Morgunblaðið - 24.07.2003, Blaðsíða 5
!
"
#
!
"
#
"
$
!
%
"
&
#
'
#
!
"
#
!
"
#
$ %$ % $ $ %$ % $
#
"
!
kkert
auk-
r og
rúð-
ssu-
lk
n sé
num
m ní-
ekki
u um
bent
tórar
yrir
ætla
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. JÚLÍ 2003 B 5
NVIÐSKIPTI ATHAFNALÍF VÍÐA erlendis hefur fólk atvinnu af því að skipuleggja
brúðkaup. Hingað til hefur ekki farið mikið fyrir slíkri starf-
semi hér á landi. Fjöldi þjónustuaðila tekur að sér hluta af
brúðkaupsundirbúningi en heildarþjónustuaðilar eru fáir.
Dóra Ósk Bragadóttir hyggst fara nýja leið sem „brúðkaups-
skipuleggjandi.“ Hún lítur fyrst og fremst til útlendinga sem
vilja gifta sig hér á landi. Nýverið aðstoðaði hún bandarísk
hjón við að láta pússa sig saman í lítilli torfkirkju á Hofi í
Öræfum og segist reynslunni ríkari eftir það. Dóra Ósk segist
telja líklegra að
markaður sé fyr-
ir alhliða brúð-
kaupsþjónustu
fyrir útlendinga
en Íslendinga.
„Ég hef hugsað
mér að taka að
mér að skipu-
leggja brúðkaup
hér á landi fyrir
þá sem komast
ekki sjálfir til
þess. Kannanir
hafa bent til þess
að Íslendingar
vilja sjá um þetta sjálfir eða fá fría aðstoð. Þeir eru ekki til-
búnir að borga fyrir það.“
Dóra Ósk segist þó ekki gera sér miklar vonir um að geta
haft þetta að atvinnu, enda sé þetta fyrst og fremst áhuga-
mál. „Ég yrði ofboðslega sátt við það ef ég kæmi út í plús. En
ég held að ég geti aldrei farið að lifa á þessu. Markaðurinn
hér er ekki það stór.“ Að mati Dóru gæti þó vel verið að með
meiri þjónustu færist það í vöxt að útlendingar vilji ganga í
það heilaga hérlendis. Ísland sé vinsælt land og óspillt náttúr-
an heilli marga sem hafi gaman af að ferðast.
Brúðkaupsvefur á ensku
Ensk útgáfa Brúðkaupsvefsins.is er væntanleg á næstu dög-
um en það er Dóra Ósk sem rekur þann vef. Yngri systir
hennar, Rósa Hildur, sér um forritun og vefsmíði en á vefnum
er að finna allar upplýsingar fyrir verðandi brúðhjón. Með
því að þýða hann á ensku vonast Dóra Ósk eftir því að gera
þessar upplýsingar aðgengilegri fyrir þá sem ekki tala ís-
lensku. Hún segir að bandaríska parið Anna Rowland og
Bernard Morris, hverra brúðkaup hún skipulagði 18.júlí sl.
hafi fundið nafn sitt á Netinu. „Ég hafði búið til síðu inn á
Amazon.com þar sem ég var að mæla með ýmsum brúðkaups-
bókum og fleiru. Þau sáu nafnið mitt þar, fundu tengil á vef-
inn minn og höfðu samband. Það eru örugglega um 5–6 mán-
uðir síðan þau höfðu fyrst samband. Það kom mér á óvart
hversu kerfið er illa í stakk búið að fræða útlendinga um
þessi mál.“ Dóra Ósk segist hafa aðstoðað brúðhjónin við öll
pappírsmál og hafa lært töluvert mikið á því. „Ég komst með-
al annars að því að það eru mismunandi reglur sem gilda á
milli sýslna og mismunandi vinnubrögð. „Þær upplýsingar
sem við fengum í Reykjavík áttu ekki endilega við í Öræfum.“
Dóra Ósk segir alltaf eitthvað um það að erlend pör gifti sig á
Íslandi. Hún segist sjálf hafa prófað að leita á Netinu eftir að-
ilum sem bjóða þjónustu fyrir þá sem vilja gifta sig hérlendis
en ekkert fundið. „Það er ekkert um þetta á Netinu, en það er
sá miðill sem fólk leitar mest til í svona málum.“
Morgungjöf er greiðsla fyrir brúðarsæng
Dóra Ósk hefur verið að kynna sér íslenskar brúðkaups-
hefðir. Hún segir að margar hefðir sem fólk telji afsprengi
markaðskænsku Bandaríkjamanna raunar vera ramm-
íslenska siði. Morgungjöfin sé eitt dæmið. „Áður tíðkaðist það
hér á landi að bjóða í brúðarsængina. Brúðurin hélt sérveislu
og brúðguminn aðra, brúðkaupið gat staðið yfir í marga daga
og brúðhjónin voru aðskilin mestallan tímann þar til eftir
sjálfa vígsluna. Þá átti brúðguminn að koma í brúðarhúsið og
bjóða í brúðarsængina. Gjöfin sem hann bauð átti að bæta
brúðinni meydóminn og það var fyrirfram frágengið að gum-
inn átti að eiga hæsta boð. Sængurkonur áttu svo að sam-
þykkja gjöfina, sem gat verið til dæmis einhver skartgripur.
Þessi gjöf er í raun forveri morgungjafarinnar því það tíðk-
aðist að gefa það sem var boðið í sængina morguninn eftir.
Fólki finnst oft allt vera svo amerískt. Ég er ekki viss um að
allir þeir siðir sem við sjáum núna séu útlendir. Það má vel
vera að þeir séu endurreisn okkar hefða,“ segir Dóra Ósk.
Morgunblaðið/Árni Torfason
Dóra Ósk Bragadóttir
Skipuleggur brúð-
kaup útlendinga
TENGLAR
................................................................................
www.brudkaupsvefur.is/english
eða selt afmælistertur, þá er þetta dágóður
slatti þar sem brúðkaup eru nokkuð meira
mál en hefðbundnar afmælisveislur.
Brúðkaup fyrir hálfan milljarð
Herlegheitin kosta jafnan skildinginn.
Sumir kjósa látleysi og fara jafnvel leynt
með athöfnina eða gifta sig að viðstöddu
fámenni, sem vissulega kostar minna en að
slá upp stórri veislu. Svo virðist þó sem
það færist sífellt í aukana að fólk gifti sig
með pompi og prakt eins og það er kallað.
Kosta veislurnar þá allt frá eitt hundrað
þúsund krónum upp í milljón. Kunnugir
fræddu blaðamann á því að líklega séu
greiddar um 5–800 þúsund krónur fyrir
meðalbrúðkaupslveislu með öllu saman.
Til að fá nú einhverja hugmynd um
hversu miklu fé sé varið til veisluhalda í
tilefni brúðkaupa í heild sinni má gefa sér
að helmingur þeirra sem ganga í hjóna-
band fagni því með tilheyrandi tilstandi
(sama viðmiðun og áður). Ef við notumst
við töluna 650 þúsund sem meðaltal fyrir
kostnað við brúðkaupsveislu má margfalda
hana með 810 (1619/2). Með því að nota
þessa nálgun, sem vissulega er afar gróf,
fæst út talan 527 milljónir króna. Sumsé,
yfir hálfur milljarður króna sem fer í
neyslu tengda brúðkaupum.
Stóri dagurinn er ansi stór, miðað við
þessar tölur. Brúðkaup og kostnaður sem
þeim fylgir er samkvæmt þessu ríflega
0,13% af heildareinkaneyslu Íslendinga, sé
miðað við árið 2002.
Fjármagnað af fjölskyldunni
Gestir vilja gleðja brúðhjón með gjöfum og
samkvæmt könnun á vefnum Brúðkaup.is
þykir flestum eðlilegt að gjafir til brúð-
hjóna kosti um 4–6.000 krónur. Að við-
bættu því fé sem fer í að halda sjálfar
veislurnar er því mikil velta í gjafa-
kaupum. Sem fyrr viljum við ætla að 85
þúsund gestir hafi sótt veislur á liðnu ári.
Ef tveir gestir eru að meðaltali um hverja
gjöf má telja líklegt að talan 213 milljónir
króna sé nálægt því að nema gjafavirðinu.
Á heildina nam „neysla“ tengd brúð-
kaupum því um 740 milljónum króna á síð-
asta ári eða um 0,18% af einkaneyslu
landsmanna.
Fjármögnun brúðkaupa getur verið ým-
iss konar. Þeir bankastarfsmenn sem
blaðamaður ræddi við sögðust ekki kann-
ast við að bankar veittu sérstaka þjónustu
vegna brúðkaupa. Að sögn Katrínar Lillýj-
ar, eiganda vefsvæðisins Brúðkaup.is,
snerist ein af mörgum könnunum á vef-
svæðinu um það hvernig pör standa að því
að reiða fram fé til brúðkaupsveislunnar. Í
ljós kom að langalgengast er að fólk ann-
aðhvort leggi til hliðar áður en blásið er til
veislunnar eða njóti aðstoðar ættingja.
Katrín Lillý segist hafa orðið vör við það á
spjallrás vefsvæðisins að það er afar mis-
jafnt hvað fólk telur eðlilegt að eyða í
brúðkaup. Hún segist telja óalgengt að
fólk taki lán til að eiga fyrir veislunni.
Varla gæti það talist gott veganesti að fara
með miklar skuldir á bakinu inn í hjóna-
band.
urinn stækkar
a fé sem þjóðin hefur til að eyða þeim mun líklegri eru ólofaðir til að láta pússa sig
nir króna í brúðkaup og brúðargjafir á síðasta ári, eða sem nemur 0,18% einkaneyslu.
eyrun@mbl.is
Morgunblaðið/Áslaug