þessarar stundar.
Leggjast til hvílu sæll í hjarta.
Öllu lífi er afmörkuð stund, það
verðum við að sætta okkur við.
Eftir ýmsa háskalega atburði í
þínu lífi þar sem þú slapppst ótrú-
lega naumt, var ég farin að halda að
þú ættir þó nokkuð eftir af auka-
lífum, Þráinn minn.
Þessu til skýringar ætla ég að
nefna tvennt sem fyrir þig kom. Þú
varst að vinna á jarðýtunni fyrir
ræktunarsambandið úti á sandi við
Hallgeirsey, ýtan sökk í sandbleytu
og sást ekki meir, en þú slappst með
skrekkinn. Þú varst að kaupa þér
splunkunýjan jeppa, á heimleiðinni
lentirðu í hálku, bíllinn fór nokkrar
veltur og gjöreyðilagðist en þú
slappst með skrámur. En það eru
víst engin aukalíf í veruleikanum,
jafnvel ekki þó við lifum á tölvuöld,
aðeins mismikil guðsmildi.
Nú að leikslokum vil ég þakka
mínum ástkæra frænda fyrir allt
ÞRÁINN
ÞORVALDSSON
✝ Guðni ÞráinnÞorvaldsson
fæddist í Kirkju-
landshjáleigu, Aust-
ur-Landeyjum 11.
mars 1945. Hann
andaðist á Sjúkra-
húsi Suðurlands 27.
júní síðastliðinn og
var útför hans gerð
frá Voðmúlastaðar-
kapellu 12. júlí.
það sem hann var mér
og fjölskyldu minni og
guði fyrir tímann sem
við fengum að eiga með
honum.
Megi minningin um
góðan dreng ylja ykkur,
elsku Stína, Helena,
Katrín, Bjarki og
Hjörtur, tengdabörn og
barnabörn.
Ásta Kristín
Siggadóttir.
Nú fallinn er frá
elskulegur frændi minn
Þráinn Þorvaldsson bóndi í Odda-
koti.
Margar eru minningarnar um
þennan frábæra frænda sem hafði
einstaklega létta lund og svo mikla
hjartahlýju. Ég naut þeirrar gæfu
að fá að vera í Oddakoti hjá Þráni og
Stínu í nokkur sumur og dvölin þar
var yndisleg og hafði uppbyggjandi
áhrif á sálartetrið mitt.
Þótt oft væri mikið að gera þá var
oftast fundinn tími til þess að fara í
útreiðartúr og yfirleitt var farið á
kvöldin eftir verkin, svona eins og
verðlaun fyrir góðan og annasaman
dag. Þegar ég eignaðist fjölskyldu
og fór að búa þá gaukuðu þau Þrá-
inn og Stína stundum að okkur
nautakjötsbita eða heimatilbúnum
hrossabjúgum sem kom sér mjög
vel. Svona birtist hjartagæska
þeirra í mörgum myndum.
Þrjú af fjórum börnum mínum
hafa dvalist yfir sumartíma í Odda-
koti og minnast þau þeirra tíma með
gleði og virðingu.
Hún Linda Steinunn okkar leit
mikið upp til hans Þráins frænda
síns. Það sem Þráinn sagði og gerði
var næstum eins og lög. Sem dæmi
má nefna eina matvendnina en
Linda vildi ekki borða rúgbrauð
þegar hún kom að Oddakoti og var
frekar lítið fyrir smjör, en þegar
hún kom heim eftir tveggja vikna
dvöl þá fékk hún sér stóra sneið af
rúgbrauði og mikið smjör og sagði:
„Við Þráinn fengum okkur ekki rúg-
brauð með smjöri heldur smjör með
rúgbrauði.“
Örlög manna eru misjöfn og ein-
kennileg tilviljun er að Þráinn og
Villi heitinn mágur minn kvöddu
þessa jarðvist sama mánaðardag,
aðeins með tveggja ára millibili.
Elsku Stína mín, Hjörtur og Sól-
veig, Bjarki, Heiða og börn, Katrín,
Þórir og börn, Helena og Einar,
megi bjartar minningar um Þráin
milda ykkar miklu sorg. Guð blessi
ykkur öll.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blesssun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðgun að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
María Siggadóttir
og fjölskylda.
Elsku hjartans Þráinn minn, nú
ertu farinn til guðs og við förum víst
aldrei aftur saman í útreiðartúr.
Það var svo gott að vera í Odda-
koti hjá ykkur Stínu, þessi sveit er
svo falleg og góð eins og þið, takk
fyrir að hafa leyft mér að vera
stundum hjá ykkur. Þegar þú varst
veikur á sjúkrahúsinu heimsótti ég
þig og daginn áður en þú fórst frá
okkur þá kvaddi ég þig með kossi
eins og vanalega en þetta var síðasti
kveðjukossinn. Ég veit að þér líður
vel þar sem þú ert núna, hjá guði og
þeim sem þú þekktir og eru dánir.
Þú varst hressasti og besti
frændi minn og ég mun aldrei
gleyma þér.
Endar nú dagur, en nótt er nær,
náð þinni lof ég segi,
að þú hefur mér, Herra kær
hjálp veitt á þessum degi
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Þín frænka
Linda Steinunn Guðgeirsdóttir.
Í dag kveðjum við Þráin í Odda-
koti en hann lést 27. júní eftir tæp-
lega þriggja mánaða lokaorrustu
við illvígan sjúkdóm, sem allir
hræðast. Enn einu sinni standa ást-
vinir, sveitungar og vinir sárir og
reiðir eftir ójafnan leik, þar sem
þeirra maður varð að lúta í lægra
haldi, langt um aldur fram.
Í þessari litlu grein vil ég minnast
þessa góða sveitunga og alls sam-
starfsins, sem við áttum í Ung-
mennafélaginu Dagsbrún og HSK.
Störfum sínum hjá þessum samtök-
um sem og annars staðar sinnti Þrá-
inn af ósérhlífni, samviskusemi,
dugnaði og með sinn sérstaka húm-
or í farteskinu. Hann gekk að þeim
verkum sem gera þurfti léttur í lund
og spori og gilti einu hvort um var
að ræða mælingu á langstökki á
íþróttamóti, sem mig grunar að hafi
nú ekki verið það skemmtilegasta
sem hann gat hugsað sér – uppvask
og þrif – eða fara í ræðustól en þar
flutti hann mál sitt skýrt og skil-
merkilega.
Hann sótti námskeið í ræðu-
mennsku og félagsstörfum hjá Fé-
lagsmálaskóla UMFÍ og varð
seinna leiðbeinandi á þeim vett-
vangi, heimsótti þá önnur ung-
mennafélög og hélt námskeið og
naut hann þess vel er heim kom að
segja frá hvernig allt færi nú fram
hjá hinum félögunum. Þráinn hafði
sérstakan frásagnarstíl og einstakt
lag á gera frásögn sína myndræna
og skemmtilega.
Það voru sannarlega ekki litlaus-
ar eða leiðinlegar samverustundirn-
ar með honum Þráni og oft hefur
verið kátt í höllinni Gunnarshólma
þegar æfingar hafa staðið yfir fyrir
þorrablót og fleiri uppákomur. Þrá-
inn þá gjarnan hrókur alls fagnaðar
með sínum óborganlegu setningum,
sem eru svo dýrmætar í minning-
unni. En hann tók sín hlutverk al-
varlega og var manna fyrstur tilbú-
inn með sitt, hafði hann stundum á
orði að hann bara skildi ekki hvað
sumt fólk gæti verið lengi að læra
textann!!
Ég þakka Þráni allar samveru-
stundirnar og ég trúi því að hans
bíði nú nýtt hlutverk og ég efa ekki
að hann tekur vel á því og verður
fljótur að læra textann.
Ég bið Guð að styrkja fjölskyld-
una hans og gefa læknavísindunum
leiðarljós í leitinni að nýrri þekk-
ingu og sigrum.
Ingibjörg Marmundsdóttir.
Dagarnir eru að taka að styttast,
dagurinn í dag er styttri en fyrir-
rennari sinn. Við vöknum upp dag
hvern og tökum því sem sjálfsögð-
um hlut að þeir sem voru við hlið
okkar í gær, geti einnig verið það á
morgun, en því er víðs fjarri. Í dag
erum við að kveðja einn samferða-
mann sem getur ekki verið við hlið
okkar lengur, heldur er að kanna
það sem er okkur hulið sem eftir
stöndum. Maður finnur fyrir mátt-
leysi gagnvart forlögunum, og við
finnum hversu máttlaus við í raun-
inni erum gagnvart þeim. Spurning-
um um tilgang okkar hérna á þess-
ari jörð verður einungis svarað með
öðrum spurningum því hin áþreif-
anlegu svör er ekki að finna. Þráinn
var sá sem hægt var að líta upp til
fyrir dugnað sinn og kraft, það var
gott að eiga hann að ef þurfti að fá
álit á einhverju og lá hann ekkert á
skoðunum sínum. Það er svo margt
sem er í minningunni skráð um Þrá-
in. Það að vera bara hinum megin
við lækinn við Þráin í uppvextinum
sem hefði átt að gera samgöngur
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
JAKOB V. JÓNASSON
geðlæknir,
Safamýri 43,
Reykjavík,
sem andaðist á Landspítala Landakoti þriðju-
daginn 8. júlí, verður jarðsunginn frá Háteigs-
kirkju fimmtudaginn 17. júlí kl. 13.30.
Christel Jónasson,
Hildigerður Jakobsdóttir, Lars Gimstedt,
Finnbogi Jakobsson, Elín Flygenring
og barnabörn.
Bestu þakkir til allra sem sýndu okkur vinarhug
við fráfall og jarðarför kærs eiginmanns, föður,
tengdaföður og afa,
ÓSKARS JÓNSSONAR,
Skúlagötu 44,
Reykjavík.
Hjördís Jensdóttir,
Sigrún Óskarsdóttir, Guðmundur Þór Egilsson,
Jón Viðar Óskarsson, Guðrún Eggertsdóttir,
Óskar, Hjördís, Rakel, Berglind og Ívar.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
ÓLAFUR SIGFÚSSON,
Núpasíðu 10g,
Akureyri,
sem lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
að kvöldi mánudagsins 7. júlí, verður jarðsung-
inn frá Akureyrarkirkju fimmtudaginn 17. júlí
kl. 13.30.
Sigríður Jóhannesdóttir,
börn, tengdabörn
og barnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
GUÐJÓNA F. EYJÓLFSDÓTTIR,
Stórholti 19,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi laugardaginn
12. júlí.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju þriðjudaginn
22. júlí kl. 13.30.
Ólafur Þórðarson,
Gunnar Ólafsson, Sara Hjördís Sigurðardóttir,
Ástríður Ólafsdóttir,
Sigrún Edda Gestsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
móður okkar,
KRISTRÚNAR ÞORSTEINSDÓTTUR
CORTES.
Sérstakar þakkir fá læknar, hjúkrunarfólk og
annað starfsfólk á Landakoti og hjúkrunar-
heimilinu Eir.
Erla Cortes,
Kristín Björg Gunnarsdóttir,
Guðrún Cortes
og fjölskyldur.
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
HELGA FRIÐGEIRSDÓTTIR
frá Raufarhöfn,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri aðfaranótt sunnudagsins
13. júlí. Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hilmar Ágústsson.