Morgunblaðið - 02.09.2003, Blaðsíða 55
VEÐUR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 2. SEPTEMBER 2003 55
! "#$ %
#" & #'
! "#
)
)
)
$%
( "# ( ( $%
( $#&'(
$)*(&
+, $ '
-'.,)
'% (
(
( ( ( ( "##
(
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
*+" " ## " ,,-#" !" #'" ."
#/ . 0
(& 0##,,-#" !" #')
-#"!" (
(/011)+#, !" # $
%& '
' (
!! ! %&
/011),2#%)) #
12"",,-#" + !& #'(
34 %' 34 %' 34 %'
5/"#6)/
78'.,#6)/
/'5 ,#% /"'!2"#
#.9#5.
:''/
:##'#;
<$*= 7,.
> #' #..#*
/'
"#(.(3(
3-
3-
3-
"#(.(3(
3-
"##"!"/'
/'.(3(
03-
03-
3/ .(3(
8//*$ '
?./
'! #,8@
8.+8.
#)
+#
#./ ?# !8 7).
).
,#6
3-
3-
3-
03-
03-
3-
/ 3! ." ##'
3-
03-
9##,#
## #
7#A8.#
9#8A#
$
.5"#
B..,
98.#
?##C
:@ 4*A#,8
#.+8
03-
03-
3-
03-
3.
3.
3-
4!3
"##"
3-
'+#,'
## #) 5%!" "##")
#3## #5!" # #'(
*$ 2.(
='+#,'D#',#+#,'8,'..'+#,'
62 " )
4.#! #(
9%6/'+#,'
#5 %!"3/ )#05
3- # #'(7#" . #
5% "##".'")#
" !"4 8! #'(
* ") - #! #(
!)"*
++*
++,
ÚTVARP/SJÓNVARP
ÞAÐ þótti mér forvitnilegt þegar
þeir Gunnar Lárus Hjálmarsson og
Sigurjón Kjartansson létu þau orð
falla í viðtali fyrir skemmstu að á
nýrri útvarpsrás, Skonrokki, myndi
ekki heyrast neitt sem væri yngra en
tíu ára gamalt enda væri stöðin helst
ætluð „karlmönnum á aldrinum 30 til
50 ára“ eins og Sigurjón sagði. Hann
hefði eins mátt bæta við „„tjokkó“
gæjum á öllum aldri sem ekki hafa
nennu til að hlusta á neitt sem þeir
ekki hafa heyrt áður“, en það er önn-
ur saga.
Ég játa það fúslega að ég er einn
af þeim sem hlustuðu gjarnan á
BBC, sem var áður á bylgjulengd-
inni sem Skonrokk ræður núna, þá
helst þegar ég nennti ekki að hlusta
á tónlist í geislaspilaranum í bílnum,
enda var þar ekki bara að finna frétt-
ir heldur líka prýðilega músíkþætti,
nefni þátt Charlie Gilletts sem lék
tónlist frá ýmsum heimshornum, og
svo „Súra gæja“ þeirra Breta, John
Peel, sem er ótrúlega naskur á að
finna skemmtilega forvitnilega tón-
list.
Nú er það svo að margt af því
versta sem til hefur orðið af tónlist í
heiminum er sú tónlist sem „karl-
menn á aldrinum 30 til 50 ára“ hlusta
á; nefni sem dæmi ZZ Top, Van Hal-
en, Eagles, Meat Loaf, Aerosmith,
Yes, Bachman-Turner Overdrive
(úff), Metallica (eftir 1986), Bad
Company, Pat Benatar, Faith No
More, Dokken, Bon Jovi, Def Lepp-
ard, Boston og verst af öllu: Foreign-
er. (Ekki hef ég heyrt allar þessar
sveitir hljóma í Skonrokki og veit því
ekki hvort aðstandendur stöðvarinn-
ar eiga eftir að ganga svo langt til að
mynda að spila Foreigner eða Mr.
Mister, eða, guðséossnæstur, Toto.)
Það kemur í sjálfu sér ekki á óvart
að menn vilji marka sér sérstöðu í
harðri samkeppni um þá sem hlusta
á annað borð á útvarp og sjálfsagt er
ágætt fyrir auglýsingaseljendur
stöðvanna að geta bent á skýrt af-
markaðan hóp hlustenda. Allar ein-
blína þær líka á markhópa, hvort
sem það er bara spiluð „eitís“ tónlist,
r’n’b eða graðhestarokk, eins og það
var kallað hér forðum. Markaðs-
fræðingar hafa nefnilega fundið það
út að fólk hafi svo einsleitan smekk
að til að mynda „karlmenn á aldr-
inum 30 til 50 ára“ vilji aðeins heyra
þá tónlist sem var vinsæl um það
leyti sem þeir voru að fá náttúruna.
Sagan hefur þó sýnt okkur að það
gengur ekki alveg upp, í það minnsta
ekki hér á landi, enda hef ég ekki
tölu á öllum þeim útvarpsstöðvum
sem voru búnar að finna nákvæm-
lega hvað átti að spila, hvort sem það
voru útlendir fræðingar eða íslenskir
sem stóðu við stjórnvölinn með spil-
unartölvu og -skýrslur sér við hlið.
Þær eru allar fyrir bí, dauðar, horfn-
ar og engum harmdauði. Ég leyfi
mér nefnilega að halda því fram að
þeir sem á annað borð hafa gaman af
rokki hafi einmitt gaman af rokki og
þá skipti engu hvenær það er upp
tekið eða gefið út, gott rokk er gott
rokk. Sama á við um nýbylgju, fönk,
hipp-hopp og hvaða tónlistarstefnu
sem nöfnum tjáir að nefna (nema hið
djöfullega „soft-rock“). Þannig held
ég að það sé vænlegast fyrir útvarps-
stöð að vera að ekki að binda sig við
ákveðið ár eða tímaskeið þó menn
vilji einbeita sér að rokki eða rappi
eða hvaðeina.
Es.: 1993? Hafa eflaust margir
spurt í undrun, hvað er svo merki-
legt við 1993? Af hverju vilja þeir fé-
lagar til að mynda ekki leika nema
fyrstu plötu Rage Against the Mach-
ine? Hvað er að Around the Fur með
Deftones (kom út 1997). Ekki þarf þó
lengi að velta vöngum yfir þessu –
árið 1993 lauk íslenskri rokksögu
þegar Ham hætti. Svo einfalt er það.
Ees.: „Tjokkó“ = ógiftir karlmenn
á aldrinum 20–27 ára með aflitað
hár, léttmassaðir í þröngum buxum
og ermalausum bol.
LJÓSVAKINN
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
Ham: Síðasta íslenska rokksveitin?
Rokk er rokk
Árni Matthíasson
Karlmaður á aldrinum 30–50 ára
FRÁ og með kvöldinu í kvöld mun
Sjónvarpið hefja sýningar á spá-
nýjum Taggart-þáttum, þar sem
fylgst er með knáum rannsóknar-
lögreglumönnum frá Glasgow eins
og endranær. Taggart-þættirnir
hafa notið mikilla vinsælda hér á
Fróni og minna þær helst á blóma-
skeið Derricks sáluga ef eitthvað
er.
Taggart sjálfur, sá er þættirnir
eru kenndir við, er að vísu fyrir
margt löngu horfinn af sjónarsvið-
inu (leikarinn, Mark McManus, lést
1994) en félagar hans hafa haldið
starfinu ótrauðir áfram síðan.
Hver þáttur í röðinni er sjálf-
stæð saga en þátturinn í kvöld ber
yfirskriftina Skjólshús. Segir hér
af manni sem býr í athvarfi fyrir
fyrrverandi afbrotamenn og fíkla.
Hann er myrtur þegar hann kemst
yfir upplýsingar sem gætu komið
einhverjum Skugga-Baldrinum í
koll. Þau Jackie, Robbie og Stuart
fara óðar á stjá og reyna að þefa
uppi illvirkjana.
Rannsóknarlögreglumennirnir
í Taggart fá jafnan erfið mál
og snúin upp í hendurnar.
Glöggt er
Glasgow-
augað
Taggart er sýndur á þriðjudags-
kvöldum kl. 22.20.
Sjónvarpið sýnir Taggart