Morgunblaðið - 09.09.2003, Blaðsíða 28

MINNINGAR
28 ÞRIÐJUDAGUR 9. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
M
argir afgreiða deil-
ur um her og
notkun vopna-
valds einfaldlega
með því að þeir
séu á móti öllu ofbeldi. Fátt er feg-
urri músík í eyrum harðstjóra og
hryðjuverkamanna sem hafa þá
fengið einkarétt á að beita vopna-
valdi. Þegar ákveðið var á sínum
tíma að stofna Sameinuðu þjóð-
irnar hófust sams konar deilur og
urðu þegar forveri þeirra, Þjóða-
bandalagið kom í heiminn. Hvern-
ig á að bregðast við ef einhver
brýtur gegn samþykktunum og
beitir ofbeldi gegn annarri aðild-
arþjóð? Hver á að sveifla refsi-
vendinum?
Allt frá
stofnun SÞ
hefur neit-
unarvald fimm
ríkja í örygg-
isráðinu og
hagsmunatogstreita þeirra valdið
því að ráðið hefur aðeins tvisvar
lagt blessun sína yfir hernað.
Árið 1950 var samþykkt að
svara árás Norður-Kóreumanna á
grannana í suðri en svo vildi til að
Sovétmenn, vinir N-Kóreumanna,
tóku þá ekki þátt í fundum örygg-
isráðsins vegna deilna við vest-
urveldin. Hin undantekningin var
árið 1990 þegar samþykkt var að
fjölþjóðlegt herlið skyldi reka her
Saddams Husseins frá Kúveit.
Brot Íraka var einfaldlega svo
gróft að engin rök var hægt að
nota til að verja aðgerðaleysi.
Hvers vegna var ekki að þessu
sinni hægt að beita friðsamlegum
aðferðum gegn Saddam? Nú virð-
ist ljóst að þótt hann hafi ekki
skort viljann til að eignast efna- og
sýklavopn hafi hann varla átt mik-
ið af þeim. En eins og demókratinn
James Woolsey, fyrrverandi yfir-
maður bandarísku leyniþjónust-
unnar, segir þá er vandinn við að
finna vopn af þessu tagi mikill, séu
þau vel falin.
Eftirlitsmenn SÞ létu eyða
miklu af efnavopnum Saddams þar
til þeir voru reknir burt 1998. En
sé kunnáttan til staðar eru menn
eldfljótir að koma sér aftur upp
birgðum af þessum vopnum.
Efnavopn eru að jafnaði fram-
leidd í hefðbundnum verksmiðjum
fyrir áburð. Hægt er að breyta
framleiðslulínunni á örskotsstund
ef hætta er á að einhver fari að
snuðra. Enn minni er fyrirferð
sýklavopna, oft er nóg að eiga ör-
lítið af þeim í nokkrum tilrauna-
glösum á vísum stað. Hægt er að
rækta örverurnar með því að fóðra
þær og framleiða birgðir af þeim á
nokkrum vikum. Ekki er auðvelt
að beita vopnum af þessu tagi í
hernaði, til þess þarf helst há-
þróaða tækni. Fyrst og fremst er
um að ræða vopn sem hægt er að
nota til að valda skelfingu meðal
óbreyttra borgara og jafnvel vit-
undin um að óvinurinn ráði yfir
þeim getur verið öflugt, sálfræði-
legt vopn.
Einn af vísindamönnum Íraka
fékk að eigin sögn, nokkrum dög-
um áður en átökin hófust í mars,
skipun um að eyða a.m.k. hluta af
þeim litlu birgðum sem hann segir
að hafi verið til. Síðan átti hann að
fela vandlega öll gögn um fram-
leiðsluna, til síðari nota. Annar vís-
indamaður hefur beinlínis vísað á
falin gögn sem nota átti við fram-
leiðslu kjarnorkuvopna þegar um
hægði. Íraka skorti enn bæði
þekkingu og nægilegt magn af
auðguðu úrani til að búa til kjarn-
orkuvopn.
Hvers vegna þetta „óðagot“
haustið 2002 þegar Saddam hafði
hvort sem var fengið að brjóta
gegn samþykktum öryggisráðsins
í meira en áratug?
Þeir sem kynna sér stöðu Íraka
um þetta leyti með því að blaða í
gömlum fréttum átta sig umsvifa-
laust á einu: Írakar voru að vinna
taugastríðið gegn öryggisráðinu.
Efnahagslegu refsiaðgerðirnar
tryggðu að vísu að stjórnvöld í
Bagdad áttu ekki auðvelt með að
byggja upp fyrri árásarmátt ríkis-
ins. En í arabaheiminum fóru jafnt
ofsatrúarmenn sem þjóðernis-
sinnar hamförum, Bandaríkja-
menn og Bretar væru með refsiað-
gerðum gegn Saddam að kvelja
saklausa Íraka og að baki væri
hatur og fyrirlitning vestrænna
þjóða á aröbum.
Ef íraski forsetinn hefði unnið
taugastríðið hefði hann á fáum ár-
um orðið óumdeildur leiðtogi allra
hatursaflanna í arabaheiminum,
hinn nýi Saladin soldán í augum
margra araba. En kannski finnst
þeim sem samþykktu að fulltrúi
Gaddafis í Líbýu tæki við forystu í
mannréttindanefnd SÞ ekkert at-
hugavert við þessa tvo röggsömu
leiðtoga.
Arabaríkin voru hætt að virða
bann SÞ við flugi til Íraks og fyrir-
tæki í Vestur-Evrópu, þ.á m. í
Danmörku, sendu fulltrúa sína á
glæsilegar vörusýningar í Bagdad.
Allir biðu þess óþreyjufullir að við-
skiptabanninu yrði aflétt. Gerðir
voru leynilegir samningar um olíu-
viðskipti sem áttu að taka gildi
þegar banninu yrði aflétt. Frakkar
og Rússar áttu frá fornu fari mik-
illa viðskiptahagsmuna að gæta
enda seldu þessar tvær þjóðir,
ásamt Kínverjum, Saddam nær öll
vopnin sem hann réð yfir.
Ekkert bendir því til þess að
tekist hefði að halda lengur aftur
af glæpaklíkunni í Bagdad með
þeim aðferðum sem notaðar voru
frá lokum Persaflóastríðsins 1991.
Ef refsiaðgerðunum hefði verið af-
létt er augljóst að Bandaríkja-
menn og Bretar hefðu um leið orð-
ið að hætta að veita svæðum
Kúrda í norðri, sem nutu í reynd
fullveldis, vernd úr lofti eins og
gert hafði verið frá 1991.
Þeir sem fullyrða að friðsamlega
leiðin hefði verið betri eru því um
leið að segja að gefa hefði átt Sadd-
am aftur veiðileyfi á Kúrdana. En
þegar birst hefðu á sjónvarps-
skjánum myndir af grátandi flótta-
fólki, barnslíkum og fjöldagröfum
er eitt sem við getum slegið föstu:
Margir talsmenn friðkaupa og
sátta hefðu ekki fundið nokkra sök
hjá sér en sagt með barnslegum
sakleysissvip að enginn hefði varað
við þessu. Og bætt við: Hvers
vegna geta Bandaríkjamenn ekki
bara stöðvað þennan óhugnað?
Hvað eru þeir eiginlega að hugsa,
eru þeir alveg tilfinningalausir?
Þeir voru
að sigra
Arabaríkin voru hætt að virða bann SÞ
við flugi til Íraks og fyrirtæki í Vestur-
Evrópu, þ.á m. í Danmörku, sendu full-
trúa sína á glæsilegar vörusýningar í
Bagdad. Allir biðu þess óþreyjufullir að
viðskiptabanninu yrði aflétt.
VIÐHORF
Eftir Kristján
Jónsson
kjon@mbl.is
✝ Stefanía GuðrúnPétursdóttir
fæddist 23. október
1984. Hún lést 27.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
eru Pétur Emilsson,
f. 18. júní 1947, og
Sigrún Edda Sigurð-
ardóttir, f. 20. apríl
1955. Systkini henn-
ar eru: 1) Bella
Freydís Pétursdótt-
ir, f. 22. maí 1971,
maki Gunnar Örn
Arnarsson, f. 18.
október 1971. 2)
Jónbjörn Óttarsson, f. 6.desem-
ber 1973. 3) Edda Marý Óttars-
dóttir, f. 3. mars 1978, maki
Bergur Tómasson, f. 16. júlí
1977, dóttir þeirra Bergdís
María, f. 10. september 2000. 4)
Ósk Laufey Óttars-
dóttir, f. 13.apríl
1979, maki Gunn-
laugur Jónsson, f.
18. janúar 1973,
sonur þeirra Bjart-
ur Blær, f. 16. des-
ember 1999.
Stefanía fæddist í
Reykjavík og ólst
þar upp. Hún gekk í
Austurbæjarskól-
ann. Eftir grunn-
skóla vann hún
lengst af í fyrirtæki
foreldra sinna í
Kringlunni. Hún
ætlaði að byrja á listabraut í
Fjölbrautaskólanum í Breiðholti
nú í haust.
Útför Stefaníu verður gerð
frá Grafarvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Elsku barnið mitt.
Það er ekki langt síðan ég sagði við
þig að ég gæti ekki lifað ef þú myndir
deyja. Þú brostir þínu blíðasta brosi
en sagðir ekki neitt. Bláköld stað-
reynd blasir við og ég verð að halda
áfram án þín. Þú varst litla stelpan
mín, áttir lífið framundan og öll
fylgdumst við fjölskyldan spennt
með þér. Þetta er ólýsanlega sárt
fyrir okkur öll en máttur kærleikans
og bænarinnar er mikill og við finn-
um mikla samúð sem lýsir því hvað
þú varst gefandi persóna í allri þinni
framkomu.
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
(Friðrik Guðni Þórleifsson.)
Guð blessi þig og varðveiti elsku
Stefanía mín.
Þín
mamma.
Þú ert kærleikurinn og lífið Stef-
anía mín. Demantur að utan sem inn-
an. Sársaukinn var himinhár þegar
ég frétti af andláti þínu. Þú varst bú-
in að vera hörkudugleg í vinnunni og
gladdist í góðra vina hópi á Spáni og
svo lá leiðin á listabrautina í FB. Þú
hittir góðan dreng og þið kvöddust
við sólarupprás skömmu fyrir brott-
för heim. Við Edda höfum fengið
sterk skilaboð frá þér ástin mín og
við munum starfa í anda þeirra. Þú
varst búin að ná áttum í lífinu og það
var bjart framundan og ég er ákaf-
lega þakklátur fyrir að hafa átt þig
sem dóttur.
Ég spyr ekki neins og ber ekki
kala til nokkurs manns. Elsku engill-
inn minn, ég kveð þig í sorginni en
gleðst í kærleikanum. Ást mín til þín
er óendanleg.
Kveðja
pabbi.
Mig langar að minnast hennar Míu
litlu systur, yndislegrar stúlku sem
lifði alltof stutt. Hvers vegna þú
þurftir að fara, svona falleg og góð
stúlka sem áttir allt lífið framundan
fæ ég ekki skilið.
Ég er þakklátur fyrir þau tæpu 19
ár sem þú fékkst að vera með okkur
og stoltur af að hafa fengið að vera
bróðir þinn.
Guð varðveiti þig og minningu
þína.
Þinn bróðir
Jónbjörn.
Lýs, milda ljós, í gegnum þennan geim,
mig glepur sýn,
því nú er nótt, og harla langt er heim.
Ó, hjálpin mín,
styð þú minn fót; þótt fetin nái skammt,
ég feginn verð, ef áfram miðar samt.
Þú ljós, sem ávallt lýsa vildir mér,
þú logar enn,
í gegnum bárur, brim og voðasker.
Nú birtir senn.
Og ég finn aftur andans fögru dyr
og engla þá, sem barn ég þekkti fyr.
(Matthías Jochumsson.)
Elsku systir mín, mágkona og
frænka, kveðju sendum við þér og
þakkir fyrir allt sem við áttum sam-
an.
Edda Marý, Bergur og
Bergdís María.
Elsku Stefanía mín.
Nú syngja englarnir þig í eilífan
svefn.
Og þú vaknar ekki upp fyrr en þín
er leitað af þínu eigin hjarta, risin
upp sem lítill þröstur sem situr í
gluggakistunni og horfir á þig í
vöggu veraldar, grátandi yfir að vera
fædd aftur. Því ég veit að nú líður þér
betur en nokkru sinni fyrr, þó við hin
sem eftir sitjum grátum yfir snögg-
um enda jarðnesks lífs þíns.
Lífið verður skrýtið án þín, því nú
gerir þú engar fleiri gloríur og ekk-
ert fleira fyndið.
Við verðum bara að halda fast í all-
ar minningarnar og þær eru sko ófá-
ar góðu minningarnar um þig, elsku
litla systir. Og þó ég ætli mér að vera
hér eins lengi og ég get og fæ þá er
ég strax farin að hlakka til að fá að
koma til þín síðar og faðma þig og
knúsa. En ég verð að viðurkenna
samt að það er stundum óbærilegt að
hugsa til þess hvað það er langt
þangað til ég fæ að sjá þig aftur, mol-
inn minn.
Minningin um þig mun leiða mig
áfram og Bjartur veit að þetta var
bara slys.
Og nú ert þú engill á himnum og
horfir niður til okkar, alltaf.
Og ég er eilíflega þakklát fyrir að
við Bjartur og Gulli fengum að kynn-
ast þér.
Gerðu mig að loga friðar þíns.
Þar sem hatur er færi ég frið þinn
þar sem hörmungar eða feðraveldi
og þar sem efi er um trú á þér.
Gerðu mig að loga friðar þíns.
Þar sem þarf hlífð færi ég von
þar sem er myrkur verði ljós
og þar sem er sorg verði gleði.
Ó, meistaraverk, sem ég mun aldrei sjá.
Svo mikla huggun þarf til að hughreysta
að vera skilinn okkur til að skilja
að vera elskaður eins og ástin á sál minni.
Gerðu mig að loga friðar þíns.
Það er ei partur sem ekki er partur af þér
það er ei gefið til manns sem við fáum
og í dauðanum við fæðumst til eilífs lífs.
(Lausl. þýtt.)
Ó bara að ég fengi að knúsa þig
einu sinni enn.
Sofðu rótt, elsku engillinn minn.
Ég mun alltaf elska þig,
Ósk.
Það tekur okkur sárt að sjá á eftir
Stefaníu okkar falla svo snögglega
frá í blóma lífsins. Hver hefði getað
ímyndað sér að þessi unga glæsilega
stúlka ætti að fara frá okkur svo
skyndilega, þegar lífið blasti við
henni og erfiðleikar að baki.
Stefanía er yngst af sínum systk-
inum, það var mikil hamingja þegar
hún kom í heiminn, hún veitti okkur
öllum mikla gleði, ekki síst foreldr-
um sínum þar sem hún er þeirra eina
sameiginlega barn og ávöxtur ástar
þeirra. Það er okkur einnig minni-
stætt að einhverra hluta vegna var
forsíðufrétt í Dagblaðinu þegar Stef-
anía fæddist þar sem birtist stór
mynd af henni ásamt foreldrum sín-
um.
Það eru margar stundir sem við
áttum með Stefaníu sem koma upp í
hugann á þessari kveðjustund, öll
ferðalögin sem farið var í um hverja
verslunarmannahelgi þar sem okkar
stóri frændgarður kom saman og
skemmtu sér allir saman bæði full-
orðnir og börn. Einnig þökkum við
fyrir að hafa fengið að hafa fengið að
njóta hennar hvort sem er gests eða
gestir á hennar heimili, þar sem hún
og Ragnheiður náðu vel saman á
þeirra yngri árum var samgangur oft
mikill á milli fjölskyldna.
Við erum þakklát fyrir að hafa öll
átt samverustundir með Stefaníu á
ættarmótinu í Stykkishólmi í sumar,
hverjum átti að detta í hug að það
væri síðasta stund okkar fjölskyld-
unnar saman með henni.
„Nafnið Stefanía er komið úr grísku og
merkir „Krýnd kóróna eða lárviðarsveig“
Stefanía hefur smekk fyrir fallegum fötum
og glæsilegum húsbúnað. Hún er líka
rausnarlegur gestgjafi og einstök heim að
sækja. Allir laðast að henni; karlar, konur
og börn.“
Við viljum kveðja okkar ástkæru
frænku með þessum góðu minning-
um, við biðjum góðan guð að blessa
Stefaníu og fela hana í örmum sínum.
Einnig viljum við biðja guð um bless-
un fyrir Eddu, Pétur, ömmu Maju,
Bellu, Jón Björn, Eddu Marý, Ósk
og fjölskyldum þeirra einnig öðrum
þeim sem eiga um sárt að binda og
Guð styrki þau í þessari miklu sorg.
Steinunn, Árni, Sigurður,
Bryndís, Auður, Garðar,
Árni Haukur, Steinunn,
Hjördís, Rafael, Ragnheiður
og fjölskyldur.
Elsku Stefanía.
Tilhugsunin um að vita að við fáum
aldrei aftur að heyra rödd þína, hlát-
ur þinn og sjá brosið þitt er ólýsan-
lega sár. Þú varst sannkallaður engill
í mannsmynd og það besta var að þú
varst engillinn okkar. Þú varst besta
vinkona sem hægt er að eiga. Þú
stóðst alltaf með okkur, hvort sem
um sorg eða gleði var að ræða. Ef
einhverri okkar leið illa varst þú allt-
af til staðar. Ef einhver okkar hafði
ástæðu til að fagna varst þú þar líka.
Sumar okkar geta þakkað Guði
fyrir að hafa eytt með þér tveimur
yndislegum og skemmtilegum vikum
á Spáni, þótt svo sorglega færi að
þær yrðu hinar síðustu í þínu lífi. All-
ar eigum við góðar og fallegar minn-
ingar um þau mörgu ár sem við feng-
um að eyða með þér. Þær munum við
geyma í hjörtum okkar alla ævi.
Þín verður sárt saknað.
Þínar vinkonur,
Birna, Margrét Kristín,
Dagmar og Ástdís.
STEFANÍA GUÐRÚN
PÉTURSDÓTTIR
 Fleiri minningargreinar
um Stefaníu Guðrúnu Péturs-
dóttur bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
Lundi V/Nýbýlaveg
564 4566 • www.solsteinar.is