Morgunblaðið - 05.09.2003, Blaðsíða 23

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. SEPTEMBER 2003 23
Tassara notar Skin Like farða; Beige Natural No.4.
www.NIVEA.com
SK I N L IKE
Fyrsti endingargóði
farðinn með
eiginleikum
húðarinnar!
Inniheldur líffræðileg efni, lík þeim sem eru á yfirborði
húðarinnar, sem bindast óaðfinnanlega við húð þína og
gefa henni fullkomnað náttúrulegt yfirbragð.
Útkoman: Farði sem þú verður ekki vör við en veitir
mjúkt, jafnt og fallegt yfirbragð.
FULLKOMINN FARDI Í 12 KLUKKUSTUNDIR.
NYTT!
SKIN LIKE
FARDI
KOMIN er út í Bandaríkj-unum bók nr. 47 í bóka-röðinni New AmericanPaintings, gefin út af
Open Studios Press. Í bókunum er
fjallað um verk valinna bandarískra
listmálara en það var dómnefnd und-
ir forystu Staci Boris, sem er list-
fræðingur við Museum of Contem-
porary Art í Chicago, sem valdi
listamennina.
Að þessu sinni voru verk íslenskr-
ar listakonu, Önnu Jóelsdóttur, valin
í bókina. Anna býr og starfar í Chic-
ago, en hún útskrifaðist í fyrra frá
School of Art Institute of Chicago.
Anna er stödd hér á landi, því um
þessar mundir stendur yfir sýning á
verkum hennar í Hafnarborg í Hafn-
arfirði. „Ég flutti til Chicago 1992,
vildi búa þar eitthvað áfram en var
ekki viss um hvað ég vildi gera,“ seg-
ir Anna. „Ég er kennaramenntuð en
hafði líka unnið á auglýsingastofu.
Ég hefði þurft að bæta við mig árs
námi til að geta farið í kennslu úti,
en gat ekki hugsað mér það. Ég gat
ekki hugsað mér að fara að kenna í
öðru landi. Maður kann ekki söngv-
ana og það sem tilheyrir þeirra
menningu. Mig langaði líka til að
fara í myndlist. Það var stórt skref
að flytja út og ég byrjaði hikandi að
taka einn og einn kúrs í myndlist.
Smám saman bættist við þetta og
þar kom að að kona sem ég þekki tók
mig tali og sagði að það þýddi ekki
að vera með hálfvelgju í þessu, og að
ég yrði að fara að ákveða hvort ég
ætlaði að gera þetta af alvöru eða
ekki. Ég sótti um að komast í fullt
nám og komst í svokallað Post
Baccalaureat prógram, sem er sniðið
fyrir fólk sem er með háskólapróf á
öðrum sviðum. Því þurfti ég ekki að
fara í gegnum allt grunnnámið. Ég
hélt áfram og lauk mastersnámi fyr-
ir ári og er búin að vera að sýna úti
og undirbúa sýninguna hér í Hafn-
arborg.“
Meðal 35 af 1.200
umsækjendum
Anna segir mikla vinnu felast í því
að fylgjast með og að senda upplýs-
ingar um sjálfa sig til kynningar, og
það var upphafið að því að verk
hennar voru valin til kynningar í
bókinni.
„Ég fann í listatímariti auglýsingu
þar sem auglýst var eftir umsókn-
um. Þetta er í raun samkeppni.
Manni var kennt það í skólanum að
vera duglegur að senda inn upplýs-
ingar um sjálfan sig til að koma sér
áfram, þannig að ég gerði það. Ég
var valin, og í bréfinu sem ég fékk til
baka kom fram að 1.200 manns hafi
sótt um, en 35 verið valdir, þannig að
ég er mjög ánægð með þetta.“
Bókin New American Paintings
fer víða, í allar bókabúðir, á menn-
ingarstofnanir, söfn, listaskóla, sýn-
ingarsali til sýningarstjóra og til list-
fræðinga og listamanna. Hún hefur
því mikið gildi fyrir þá sem í hana
komast. „Eins og þú sérð er mikil
breidd í ameríska málverkinu og allt
í gangi, eins og hlutirnir eru í nútím-
anum.“
Í myndum sínum á sýningunni í
Hafnarborg segist Anna fjalla um
leitina að miðjunni – miðjunni í til-
veru okkar, sem henni finnst vera
horfin. „Landamæri á öllum sviðum
eru að hverfa; í daglegu lífi, milli fag-
greina, milli landa – þetta er allt að
leysast upp og er á stöðugri hreyf-
ingu. Ég er mjög upptekin af þessu í
augnablikinu, enda bý ég fjarri öll-
um ættingjum og föðurlandinu. Ég
er alin upp á allt öðrum tímum, þeg-
ar hvorki sjónvarp né tölva voru til.
Það var bara dalurinn og rík-
isútvarpið. Allt var á sínum stað og
visst öryggi og ró í tilverunni. Ég hef
verið spyrja unglinga sem hafa kom-
ið í skólaheimsóknir hvor þeir hafi
tilfinningu fyrir þessu, en þeir
þekkja þetta ekki, eru aldir upp við
allt annað. Þegar maður upplifir tím-
ana tvenna skynjar maður vel þenn-
an mun, og fær svolitla nostalgíu og
langar til að fara svolítið til baka,
þótt það sé auðvitað allt af hinu góða
hvernig hlutirnir hafa þróast. Fólk í
dag er miklu opnara en það var og
unga fólkið finnst mér sérstaklega
efnilegt og upplitsdjarft.
Ég vil ekki hafa meininguna í
verkunum allt of ljósa. Það má þó
skoða þetta sem einhvers konar
breytur og strúktúra sem eru að
riðlast í sundur eða koma saman. Ég
sé fyrir mér mynd af tilverunni – á
einhvern abstrakt máta, en þó að allt
sé í óreiðu þá er strúktúr í henni
samt, þótt hann geti verið skrýtinn.
Það eru formleysan og uppbrotið
sem heilla mig. Ég finn þetta líka
bæði í landslaginu úti, og mannlegu
landslagi. Ég get horft á skipin hér
niðri við höfn. Þar er alls konar dót,
snúrur, kaðlar og allt mögulegt ann-
að. Ef maður fer virkilega að horfa á
þetta getur þetta verið mjög fallegt
– einhver mannleg óreiða, og reiða, í
senn.“
Það eru aðeins fáir dagar frá því
að bókin kom út, þannig að Anna
hefur ekki fengið viðbrögð við henni
ennþá. „Ég hugsa að þetta verði
bara til góðs, og einn liður í að koma
mér á framfæri. Það er mjög mikil
vinna í þessu risalandi. Það skiptir
máli að hitta á réttu staðina á réttum
tíma, en heppni spilar inní þetta líka.
En þegar maður er kominn með
þetta undir handlegginn, gæti það
hugsanlega opnað mér einhverjar
dyr í framtíðinni.“
Sýning Önnu í Hafnarborg er opin
alla daga frá kl. 11 til 17 og lýkur 8.
september
Morgunblaðið/Kristinn
Anna Jóelsdóttir listmálari á sýningu sinni í Hafnarborg.
Anna Jóelsdóttir valin í hóp athyglis-
verðra listmálara í Bandaríkjunum
„Bókin fer víða
og gæti opnað
mér dyr“
GUÐLAUG Dröfn Ólafsdóttir er
ung söngkona, nýútskrifaður master
í djasssöng frá tónlistarakademíunni
í Haag. Ég hef ekki heyrt hana
syngja áður, en hún er frá Selfossi
einsog Kristjana Stefánsdóttir; dótt-
ir þess þjóðfræga tónlistarmanns
Labba í Glóru sem lék með Mánum
og tók upp fyrstu hljómplötu Guð-
mundar Ingólfssonar. Með henni
léku Ásgeir Ásgeirsson á gítar, en í
sumar kom út fyrsta geislaplata hans
með tríóinu B3 og Róbert Þórhalls-
son, sem lék að þessu sinni á kontra-
bassa. Þeir eru báðir Hollands-
menntaðir einsog Guðlaug.
Efnisskráin samanstóð af klass-
ískum söngdönsum, nýrri popplög-
um úr söngbók Bítlanna, Noru Jon-
es, Joni Mitchell og Sting, ásamt
íslenskum söngvum eftir stórmúsík-
antana Stefán S. Stefánsson og Hauk
Morthens.
Guðlaug hóf tónleikana á Come
Rain Or Come Shine og síðan rak
hver söngdansinn annan og I’ll Rem-
ember April söng hún í hægum ball-
öðustíl. Þar var hún best einsog í
Nature Boy, þótt skattið hafi verið
ansi máttlaust. Afturá móti réð hún
ekki við But Not For Me og Stella By
Starlight var heldur tæp. Best var
hún í poppsöngvunum og íslensku
lögunum sem bæði eru orðin klass-
ísk: Tunglið, tunglið taktu mig eftir
Stefán S. Og Ó borg mín borg eftir
Hauk Morthens. Guðlaug er góð
söngkona, en hún er ekki mikil djass-
söngkona enn sem komið er. Sveiflan
veik og vantar þá fyllingu er ein-
kennir góðan djasssöngvara. Þess
ber þó að geta að tríó þarsem söngv-
ari er einn með gítar- og bassaleik-
ara er ansi brothætt ef sveiflan á að
vera heit og sterk og þeir félagar Ás-
geir og Róbert áttu oft í erfiðleikum
með undirleikinn en sólóar þeirra
voru margir góðir, sér í lagi Róberts
sem er einstaklega lagrænn í spun-
anum.
Þeir á Hótel Borg hafa í hyggju að
halda úti djasstónleikum á fimmtu-
dagskvöldum í vetur, utan hvað hinn
11. n.k. fellur niður því stórklari-
nettuleikarinn Jørgen Svare, Björn
Thoroddsen og Jón Rafnsson munu
halda tónleika þar föstudagskvöldið
12, til að fagna nýrri geislaplötu
sinni. Það hefur sýnt sig og sannað
að það er hægt að halda úti slíkum
tónleikum séu menn staðfastir og
gefist ekki upp þótt ekki gangi allt í
haginn í upphafi. Það hefur Jakob á
Jómfrúnni sannað manna best.
Jómfrúin
Þá er djasssumrinu mikla á Jóm-
frúnni lokið og lokatónleikarnir voru
fínir og mikið fjölmenni, svo mikið að
Jakob vert ákvað að halda tónleikana
úti.
Setti upp mikla hlíf fyrir hljóm-
sveitina og útdeildi regnhlífum og
teppum til þeirra er það vildu. Eins-
og á Borgartónleikunum voru þetta
söngdansatónleikar, en allt var spilið
þéttara enda á ferðinni nokkrir af
reyndustu djassleikurum landsins
ásamt þeim sænska Erik Qvik, sem
var að vanda mjúkur en um leið
kraftmikill. Tómas var einnig traust-
ur og Jón Páll og Sigurður áttu
hvern glæsisólóinn á fætur öðrum,
ekki hvað síst Jón Páll sem er tíma-
laus í list sinni. Kvartettinn var sér-
deilis skemmtilegur í blúsaðri útgáfu
sinni af Willow Weep For Me og sóló
Jóns Páls í You And The Night And
The Music var perla. Sigurður blés
That’s All af mikilli tilfinningu og svo
bættist Andrea Gylfadóttir í hópinn
eftir hlé. Að vísu skyggði það dálítið
á seinni hluta tónleikanna að söng-
magnari Andreu hafði vöknað og fyr-
ir bragðið söng dívan ekki af fullum
styrk.
En hún náði samt til áheyrenda
enda fautasöngkona og ef hún hefði
lagt djassinn fyrir sig eingöngu væri
hún í hópi hinna þekktu. En Andreu
nægir ekki ein tegund tónlistar – hún
spannar allan skalann. Einsog Sig-
urður var hún best þetta laugar-
dagssíðdegi í hægari ballöðum og fór
á kostum í Cry Me A River og My
Funny Valentine. Ólíkt öðrum ís-
lenskum djasssöngkonum beitir hún
urrinu óspart einsog trompetmeist-
arinn Roy Eldridge. Hún gerir það af
mikilli smekkvísi og nær þá ósvikn-
um djasshrifum og ekki vantar kraft-
inn og sveifluna. Það er bara verst
hversu sjaldan maður hefur tækifæri
til að heyra Andreu á djassskónum.
Nú fer vetur í hönd en þegar vorar
mun Jakob og Jómfrúarliðið ásamt
tónlistarstjóranum Sigga Flosa
bjóða upp á enn eitt djassumarið og
fastagestirnir geta farið að hlakka til
og svo eru Íslendingar hertir af
útihátíðum að engum bregður í brún
þótt hann þurfi að þola smávætu.
Borgin heilsar, Jómfrúin kveður
DJASS
Hótel Borg
Guðlaug Ólafsdóttir söngur, Ásgeir Ás-
geirsson, gítar, og Róbert Þórhallsson,
bassa. Fimmtudagskvöldið 28.8.
TRÍÓ GUÐLAUGAR ÓLAFSDÓTTUR
Sigurður Flosason, altósaxófón, Jón Páll
Bjarnason, gítar, Tómas R. Einarsson,
bassa, Erik Qvik, trommur, og Andrea
Gylfadóttir, söngur. Jómfrúin laugardag-
inn 30.8.
KVARTETT SIGURÐAR FLOSASONAR
ÁSAMT ANDREU GYLFADÓTTUR
Vernharður Linnet