Morgunblaðið - 25.08.2003, Blaðsíða 14

LISTIR
14 MÁNUDAGUR 25. ÁGÚST 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Í
FYRSTA árgangi iðnhönn-
uða sem útskrifaðist frá
Listaháskóla Íslands í vor
sem leið, voru María Krist-
ín Jónsdóttir, Sesselja
Thorberg Sigurðardóttir, Signý
Kolbeinsdóttir og Sigurður Ingi
Ljótsson. Þótt iðnhönnun sé ung
grein hér á landi er hún í reynd
rúmlega aldar gömul starfsgrein.
Sífellt fleiri fyrirtæki eru að átta
sig á mikilvægi góðrar hönnunar
og sumir vilja meina að hönnun sé
eitt mikilvægasta verkfæri fyr-
irtækja til þess að að ná árangri á
markaði. „Hönnun þarf alltaf að
nýtast einhverjum á einhvern hátt.
Hún þarf að vera falleg, sniðug og
frumleg, líkt og listaverkið, en auk
þess verður hún að búa yfir nota-
gildi og vera framleiðsluhæf,“ segir
Signý.
„Iðnhönnuður getur hannað allt
frá teskeiðum upp í flugvélar,
þannig að þetta er mjög breitt
starfsvið. Þótt þú sért ekki sér-
menntaður verkfræðingur getur þú
alveg teiknað flugvél og komið með
hugmyndir um hvernig hlutir eiga
að virka. Oft vinna iðnhönnuðir í
samstarfi við aðra hönnuði, líkt og
grafíska hönnuði, innanhús-
arkítekta og verkfræðinga. Við
komum með okkar hugmyndir og
útfærum þær síðan með sérfræð-
ingum,“ segir Sigurður og bætir
við: „Að mörgu leyti þarf iðnhönn-
uður að vera eins og amaba. Þeir
þurfa að geta aðlagað sig öllu, en
námið felst einmitt í þessu að læra
að gegna öllum þessum ólíku hlut-
verkum.“
Hugmyndum komið
í framkvæmd
Spurð um uppbyggingu iðnhönn-
unarnámsins hér heima svara fjór-
menningarnir því til að fyr-
irmyndin að náminu sé sótt að
nokkru leyti til evrópskra skóla.
„Við höfum verið mjög heppin með
kennara og höfum t.d. fengið mikið
af erlendum hönnuðum til að kenna
okkur, sérstaklega á fyrsta og öðru
árinu,“ segir Sesselja. „Segja má
að við höfum verið nokkurs konar
tilraunahópur,“ segir María Kristín
kímin.
„Mjög mikil áhersla er á að
kenna okkur leiðir til að virkja
sköpunarkraftinn, fá hugmyndir og
síðan útfæra þær. Þannig lærum
við aðferðir til þess að koma hug-
myndum okkar frá okkur almenni-
lega, en ekki bara í skissuformi.
Við þurfum að geta fylgt öllu ferl-
inu eftir frá a til ö, þ.e. frá hug-
mynd til framleiðslu og svo til
kynningar. Aðaláherslan í náminu
hefur verið á þetta, sem er mjög
gott,“ segir Sesselja og María
Kristín tekur undir þetta. „Það er
mjög hollt að neyðast til þess að
tala um hugmyndir sínar, reyna að
koma þeim í orð og útskýra fyrir
einhverjum öðrum svo viðkomandi
skilji þig fullkomlega og sjái hlut-
inn fyrir sér,“ segir María Kristín.
„Í raun er maður alltaf að. Ég er
alla vega alltaf með litla skissubók.
Stundum dettur manni t.d. bara
eitthvert orð í hug, sem hægt er að
vinna út frá, eða sér fyrir sér ein-
hverja liti eða form. En auðvitað er
mismunandi hvernig fólk vinnur.
Það er í raun og veru afar
skemmtilegt við okkar árgang, við
erum svo ólík á allan hátt, bæði
hönnunarlega og hugsunarlega séð.
Samt eigum við mjög auðvelt með
að vinna saman,“ segir Sesselja.
„Svona hópur eins og okkar væri
mjög góður hópur til að reka stúd-
íó, af því við erum svo ólík. Einmitt
af því við höfum svo mismunandi
skoðanir og hugmyndir, þá yrði
lokaniðurstaðan örugglega mjög
góð. Það þarf alltaf mjög mikla
vídd hjá hópi fólks sem er að vinna
að einhverju verki saman,“ segir
Sigurður. „Við getum líka verið
gagnrýnin á vinnu hvert annars án
þess að vera leiðinleg,“ segir Sess-
elja. „Hönnuðir almennt verða ein-
mitt að hafa mjög harðan skráp og
þolinmæði gagnvart gagnrýni. Þeir
verða að geta tekið gagnrýni, hvort
sem hún er góð eða slæm. En fólk
er svo oft miklu reiðubúnara að
gagnrýni heldur en hrósa. Það er
einmitt mjög algengt að það gleymi
að gefa góðu punktana,“ segir Sig-
urður. „Nema þeir sem eru vanir
að gagnrýna,“ bætir Sesselja strax
við.
Stemningsbakkar
og dúnbelgir
Sem hluta af lokaverkefni sínu
tóku fjórmenningarnir þátt í sýn-
ingu í vor sem haldin var í Hafn-
arhúsinu. Hópurinn var mjög
ánægður með sýninguna í heild og
þakkar Steinþóri Kára Kárasyni
sýningarstjóra sérstaklega fyrir
hans þátt í því. Á sýningunni sýndi
Sesselja svokallaða stemnings-
bakka, sem hún nefndi MOOD.
„Þetta voru fjórir bakkar með
formum, sem fræst voru í báðum
megin, og bók með sex mismun-
andi stemningum, t.d. rómantíska
stemningu, morgunstemningu í
rúmið og einstaklingsstemningu.
Hver stemningarkafli fékk síðan
sinn eiginn þemalit og -letur. Í
bókinni sem fylgdi með mátti finna
tékklista þar sem talið var upp
hvað ætti að vera í viðkomandi
stemningu og mynd af hvernig
stemningin geti mögulega litið út
auk þess sem gefin var hugmynd
um uppröðun bakkanna. Þessi
stemningshugmynd hefur vakið þó
nokkra athygli og ég fékk allmikið
af pöntunum en gat því miður ekki
sinnt fleirum,“ segir Sesselja.
Aðspurð hvernig hugmyndin hafi
komið til hennar segir Sesselja að
sér finnist að stöðugt sé verið að
tala um einhverjar stemningar.
Fegurð og hagkvæmni í fyrirrúmi
Fyrsti árgangur iðn-
hönnuða útskrifaðist
frá Listaháskóla Ís-
lands nú í vor. Silja
Björk Huldudóttir
fékk hópinn til þess
að segja sér frá námi
og starfi iðnhönn-
uðarins.
Morgunblaðið/Sverrir
Signý Kolbeinsdóttir, María Kristín Jónsdóttir, Sesselja Thorberg Sigurðardóttir og Sigurður Ingi Ljótsson.
Morgunstemning í rúmið hönnuð af Sesselju Thorberg Sigurðardóttur.
Meðfylgjandi tékklisti er svo hljóðandi: 2 bollar af góðu kaffi, 2 brauð-
sneiðar, álegg að eigin vali og 1 skál af kanilsnúðum.
Sjálfvirkur fóðurgjafi fyrir íslenska hestinn hannaður af Sigurði Inga.
Gúmmítíra hönnuð af Signýju.
Ljósmynd/Áslaug Snorradóttir
Dúnbelgir hannaðir af Maríu Kristínu Jónsdóttur.