Morgunblaðið - 31.08.2003, Blaðsíða 10

FERÐALÖG
10 SUNNUDAGUR 31. ÁGÚST 2003 MORGUNBLAÐIÐ
„OKKUR líður geysilega vel á Þing-
eyri,“ segir Kristján Ottóson sem á
þar sumarhús og nýtir öll tækifæri
til að skreppa vestur þó auðvitað hafi
hann um árin ferðast mikið um land-
ið þvert og endilangt.
Hann bjó fram að fjórtán ára aldri
að Svalvogum í Dýrafirði en fór þá að
vinna á Þingeyri.
Í áratugi hefur hann búið fyrir
sunnan en farið á hverju einasta
sumri til Þingeyrar að einu sumri
undanskildu. Hann segir að fyrst eft-
ir að hann kynntist konunni sinni,
Þóru Hafdísi Þórarinsdóttur, hafi
henni fundist nóg um þessar vest-
urferðir en með árunum hafi þetta
breyst og nú sé svo komið að hún
sæki í að komast vestur.
„Við erum að fara þarna allt að
fjórum sinnum yfir sumarið og svo
dveljum við á Þingeyri í öðrum fríum
eins og um hvítasunnu.“
Hvað er það sem togar?
„Það er svo margt. Fyrir það
fyrsta þá er svo einstakt landslag
fyrir vestan, fjöllin eru tignarleg og
firðirnir fallegir. Fólkið er líka
indælt og í þessum landshluta býr
fólk sem er þeim kostum búið að
vera bæði mjúkt og harðgert. Að-
drættir hafa oft verið erfiðir á Vest-
fjörðum og fólkið endurspeglar lífs-
baráttuna. Þetta er harðduglegt fólk
enda Halamiðin ein erfiðasta sjósókn
á landinu og eingöngu harðir og
kraftmiklir menn sem stunda sjóinn
þar. Það var ekki óalgengt þegar
verið var að ráða á sjó að viðkvæðið
væri. Ertu fæddur fyrir vestan
bjarg? Þá var verið að tala um Látra-
bjarg.
Ég ólst upp í þessari hörku og vildi
ekki hafa misst af því.“
Hvenær keyptuð þið sumarhús á
Þingeyri?
„Árið 1994 keyptum við kastala-
byggingu svokallaða sem var byggð
árið 1928. Frá þeim tíma höfum við
verið að vinna í húsinu og fyrst eftir
að við keyptum það vorum við að
keyra vestur á föstudagskvöldum og
heim á sunnudagskvöldum til að
vinna í endurbótum.
Við systkinin erum fimmtán tals-
ins og erfðum jörðina Höfn sem er
Uppáhaldsstaðurinn
Öll sumur
á Þingeyri
Þegar aðrir fara að sleikja sólina á Spáni eða aka
hringveginn þá fer Kristján Ottósson gjarnan þangað
sem hugurinn leitar ávallt, í húsið sitt á Þingeyri.
Sumarhús Kristjáns og Þóru Hafdísar heitir Lækjartunga og er frá árinu 1928. Hinum megin við fjörðinn er horft upp
Gemlufallsdal.
„ÞEGAR kom í ljós að heimsþing
ITC yrði haldið í Suður-Afríku
ákváðum við fjórar af fimm konum
sem þangað ætluðu að fara að nota
tækifærið og skoða okkur um á þess-
um slóðum í framhaldinu,“ segir
Kristín Magnússon sem nýkomin er
úr ævintýralegri safaríferð í Suður-
Afríku.
„Ég fór á Netið og fann ferðaskrif-
stofu í Bretlandi sem sérhæfir sig í
safaríferðum um Afríku. Þeir eru í
samstarfi við litlar ferðaskrifstofur
þar í landi og í samstarfi var skipu-
lögð níu daga ævintýraleg ferð fyrir
okkur fjórar og eiginmenn tveggja.
Heimsþingið var haldið í Durban í
Suður-Afríku. Það stóð í fimm daga
og þegar því lauk héldum við á vit æv-
intýranna.
Læddust frá flóðhestunum
Leiðangurinn hófst 23. júlí og með
okkur var í för leiðsögumaður. Við
fórum áleiðis til Shibaya-vatns sem er
á austurströndinni. Þar gistum við í
tjaldbúðum í hæðóttu landi inni í
miðjum skógi.
Þar var eldað við hlóðir og borðað
við langborð í stóru tjaldi þar sem
botninn var bara sandurinn sem
tjaldað var á. Við sukkum því vel þeg-
ar við settumst og rétt náðum upp
fyrir borðbrún.“ Fyrir kvöldmatinn
fór hópurinn á kajökum út á vatnið til
að skoða flóðhesta. „Forvitnin var
slík í skepnunum að við áttum fótum
fjör að launa og fengum hvíslandi fyr-
irmæli um að koma okkur í land og
læðast að tjaldbúðum. Ef flóðhestum
finnst ógn stafa af fólki þá geta þeir
drepið, en dauðsföll af völdum flóð-
hesta eru algengari en önnur af völd-
um dýra í Afríku ef frá er talin mal-
aría.“ Næsti áfangastaður var Cosy
Bay og þar var einnig gist í tjaldbúð-
um.
„Við fórum með leiðsögumönnum
að vatni sem liggur frá Indlandshafi
og fengum að spreyta okkur á frum-
legum veiðiaðferðum. Við reyndum
að veiða fisk með spjótum í gildru en
með misjöfnum árangri svo aðeins
var hægt að elda súpu að kvöldi. Eftir
tvo sólarhringa héldum við síðan til
Swazilands og fengum nýjan leið-
sögumann.“
Nashyrningur nálægt
„Við fórum í fyrstu safaríferðina
okkar þegar komið var til Swazilands
á opnum Landroverjeppa og með riff-
il í för ef dýrin yrðu of aðgangshörð.
Þau komu sum hver mjög nálægt
okkur og nashyrningur var til dæmis
að nudda hornin á frambretti
jeppans. Við komumst í návígi við
ýmis dýr eins og fíla, gíraffa, ljón,
hlébarða, hýenur og vörtusvín.
Gististaðurinn í Mkhaya Game
Reserve var afar frumlegur. Við
gistum í litlum kofum með
hálmþaki. Á þeim voru engir
gluggar né milliveggir og
hurðir. Þakið lá bara á
bjálkum. Frá salerninu
var frábært útsýni svo
ekki sé nú meira sagt
og úr sturtunni horfð-
um við út í skóginn.
Lýst var upp með ol-
íulömpum og við
vöknuðum við
ilminn og hljóðin í
skóginum.
Þarna fundum
við hversu langt í
burtu við vorum frá
Íslandi. Um kvöldið
beið okkar síðan dýr-
indis hlaðborð. Eftir
sólarhring var aftur
haldið til Suður-Afr-
íku og upp í Krüger-
þjóðgarðinn þar
sem við dvöldum í
þrjá sólarhinga í
Djuma Bush Lodge sem var and-
hverfa tjaldbúðanna. Þarna var raf-
magn og húsakynnin mjög skemmti-
leg. Við vorum í fullu fæði og fórum í
tvær safaríferðir á dag, eldsnemma á
morgnana og aftur síðdegis. Á
morgnana fórum við til að sjá dýrin í
lok næturvöku. Það var kalt í veðri á
nóttunni, hitinn fór niður í 2-3 gráður.
Kosturinn við að ferðast á veturna er
að þá er ekkert lauf sem dýrin geta
skýlt sér á bakvið svo þau sjást betur
en ella.“
Á þrettán eiginkonur
Í ferðinni hitti hópurinn konung
Zúlúmanna. „Við komum auga á
fréttamenn í móttökunni á hótelinu
þarsem við gistum meðan á þinginu
stóð og fregnuðum að Goodwill
Zulucheni, konungur Zúlúmanna
væri staddur þar.
Við spurðum hvort hann væri ekki
áfjáður í að hitta fólk frá Íslandi og
þegar hann hafði lokið viðtali við
fréttamenn þá kom hann og vildi
gjarnan tala við okkur konurnar en
ekki eiginmennina tvo. Hann á þrett-
án eiginkonur og hefur kannski bund-
Fór í eftirminnilega ferð til Afríku
Læddust burt frá flóðhestunum
Eftir að Kristín Magn-
ússon hafði setið ITC-þing
í Suður-Afríku fór hún í níu
daga safaríferð og hitti
m.a. konung Zúlúætt-
bálksins. Hann á þrettán
eiginkonur og neitaði að
ræða við íslensku karlana
en sýndi konunum þeim
mun meiri áhuga.
Hópurinn ásamt leiðsögumönnum. Ingibjörg Vigfúsdóttir, Sigmundur Arthúrsson, eiginmaður Ásthildar Sigurðardóttur, þá Kristín Magnússon og Fanney Úlfljóts-
dóttir og eiginmaður Kristínar, Halldór S. Kristjánsson.

Ferðaskrifstofan í Bret-
landi sem sérhæfir sig í ferð-
um til Afríku:
www.rainbowtours.co.uk
Tvær litlar ferðaskrifstofur í
Suður-Afríku sem sérhæfa
sig í ferðum um landið:
www. utikyk.com og
www.tribeafrika.com Þeir
sem hafa
áhuga á að
leigja hús í
Frakklandi
geta sent fyr-
irspurnir á netföngin:
kristinm@hafro.is og
kmhsk@simnet.is
Upplýsingar um húsið í
Frakklandi er að finna á
slóðinni
www.simnet.is/kmhsk
Í þorpinu Dixie var þessi kona að
reka burtu illa anda.