Morgunblaðið - 16.08.2003, Blaðsíða 38

MINNINGAR
38 LAUGARDAGUR 16. ÁGÚST 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Jón Oddssonfæddist á Siglu-
firði 14. júní 1958.
Hann lést á krabba-
meinsdeild Landspít-
ala – háskólasjúkra-
húss við Hringbraut
3. ágúst síðastliðinn.
Foreldrar Jóns eru
Svava Aðalsteins-
dóttir, starfsstúlka á
Sjúkrahúsinu á
Siglufirði, f. 29.1.
1936 í Fljótum í
Skagafirði, og Oddur
Jónsson, fyrrverandi
útgerðarmaður á
Siglufirði, f. 6.12. 1930.
Systkini Jóns eru: Aðalsteinn
sjómaður, f. 22.12. 1955; Ásta
Jónína húsmóðir, f. 24.1. 1957;
Sigurður sjómaður, f. 8.2. 1960;
Gunnlaugur sjómaður, f. 15.5.
1962; Davíð, f. 10.12. 1975, d. s.d.;
Bára Pálína geislafræðingur, f.
20.4. 1977.
Eiginkona Jóns er Sigríður
Ragnarsdóttir leikskólakennari,
fædd í Vestmannaeyjum 21.2.
1960. Foreldrar hennar eru Pál-
ína Jónsdóttir, f. 23.1. 1923 í
Norðurhjáleigu í
Álftaveri, V-Skafta-
fellssýslu, og Ragn-
ar Kristinn Bjarna-
son, f. 9.4. 1924, d.
26.3. 1991 frá Norð-
firði.
Börn þeirra eru 1)
Ragna Kristín, nemi
við Kennaraháskóla
Íslands, f. 27.4. 1982;
2) Hafþór, f. 11.8.
1988; 3) Bryndís, f.
9.1. 1995.
Jón lauk grunn-
skólanámi á Siglu-
firði árið 1975. Hann
lærði húsgagnasmíði við Iðnskól-
ann í Reykjavík og lauk sveins-
prófi árið 1985.
Jón vann við smíðar hjá Steina
og Olla hf. í Vestmannaeyjum
með hléum árin 1991 til 2001.
Hann stundaði líka sjómennsku
og var síðast á mb. Sigurði VE
hjá Ísfélagi Vestmannaeyja vet-
urinn 2002.
Útför Jóns verður gerð frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum
laugardaginn 16. ágúst og hefst
athöfnin kl. 11.
Á björtum ágústmorgni kvaddi
Jonni mágur minn þennan heim.
Baráttan við krabbameinið stóð í tvö
ár og skiptust á skin og skúrir. Þú
stóðst þig eins og hetja og varst allt-
af staðráðinn í að ljúka þessu verk-
efni og halda til starfa á ný
Á svona stundum leitar hugurinn
aftur til okkar fyrstu kynna. Ég man
fyrst eftir Jonna á Þjóðhátíð í Eyj-
um árið 1977. Hár og grannur, hress
og skemmtilegur strákur frá Siglu-
firði sem Sigga systir mín hafði
augastað á. Það er einkennilegt að á
Þjóðhátíð 26 árum síðar skulirðu
leggja upp í ferðalagið sem bíður
okkar allra. Þú sem varst svo mikill
þjóðhátíðarmaður þótt ekki værir
þú fæddur Vestmannaeyingur. Allt-
af með fyrstu mönnum, mættur
prúðbúinn í Dalinn á daginn og svo
með þeim síðustu heim á morgnana.
Jonni og Sigga byrjuðu að búa í
Reykjavík 1982, þar sem hann var í
Iðnskólanum og hún í Fóstruskól-
anum, en að loknu námi þremur ár-
um síðar fluttu þau til Eyja. Þau
eignuðust fallegt heimili í Folda-
hrauni og seinna keyptu þau húsið
hennar mömmu á Höfðaveginum
sem er heimili þeirra enn. Jonni og
Sigga voru samstiga í að gera heim-
ili sitt fallegt og dugleg við að breyta
og bæta. Jonni, mikið snyrtimenni,
alltaf fljótur til og bóngóður.
Við systurnar eigum þrjú börn
hvor, tvær stelpur og einn strák.
Þau eru á svipuðum aldri og mjög
góðir vinir. Þetta hefur orðið til þess
að mikill samgangur hefur verið
milli fjölskyldnanna og þau að
mörgu leyti alist upp eins og systkin
þótt langt sé á milli okkar.
Við höfum átt margar góðar og
skemmtilegar stundir saman. Alltaf
hittumst við um jólin og í sumarfrí-
um. Við höfum ferðast um landið,
farið í sumarbústaði og sveitina en
hæst ber þó Spánarferðina sem við
fórum sumarið 2000. Jonni var
áhugasamur við skipulag ferðarinn-
ar, valdi hótelið, pantaði og keyrði
bílaleigubílinn og var umhugað um
að yngsta kynslóðin hefði eitthvað
fyrir stafni. Jonni var alltaf fyrstur á
fætur á morgnana, sestur út í sólina
á meðan aðrir sváfu og ávallt tilbú-
inn að gera eitthvað þegar aðrir
vildu bara liggja útaf í leti.
Síðustu tvö árin kom Jonni oft í
bæinn og gisti stundum hjá okkur.
Þá gafst góður tími til að spjalla um
alla heima og geima. Það sem var
efst á baugi í landsmálunum var yf-
irleitt tekið fyrir og svo auðvitað
bæjarmálin í Eyjum en á þessu hafði
hann ákveðnar skoðanir. Að sjálf-
sögðu var svo mikið rætt um afla-
brögð og veðrið en Jonni var nokkuð
góður veðurfræðingur og gott að
leita ráða hjá honum þegar til stóð
að skreppa til Eyja.
Jonni hafði mikinn áhuga á íþrótt-
um og fylgdist vel með þeim, sér-
staklega fótboltanum sem öll fjöl-
skyldan er meira og minna í. Hann
var sjálfur mikið í íþróttum á Siglu-
firði, sérstaklega í sundi og á skíð-
um, en komst lítið á skíði eftir að
hann fór þaðan.
Ég og fjölskylda mín viljum
þakka Jonna allar samverustundirn-
ar; þær eru ómetanlegar. Fyrir
hönd móður minnar vil ég þakka
honum allt sem hann gerði fyrir
hana. Hann var henni sem sonur,
alltaf boðinn og búinn til að rétta
hjálparhönd.
Elsku Sigga, Ragna, Hafþór og
Bryndís. Þetta eru erfiðir tímar, svo
sárt að missa þann sem maður elsk-
ar. Megi algóður Guð vera með ykk-
ur og styrkja í sorginni.
Þórunn, Matti og börn.
Það er sárt að missa einhvern sér
nákominn og enn sárara er það þeg-
ar ungur maður er tekinn í blóma
lífsins eins og hann pabbi okkar.
Af hverju, af hverju, þessi orð
hafa leitað á hugann aftur og aftur
nú í sumar, en við fáum engin svör
og eigum erfitt með að skilja hver
tilgangur Guðs er með að hrífa þig á
brott frá öllu, svo ungan og dugleg-
an mann.
Þú varst alltaf svo sterkur og lést
hindranir í lífinu ekki stöðva þig í
neinu sem þú tókst þér fyrir hendur.
Það sannaðist þegar upp komu veik-
indin sem þú barðist við síðustu
mánuði. En því miður tóku þau völd-
in og þín var greinilega meiri þörf
annarsstaðar en hjá okkur. Við vit-
um að þú átt eftir að fylgjast með
okkur og vera með okkur hvert sem
við förum.
Þrátt fyrir að þú værir mikið á sjó
þegar við vorum lítil kenndir þú
okkur margt, ber þar helst að nefna
að reima skóna okkar, fótbolta og að
lesa. Þú hvattir okkur í öllu sem við
tókum okkur fyrir hendur, sam-
gladdist okkur þegar vel gekk og
huggaðir ef illa gekk.
Þú varst mikill íþróttamaður og
reyndir að vekja áhuga okkar á
skíðaíþróttinni þegar við fórum í
heimsókn til ömmu og afa á Siglu-
firði því að þú varst mikill skíðamað-
ur á yngri árum.
Margs er að minnast þegar við
hugsum um pabba og munum við
alltaf geyma þær minningar í hjarta
okkar.
Nú þegar pabbi er kominn til
Guðs og honum líður loksins vel
þökkum við honum fyrir allt sem
hann gerði fyrir okkur og biðjum
Guð að styrkja elsku mömmu og
okkur öll í sorginni.
Ragna Kristín, Hafþór
og Bryndís.
Jón Oddsson starfaði sem skip-
verji á Sigurði VE 15; hann var góð-
ur félagi og bauð af sér góðan
þokka. Það er ætíð erfitt að minnast
skipsfélaga því að sem skipsfélagar
lifum við í nánu samfélagi.
Það er alltaf erfitt að hugsa fram í
tímann eða gera framtíðar-
ákvarðanir við þær aðstæður sem
Jonni var í en það gerði hann samt.
Hann sýndi, svo eftir var tekið,
æðruleysi, bjartsýni og dugnað.
Þetta var það sem einkenndi baráttu
Jonna við veikindi sín.
Áhöfn Sigurðar VE 15 biður Guð
almáttugan að styðja og styrkja
eiginkonu, börn og aðra aðstandend-
ur Jonna.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Áhöfn Sigurðar VE 15.
Kæri vinur.
Sárt er vinar að sakna,
sorgin er djúp og hljóð.
Minningarnar mætar vakna,
svo var þín samfylgd góð.
Daprast hugur og hjarta,
lýsir upp myrkrið svarta
vinir þó falli frá.
Góðar minningar geyma,
gefur syrgjendum ró.
Til þín munu þakkir streyma,
þér munum við ei gleyma,
sofðu í sælli ró.
(Höf. ók.)
Með þessu ljóði viljum við kveðja
þig. Hvíl þú í friði.
Elsku Sigga, Ragna Kristín, Haf-
þór, Bryndís og aðstandendur, við
vottum ykkur samúð okkar á þess-
ari erfiðu stund.
Guð blessi minningu Jonna.
Friðrik, Ingibjörg,
Sigþór og Þórhallur.
Í dag er komið að kveðjustund og
við kveðjum einn af starfsmönnum
Ísfélagsins sem lést langt um aldur
fram. Jón Oddsson var um árabil há-
seti á loðnuskipinu Sigurði VE 15 og
afskaplega vel látinn í starfi. Jón
veiktist fyrst fyrir rúmum tveimur
árum en náði sér af þeim veikindum
og kom aftur til starfa á vetrar-
loðnuvertíðinni 2002. Í lok vertíðar-
innar tóku veikindin sig upp að nýju
og Jón háði hetjulega baráttu við
erfiðan sjúkdóm af miklu æðruleysi.
Jón var hægur en ákaflega traustur
starfsmaður sem við söknum öll.
Úthald á loðnuskipi eins og Sig-
urði VE er mjög mislangt á ári
hverju og alls óvíst hvenær loðnan
eða síldin gefur sig. Alltaf var Jón
þó tilbúinn að mæta til skips þegar
ræst var og því var hann í augum
okkar Ísfélagsmanna ákaflega mik-
ilvægur og vel látinn sjómaður.
Mikill er missir skipsfélaga Jóns á
Sigurði VE, sem sjá á bak traustum
vini og góðum samstarfsmanni en
hann er annar skipsfélaginn af Sig-
urði VE sem kveður á stuttum tíma.
Mestur er þó söknuður eiginkonu
Jóns og barna sem sjá á eftir elsku-
legum eiginmanni og föður. Um leið
og Ísfélag Vestmannaeyja hf. þakk-
ar fyrir samstarfið sendir félagið
eftirlifandi eiginkonu og börnunum
þremur innilegar samúðarkveðjur
og biður góðan guð að vernda þau og
styrkja um ókomin ár.
Ísfélag Vestmannaeyja hf.
JÓN
ODDSSON
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar
og hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til
að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður,
en ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minning-
argreina
Við færum innilegar þakkir öllum þeim, er
sýndu okkur samúð og hlýhug á saknaðar-
stundu og heiðruðu minningu föður míns og
afa okkar,
KRISTINS GUÐLAUGSSONAR,
Karlsbraut 6,
Dalvík.
Atli Rafn Kristinsson
og barnabörn hins látna.
Elskuleg frænka okkar,
SIGRÍÐUR VALDIMARSDÓTTIR,
Víðilundi 24,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri fimmtu-
daginn 7. ágúst.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Gréta Halldórs, Kristján Valdimarsson
og fjölskylda.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR JÓNSSON,
andaðist á líknadeild Landspítala Kópavogi
laugardaginn 2. ágúst.
Útför hans fór fram föstudaginn 15. ágúst.
Hildegard Jónsson,
Guðbjörg Fríða Ólafsdóttir, Árni Benediktsson,
Elín Ólafsdóttir, Sævar Guðmundsson,
Elísabet Þórdís Ólafsdóttir, Guðmundur Rúnar Guðbjarnarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir og afi,
FRIÐRIK J. EYFJÖRÐ,
Lönguhlíð 3,
andaðist á Landspítala við Hringbraut fimmtu-
daginn 14. ágúst.
Jórunn Erla Eyfjörð, Robert Magnus,
Edda Magnus,
Friðrik Magnus.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
BJÖRGVIN GUÐMUNDUR
JÓHANNESSON,
Ægisíðu 125,
Reykjavík,
lést föstudaginn 25. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki deildar K-2 Landspítala Landakoti
og öllum þeim, sem sýnt hafa hlýhug við andlát hans.
Guð blessi ykkur öll.
Magnea Kristín Hjartardóttir,
Jónína H. Björgvinsdóttir,
Ólafur Björgvinsson Ragnheiður Ragnarsdóttir,
Haraldur Björgvinsson, Sonja Gestsdóttir,
Logi Björgvinsson, Margrét Gústafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð vegna
fráfalls og útfarar ástkærs eiginmanns míns,
ÞORVALDAR ÁSGEIRSSONAR.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki og vist-
mönnum á Hraunbúðum.
Fyrir hönd vandamanna,
Sigurborg Gísladóttir.