Morgunblaðið - 18.07.2003, Blaðsíða 38
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi,
bróðir og mágur,
HÖRÐUR ÓLAFSSON,
Kveldúlfsgötu 6,
Borgarnesi,
er andaðist fimmtudaginn 10. júlí, verður jarð-
sunginn frá Borgarneskirkju mánudaginn
21. júlí kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á líknarstofnanir.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún María Harðardóttir, Sigmundur Halldórsson,
Hilmar Harðarson, Kristín Pétursdóttir,
afabörn og langafabörn,
Helgi Jónas Ólafsson, Eyrún Kristjánsdóttir.
MINNINGAR
38 FÖSTUDAGUR 18. JÚLÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Ég kynntist Frið-
jóni fyrst þegar ég
var við nám hér í
Reykjavík en hann
var þá starfsmaður
Samvinnutrygginga.
Við fyrstu kynni tók ég strax eftir
þeim eðlisþáttum sem mér alltaf
fannst einkenna hann, mikil ein-
beitni, skýr málflutningur ásamt
hlýju og glettni.
Kaflaskil urðu í lífi Friðjóns
þegar hann gerðist lögreglustjóri á
Höfn í Hornafirði. Fram að því
hafði Hornafjörður heyrt undir
embætti sýslumannsins í Vík í
Mýrdal. Þetta var mikil breyting
og það kom í hlut Friðjóns að
byggja embættið upp. Sá galli var
á þessari skipan mála að sveitirnar
í A-Skaftafellssýslu heyrðu áfram
undir embættið í Vík. Friðjón sótti
af festu að á þessu yrði gerð rök-
rétt breyting og 1975 var þessu
breytt með lögum um sýslumanns-
embættið í A-Skaftafellssýslu. Með
lagabreytingunni varð Friðjón
sýslumaður og er trúlega sá eini
sem slíkt embætti hefur hlotið með
lagabreytingu.
Hann var einstakur embættis-
maður, virtur og vinsæll og gætti
vel að hagsmunum fólksins. Áhugi
hans var þó síður en svo bundinn
við starfið eitt, því miklir hæfi-
leikar hans leituðu víða farvegs.
Menningarmál og ritstörf voru
honum sömuleiðis bæði hugleikin
og töm og sér þess víða stað. Eft-
irminnileg er barátta hans fyrir
verndun Gömlubúðar sem nú hýsir
byggðasafn héraðsins. Flestir
töldu húsið ónýtt og að það bæri
að rífa en hann hafði sitt fram og
er húsið nú bæjarprýði. Þetta er
elsta hús staðarins og var fyrst
reist á Papósi. Forysta hans við
útgáfu héraðsritsins Skaftfellings
verður sömuleiðis lengi í minnum
höfð.
Friðjón var ávallt tryggur og
FRIÐJÓN
GUÐRÖÐARSON
✝ Friðjón Guðröð-arson fæddist í
Neskaupstað 1.
ágúst 1936. Hann
lést á Landspítalan-
um Hringbraut, hinn
10. júlí síðastliðinn
og var útför hans
gerð frá Dómkirkj-
unni 17. júlí.
ákveðinn fylgismaður
Framsóknarflokksins
og naut flokkurinn
góðs af þekkingu og
áhuga hans á fé-
lagsmálum og lífgaði
hann þar, eins og ann-
ars staðar, upp á
starfið með glaðværð
og glettni sinni og
eldmóði í starfinu.
Hann hafði alltaf svör
á reiðum höndum og
lausn á flestum vanda.
Þegar ég valdist fyrst
til þingframboðs sagði
Friðjón við vini sína:
„Það fæst allt í Kaupfélaginu hér á
Höfn, það er meira að segja hægt
að fá þingmann þar.“ Við höfum
oft síðan hlegið saman að þessu.
Alvarlegur sjúkdómur varð
banamein þessa góða drengs langt
fyrir aldur fram. Baráttan var
hörð en aldrei lét hann bugast.
Þegar ég heimsótti hann fyrir síð-
ustu jól eftir eina aðgerðina var
hann mjög hress og sagði af sinni
alkunnu glettni að læknarnir væru
mun ánægðari með árangurinn en
hann sjálfur. Alltaf þegar blés á
móti í stjórnmálunum mátti ég
ganga að því sem vísu að Friðjón
léti sjá sig til að leggja mér og
flokknum lið. Þegar útlitið var
nokkuð dökkt fyrir síðustu kosn-
ingar mætti Friðjón ótilkvaddur
við opnun kosningaskrifstofunnar
hér í Reykjavík og vann óslitið til
kjördags. Það var gaman að sjá
hvernig unga fólkið hændist að
honum og leitaði ráða. Augljóst
var að nærvera hans og störf
höfðu mjög góð áhrif á allt starfið.
Þá, sem áður, nutu einbeitni hans
og kímni sín vel. Glaður var hann
þegar í ljós kom að vinnan hafði
skilað árangri og flokkurinn hafði
farið nokkuð vel út úr kosning-
unum.
Ég vil fyrir hönd Framsóknar-
flokksins þakka Friðjóni frábær
störf í þágu flokksins í áranna rás.
Við Sigurjóna biðjum góðan Guð
að styrkja Ingunni og alla fjöl-
skylduna í sorg og sárum missi.
Með þakklæti og söknuði,
Halldór Ásgrímsson.
Það var stórt skarð höggvið í
fjölskyldu okkar hinn 10. júlí síð-
astliðinn er það illvíga mein er föð-
urbróðir minn, Friðjón Guðröðar-
son, hafði háð hetjulega baráttu
við síðustu ár lagði hann að velli.
Þegar tíðindi sem þessi berast er
manni tregt tungu að hræra og öll
orð sem maður setur á blað verða
fátækleg. Ég ætla ekki að fara yfir
ævihlaup Friðjóns frænda hér,
enda margir betri til þess fallnir,
heldur vil ég minnast hans í
nokkrum orðum eins og hann er í
minningu minni.
Alveg frá því að ég man eftir
mér leið ekki það ár að Friðjón
frændi kæmi ekki í heimsókn á
bernskuslóðir sínar hér í Norðfirði
með fjölskyldu sína og þá í heim-
sókn heim í Efri-Miðbæ enda var
kært á milli þeirra bræðra, Há-
konar og hans. Ég beið með
óþreyju eftir þessum heimsóknum
enda ávallt gaman að fá Friðjón í
heimsókn og ekki síður þegar ég
eltist og fór að kynnast Friðjóni
betur. Það var einstaklega gaman
að ræða við Friðjón, hann var
húmoristi fram í fingurgóma, mik-
ið snyrtimenni sem naut lista og
menningar og var ávallt hreinn og
beinn í samskiptum. Ég gat leitað
til hans með ráð og hann var ávallt
boðinn og búinn til aðstoðar enda
frændrækinn mjög. Þótt af ýmsu
sé að taka úr minningarbrotum
skýtur upp í huga mér ferð sem ég
fór með Friðjóni austur á Norð-
fjörð árið 1994. Þann vetur var ég
við nám í Háskólanum í Reykjavík
og hittumst við frændur þá iðulega
og stóð heimili þeirra Ingunnar á
Hvolsvelli mér ávallt opið. Tilurð
ferðar okkar var stórafmæli hins
föðurbróður míns, Ágústs, sem
halda átti upp á hér á Norðfirði.
Þessi ferð okkar er með þeim
skemmtilegri sem ég hef farið,
mikið var skrafað og skeggrætt á
leiðinni og þegar í A-Skaftafells-
sýslu var komið, sem var sýslu-
mannsumdæmi Friðjóns um ára-
bil, þá fékk maður að heyra
fróðleik og sögur sem margar
hverjar voru óborganlegar. Enda
var Friðjóni vel gefið að segja sög-
ur og setja í skemmtilegan búning.
Það er margs annars að minn-
ast, heimsókna, samverustunda við
ýmis tækifæri og ættarmóta, en
eitthvað vefst fyrir mér núna að
setja þetta á blað og því gríp ég til
Hávamála, eins og oft áður, sem á
vel við:
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum.)
Manni finnst þetta blessaða líf
oft ansi óréttlátt og tíminn naumt
skammtaður með ástvinum en eitt
stendur þó alltaf eftir og það eru
minningar um gott fólk. Með það í
huga kveð ég frænda minn Friðjón
Guðröðarson með hlýhug og þökk-
um fyrir allt.
Elsku Ingunn, börn, stjúpbörn
og barnabörn, fyrir hönd systkina
minna, Bjarna, Halldóru, Sigur-
borgar og Guðröðar, og fjöl-
skyldna okkar sendi ég innilegar
samúðarkveðjur. Hugur okkar er
með ykkur.
Jón Björn Hákonarson.
Fleiri minningargreinar
um Friðjón Guðröðarson bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
Afmælis- og minningargreinum má skila í
tölvupósti eða á disklingi (netfangið er
minning@mbl.is, svar er sent sjálfkrafa
um leið og grein hefur borist). Ef greinin
er á disklingi þarf útprentun að fylgja.
Nauðsynlegt er að símanúmer höfundar
og/eða sendanda (vinnusími og heimasími)
fylgi með. Þar sem pláss er takmarkað
getur þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær berist innan hins tiltekna
frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is.
Um hvern látinn einstakling birtist for-
máli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á
útfarardegi, en aðrar greinar skulu ekki
vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög
(með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi.
Einnig er hægt að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta
virðingu án þess að það sé gert með langri
grein. Greinarhöfundar eru beðnir að
hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni
undir greinunum.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og
útför móður okkar, dóttur og systur,
KRISTÍNAR EMMU FINNBOGADÓTTUR
frá Þorsteinsstöðum,
Hveramörk 17a,
Hveragerði.
Guðjón Eðvarð Guðbjörnsson, Sandra Gunnarsdóttir,
Finnborg Elsa Guðbjörnsdóttir, Benedikt Jónsson,
Heimir Logi Guðbjörnsson,
Fríða Emma Eðvarðsdóttir,
Berta Margrét Finnbogadóttir, Sigtryggur Gíslason,
Böðvar Hreinn Finnbogason, Guðbjörg Guðmannsdóttir,
Stefanía Fjóla Finnbogadóttir, Guðmundur Magnússon.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför elsku-
legs föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
BJÖRNS HJÁLMARSSONAR
frá Mælifellsá.
Sérstakar þakkir til alls þess góða starfsfólks á
Sjúkrahúsi Skagfirðinga sem hann átti sam-
skipti við í gegnum árin.
Margeir Björnsson, Helga Þórðardóttir,
Rósa Björnsdóttir, Indriði Sigurjónsson,
Anna S. Björnsdóttir, Viktor G. Sigurðsson
og fjölskyldur.
Hjartans þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SIGURÐAR JÓNSSONAR
frá Einarsstöðum.
Sérstakar þakkir sendum við til hjúkrunar- og
starfsfólks í Sóltúni 2, Reykjavík.
Jón Gunnar Sigurðsson,
Lilja Sigurðardóttir
og fjölskyldur.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærrar móður
minnar,
JÓHÖNNU ARADÓTTUR,
áður til heimilis
í Stangarholti 20.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheim-
ilinu Skjóli, 3. hæð, fyrir góða og kærleiksríka
umönnun.
Ásmundur Halldórsson.
Bróðir okkar,
RAFN SIGURJÓNSSON
frá Neskoti
í Fljótum,
verður jarðsunginn frá Barðskirkju í Fljótum
laugardaginn 19. júlí kl. 11.00.
Systkini hins látna.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
bróðir,
TRYGGVI JÓNSSON,
Sunnuhlíð 9,
Akureyri,
lést föstudaginn 11. júlí.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
miðvikudaginn 23. júlí klukkan 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á Félag hjartasjúklinga á Eyjarfjarðarsvæðinu.
Jón Tryggvason,
Stefán Tryggvason, Dorte Hauritz Tryggvason,
Sigurður Ari Tryggvason, Lilja Gísladóttir,
afabörn og systkini.
Okkar elskulegi eiginmaður, faðir og sonur,
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
fréttamaður,
lést á heimili sínu Brúarflöt 9 í Garðabæ,
miðvikudaginn 16. júlí.
Matthea Guðný Ólafsdóttir,
Katrín Brynja Hermannsdóttir,
Laufey Guðlaugsdóttir.