Morgunblaðið - 21.07.2003, Blaðsíða 20

MINNINGAR
20 MÁNUDAGUR 21. JÚLÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar
og hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað.
Ætlast er til að þetta komi að-
eins fram í formálanum, sem er
feitletraður, en ekki í greinun-
um sjálfum.
Formáli
minning-
argreina
MINNINGARGREINUM í
Morgunblaðinu hefur fjölgað
verulega á undanförnum árum.
Til að öllu efni Morgunblaðsins
verði haganlega fyrir komið
reynist nauðsynlegt að setja
minningargreinum, sem og öðru
efni, ákveðin lengdarmörk. Því
hefur verið ákveðið að fyrir utan
aðalgrein verði aðrar greinar
1.500 slög (með bilum), sem eru
um 50 línur í blaðinu (17 dálks-
entimetrar) og í kringum 300
orð.
Hinsta kveðja
– nýtt form
Jafnhliða þessu verður tekin
upp nýjung sem kölluð er
HINSTA KVEÐJA þar sem
hægt verður að senda örstutta
kveðju (5–15 línur), þegar það á
við. Þetta form á við þegar votta
á virðingu án þess þó að það sé
gert með langri grein (sjá sýn-
ishorn).
Lengd minningargreina
Hæfileg lengd. Til þess að sjá
lengd minningargreinar í t.d.
Word-ritvinnslu, þá er valið
Tools-valblaðið og síðan Word
Count. Þá opnast þessi upplýs-
ingagluggi og sýnir orðafjöldann
(Words); slagafjölda án orðabila
(Characters (no spaces)); slaga-
fjölda með orðabilum (Characters
(with spaces)): 1.500.
g
fa
g
n
ar
n
k,
a
ð-
m
g
m
n-
r
r
ð
r-
i.
m
r-
n-
í
ar
l-
u
í
ð
ð-
gg g
Sú hugsun að svo kynni að fara var
manni þó oftast fjarri, svo mikill var
lífsþróttur hennar, hugurinn vökull
og atorkan óbilandi.
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj aæ
ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj.
lkasdjf laksjf laks jdf.
Laksdjælaskdjfæalskjfaæls
kdjfaæl sk djfalæs kd.
Jón Jónsson og
Jónína Jónsdóttir
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj aæ
ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj
lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask-
djfæalskjfaæls kdjfaæl sk djfalæs
kd fdh fg df df df n dfhndfghdfh
dfgh dfgh dfh fdgh.
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj
aæ ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj
lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask-
djfæalskjfaæls kdjfaæl sk.
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj
aæ ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj
lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask-
HINSTA KVEÐJA
Elsku Kata mín. Mér
þykir svo óendanlega
erfitt að kveðja þig
svona unga og fallega í
blóma lífsins. Ég átti
mér drauma um að fá að
sjá þig vaxa og verða að
þeirri manneskju sem þig dreymdi
um að verða. Ég vil þakka þér fyrir
þann stutta tíma sem við áttum
saman og finna huggun í fallegu
minnningunum sem ég á um þig.
Þegar við hittumst fyrst varst þú
hljóð, feimin og mjög ólík þeirri
Kötu sem ég horfði síðan á blómstra
og dafna. Þú varst ótrúlega dugleg,
mættir í eróbikk hjá mér reglulega
og varst daglegur gestur í Ung-
mennahúsinu hér á Akranesi. Ég
veit hversu mikið þú þráðir að lifa
heilbrigð og sátt. Aldursmunur okk-
ar var mikill en við vorum samt góð-
ar vinkonur, þótti gaman að fíflast
saman, og eins, þegar þannig stóð á,
að takast á við erfiðari hluta lífsins.
Þú minntir mig á mig sjálfa og
hversu oft það var erfitt að vera
ungur. Þegar nýjabrumið fór að
hverfa og hversdagsleikinn tók við
sá ég þig fyllast af tómleika og
þunga. Þér fór að leiðast smábæj-
arlífið hér og fluttir til Reykjavíkur
þar sem þú fékkst vinnu við að
passa Carlos litla. Við héldum sam-
bandi okkar símleiðis og hittumst
bæði hér á Akranesi og þegar ég
kom til Reykjavíkur.
Sú minning stendur hvað sterk-
ust eftir um þig þegar ég var með
dóttur minni á sjúkrahúsinu hérna
og þú varst á leið að hitta mig í
Ungmennahúsinu, en ákvaðst að
koma þangað og veita okkur stuðn-
ing, þó ekkert alvarlegt væri að.
Mér fannst ég heyra í þér en það
leið og beið og ekki bólaði á þér. Ég
heyrði hins vegar skarkala í hjóla-
stól og hugsaði með mér að einhver
alvarlega slasaður væri á leiðinni
inn, en eftir drykklanga stund
komst þú í hjólastól sem þú hafðir
fundið, brosandi út að eyrum. Þú
varst svo falleg í nýjum rauðum föt-
um með fæturna upp í loft eins og
þú værir brotin á báðum. Þetta var
ótrúleg uppátækjasemi, að nenna að
eyða tíma í að vesenast þetta bara
til þess að skemmta okkur.
Það var svo margt sem við vorum
búnar að ákveða að gera saman, en
gafst ekki tími til. Við ráðum svo
litlu og vitum svo sjaldan hvar
mörkin liggja á milli lífs og dauða.
Elsku Kata mín, megir þú hvíla í
friði og englar himinsins bera þig.
Ég bið guð um að styrkja kærasta
þinn, ættingja þína og vini í þessari
miklu sorg. Vináttu þína, fallegu
augun og þig sjálfa geymi ég ávallt í
hjarta mínu.
Þín vinkona,
Ellý.
Elsku litla vinkona mín. Mikið
þótti mér vænt um þig. Ég man
þegar ég hitti þig fyrst fyrir aðeins
einu ári. Um leið og ég leit í fallegu
bláu augun þín langaði mig til þess
að hjálpa þér því ég sá hvað þú
varst góð og einstök sál. Við fluttum
báðar upp á Akranes og þar varð
vinátta okkar enn sterkari. Í litla
vinkvennahópnum okkar notuðum
við alltaf gælunöfn yfir hver aðra og
þar sem ég var elst og þú yngst, var
ég æðsta lúðan og þú minnsta smál-
úðan mín. Svo þegar ég flutti í
Hafnarfjörðinn fluttir þú inn til mín
og stutta vinkonusambúðin okkar
gekk rosalega vel og okkur leið svo
vel saman. Það var alltaf svo gaman
hjá okkur. Við höguðum okkur oft
KATRÍN EMMA
MARÍUDÓTTIR
HALE
✝ Katrín EmmaMaríudóttir Hale
fæddist í Reykjavík
6. desember 1982.
Hún lést í bílslysi 2.
júlí síðastliðinn og
var útför hennar
gerð frá Bústaða-
kirkju 14. júlí.
eins og litlar stelpur,
keyptum okkur eins
föt og gerðum okkur
fínar saman. Það var
alltaf svo gaman að
gefa þér eitthvað. Þú
varðst alltaf svo glöð
og þakklát og gleðin
ljómaði úr djúpu og
skæru augunum þín-
um. Þér fannst líka
svo gaman að gleðja
mig og ég geymi
margar yndislegar
stundir í hjarta mínu.
Mér fannst svo gam-
an að hafa þig hjá
mér, elsku smálúðan mín.
Þú opnaðir litla hjartað þitt alveg
fyrir mér og sagðir mér frá sjálfri
þér og ástinni í lífi þínu, honum Ein-
ari þínum, og öllum draumunum
sem þú áttir um framtíð ykkar sam-
an. Þig langaði svo til þess að eign-
ast litla dóttur með honum og ég
veit að þú hefðir orðið yndisleg
móðir því þú varst alltaf svo mikil
barnakona.
Margar af fallegustu minningun-
um sem ég á um þig eru þegar þú
varst með litlu dóttur mína. Þú
ljómaðir í kringum hana, kallaðir
hana alltaf litla engilinn okkar eða
Kötustelpu og það var hún svo
sannarlega. Þú sagðir mér frá fjöl-
skyldu þinni og hvað þig langaði til
þess að bæta þeim upp alla erf-
iðleikana sem þið höfðuð gengið í
gegnum saman og hvað þér þætti
vænt um þau.
Þótt tími okkar saman hafi ekki
verið langur var sá tími mér mikils
virði og ég er svo þakklát fyrir að
hafa fengið að kynnast þér. Síðasta
samtal okkar geymi ég ávallt í
hjarta mínu því að þá sáum við loks-
ins leið út úr vandræðunum þínum
og þú hlakkaðir svo til og ég sagði
þér að hafa engar áhyggjur. Svo
kvöddumst við í síðasta sinn og ég
vil alltaf muna eftir þér eins og þú
varst þennan dag, glöð og áhyggju-
laus.
Við töluðum oft saman um Guð og
þú spurðir og spurðir mig spurn-
inga um hann og ég reyndi að svara
en oft voru engin svör. Ég veit að
þú ert hjá honum núna og horfir
niður til okkar sem elskum þig og
passar upp á okkur. Elsku smál-
úðan mín. Ég mun alltaf geyma
minningu þína í hjarta mínu og
aldrei gleyma því sem ég lærði af
þér.
Elsku Maja, Hákon og Sunna.
Megi Guð styrkja ykkur í sorg ykk-
ar og ávallt vera með ykkur.
Dóttir, í dýrðarhendi
drottins, mín, sofðu vært,
hann sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært;
þú lifðir góðum guði,
í guði sofnaðir þú;
í eilífum andar friði
ætíð sæl lifðu nú.
(Hallgr. Pét.)
Birna og litla Sara Rebekka.
Í NÝLEGRI skýrslu frá stýrihópi
undir forystu Þjóðminjasafns Ís-
lands segir að mikilvægt sé að efla
samstarf milli minjasafna á Íslandi
og auka fjárhagslegt svigrúm hvers
safns. Þjóðminjavörður skipaði hóp-
inn fyrir tæpum þremur árum eftir
að menntamálaráðuneytið ákvað að
fela Þjóðminjasafni Íslands forystu
um mótun og stefnu í minja- og safn-
amálum hér á landi.
Skýrslan sem hópurinn hefur sent
frá sér er unnin í samræmi við safna-
lög nr. 106/2001 en þar kemur fram
að hlutverk safna sé að varðveita
menningararf þjóðarinnar og
tryggja að almenningur geti notið
hans.
Margrét Hallgrímsdóttir þjóð-
minjavörður segir marga aðila víðs-
vegar af landinu hafa setið í stýri-
hópi við gerð skýrslunnar en að það
mikilvægasta sé að koma á öflugu
samstarfi milli allra sem hafa með
söfn að gera.
Skortur á viðunandi
safnageymslum
Á Íslandi eru í kringum 70 minja-
söfn en mörgum þeirra var komið á
fót um miðja 20. öld. Framan af var
safnakosturinn allur til sýnis svo að
fastasýningar voru algengar og
stóðu jafnvel óbreyttar í áratugi. Á
síðustu áratugum 20. aldarinnar tók
starfsemi safna miklum breytingum
og er nú orðin fjölbreyttari í takt við
meiri kröfur og væntingar.
Í skýrslunni kemur fram að svig-
rúm til rannsókna og forvörslu sé
alltof lítið og að fæst minjasöfn hafi
viðunandi safngeymslur. Sér-
staklega er bent á að auka þurfi
samstarf á sviði safnamála undir for-
ystu Þjóðminjasafns Íslands.
Stærsta skrefið í þá átt er þróun
sameiginlegs gagnagrunns með
heitið Sarpur. Þar væri auðvelt að-
gengi að upplýsingum um muni og
menningarsögulegar heimilidir auk
þess sem skráning upplýsinganna
yrði stöðluð og samræmd. Þróun
Sarps er þegar hafin en í skýrslunni
er lagt til að minjasöfn gerist aðilar
að honum á árunum 2003–2008.
Í skýrslunni kemur fram að fjár-
hagsleg staða safna sé oft bágborinn
og að auka þurfi rekstrafré með öll-
um ráðum. Þannig þurfi að skoða vel
hagræðingu í rekstri og reyna að
finna nýjar leiðir til tekjuöflunar.
Fagþekking ekki næg
Þá er bent á að auka þurfi fag-
þekkingu starfsmanna safnanna en
sérhæfð menntun á þessu sviði er
takmörkuð hér á landi. Lagt er til að
gerður verði samstarfssamningur
milli Háskóla Íslands, Farskóla Fé-
lags íslenskra safna og safnamanna
og ferðamálabrautar Hólaskóla um
framboð á menntun og endur-
menntun fyrir starfsfólk safna. Inn-
an háskólans væri kannað hvort
hægt væri að sníða grunnnám og
endurmenntun að þörfum minja-
safna. Farskólinn yrði efldur og hon-
um gert kleift að sinna enn betur
endurmenntun safnamanna. Þá væri
athugandi hvort Hólaskóli gæti boð-
ið upp á nám í móttöku ferðamanna
fyrir starfsfólk safna.
Að sögn Margrétar Hallgríms-
dóttur er mikið starf framundan og
margt óunnið. „Nú eru heilmikil
tímamót í safnastarfi. Mikil upp-
bygging er í gangi og mikið um nýj-
ar sýningar. Það er því mikill áfangi
að búið sé að móta stefnu um faglegt
starf safna og þar með kominn
ákveðinn grunnur í þessu starfi,
bæði fyrir söfnin sjálf og svo fyrir
ríki og sveitarfélög.“
Mikilvægt í tengslum
við byggðaþróun
Margrét segir safnastarf bjóða
upp á ótal möguleika. „Þetta er nátt-
úrlega mikilvægur grunnur í ferða-
þjónustu, getur eflt fræðslu og
skólastarf og er mikilvægt í
tengslum við byggðaþróun. Í ferða-
þjónustu þarf að tengja saman
menningu, sögu og náttúru.“ Mar-
grét segir einna mikilvægast að
söfnin starfi saman og að árangurinn
muni koma í ljós í safnastarfi á
næstu árum. „Við leggjum áherslu á
að sveitarfélög búi söfnum almenni-
lega aðstöðu. Til dæmis er geymslu-
rými víða ábótavant en aðeins með
tilkomu þess er hægt að fara þær
leiðir að sýna minjar sem tilheyra
Þjóðminjasafni Íslands þar sem þær
eru upprunnar. Þarna liggur ábyrgð
sveitarfélaganna,“ segir Margrét.
„Afar mikilvægur þáttur í upp-
byggingu safnastarfs á Íslandi er
uppbygging Þjóðminjasafns Íslands
sem opnað verður á næsta ári með
nýjum glæsilegum sýningum í end-
urbættu húsnæði og vönduðum
geymslum. Þar mun Þjóðminjasafn-
ið verða sú fyrirmynd sem því ber að
vera og mikilvægur bakhjarl allra
minjasafna í landinu en öll þessi söfn
með Þjóðminjasafninu sjálfu mynda
heild í miðlun, varðveislu og rann-
sóknum þjóðminja á Íslandi.“
Ný skýrsla um safnamál í anda nýrra safnalaga
Morgunblaðið/Ómar
Glaumbær í Skagafirði sem reistur var um 1840–1880. Þar hefur verið byggðasafn frá 1952.
Mikilvægt að efla samstarf
FRÉTTIR